Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2015

Ανάρτηση 44/2015 [επίκαιρη, συνεχιζόμενη, διεθνο-πολιτική, συριακή, αντιιμπεριαλιστική κι αριστερο-θεωρητική, blogger-ική και στατιστική] – Διάφορα ζητήματα και ερωτήματα που απορρέουν από τη συζήτηση στην προ-προηγούμενη ανάρτηση ΜΑΣ, για τη Συρία... (Και μερικά στατιστικά στοιχεία για το Blog)...


Προλογικό σημείωμα [για να ευλο(γ)ήσουμε και λίγο τα γένια ΜΑΣ]...

Η αυξημένη κίνηση και επισκεψιμότητα που είχε το Blog ΜΑΣ τις τελευταίες μέρες, προφανώς λόγω της προ-προηγούμενης (της No. 42/2015) ανάρτησης ΜΑΣ, ΜΆΣ εξέπληξε ευχάριστα. Ήταν κάτι που ομολογουμένως δεν το περιμέναμε. Βλέπετε και το blogging έχει γενικότερα πάψει προ πολλού να είναι το πιο ελκυστικό και το πιο δημοφιλές μέσο κοινωνικής δικτύωσης [ηττήθηκε κατά κράτος από το Facebook!], αλλά και γιατί το θέμα της ανάρτησης ΜΑΣ ειδικότερα [που ήταν η στρατιωτικο-πολιτική κατάσταση στη Συρία, όπως διαμορφώνεται μετά την εκεί επέμβαση/παρέμβαση στη χώρα και της Ρωσίας] δεν ήταν και τόσο πιασάρικο....[Δεν είχαμε, ας πούμεν, ένα πιο ενδιαφέρον πολιτικό θέμα, όπως τις «εντυπωσιακές» αμφιέσεις κάποιων ελληνίδων βουλευτίνων κατά την ορκωμοσία της νέας ελληνικής Βουλής πριν μερικές μέρες]...
Αλλά παρά τις εν λόγω αντιξοότητες έχουμε διαψευστεί στις εκτιμήσεις ΜΑΣ! Σ’ αυτό [και κυρίως για την αυξημένη κίνηση που παρατηρήθηκε] βοήθησαν προφανώς και κάποιες παρεμβάσεις σχολιογράφων. Αν και τούτοι ήταν μόνο  4-5, εντούτοις κατάφεραν κι έδωσαν ερεθίσματα για την ανάπτυξη και διεξαγωγή μιας ιδιαίτερα ενδιαφέρουσας συζήτησης, γύρω από κάποια θεωρητικά και πρακτικά ζητήματα που αφορούν την Αριστερά και το διεθνές Κομμουνιστικό κίνημα.  

*******************************
{Μια παρένθεση για ολίγα στατιστικά για το Blog ΜΑΣ – για να ευλογήσουμε και τα γένια ΜΑΣ!

Με την ευκαιρία θα θέλαμε να παραθέσουμε και τα εξής στατιστικά στοιχεία μια κι έχουμε και το χούι να παρακολουθούμε και να παρατηρούμε και τις μετρήσεις που αφορούν την κίνηση του Blog: Μετά από μακράν περίοδο ξηρασίας [και με τις επισκέψεις στο blog να κυμαίνονται καθημερινά γύρω στις 30-40 και να ανεβαίνουν στις 70 περίπου και κάποτε μέχρι και τις 80 σε καλές μέρες, που συνήθως είναι πρώτες μια – δύο κάποιας νέας ενδιαφέρουσας ανάρτησης ΜΑΣ], παρατηρήσαμε ότι κατά τις πρώτες 4-5 μέρες τις προ-προηγούμενης ανάρτησης ΜΑΣ, οι επισκέψεις ανέβηκαν πάνω - κάτω στες 100 πλησιάζοντας σε μια περίπτωση και στις 140! Να αναφέρω ότι ο συνολικός αριθμός επισκέψεων για την εν λόγω (δηλ. την προ-προηγούμενη) ανάρτηση ΜΑΣ, ανερχόταν μέχρι πριν λίγο στις 253 (!) [και τα σχόλια στα 36] καθιστώντας την ως μια από τις πιο επισκέψιμες [και πιο δημοφιλείς] γι’ αυτήν την όχι και πολύ δραστήρια (blogger-ικά) και παραγωγική από μέρους ΜΑΣ χρονιά...
Να σημειώσω επίσης για σκοπούς ιστορίας (του Blog) και στατιστικής, ότι για φέτος οι πιο δημοφιλείς αναρτήσεις ήταν κάποιες που κάναμε κυρίως στις αρχές της χρόνιας:
Τα σκήπτρα τα κρατεί η ανάρτηση ΜΑΣ με αρ. 30/2015 με την οποία δημοσιοποιούσα την απόφαση ΜΟΥ να κατεβάσω τα ρολά του Μαγαζιού ΜΟΥ και παράλληλα αποχαιρετούσα στους επισκέπτες και θαμώνες του Blog... [Άσχετο αν πού και πού συνεχίζω να γράφω και σποραδικά να κάμνω αναρτήσεις]... Η συγκεκριμένη ανάρτηση συγκεντρώνει (μέχρι και σήμερα) 378 επισκέψεις, ενώ έχει 21 παρεμβάσεις με σχόλια.
Η δεύτερη σε δημοτικότητα ανάρτηση ΜΑΣ ήταν η No. 5/2015 με 306 επισκέψεις και 36 σχόλια. Θέμα της ανάρτησης τα μετεκλογικά των ελληνικών εκλογών της 25ης του περασμένου Γενάρη.
Τρίτη στη σειρά (για φέτος) έρχεται η ανάρτηση ΜΟΥ με αρ. 10/2015 με θέμα τις οικονομικο-πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα και με 203 επισκέψεις  και 34 σχόλια [τα πιο πολλά δικά μου όμως]... Πάντως φαίνεται να τραβούν τα θέματα για τη Μητέρα -  Πατρίδα...  
Τα πιο πολλά σχόλια όμως για φέτος [σύνολο 41 σε 238 επισκέψεις] τα τα συγκέντρωσε μια άλλη ανάρτηση ΜΑΣ, η No. 8/2015 που είχε ως  θέμα το λεγόμενο «γερμανικό [οικονομικό]  θαύμα». Φαίνεται πως κάποιους τους απασχολούν τα θαύματα κι άλλες μεταφυσικές καταστάσεις... 

Να σημειώσω επίσης ότι αυτή την  εποχή επισκέψεις πολλές [ξεπέρασαν τις 80] συγκεντρώνει και μια απλή, πλην όμως πολύ παλιά ανάρτηση ΜΑΣ [του πρώτου χρόνου ζωής του Blog], η 41η ανάρτηση του 2008, κυρίως γιατί κάναμε παραπομπή σ’ αυτήν στην προηγούμενη ανάρτηση ΜΑΣ. Τούτη είχε ως θέμα τον αφορισμό του Τεύκρου Ανθία για το αντιθρησκευτικό ποίημα του “Δευτέρα Παρουσία” (εκτεταμένα αποσπάσματα του οποίου παραθέτουμε εκεί) και επανήλθε στην επικαιρότητα τώρα με τον αφορισμό του Πιτσιλλίδη.

Με την ευκαιρία να σημειώσουμε επίσης ότι οι πρώτες τρεις πιο δημοφιλείς αναρτήσεις του Blog σ’ αυτά τα εφτάμισι χρόνια ζωής του είναι κατά σειρά:
1. Η ανάρτηση 91/2011 με θέμα το Πόρισμα της Αστυνομίας για την έκρηξη στο Μαρί κι ένα σύντομο άρθρο της “Χαραυγής” για το «ποιος είναι τελικά ο κ. Πολυβίου» [1787 επισκέψεις]...
2. Η ανάρτηση 60/2012, όπου αναδημοσιεύσαμε ένα άρθρο του έλληνα πανεπιστημιακού Γιώργου Ρούση «για το ΚΚΕ και την ενότητα της Αριστεράς» [1414 επισκέψεις]...
3. Η ανάρτηση 68/2011 με σκέψεις, απορίες και (δι)ερωτήματα ενός “δογματικού” ή/και «ακραίου» Αριστερού’, δηλ. της Αφεντομουτσουνάρας ΜΟΥ [1372 επισκέψεις]...}

*******************************
Υστερογραφική σημείωση 14/10/2015 – 10:25 π.μ.:

Επίσης να πω ότι η προηγούμενη ΜΑΣ ανάρτηση με αρ. 43/2015 που είχε ως θέμα «τα  έργα και τις ημέρες του Υπερυπουργού Σωκράτη Χάσικου», είχε μειωμένη κίνηση [κάπου 80 επισκέψεις και μόλις ένα σχόλιο κι αυτό δικό ΜΟΥ]... Επανήλθαμε, δηλαδή, στα συνήθη και στα ρουτινιάρικα! 

************************************
Μερικά απορρέοντα, (από τη συζήτηση στην προηγούμενη ανάρτηση ΜΑΣ), ζητήματα και ερωτήματα

Κι επανέρχομαι στη συζήτηση που έγινε στην προ-προηγούμενη ανάρτηση ΜΑΣ για να καταθέσω κάποια ερωτήματα και προβληματισμούς ΜΟΥ [κυρίως για το ζήτημα της επέμβασης της Ρωσσίας στη Συρία] που προκύπτουν ή απορρέουν από διάφορα που λέχθηκαν στην εκεί συζήτηση και από το άρθρο του Ε.Β., [ή Ελισαίου Βαγενά, κατά τον φίλο σχολιογράφο Eriugena - και προφανώς έχει δίκιο!], που αναδημοσιεύσαμε, αλλά και σε συζητήσεις σε ελλαδικά blogs, όπως στού Fadomduck2” [δείτε εδώ -168(!) σχόλια είχε αυτή η ανάρτηση- κι εκεί - 77(!) τα σχόλια σ αυτήν την ανάρτηση- τις ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις του φιλο-ΚΚΕ Blogοδεσπότη], καθώς και στου “Σφυροδρέπανου”, εδώ
Επίσης εντύπωση ΜΑΣ έχει κάνει που έτερος φιλο-ΚΚΕ blogger, o Fristuti, [έχων ανά πάσα στιγμή γνώμη κι άποψη επί παντός επιστητού που αφορά το κομμουνιστικό κίνημα] «δεν έχει ακόμα [σχηματίσει] δικιά του θέση», για το εν λόγω επίμαχο ζήτημα... 

Πάμε, λοιπόν, σε μερικά θεωρητικο-ιδεολογικά ζητήματα, ερωτήματα κι ανάλογους προβληματισμούς που προκύπτουν από την στρατιωτική εμπλοκή των ρώσων στη Συρία:
[Να τονίσω ότι οι όποιες αναφορές στο ΚΚΕ δεν γίνονται με σκοπό την άσκηση κριτικής στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Ελλάδας, αλλά για σκοπούς παράθεσης παραδειγμάτων για κάποια ζητήματα]...

1. Στη συζήτηση [στο Blog ΜΟΥ], έγινε ουκ ολίγες φορές, αναφορά σε πολιτικές κράτησης/διατήρησης «ίσων αποστάσεων» από τους δύο ιμπεριαλιστικούς/καπιταλιστικούς πόλους – δηλ. την Αμερική και Ευρώπη από τη μια και τη Ρωσία από την άλλη. Σίγουρα η Ρωσία ενεπλάκη στο συριακό [παρεμβαίνοντας  στρατιωτικά στη Σύρια και βομβαρδίζοντας θέσεις της συριακής ένοπλης αντιπολίτευσης και κυρίως των φονταμενταλιστών του ISIS] με σκοπό να υπερασπιστεί και να  διασφαλίσει τα δικά της (οικονομικά, στρατιωτικά και πολιτικά) συμφέροντα στη χώρα, αλλά και στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Υπάρχουν (μεταξύ των δύο χωρών) οικονομικές και στρατιωτικές σχέσεις [όπως η ρωσική ναυτική βάση στην πόλη Tartus], οι οποίες θα διατηρηθούν ΜΟΝΟ αν θα παραμείνει το καθεστώς Άσαντ στην εξουσία. Αφού, λοιπόν, οι δύο χώρες έχουν μεταξύ τους σχέσεις και συμφωνίες, δεν είναι φυσικό η Συρία να ζητήσει τη βοήθεια της Ρωσσίας για να αποκρούσει την (ιμπεριαλιστική) επέμβαση του ΝΑΤΟ και των τζιηχαντιστών, των μέχρι πρότινος σύμμαχων των Δυτικών; Η συγκεκριμένη αντιπαράθεση μεταξύ των δύο ιμπεριαλιστικών/καπιταλιστικών πόλων στη Συρία [έστω κι αν αυτή η αντιπαράθεση δημιουργεί κινδύνους για την ειρήνη στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου], δεν προκαλεί ρήγματα στο ιμπεριαλιστικό/καπιταλιστικό στρατόπεδο, τα οποία πρέπει να αξιοποιηθούν από τα αντιιμπεριαλιστικά αριστερά κινήματα;

2. Α, και παρεμπιπτόντως γιατί το ΚΚΕ κάποτε υποστήριξε τη σύμμαχο της ιμπεριαλιστικής/καπιταλιστικής  Ρωσίας, την καπιταλιστική Γιουγκοσλαβία, όταν το ΝΑΤΟ την βομβάρδιζε ασυστόλως επιδιώκοντας [ομού μετά των Ηνωμέντου ων Πολιτειών και της Ευρώπης και της Αμέρικκας] να τη διαλύσει και να εξαφανίσει από τον χάρτη της Ευρώπης; Γιατί δεν εφάρμοσε και τότε, (το ΚΚΕ) πολιτική «ίσων αποστάσεων»; Αλλά ξέχασα, τότε [το 1999] ήταν σε ισχύ η συνεδριακή απόφαση και το Πρόγραμμα για τη συγκρότηση του λεγόμενου το ΑΑΔΜ (Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου), το οποίο (Πρόγραμμα) προφανώς κρίθηκε σε κατοπινό στάδιο ως ρεφορμιστικό, γι’ αυτό και το αντικατάστησε με το Πρόγραμμα για τη “Λαϊκή εξουσία”...

3. Σε σχέση με τα πιο πάνω, να σημειώσω πως, όπως ορθώς διερωτάται και ο Trash (o Blogοδεσπότης του “Fadomduck2”) σε σχόλιο ΤΟΥ στο blog ΤΟΥ, κι αναλόγως κι ΕΓΩ προβληματίζομαι για το «ποιαν εξουσία θα κερδίσει [και] ποια εργατική τάξη, όταν η Συρία θα έχει διασπαστεί σε 3-4 αμερικάνικα και τζιχαντιστικά προτεκτοράτα»;
Και συνεχίζω για να προσυπογράψω και το ρητορικό ερώτημα ΤΟΥ που υπόβαλε (ο Trash) σε κάποιο άλλο σχόλιο ΤΟΥ: «...εάν ευοδωθεί το σχέδιο των αμερικάνων για διάλυση της Συρίας σε δύο-τρία ΝΑΤΟϊκά προτεκτοράτα και σε ένα κομμάτι που θα ελέγχεται από τους Ισλαμιστές κανίβαλους του ISIS, θα υπάρχουν συνθήκες που θα επιτρέπουν καν την σκέψη για σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της χώρας;»

4. Όλα τα πιο πάνω όμως, παραπέμπουν και σ’ ένα άλλο πολύ σημαντικό ερώτημα/ζήτημα: Αν όπως γράφει [στον επίλογο του κειμένου του] κι ο αρθρογράφος Ε.Β. του “Ριζοσπάστη” «η πάλη του συριακού λαού μπορεί να έχει ουσιαστικό αποτέλεσμα στο βαθμό που συνδέεται με την πάλη για μια πατρίδα απαλλαγμένη από τους κεφαλαιοκράτες, έξω από όλους τους ιμπεριαλιστικούς συνασπισμούς, μια πατρίδα όπου η εργατική τάξη θα είναι στην εξουσία, ιδιοκτήτης του πλούτου που παράγει» [δηλ. μια πάλη που να έχει ως στρατηγικό στόχο τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της συριακής κοινωνίας], δεν θα ήταν ενδιαφέρον να (ξανα)δούμε [όχι μόνο για τη Συρία, αλλά και για την Ελλάδα και για την Κύπρο και την για Πορτογαλία, όπου τις προάλλες είχαν κι αυτοί εκλογές και τα αποτελέσματα έδειξαν μια στροφή προς τα αριστερά], το κομβικό (μαρξιστικό) ζήτημα ότι ΔΕΝ επιβιώνει σοσιαλισμός σε μια ΜΟΝΟ χώρα; Δεν είναι πια καιρός τα κόμματα που διατείνονται ή/και διατυμπανίζουν πως εκφράζουν και εκπροσωπούν τους εργαζόμενους [κομμουνιστικά και άλλα αριστερά κόμματα] να βάλουν βραχυπρόθεσμους, μεσοπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους στόχους που να οδηγούν τις χώρες τους στον Σοσιαλισμό σε περιφερειακό πλέον επίπεδο, κι όχι απλώς σε εθνικό;    

5. Με την ευκαιρία αυτήν, να υποβάλουμε και το ερώτημα για το τι λένε κάποιοι [“άγιοι πατέρες” και διαπρύσιοι “ιεροκήρυκες” του Μαρξισμού – Λενινισμού - όπως οι ίδιοι τον αντιλαμβάνονται φυσικά] για τη δήλωση του Γενικού Γραμματέα του Πορτογαλικού ΚομμουνιστικούΚόμματος, Ζερόνιμο ντε Σόουζα, που μετά τα αποτελέσματα των πρόσφατων βουλευτικών εκλογών στη χώρα, είπε πως «μια λύση για τον σχηματισμό κυβέρνησης, που αναπόφευκτα περιλαμβάνει τους Σοσιαλιστές, θα έχει την πολιτική μας υποστήριξη, για να σταματήσει η επανάληψη αυτής της πολιτικής (της λιτότητας)» [της  κεντροδεξιάς παράταξης]...  
Στις πορτογαλικές εκλογές που έγιναν την προπερασμένη Κυριακή ο Κεντροδεξιός Συνασπισμός απέτυχε να εξασφαλίσει αυτοδυναμία, [είχε πτώση πέραν των 10 ποσοστιαίων μονάδων με τα ποσοστά του να κυμαίνονται γύρω στο 38%, από το 50% που ήταν στις προηγούμενες εκλογές και τις έδρες του να περιορίζονται στις 104 – το σύνολο των εδρών στην πορτογαλική Βουλή είναι 230], ενώ υπήρξε παράλληλα και στροφή προς τα Αριστερά κι άνοδος των κομμάτων της Αριστεράς – οι Σοσιαλιστές εξασφάλισαν 85 έδρες, το Μπλοκ της Αριστεράς 19 και η Συμμαχία του  Κομμουνιστικού Κόμματος με τους Πράσινους 17... Τα τελικά αποτελέσματα μπορείτε να τα δείτε αναλυτικά εδώ...

Να αναμένω σχόλια και απαντήσεις στα ερωτήματα ΜΟΥ και στα ζητήματα που έθεσα;

Anef­_Oriwn
[να μαδήσουμε κι λίγο τη μαργαρίτα; είναι ιμπεριαλιστική η Ρωσία, (ή) δεν είναι ιμπεριαλιστική η Ρωσσία;]
Τρίτη 13/10/2015

5 σχόλια:

νεος είπε...

Φίλε Anef, προβλέπω πως κι αυτή η ανάρτηση θα έχει τους "τακτικούς" της...

Νομίζω πως αντί να μαδάμε την μαργαρίτα αν η Ρωσία είναι ιμπεριαλιστική ή όχι, θα πρέπει, σύμφωνα με τον κ. Βαγενά, να κατατάξουμε όχι μόνο τη Ρωσία αλλά και την ALBA σ' αυτή τη συνομοταξία...

Στην τοποθέτησή του που έγινε πρόσφατα στο φεστιβάλ της ΚΝΕ ("Η στάση των κομμουνιστών απέναντι στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις" - σύνδεσμος εδώ: http://www.rizospastis.gr/story.do?id=8621747), βάζει την ALBA στο ίδιο σακούλι με άλλες διακρατικές-καπιταλιστικές ενώσεις, παρά το γεγονός πως η συγκεκριμένη ένωση είχε (και έχει) ως συνιδρυτικά μέλη τη σοσιαλιστική Κούβα και τη σοσιαλίζουσα Βενεζουέλα!

Ψηλά γράμματα για τον κ. Βαγενά...

Το απόσπασμα εδώ:

"Ορισμένες δυνάμεις βλέπουν τον ιμπεριαλισμό μόνο στην "αυτοκρατορία" των ΗΠΑ και στη βάση αυτή χαιρετίζουν την ανάδειξη νέων, ανερχόμενων καπιταλιστικών δυνάμεων στις παγκόσμιες υποθέσεις, όπως και την εμφάνιση νέων διακρατικών ενώσεων (BRICS, Οργάνωση Συνεργασίας της Σαγκάης, Οργάνωση Συμφώνου Συλλογικής Ασφάλειας, ALBA, κ.ο.κ.), που συγκροτούν καπιταλιστικά κράτη, με οικονομικό, πολιτικό και στρατιωτικό περιεχόμενο..."

Τελικά, έχω την εντύπωση πως έκανε η μύγα κώλο κι έχεσε τον κόσμο όλο, δεν εξηγείται αλλιώς το φαινόμενο...

Anef_Oriwn είπε...

Φίλε Νέε,

Εν τζι’ ενοχλεί αν «κι αυτή η ανάρτηση θα έχει τους “τακτικούς” της», φτάνει αυτοί οι “τακτικοί”, να καταθέτουν απόψεις και να επιχειρηματολογούν – δηλ. να μην περιορίζονται σε συνθήματα, αφορισμούς και αξιώματα.
Ήδη το γνωστό καθίκι και προβοκάτορας και χαφιές (ψευδο)ονόματι “πρόσφυγας”, που επιχείρησε [με την γνωστή θρασύτητα και χυδαιότητα που ΤΟΝ διακρίνει] να αφήσει τα απορρίμματα και τις αισχρότητες ΤΟΥ στο Blog, δέχτηκε αμέσως την κόκκινη και πήρε την άγουσα για τον βοθρο-κατάλυμα ΤΟΥ...
[Επί της ουσίας, ως συνήθως, ΔΕΝ καταφερε να πει οτιδήποτε. Φυσικά και να ‘λεγε κάτι και πάλι θα εξαποστελλόταν κακήν κακώς, καθώς είναι persona non grata για το απάχικο ΜΟΥ]...

Έχω την άποψη ότι τούτη τη φορά δεν θα γίνει συζήτηση επί του θέματος της ανάρτησης, γιατί λίγο πολύ εξαντλήσαμε το θέμα στην προ-προηγούμενη ανάρτηση (την No. 42/2015). Πιστεύω πάντως ότι, η συζήτηση που έγινε εκεί ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα και άγγιξε έστω κι ακροθιγώς κάποια από τα επίμαχα ερωτήματα και ζητήματα που θέτω εδώ...

Ανώνυμος είπε...

«δέχτηκε αμέσως την κόκκινη και πήρε την άγουσα για τον βοθρο-κατάλυμα ΤΟΥ...»
Το βοθρο-κατάλυμα ειναι το σπίτι ΣΟΥ!Άντε γεια!Χοντροάμπαλε!

Anef_Oriwn είπε...

Τζι’ ΕΣΥ ίντα μουγιάστηκες ρε καθίκι Κοκούιν, που παίζεις και τον Ανώνυμο; Εκτός τζι’ αν είσ’ ΕΣΟΥ ο ρουφκιάνος ο “πρόσφυγας”!
Και παρεμπιπτόντως, τι πάει να πει «χοντροάμπαλος»; Κάτι προφανώς έχεις συγχύσεις, ως συνήθως!

Anef_Oriwn είπε...

Και μια ανακοίνωση του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας (ΚΕΚΡ) για «το ζήτημα της Ρωσικής ανάμιξης στον πόλεμο στη Συρία»:

http://agkarra.com/%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CE%B6%CE%AE%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%BC%CE%B9%CE%BE%CE%B7%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF/