Κυριακή 31 Μαΐου 2015

Ανάρτηση 29/2015 [προγραμματισμένη, επίκαιρη, πολιτική, ΑΚΕΛική, συνεδριακή] - Μερικές σκέψεις εν όψει του επικείμενου 22ου Συνεδρίου του ΑΚΕΛ...


Ως γνωστόν, [τόσο στους παροικούντες εντός και πέριξ του ΑΚΕΛ -κι αναφέρομαι κυρίως στους πιο μυημένους και ψαγμένους γιατί υπάρχουν και αρκετοί που δεν χαπαρίζουν γρι-  όσο και στους συνήθεις υπόπτους που ΔΕΝ διάκεινται ΠΟΣΩΣ φιλικά προς το κόμμα της κυπριακής Αριστεράς και συχνα-πυκνά το πυροβολούν], σε λίγες μέρες και πιο συγκεκριμένα από τις 4 μέχρι τις 7 του Ιούνη, [δηλ. από Πέμπτη βράδυ μέχρι Κυριακή μεσημέρι] θα πραγματοποιηθεί στη Λευκωσία στο Συνεδριακό Κέντρο το 22ο Συνέδριο του ΑΚΕΛ 


Σημαντικότατο πολιτικό γεγονός που θα απασχολήσει όχι μόνο τα στελέχη, μέλη και φίλους του ΑΚΕΛ, αλλά και γενικότερα πολλούς άλλους πολίτες μεταξύ αυτών και τους ποικιλώνυμους ΑΚΕΛολόγους από άλλους πολιτικούς και κομματικούς χώρους, που βρίθουν στα εδάφη αυτού του ημιά(γ)ριου, άνυδρου και μισο-έρημου τόπου εδώ και χρόνια – από καταβολής του Κόμματος…

Κατά τη διάρκεια της 7ετούς (μέχρι σήμερα) ζωής του Blog  ΜΑΣ [στις αρχές του Μάη συμπληρώσαμε αισίως 7 χρόνια συνεχούς και αδιάλειπτης παρουσίας στα διαδικτυακά ερτζιανά], πραγματοποιήθηκαν δύο συνέδρια του ΑΚΕΛ: το 21ο Τακτικό Συνέδριο τέλη του Νοέμβρη του 2010 [θυμάμαι εκείνες τις μέρες ήμουν σοβαρά άρρωστος στο Νοσοκομείο] και το Έκτακτο Προγραμματικό Συνέδριο τον Φεβράρη του 2014 [ήταν τότε που ο παρέας ο Γκάνταλφ είχε φύγει, λόγω ανεργίας, μετανάστης!]... Και για τα δύο (προηγούμενα) συνέδρια είχαμε (έγκαιρα) αφιερώσει χρόνο και χώρο στο Blog [δείτε, λόγου χάριν, μερικές σχετικές αναρτήσεις ΜΑΣ, εδώ, δαμέ τζιαι ποτζιεί, δυστυχώς όμως τούτη τη φορά, με όλ’ αυτά και μ’ εκείνα, δεν τα καταφέραμε˙ κι είχαμε πολλά να (συγ)γράψουμε. Επιλέγουμε πάντως να το πράξουμε έστω και τώρα, ας είναι και την υστάτη...

{Είναι γεγονός ότι τελευταία δεν πολυγράφουμε στο Blog. Κι αυτό κυρίως λόγω διαφόρων υποχρεώσεων που περιορίζουν το ελεύθερο μας (πόσα να προλάβουμε κι ΕΜΕΙΣ!), αλλά ίσως και γιατί μπήκαμε και στα χρόνια και ΜΑΣ έχει πιάσει και μια βαρεμάρα}...

Τις “Θέσεις” της Κεντρικής επιτροπής για το 22ο Συνέδριο θα τις βρείτε εδώ, ενώ σύμφωνα με Ανακοίνωση της Κ.Ε. του Κόμματος το Συνέδριο θα το απασχολήσουν [πέραν από τη Έκθεση Δράσης για την τελευταία 5ετία και την Οικονομική Έκθεση] οι εξής τρεις θεματικές ενότητες για τις οποίες θα πραγματοποιηθούν και ξεχωριστές σύνοδοι:
1. «Η φυσιογνωμία και ο χαρακτήρας του ΑΚΕΛ», όπου θα εξεταστούν και θα συζητηθούν όλα όσα αφορούν την καλύτερη δυνατή λειτουργία του κόμματος στις σημερινές συνθήκες,
2. Η παρέμβαση του ΑΚΕΛ σ’ ολόκληρο το κοινωνικό φάσμα κάτω από τον τίτλο «Το ΑΚΕΛ πρωτοπόρο στους κοινωνικούς αγώνες», και
3. «Η πρόταση του ΑΚΕΛ προς την κοινωνία», κατά την οποία θα συζητηθούν όλα τα ζητήματα και οι προκλήσεις που απασχολούν την κυπριακή κοινωνία όπως οι εξελίξεις στο Κυπριακό, την οικονομία, τους θεσμούς, την υγεία, την παιδεία...

Θα υπάρξουν επίσης προτάσεις της Κεντρικής Επιτροπής  για καταστατικές αλλαγές και έγκριση Πολιτικής Απόφασης, ψηφισμάτων και μηνυμάτων. Σύμφωνα με τον αστικό Τύπο ένα από τα κύρια θέματα που θα συζητηθούν στις καταστατικές αλλαγές θα είναι κατά πόσο οι υποψήφιοι για την Κεντρική Επιτροπή θα κατατάσσονται με αλφαβητική σειρά  ή αν θα υπάρχει εισήγηση/υπόδειξη  από την Κ.Ε. για ποιοι κατά την άποψη της θα πρέπει να υπερψηφιστούν. ΕΜΕΙΣ είμαστε καθέτως, οριζοντίως και χιαστί υπέρ της αλφαβητικής σειράς και κατά των υποδείξεων!!! Αυτή η πρακτική είναι πλέον ξεπερασμένη και δη τώρα σε μια εποχή που το ΑΚΕΛ υιοθετεί πρακτικές διαφάνειας πάνω σε κάθε τί (σχεδόν)...

Δεν ξέρουμε αν στο Συνέδριο θα υπάρξει (τελικά) και συζήτηση για την διαγραφή του Νίκου Κατσουρίδη  από την Κ.Ε. και την επ’ αόριστο αποβολή του από το Κόμμα [υποθέτουμε όμως ότι θα κατατεθεί και θα διαβαστεί και η Έκθεση της Κεντρικής Επιτροπής Έλεγχου για τα ζητήματα που την απασχόλησαν κατά την τελευταία 5ετία, συμπεριλαμβανομένου και του ζητήματος Κατσουρίδη], όμως έχω την εντύπωση ότι με βάση τη διαδικασία που ακολουθήθηκε μετά τη λήψη της συγκεκριμένης απόφασης [δηλ. τη ενημέρωση των κομματικών στελεχών και μελών σε κλειστές συνεδρίες και τις συζήτησες που προφανώς έγιναν εκεί]  σε κλειστές συνεδρίες, δεν θα υπάρξει η όποια συζήτηση στο Συνέδριο [δεν θα επιτραπεί!], ή αν υπάρξει θα είναι πολύ περιορισμένης έκτασης...

Επίσης δεν ξέρω τί συζητήσεις έγιναν στις Κομματικές Ομάδες Βάσης πάνω στις “Θέσεις” της Κ.Ε. για το Συνέδριο [ποια ήταν η προσέλευση των κομματικών μελών, ποιο το περιεχόμενο των συζητήσεων και τί θέματα τέθηκαν], όμως για μια ακόμα φορά διαπιστώνω ότι ο Δημόσιος Προσυνεδριακός Διάλογος μέσα από τις σελίδες της Χαραυγής ήταν λειψός. Ελάχιστα τα θέματα που θίχτηκαν κι ακόμα λιγότερες οι κριτικές τοποθετήσεις και προσεγγίσεις.

Τις “Θέσεις” της Κ.Ε. [που έχουν έρθει στα χέρια ΜΑΣ υπό την  μορφή μπροσούρας] τις έχουμε διέλθει και μελετήσει,  ομολογούμε, όμως όχι και τόσο διεξοδικά τούτη τη φορά... Αυτό δεν ΜΑΣ εμπόδισε να έχουμε διαφορετικές απόψεις καθώς και παρατηρήσεις και σχόλια πάνω σε αρκετά θέματα, όπως ας πούμεν, για την Κυπριακή Οικονομία [και πιο συγκεκριμένα για την Ανάπτυξη και τον Επανασχεδιασμό της] καθώς και για το Κράτος (σελ. 53-63 στην μπροσούρα)... Δυστυχώς όμως δεν ΜΑΣ παίρνει ο χρόνος να τις/τα καταθέσουμε ολοκληρωμένα τώρα˙ θα κάνουμε εξ άλλου και το post σεντόνι/μακρινάρι, κάτι που φυσικά δεν είναι και τόσο ασυνήθιστο για ‘ΜΑΣ, [το Πολιτιμπιουρό του Blog]...

Το μόνο (ίσως) που θα θέλαμε να σημειώσουμε/παρατηρήσουμε για τώρα είναι ότι μέσα σ’ ένα έγγραφο 80(!) τόσο σελίδων κι ενώ ο μακροπρόθεσμος τελικός στόχος του ΑΚΕΛ είναι (υποτίθεται) ο Σοσιαλισμός–Κομμουνισμός, οι δύο αυτές λέξεις αναφέρονται [στο έγγραφο] μόνο 2-3 φορές!!!
Δεν είναι πια καιρός το Κόμμα να (ξανα)επεξεργαστεί ένα καθαρά Αριστερό Πρόγραμμα, είτε έχει ως στόχο να ξαναδιεκδικήσει την Προεδρία της Δημοκρατίας στις Προεδρικές εκλογές του 2018, είτε όχι; Το Πρόγραμμα, “Η δική μας αντίληψη για τον Σοσιαλισμό”τού οποίου η υλοποίηση παράπεμπε στο απώτερο μέλλον και το οποίο εγκρίθηκε στο 17ο Συνέδριο του ΑΚΕΛ το 1990 και το οποίο είχε κυρίως επεξεργαστεί ο “έκπτωτος” πλέον Νίκος Κατσουρίδης, δεν έχει ξεπεραστεί από τον χρόνο και τα νέα (τα σημερινά) κοινωνικοοικονομικά και πολιτικά δεδομένα;  
Να σημειώσουμε ότι αναφορές [στις “Θέσεις”] για τον «σοσιαλισμό», το «σοσιαλιστικό όραμα», την «προοπτική του σοσιαλισμού» και στον Μαρξισμό - Λενινισμό γίνονται ΜΟΝΟ στο κεφάλαιο “Το όραμα και η ιδεολογία μας”˙ εκεί μάλιστα το ΑΚΕΛ χαρακτηρίζεται και ως «ένα σύγχρονο κομμουνιστικό κόμμα...»
ΚΑΜΙΑ άλλη σχετική αναφορά, όπως ας πούμεν, στα κεφάλαια “Ιδεολογικο-μορφωτική δουλειά” και “Αγώνας ενάντια στις αστικές επιδράσεις”... 

Για να είμαστε δίκαιοι κάποιες νύξεις γίνονται και στην “Εισαγωγή” καθώς και στο κεφάλαιο “Διεθνής κατάσταση” της 3ης θεματικής ενότητας που έχει τίτλο “Η πρόταση του ΑΚΕΛ προς την κοινωνία”...

Πέραν τούτου και μια και, 
- στο Άρθρο 4 του Καταστατικού του ΑΚΕΛ, αναφέρεται [και πιστεύω ότι θα συνεχίσει να αναφέρεται] ότι «το AKEΛ καθοδηγείται στη δράση του από τη μαρξιστική-λενινιστική κοσμοθεωρία που αναπτύσσεται με την ασταμάτητη πρόοδο της γνώσης και την οικονομική και πολιτική εξέλιξη»,
στις “Θέσεις” αναφέρεται ότι το ΑΚΕΛ παραμένει «πιστό στη μαρξιστικο-λενινιστική ιδεολογία του [και] διαμορφώνει αγωνιστικές πολιτικές σε διαλεκτική ενότητα με την κοινωνία μακριά από δογματισμούς», και
το ΑΚΕΛ συμμετέχει σε διεθνείς συναντήσεις και διασκέψεις των Εργατικών και Κομμουνιστικών Κομμάτων, δεν θα ‘πρεπε στο κεφάλαιο “Συμμετοχή στο διεθνές προοδευτικόκίνημα – Οι διεθνείς σχέσεις του Κόμματος”να αφιερωθούν και λίγες γραμμές για το ζήτημα του ιδεολογικού αλαλούμ  και γενικότερα της όλης ανομοιογενούς κατάστασης που επικρατεί σήμερα στο διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα; Άστε που οι αναφορές [στο κεφάλαιο “Το όραμα καιη ιδεολογία μας”]
 σε «Ευρώπη των λαών και όχι των μονοπωλίων [...] της ειρήνης και όχι της στρατιωτικοποίησης [...] της δημοκρατίας και της λογοδοσίας στον κυρίαρχο λαό και όχι του μεγάλου κεφαλαίου, των μονοπωλίων, της ολιγαρχίας και της ανεξέλεγκτης εξουσίας των τεχνοκρατών στις Βρυξέλλες», ακούγονται ιδιαίτερα ουτοπικές με βάση τον τρόπο που λειτουργεί σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση...

Αυτά τα ολίγα για τώρα και θα προσπαθήσουμε να επανέλθουμε μετά το Συνέδριο...    

Anef_Oriwn
[μπροστά στο 22ο Συνέδριο του ΑΚΕΛ]
Κυριακή 31/5/2015
[τελευταία μέρα –ημερολογιακά- της Άνοιξης˙ κι από αύριο καλοκαίρι;]...  

Τετάρτη 20 Μαΐου 2015

Ανάρτηση 28/2015 [έκτακτη, επίκαιρη, μακροσκελής, ελληνο(κυπριακο)κεντρική, (εκ)παιδευτική, μαθητική, φιλολογική, εξεταστική] – Δυο λογάκια για το εξεταστικό δοκίμιο των Παγκυπρίων Εξετάσεων στα Νέα Ελληνικά και τα περί «ψευδαισθήσεων» και της ασάφειας και του δυσνόητου του δοκιμίου...


(Προ)Εισαγωγικά
(όπως λέμε προεισαγωγικές εξετάσεις)

Πολλή συζήτηση, με έντονες μάλιστα και εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις, αλλά και με σφοδρά παράπονα και διαμαρτυρίες, γίνεται τις τελευταίες μια – δυο μέρες [στην ουσία από το μεσημεράκι της Δευτέρας] για το εξεταστικό δοκίμιο των Παγκυπρίων Εξετάσεων στο μάθημα των Νέων Ελληνικών... [Ως γνωστό οι φετινές Παγκύπριες Εξετάσεις για τους τελειόφοιτους μαθητές των Λυκείων και των Τεχνικών Σχολών ξεκίνησαν προχτές Δευτέρα με εξεταζόμενο μάθημα όπως πάντα τα Νέα Ελληνικά]... Πιο συγκεκριμένα συζητείται ο βαθμός δυσκολίας του δοκιμίου, ή/και η ασάφεια ή το δυσνόητο των διαφόρων ερωτημάτων και ζητημάτων που τέθηκαν από τους (παντογνώστες) θεματοθέτες... Βγήκαν, λοιπόν και τα είπαν καταφερόμενοι κατά παντός ενόχου, πολλοί μαθητές [όσοι φυσικά δυσκολεύτηκαν, ή/και τα ‘καναν μαντάρα], οι γονείς τους, καθώς και εκπαιδευτικοί, ως επίσης κι άλλοι ειδικοί, ειδήμονες και δαήμονες... Είπαν χαρακτηριστικά ότι οι ασάφειες στα ερωτήματα και οι δυσκολίες στην κατανόηση τους, προκάλεσαν άγχος και αναστάτωση στους εξεταζόμενους μαθητές... [Και τί δεν τους προκαλεί αναστάτωση σήμερα!]...

Ιδιαίτερα παράπονα εκφράζονται για το αδίδακτο κείμενο και δη για τη (γνωστή και πολυσυζητημένη κάθε χρόνο) Έκθεση Ιδεών [ή την παραγωγή επικοινωνιακού λόγου, όπως ονομάζεται στο δοκίμιο] και που ως συνήθως έχει ως βάση το αδίδακτο κείμενο... Ήδη ο Σύνδεσμος (των Παντοκρατόρων στη Μέση  Εκπαίδευση) Φιλόλογων (του οποίου Πρόεδρος είναι ο διαβόητος και γνωστός και μη εξαιρετέος, Δημήτρης Ταλιαδώρος της ΟΕΛΜΕΚ, αλλά και του Υπουργού Παιδείας και της Επιτροπής για τα Νέα Ωρολόγια Προγράμματα – δείτε σχετικά εδώ],  εξέδωσε και σχετική ανακοίνωση, με την οποία οι δεσποτάδες λειτουργοί/φιλόλογοι της ελληνοκυπριακής εθνοκεντρικής Παιδείας ΜΑΣ, επισημαίνουν κάποια λάθη και παραλείψεις στο δοκίμιο, αλλά όλως παραδόξως ΔΕΝ είπαν τίποτα για το θέμα της Έκθεσης... Πολύ χαρακτηριστικός [για το πόσο δυσκολεύτηκαν οι μαθητές ΜΑΣ που παρακάθισαν προχτές στις Παγκύπριες Εξετάσεις και για το τι σφοδρά παράπονα έχουν] είναι και ο τίτλος σχετικής ανάρτησης στο Paideia-News [“Οδυνηρή για τους υποψηφίους στιςΠαγκύπριες «η οδύνη της δεκαετίας»”], όπου ο συγγραφέας του κειμένου (της ανάρτησης στο Paideia-News) έκανε λογοπαίγνιο με το θέμα της Έκθεσης, παρουσιάζοντας το ως «την οδύνη της δεκαετίας»...

Έχοντας, λοιπόν, τόσο στο ευρύτερο όσο και στο στενότερο κοινωνικό, επαγγελματικό και οικογενειακό περιβάλλον ΜΟΥ εκπαιδευτικούς (συμπεριλαμβανόμενων και φιλολόγων – ΕΓΩ πάντως  ΔΕΝ είμαι Φιλόλογος!) και ακούοντας και λαμβάνοντας γνώση από πρώτο χέρι για πολλά και διάφορα [τόσο από τους ιδίους τους εκπαιδευτικούς σε απ’ ευθείας συζητήσεις ΜΟΥ μαζί ΤΟΥΣ, όσο κι από συζητήσεις στο ραδιόφωνο], και διαβάζοντας για άλλα τόσα στον Τύπο  [κυρίως στο Paideia-News], κι έχοντας και μια ευαισθησία για τα θέματα Παιδείας, είπα να καταθέσω, όσο πιο σύντομα και περιεκτικά μπορέσω κάποιες δικές ΜΟΥ σκέψεις και προβληματισμούς πάνω στο θέμα το δοκιμίου...   

*************************************
Ποιο ήταν όμως, το θέμα της Έκθεσης Ιδεών;

Με βάση ένα απόσπασμα που παρατέθηκε από (αδίδακτο στους μαθητές) κείμενο του έλληνα Γιώργου Γραμματικάκη, Καθηγητή στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης και συγγραφέα, τέθηκαν στους εξεταζόμενους μαθητές διάφορα ερωτήματα... 

Συμπληρωματικά και προς ενημέρωση ΣΑΣ, να αναφέρουμε ότι ο Γραμματικάκης πέραν από Καθηγητής, υπήρξε κάποτε και  αρθρογράφος της “Ελευθεροτυπίας”, [όταν αυτή κυκλοφορούσε], καθώς και Πρύτανης του Πανεπιστημίου Κρήτης, ενώ διετέλεσε και μέλος του Δ.Σ. της ΕΡΤ. Το 2014 εκλέχθηκε ευρωβουλευτής με “Το Ποτάμι” και συμμετέχει στην Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας Σοσιαλιστών και Δημοκρατών. [Περισσότερες πληροφορίες για τον Γραμματικάκη εδώ κι επαέ]... 

Όταν άκουσα τ’ όνομα του, το μυαλό ΜΟΥ πήγε κατ’ αρχή σε έτερο Κρητικό συγγραφέα, τον Γιώργη [έχουν και το ίδιο μικρό όνομα]  Γιατρομανωλάκη, συγγραφέα του ιστορικού μυθιστορήματος “Ο παππούς μου και το κακό”, το οποίο καταπιάνεται με κάποιες πτυχές της ζωής του Ελευθέριου Βενιζέλου…

Παραθέτοντας, λοιπόν, οι θεματοθέτες, ξέχωρα στο μέρος Γ΄ την κατακλείδα του αποσπάσματος από το βιβλίο του Γραμματικάκη “Ένας αστρολάβος του  Ουρανού και της Ζωής” [Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2013, σελ. 301-305), που ήταν το εξής:
 «Μέσα σε αυτό το παγκόσμιο πλαίσιο, που είναι κινούμενο και κλυδωνιζόμενο, η πατρίδα μας  παραμένει πάντα μια ιδιαιτερότητα. Έζησε πολλά αυτήν την περίοδο, λίγα όμως φαίνεται να διδάχτηκε. Τα τελευταία χρόνια, βιώνει, ωστόσο, μια ιστορική στιγμή της: το τέλος των ψευδαισθήσεων».. [σημ: η υπογραμμίσεις είναι δικές ΜΟΥ], ζητήθηκε από κάθε εξεταζόμενο μαθητή όπως,
«σε άρθρο του που θα δημοσιευθεί σε εφημερίδα, και με αφορμή το παράθεμα, να καταθέσει τις απόψεις του για τα ακόλουθα: Ποιες ήταν οι ψευδαισθήσεις που βίωνε για τόσα χρόνια η πατρίδα μας και πως το τέλος των ψευδαισθήσεων επέδρασε στην καθημερινότητα των ανθρώπων;»
Κι τότε έγινε το σώσε!
Κι εξηγούμαι:

1. Για ποια πατρίδα όμως, ζητείτο από τους μαθητές να γράψουν, για την Ελλάδα ή την Κύπρο; Αυτό το (δι)ερώτημα το είχαν και πολλοί εκπαιδευτικοί, [οι πλείστοι της γνωστής ελληνοκεντρικής συνοπαρτζιάς]... Προφανώς όχι για την  Τανγκανίκαή μήπως να ήταν τελικά γι’ αυτηνήν; Λαλείτε; Ναι μεν ο αρθρογράφος είναι ελλαδίτης και προφανώς μιλούσε για την Ελλάδα στο κείμενο του, όμως το ερώτημα (που έθεσαν οι εν τη νήσω ΜΑΣ θεματοθέτες) απευθύνονται στους κάτοικους [ντόπιους και ξένους] της χώρας που ονομάζεται Κύπρος... Έshει χάζιν, (τώρα που το  σκέφτουμαι), να εννοούσαν κάποιο από τα δύο μισά [«ποιο μισό», όμως;] της μοιρασμένης (κυπριακής) πατρίδας μας...   

2. Μετά, λοιπόν, που έχουμε ξεκαθαρίσει [τουλάχιστον για όσους δεν έχουν ελληνοκεντρικά κολλήματα] ότι «πατρίδα» ΜΑΣ εν η νήσος Τζιύπρος, να ρωτήσουμε και για τί είδους ψευδαισθησεις θα ‘πρεπε να γράψουν οι μαθητές; 
Μήπως για ψευδαισθήσεις που έχουν να κάμουν,

- με την κυπριακή Οικονομία, που καταγκρεμμίστηκε και κατατσακκίστηκε [σαν πύργος στην άμμο] λόγω της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης; Να γράψουν, λόγου χάριν, (οι μαθητές), 
i. για την ψευδαίσθηση ότι την οικονομική κρίση που έκανε συντρίμμια και θρύψαλα την (επίπλαστη) ευημερία ΜΑΣ, ΔΕΝ την έφερε τελικά ο Χριστόφιας, [όπως κάποιοι επιτήδειοι πολιτικοί, δημοσιογράφοι και οικονομολόγοι προσπαθούν να πλασάρουν], αλλά ότι αυτή αποτελεί εγγενές/φυσικό γνώρισμα του καπιταλισμού, ή/και 
ii. για την παταγώδη και καθημερινή πλέον διάψευση, [λόγω της πρωτόγνωρης ανεργίας, των κοινωνικών παντοπωλείων και των συσσιτίων που συναντούμε και στην Κύπρο], της έμπλεας υπεροψίας βαθυστόχαστης(!) διαπίστωσης ΜΑΣ ότι, «σαν την Κύπρο εν έshει», ή/και
iii. για τις συνεχείς αποκαλύψεις για σκάνδαλα διαφθοράς, μίζες και λαδώματα και διαπλοκές, [κάποιοι νομίζουν ότι ανακάλυψαν την ταshινόπιτταν όταν τα διαπιστώνουν, αλλά αποτελούν κι αυτά εγγενή γνωρίσματα του καπιταλισμού]... 

- ή με την Πολιτική; Ας πούμεν(τε), να γράψουν για τις ψευδαισθήσεις σε σχέση,
i. με τα αδιέξοδα του αστικού πολιτικού μας συστήματος, όπως είναι λόγου χάριν η σύγκρουση Εκτελεστική εξουσίας, δηλ. του Προέδρου με τη Νομοθετική εξουσία, δηλ. τη Βουλή, ή  
ii. με την καταρράκωση (βλέπε) ρεζίλεμα  των λεγόμενων ανεξάρτητων αστικών θεσμών, από τους ιδίους τους ανώτατους αξιωματούχους τους, τους «άριστους των αρίστων», που ο Πρόεδρος διόρισε για να στελεχώσουν αυτούς τους θεσμούς [βλέπε τα ρεζιλίκια στη Γενική Εισαγγελία με τις μεθοδεύσεις τους Ρίκκου για ίδιο όφελος ή πελατών του Γραφείου του, αλλά και σε βάρος πολιτικών αντιπάλων της κυβερνώσας παράταξης, όπως και την κόντρα μεταξύ Γενικού Εισαγγελέα και Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα, ή την υπόθεση με την Διοικήτρια της Κεντρικής Τράπεζας με το (διπλό) συμβόλαιο της και τις προσπάθειες του Προέδρου για παύση της]˙ πάντως σήμερα διαβάσαμε στον Τύπο ότι ο Ρίκκος και δύο δικηγόροι [του Δικηγορικού Γραφείου “Αντρέα Νεοκλέους”] παραπέμπονται στο Κακουργοδικκειο με «βαρύ κατηγορητήριο» - ο Ρίκκος, ας πούμεν, κατηγορείται για συνωμοσία [εναντίον ρώσσων με ανταλλάγματα], δεκασμό, δωροληψία και κατάχρηση εξουσίας. Τα κόμματα ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ ζήτησαν ήδη την παραίτηση του, αλλά ο Πρόεδρος ποεί ακόμα τη νήσσα! Κατά που φαίνεται ο σώζων τον εαυτό σωθείτο!     
iii. με τα συνεχιζόμενα αδιέξοδα στο κυπριακό, ή με τον ανένδοτο και μακροχρόνιο αγώνα για τη σωτηρία του κυπριακού ελληνισμού και τους μαξιμαλιστικούς στόχους που βάζουν οι διάφοροι εθνικίζοντες πολιτικοί του απορριπτικού μετώπου [η εθνικιστική πτέρυγα του ΔΗΣΥ, σημαντικότατο κομμάτι του ΔΗΚΟ, σχεδόν όλη η ΕΔΕΚ, οι Οικολόγοι, ότι έχει μείνει από το ΕΥΡΩΚΟ του Συλλουρουθκιου, η “Συμμαχία Πολιτών” του Λιλλήκα και λοιποί τεθλιμμένοι συγγενείς αυτών – όπως ο Κουλίας, ή κατά καιρούς και συνήθως άμα φυσήσει ο κατάλληλος άνεμος, κι ο Αρχιεπίσκοπος Νέας Ιουστινιανής, πάσης Πάφου και ΌΛΩΝ των Εκκλησιαστικών Επιχειρήσεων τζιαι Παγκαρκών Ττόμης ο Β΄, ο Αθυρόστομος], ή με την απόρριψη της ομοσπονδιακής λύσης και δη της λύσης Δικοινοτικής Διζωνικής Ομοσπονδίας ως της μόνης εφικτής λύσης για διευθέτηση του κυπριακού, κάτι που έπραξε πρόσφατα και επίσημα η ΕΔΕΚ, ή
iv. με την Ευρωπαϊκή Ένωση, ως ένα οργανισμό με αξίες και αρχές, που θα συνέδραμε στη λύση του κυπριακού, όμως κατά πού εμείς (ως ελληνοκύπριοι) θέλουμε, ή/και ότι θα λειτουργούσαν αλληλέγγυα προς ΕΜΑΣ τώρα που έχουμε προβλήματα, δηλ. ως πραγματικοί φίλοι και εταίροι (του Νίκαρου), κι όχι ως στυγνοί τοκογλύφοι και εκμεταλλευτές των δυσκολιών και προβλημάτων μας;

ή με Κοινωνικά ζητήματα; Όπως είναι λόγου χάριν,  
i. η διατήρηση σ’ ένα υποφερτό επίπεδο του κοινωνικού κράτους [και των κοινωνικών παροχών για τους χαμηλά αμειβόμενους, τα λαϊκά στρώματα και τις ευπαθείς ομάδες ] που είχαμε τα προηγούμενα χρόνια, ή  
ii. η ανάπτυξη (επιτέλους) μιας κουλτούρας αλληλεγγύης και ευαισθησίας (τόσο από τούς πολίτες όσο κι από τους κρατικούς φορείς) απέναντι στους μετανάστες που καταβαίνουν στη χώρα μας με τον άλφα ή ωμέγα χρόνο [και αν ξεπερνούσαμε την επιλεκτική και πρόσκαιρη ευαισθησία μας όταν κατά καιρούς βγαίνουν στην επιφάνεια κάποια πολύ ακραία περιστατικά κακομεταχείρισης ή άλλης απάνθρωπης  αντιμετώπισης μεταναστών…

ή με τον (σχεδόν ανύπαρκτο)  Πολιτισμό; Ας πούμεν, την ψευδαίσθηση ότι μπορούμε να καλλιεργήσουμε στα παιδιά αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο την αγάπη για το Θέατρο, τη Λογοτεχνία, την Ποίηση, τον λαϊκό (κυπριακό) Πολιτισμό     

3. Ή μήπως τελικά έπρεπε οι τελειόφοιτοι μαθητές να γράψουν (με 450-500 λέξεις όπως τους εζητείτο) μια έκθεση που θα αποτελούσε σύνθεση όλων των πιο πάνω, και ίσως και άλλων που ΕΜΕΙΣ δεν έχουμε περιλάβει και καταγράψει στους προβληματισμούς ΜΑΣ; [Το ιδανικότερο θα ήταν να γράψουν για τα τόσα και τόσα «δεσμεύομαι» του Νικουθκιού(!!!) και τότε θα ήταν σε όλα μέσα!!!]... Όμως για να μπορεί ένας μαθητής να συνθέσει ένα τέτοιο κείμενο που θα είναι αποτέλεσμα των επιμέρους γνώσεων του δεν θα  πρέπει να έχει ήδη αποκτήσει μια ευρύτερη γνώση για το τι τεκταίνεται γύρω του και να είναι όχι απλώς ενημερωμένος, αλλά και πολιτικοποιημένος και φυσικά και ενεργός πολίτης. Να διαβάζει εφημερίδες, να παρακολουθεί τις ειδήσεις και να έχει να έχει αναπτύξει κριτική σκέψη κι όχι απλώς να παπαγαλίζει τι του λένε οι καθηγητάδες του, είτε στο σχολείο, είτε στα φροντιστήρια; Πώς όμως θα γίνει αυτό όταν το Υπουργείο αλλά και πολλοί διευθυντάδες και καθηγητάδες καταδικάζουν,  δαιμονοποιούν, αφορίζουν ή ακόμα και απαγορεύουν την πολιτικοποίηση των μαθητών, ή/και τη συμμετοχή τους σε μαθητικές οργανώσεις,  ή την εμπλοκή τους έστω και σε συζητήσεις πάνω σε πολιτικά ζητήματα; Ως φαίνεται βολεύει κάποιους να μην πολιτικοποιούνται οι μαθητές και γενικώς οι νέοι και να ασχολούνται μόνο με τη διοργάνωση μαθητικών εκδρομών και parties, ή να συμμετέχουν μόνο σε φιλανθρωπικές κινητοποιήσεις και εράνους;

4. Ειπώθηκε από τελειόφοιτους μαθητές, αλλά και καθηγητές-φιλόλογους ότι το θέμα της έκθεσης δεν περιλαμβανόταν σ’ αυτά [τα ετοιματζίδικα και take away] που διδάχθηκαν οι μαθητές, δηλ. στις 6 (αν δεν κάμνω λάθος) ενότητες θεμάτων που διδάσκονται σε σκολειά και φροντιστήρια, όπως είναι το περιβάλλον, η μετανάστευση ο ρατσισμός, η παγκοσμιοποίηση, λες και η έκθεση ή η ανάπτυξη ιδεών είναι κάτι που κάποιος μπορεί να αποστηθίσει... Χαρακτηριστικά αν πω ότι προχτές, μετά την εξέταση, άκουσα ένα μαθητή να λέει: «Εμάθαμε έξι εκθέσεις τζι’ εν μας εβάλαν ούτε μιαν»!!! Πού είναι η κριτική σκέψη και η ανάπτυξη θεμάτων μέσα από την ευρύτερη γνώση πάνω σε οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά θέματα;

5. Θα ‘θελα εν κατακλείδι να αναφέρω ότι προσωπικά ΔΙΑΦΩΝΩ με ΠΟΛΛΑ απ’ όσα γράφει ο Γραμματικάκης στο κείμενο του, ενώ μερικές από τις τοποθετήσεις του σηκώνουν πολλή συζήτηση, αλλά δεν είναι του παρόντος…  
Υπάρχουν όμως και μερικά σημεία με τα οποία ΣΥΜΦΩΝΩ όπως λόγου χάριν με τα όσα αναφέρει στην πέμπτη παράγραφο για το διαδίκτυο [κι όχι τα υπόλοιπα], ή με την τοποθέτηση ότι «την ανθρωπότητα δεν θα την σώσουν οι ποσοτικοί περιορισμοί των ρύπων», [αλλά ότι], «απαιτείται μια ριζική αλλαγή στις προτεραιότητες αλλά και στις αξίες της ζωής»... Αλλά αυτό αποτελεί μια αοριστολογία! Γιατί ο συγγραφέας δεν λέει και πώς  θα πραγματωθεί αυτό;
Να αναφέρω όμως και δύο τοποθετήσεις του συγγραφέα   με τις οποίες διαφωνώ και καθέτως και οριζοντίως και διαγωνίως:
«Ενώ όμως λαμπρές υπήρξαν και αυτήν τη δεκαετία οι κατακτήσεις της επιστήμης, ισχυρά αντιεπιστημονικά ρεύματα βρίσκουν πρόσφορο έδαφος και εκμεταλλεύονται την ανθρώπινη ευπιστία. Μαύρη μαγεία και προφητείες κάθε λογής, θρησκευτικοί φανατισμοί και απαγορεύσεις. Αντίφαση της Ιστορίας ή απλώς η ανθρώπινη φύση, που κατά τον Θουκυδίδη παραμένει αμετάβλητη [Μαύρη μαγεία και προφητείες ανάμεσα στα ζωτικά προβλήματα της Ανθρωπότητας!]…
«Στο τυποποιημένο πάντως ερώτημα “τι σφράγισε περισσότερο τη δεκαετία που φεύγει;”, η απάντηση μοιάζει αυτονόητη. Δεν είναι οι τοπικοί πόλεμοι, η έξαρση της βίας, η οικονομική κρίση. Παρόμοιες καταστάσεις υπήρξαν και παλαιότερα»... [Καμιά αναφορά στην καπιταλιστική ολοκλήρωση και ατ συνεπακόλουθα της, δηλ. την συνεχιζόμενη φτωχοποίηση δισεκατομμυρίων ανθρώπων]… 

*************************************
Σημειώσεις 
(πέραν του κυρίως θέματος)

Να αναφέρω συμπληρωματικά ότι τις τελευταίες μερικές μέρες είναι πολλές και έντονες οι συζητήσεις [γιατί οι απόψεις είναι και διαφορετικές και αντικρουόμενες και διιστάμενες] πάνω και σε μια σειρά άλλων [εξ ίσου ή ακόμα και πιο σημαντικών] θεμάτων, όπως,

Η απόφαση (την περασμένη Παρασκευή 15 του μηνός) της Κεντρικής Επιτροπής (Κ.Ε.) και της Κεντρικής Επιτροπής Έλεγχου (Κ.Ε.Ε) του ΑΚΕΛ για επ’ αόριστον αποβολή του Νίκου Κατσουρίδη από το Κόμμα και η οποία (απόφαση) δεν δημοσιοποιήθηκε Για να δούμε αν θα μάθουμε επίσημα για τι ματσαράγκες κατηγορήθηκε ο συνήθως εγκέφαλος (από άποψη ικανοτήτων και διαλεκτικής), πλην όμως αιρετικός (για τη στάση και συμπεριφορά του) Σύντροφος… [Έχω ήδη στα σκαριά ένα σχετικό κείμενο, να δούμε όμως αν θα τα καταφέρω να το ολοκληρώσω]…

- Η πρώτη συνάντηση [που πραγματοποιήθηκε και πάλι την περασμένη Παρασκευή] του Προέδρου Αναστασιάδη με τον νέο τουρκοκύπριο ηγέτη Ακκιντζιή σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο στο παλιό Αεροδρόμιο Λευκωσίας και η επίσημη ανακοίνωση των πρώτων μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης. Ο Αναστασιάδης έδωσε χάρτη με καμπόσα ναρκοπέδια που υπάρχουν στην κατεχόμενη βόρεια Κύπρο και ο Ακκιντζιή ανακοίνωσε την κατάργηση της “βίζας” για είσοδο στα κατεχόμενα – τούτο θα γίνεται πλέον μόνο με την επίδειξη ταυτότητας ή διαβατηρίου αλλά και πάλι θα παίρνονται τα στοιχεία (ΜΑΣ) στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές… “Στύλλον στύλλον άνεση”, που ελαλούσαν τζιαι οι πρωτινοί… Ήδη γίνονται αναφορές για διάνοιξη και άλλων οδοφραγμάτων, όπως της Δερύνειας [έγινε και σχετική εκδήλωση το περασμένο Σάββατο 16 του μηνός], του Παχυάμμου-Κοκκίνων και του Πυροΐου…[Τούτα τα ανοίγματα των οδοφραγμάτων αποτελούν κάτι σαν άνοιγμα τρύπων στο συρματόπλεγμα της κατοχής και του διαχωρισμού που θέλει να κρατήσει τους ελληνοκύπριους ένθεν και τους τουρκοκύπριους κακείθεν]... 

Η πρόταση νόμου που το ΑΚΕΛ προωθεί για ψήφιση στη Βουλή για την αναστολή των ιδιωτικοποιήσεων [sic αποκρατικοποιήσεων] των Ημικρατικών Οργανισμών μέχρι το 2017! Λέτε να περάσει; Χτες ο Προδρόμου, ο Εκπρόσωπος Τύπου του ΔΗΣΥ, σε συζήτηση στον “ΑΣΤΡΑ” χαρακτήρισε ως «πολιτική ανοησία» την πρόταση του ΑΚΕΛ. Ανοησία θα ήταν να στεκόμαστε και να παρακολουθούμε απαθείς και χωρίς καμιά αντίδραση τα νεοφιλελεύθερα μαγειρέματα τους…

Η σωρεία αναφορών κυρίως του Προέδρου, αλλά και των Γενικών Εισαγγελέων (ΜΑΣ) στο Ανώτατο,  όπως και προσφυγές από άλλους [όπως, ας πούμεν η ΠΟΒΕΚ]... Εν να δουλέφκουν και overtime τζιαι Κυριακάες τζι’ οι Ανώτατοι Δικαστές; Ο Πρόεδρος έκανε αναφορά στο Ανώτατο για τον Νόμο που ψήφισε πρόσφατα η πλειοψηφία της Βουλής για τα ωράρια των καταστημάτων – βασικά για να μένουν κλειστά τα καταστήματα τις Κυριακές. Η Υπουργός Εργασίας [η κα Ζέτα] εξέδωσε αμέσως διάταγμα [με ισχύ μέχρι και τον Νιόμβρη] για να παραμένουν ανοικτά και τις Κυριακές για να έρθει η ΠΟΒΕΚ να υποβάλει προσφυγή στο Ανώτατο για ακύρωση του διατάγματος... [Μύλος η υπόθεση!]… Επίσης όπως έχουμε μάθει, έχει υποβληθεί αίτημα στο Ανώτατο για παύση της Χρυστάλλας Γιωρκάτζιη από τη θέση της Διοικήτριας της Κεντρικής Τράπεζας, ενώ ο Γενικός Εισαγγελέας κατάθεσε αίτηση στο Ανώτατο για παύση του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα Ρίκκου Ερωτοκρίτου για ανάρμοστη συμπεριφορά και υποθέσεις ΦΠΑ και την ίδια ώρα κι ο ίδιος ο Ρικκος προσέφυγε στο Ανώτατο Δικαστήριο ζητώντας την παύση του Γενικού Εισαγγελέα επίσης για ανάρμοστη συμπεριφορά… Ε, ρε  πλακές με τους αστικούς θεσμούς και «τους άριστους των αρίστων»... Αλλά και  δουλειές με φούντες το Ανώτατο! Ευκαιρία να μαζέψουν και οι Ανώτατοι Δικαστές κανένα σεντ παραπάνω για τα έξοδα τους! Δύσκολοι οι καιροί που διάγουμε! Θυμάστε που δεν δέχτηκαν να τους κάνουν περικοπές στους μισθούς τους; Τί να κάνουν κι αυτοί οι έρμοι; Κάθε φτωχός και η μοίρα του!

-  Τα αγγελικά [και κουτσοκουμνικά) τεκταινόμενα στον (ελληνο)κυπριακό (ΑΠΟΕΛίστικο) φούρπον. Έδωσαν ήδη (εκείνοι που κινούν τα νήματα) στο πρωτάθλημα στο ΑΠΟΕΛ [έμεινε μόνο μια αγωνιστική αλλά ούτε με πομπές εν το χάνει η ευρωπαϊκή ΜΑΣ ομάδα!]… Έμεινεν να φκει ‘πόψε κι ο Κυπελλούχος στο ματς μεταξύ ΑΠΟΕΛ-ΑΕΛ - λαλείτε να τού δώσουν και το Κύπελλο; Πάντως αποφασίσαν γι’ αυτό ειδικά το ματς να φέρουν ξένους διαιτητές! Γιατί εν το εκάμναν τόσο τζιαιρόν όταν τους το ζητούσε η “Ομόνοια” μετά που την εσφάξαν καμπόσες φορές οι ελληνοκύπριοι διαιτητές; Επίσης έμεινε να ξεκαθαρίσει [στην επόμενη που είναι όπως είπα και η την τελευταία, αγωνιστική του (ψευτο)πρωταθλήματος ΜΑΣ] και η τρίτη θέση που οδηγεί στην Ευρώπη. Η “Ομόνοια” παίζει με τον “Απόλλωνα” στη Λεμεσό και αν τον κερδίσει πάει αυτή Ευρώπη αντί ο “Απόλλωνας”… Λαλείτε να την αφήσουν;

-  Και κατά τ’ άλλα προχωράμε ολοταχώς προς το καλοκαίρι! Χτες η θερμοκρασία έφτασε στους 39 βαθμούς Πάντως ΕΜΕΙΣ έχουμε ξεκινήσει και τα μπανάκια [και στη Μακρονήσια παραλία και στο “εξοχικό” αν και η θάλασσα είναι αρκετά κρυαδερή ακόμα... [Γαλήνια η θάλασσα εκεί στο “εξοχικό” τις τελευταίες μέρες αν και τις προηγμένες 2-3 εβδομάδες λόγω φουρτούνας είχε βγάλει στην παραλία πολλά φύκια]...

Αυτά, λοιπόν, τα ουκ ολίγα για σήμερα! Ως συνήθως ξεκίνησα για μια συγκρατημένη [από άποψης όγκου] ανάρτηση και ΜΟΎ βγήκε και πάλι μακρινάρι! Παραμένω (κι ΕΓΩ) αιώνια αδιόρθωτος, gamotomou!

Anef_Oriwn
[για τις ψευδαισθήσεις του κυπριακού καπιταλισμού και του αστικού πολιτικού συστήματος]... 
Τετάρτη 20/5/2015
[αύριο είναι του λεγόμενου Μέγα κι Αγίου Κωνσταντίνου και της λεγόμενης Αγίας Ελένης˙ για να πάρετε μια ιδέα πόσο άγιοι ήταν ρίξτε μερικές ματιές στην ανάρτηση ΜΟΥ με αρ. 35/2010]...   

Τετάρτη 13 Μαΐου 2015

Ανάρτηση 27/2015 [έκτακτη, μακροσκελής, επίκαιρη, εξ αναδημοσιεύσεως αλλά και ολίγο τι διασκευασμένη και συμπληρωμένη, σποντοειδής, δεφτερο-αναγνωστική, της οικονομίας και των ωραρίων] – Τρεις σπόντες από τη “Δέφτερη Ανάγνωση”: για τις αερολογίες περί τού ελλείμματος στα δημόσια οικονομικά, για τον Σιακόλα και το ωράριο των καταστημάτων και για τον κυπριακό (ψευτο)φιλελευθερισμό...


Εισαγωγικά

Αναδημοσιεύουμε σήμερα εκτάκτως [για να ανανεώσουμε και να επικαιροποιήσουμε(!) - σύμφωνα και με το τροϊκανό λεξιλόγιο - και τη θεματολογία του Blog] ΤΡΕΙΣ από τις “Σπόντες” της τελευταίας έκδοσης του εβδομαδιαίου διαδικτυακού περιοδικού “Δέφτερη Ανάγνωση” (τεύχος 156, εβδομάδα 10-17 Μαΐου 2015)...
Όλες τις “Σπόντες” [και τις τρεις που αναδημοσιεύω αλλά και τις υπόλοιπες] μπορείτε να τις βρείτε και να τις διαβάσετε πατώντας εδώ], να σημειώσω όμως ότι αυτές οι ΤΡΕΙΣ που ΕΓΩ αναδημοσιεύω πιο κάτω (κι αφορούν ζητήματα της επικαιρότητας) είναι ελαφρώς πειραγμένες/επισκευασμένες, κυρίως συντακτικώς (κι αυτό για λόγους καλύτερης κατανόησης του περιεχομένου των κειμένων)...
Επίσης να πω ότι εντός απλών παρενθέσεων και με κόκκινο χρώμα παραθέτω δικά ΜΟΥ σχόλια, επεξηγήσεις, παρατηρήσεις και σημειώσεις...

********************************
Παρένθεση επί άλλων ζητημάτων

{Πριν πάμε όμως παρακάτω, θα ‘θελα παρενθετικά να σημειώσω δύο πράγματα για αλλά θέματα:
-  Πρώτον, θα ‘θελα να αναφέρω ότι στις σκέψεις, κάνοντας έναν κατ’ αρχή προγραμματισμό για τις αναρτήσεις αυτού του μήνα,  περιλαμβανόταν και ΜΙΑ ανάρτηση για την 9η Μαΐου, την Ημέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών (κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο) και της οποίας φέτος γιορτάστηκαν τα 70χρονα. Η 9η του Μάη του 1945 είναι η μέρα κατά την οποία υπογράφηκε μεταξύ εκπροσωπών της ηττημένης χιτλερικής Γερμανίας από τη μια και εκπροσώπων της Αντιφασιστικής της Συμμαχίας (δηλ. της Σοβιετικής Ένωσης, της Αμερικής, της Γαλλίας και της Αγγλίας) από την άλλη η anef_ όρων συνθηκολόγηση/παράδοση της Γερμανίας. Γι’ αυτό και η 9η του Μαΐου είναι ταυτόχρονα και μέρα μνήμης και τιμής για τα εκατομμύρια των νεκρών του πολέμου, εκ των οποίων τουλάχιστον τα 20(!) εκατομμύρια ήταν σοβιετικοίΕδώ και χρόνια όμως, (και μάλιστα πιο ξεδιάντροπα κι απροκάλυπτα μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και του Σοσιαλιστικού μπλοκ γενικότερα), επιχειρείται μια οργανωμένη από τη Δύση παραχάραξη και διαστρέβλωση των πραγματικών ιστορικών γεγονότων σε σχέση με τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και δη πάνω στον πρωταρχικής και καθοριστικής σημασίας ρόλο της Σοβιετικής Ένωσης και των Κομμουνιστικών Κομμάτων στην Αντιφασιστική Νίκη των Λαών. Να σκεφτείτε ότι σε αντιδιαστολή στους εορτασμούς για την Αντιφασιστική Νίκη καθιερώθηκε από τους δυτικοευερωπαιους όπως η 9η  Μάιου να τιμάται ως η Ημέρα της Ευρώπης σε ανάμνηση της Διακήρυξης Σουμάν, που δεν ήταν άλλο από μια οικονομική(!) σύμπραξη που παρουσιάστηκε από τον Γάλλο υπουργό Εξωτερικών Ρομπέρ Σουμάν στις 9 Μαΐου 1950, και πρότεινε τη δημιουργία μιας Ευρωπαϊκής Κοινότητας Άνθρακα και Χάλυβα, τα μέλη της οποίας θα διαχειρίζονταν από κοινού την παραγωγή άνθρακα και χάλυβα!!!
Επίσης να αναφέρω ότι στους φετινούς μεγαλειώδεις εορτασμούς (στις 9 του Μάη) για τα 70χρονα της Αντιφασιστικής Νίκης στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας, ΔΕΝ παρευρέθηκε ΚΑΝΕΝΑΣ ευρωπαίος ηγέτης (πλην του δικού ΜΑΣ του Νικουθκιού!), λόγω των αντιποίνων και τιμωρητικών μέτρων που πήραν οι ευρωπαίοι κατά της Ρωσσίας του Πούτιν ένεκα της κρίσης στην Ουκρανία... Πού πήγε ο σεβασμός προς την ιστορία και τα εκατομμύρια τους νεκρούς της Αντιφασιστικής Πάλης;  Τελικά όντως, “όποιος εν αντρέπεται ο κόσμος εν δικός του”!!!
Ετοιμάζαμε, λοιπόν, με βάση ένα φετινό επετειακό άρθρο του “Ριζοσπάστη” (πάνω στην Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών) , ένα σχετικό δικό μας κείμενο, το οποίο όμως βρίσκεται ακόμα υπό επεξεργασία. Μόλις το ολοκληρώσουμε, θα προχωρήσουμε στην ανάρτηση του (έστω και ετεροχρονισμένα της επετείου), μια και το θέμα αυτό (σε συνδυασμό με την αντικομουνιστική προπαγάνδα) παραμένει διαχρονικά επίκαιρο... 

-  Και δεύτερον, θα ήθελα επίσης θα αναφερθώ (εδώ) έστω και ακροθιγώς, επιφυλασσόμενος για πιο πολλά για κάποια στιγμή, στις συνομιλίες για το κυπριακό που θα επαναρχίσουν (Θεού και Αλλάχ θελόντων!) την επόμενη Παρασκευή 15 του μηνός, κάτι που συμφωνήθηκε μεταξύ Αναστασιάδη και Ακκιντζιή στην συνάντηση μετά δείπνου (τελικά τί εφάαν;) που είχαν ψες, αναπτερώνοντας έτσι τις ελπίδες επίλυσης διευθέτησης του κυπριακού... Περιττόν να πούμε ότι οι γνωστοί απορριπτικοί διχοτομιστές επιστράτεψαν και πάλι τους κονδυλοφόρους τους για να δαιμονοποιήσουν (κατά την  πάγια τακτική τους) τις όποιες προοπτικές πιθανόν να υπάρχουν... Ήδη η Κεντρική Επιτροπή της ΕΔΕΚ υπό την καθοδήγηση ηγεσία του νέου Προέδρου της (του Μαρίνου Σιζόπουλου), είπε «απεταξάμην» την Δικοινοτική Διζωνική Ομοσπονδία, (και λένε προκαταβολικά ΟΧΙ στο όποιο σχέδιο λύσης ήθελε προκύψει, ετοιμαστεί, ή/και συμφωνηθεί), χωρίς όμως να προτείνει κάτι άλλο (όπως έκανε πάντα, φυσικά)... 

Αλλά, ας μην καθυστερούμε περισσότερο με την παρουσίαση του θέματος που τελικά επιλέξαμε. Πάμε, λοιπόν, στις “Σπόντες”… 
Οι υπογραμμίσεις και οι επιχρωματώσεις είναι δικές ΜΟΥ˙ επίσης δικά ΜΟΥ είναι [όπως είπα και πιο πάνω] και τα σχόλια και οι σημειώσεις με κόκκινο χρώμα εντός των απλών παρενθέσεων...

*******************************
1. Όταν ξύπνησε ο Χάρης (κι ανακάλυψε ότι δεν υπάρχουν ελλείμματα στα Δημόσια οικονομικά)

Ξαφνικά, μετά από την αποχώρηση της Τρόικας [που όπως φάνηκε ήρτεν στην Κύπρο για να κάνει διακοπές, παρά οτιδήποτε άλλο], ο Χ. Γεωργιάδης μας ανακοίνωσε ότι τώρα η κυβέρνηση θα προχωρούσε σε αναπτυξιακά έργα – θα έκανε δηλαδή επενδύσεις. Δηλαδή, Χάρη, λεβέντη μου,  ξεκόλλησες από την εμμονή σου περί ελλείμματος (στο Δημόσιο);
Για να έχουμε εικόνα σε τί ταλαιπωρίες υποβλήθηκε η κοινωνία και γιατί ο Χάρης, δεν “καταλάβαινε” τί γινόταν [όπως ομολόγησε και με τον Βαρουφάκη], (εδώ κάτι δεν καταλαβαίνω ΕΓΩ και προφανώς χρειάζεται κάποια επεξήγηση από μέρους του συντάκτη της “σπόντας”) ιδού ένα συγκριτικό παράδειγμα: η Ιρλανδία βγήκε από το μνημόνιο το 2013, αλλά το έλλειμμα της μόλις το 2014 κατάφερε να το μειώσει κοντά στο 3%. Οι δικοί μας έπεσαν με τα μούτρα να κόβουν [σε βαθμό που άφησαν την Λευκωσία χωρίς νερό] μέχρι που τους είπαν και οι Fitch και η Τρόικα, τώρα που ήρθε ότι δεν χρειάζονται καν μέρος από τις δόσεις – το Δημόσιο είχε χρήματα και μπορούσε, αν ήθελε, να δανειστεί και από αλλού. Κοίτα να δεις. Θυμάστε που κλαίγονταν [και αυτοί της κυβέρνησης και τα ΜΜΕ τους] πέρσι το φθινόπωρο ότι δεν θα έχουμε λεφτά για συντάξεις, 13ο κλπ (αν δεν προχωρούσαν οι εκποιήσεις για να πάρουμε τη δόση μας); Ψέματα. Γιατί το θέαμα; Διότι  αν, έστω και με το “ιρλανδικό μοντέλο”, έκαναν ισορροπημένες περικοπές, και διαπραγματεύονταν και κατά το ελάχιστο, η Κύπρος θα είχε μικρότερη ύφεση, και θα αποκαλύπτονταν ότι όντως είχαν δίκαιο όσοι υποστήριζαν ότι το Δημόσιο δεν είχε πρόβλημα, αλλά η κρίση ήταν απότοκο των προβλημάτων των τραπεζών. Είχαν δίκαιο, όχι κάπως, αλλά απόλυτα. Το Δημόσιο μπορούσε να τα βγάλει πέρα, αν δεν ήταν η εξάρτηση των τραπεζών από την ελληνική κρίση και οι ριψοκίνδυνες επεκτάσεις και φούσκες τους. Και το απέδειξε το Δημόσιο. Παρά το ότι η νέα κυβέρνηση έριξε την οικονομία σε επιπρόσθετη περιπέτεια με την προσπάθεια καθολικού κουρέματος, εντούτοις το Δημόσιο από το 2014 είχε την δυνατότητα να εξυπηρετεί τις ανάγκες του, χωρίς δόσεις. Το απέδειξε – και μάλιστα ενάντια στον ίδιο τον υπουργό που ήθελε να εκβιάζει. Από εκεί και πέρα το παραμύθι του δημόσιου προβλήματος, είχε σαν στόχο και τις ιδιωτικοποιήσεις – οι οποίες σημαίνουν το μοίρασμα των επενδύσεων και του κέρδους του Δημόσιου σε πλούσιους ιδιώτες. Κλοπή, δηλαδή, με επιφάνεια εξαπάτησης ότι τάχα μου έχει ανάγκες το Δημόσιο. Πέρσι δανειστήκαμε σχεδόν ένα δις για να δώσουμε στην Τράπεζα Κύπρου. Αλλά τα έξυπνα πουλάκια του Αβέρωφ δεν δανείζονται για να σωθούν οι κερδοφόροι οργανισμοί.

*******************************************
2. Προς τον κ. Αναστασιάδη: πρέπει να αποφασίσεις αν θα εξυπηρετείς τους μεγαλο-εμπόρους ή θα υπηρετείς το κοινό καλό. 

Χωρκανέ, (προφανώς ο συντάκτης της σπόντας εν λεμεσιανός), το ότι δεν είσαι μέρος του “οικονομικού κατεστημένου” πίνει νερό, (καθόλου νερό εν πίννει!) άμα σκεφτούμε το ρόλο των δικηγορικών γραφείων διαφόρων πολιτικών (κυρίως της σημερινής κυβερνητικής παράταξης, ίνα πληρωθεί και το μαρξιστικό ρητό ότι η οικονομικά καθορίζει και την πολιτική αλί το αντίθετο)... Αλλά εντάξει ούτε Σιακόλας είσαι, ούτε... κλπ. προς τιμήν σου, όπως εξελίσσεται η υπόθεση. Για τούτο τώρα που θα έρθεις πίσω (μάλλον θα εννοούσαν από τη Μόσχα, όπου επήεν για τους γιορτασμούς των 70χρόνων της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών – είδατε το Νικουίν που το παίζει και μάγκας στους ευρωπαίους φίλους ΤΟΥ και εταίρους ΜΑΣ;) και θα βρεις την Ζέτα που νομίζει ότι είναι secretary του Σιακόλα, αντί υπουργός της κυπριακής δημοκρατίας, (μα αφού η ταξική τους θέση ΔΕΝ τους επιτρέπει να λειτουργήσουν διαφορετικά!) και τους άλλους εξαρτώμενους (δηλ. υπηρέτες του κεφαλαίου – ο καθείς εφ ω ετάχθη!), μην υποκύψεις να αμφισβητήσεις το Νόμο της Βουλής για τα ωράρια. (Ο Νόμος πάει ήδη για αναφορά στο Ανώτατο)... Δείξε τζιαι μιαν φορά σιόρ ότι εν είσαι υπηρέτης τους... (Μα φίλε συντάκτα, ο Πρόεδρος και το Κόμμα του ο ΔΗΣΥ, δεν είναι ΟΙ πολιτικοί εκφραστές του κεφαλαίου; Δεν είναι το κεφάλαιο που ως εκ της ταξικής τους θέσης ετάχθησαν να υπηρετούν;)... Αντιλαμβάνομαι ότι τα οικονομικά δεν είναι και ο τομέας της πολιτικής με τον οποίο ασχολήθηκες ιδιαίτερα... (Έκανε ΜΟΝΟ εγγραφές ρωσσικών offshore εταιρειών, με χοντρότατο αζημίωτο φυσικά)... Ναι μεν η καταγωγή σου, μπορεί να είναι από οικογένεια που ευνοήθηκε από το καθεστώς ρουσφετιού, που ακολούθησε το 1960, αλλά λίγο πιο πίσω έζησε την φτώχεια... (Ήταν φτωχοί πλην τίμιοι όμως)... Ο πατέρας σου έζησε τί σημαίνει να είναι κάποιος αδύναμος. Όταν, λοιπόν, αυτοί οι τύποι, του Σιακόλα και των εφημερίδων του (δείτε τα πρωτοσέλιδα του “Πολίτη” και της “Αλήθειας” της περασμένης Παρασκευής, 8 του μηνός), εξαπολύουν αυτές τις εξευτελιστικές επιθέσεις ενάντια στα δικαιώματα των εργαζόμενων – γιατί δεν μπορεί να μην καταλαβαίνεις ότι ο στόχος είναι να μετατρέψουν τους εργαζόμενους σε μερικής απασχόλησης με εξευτελιστικούς μισθούς – αλλά και να εξαφανίσουν τους μικρομεσαίους, άσε τις ατάκες για το μέλλον των πολυκαταστημάτων.


Αν νομίζεις ότι αυτή η κοινωνία θα επιτρέψει σε 3-4 να ελέγχουν το εμπόριο, θυμήσου καλύτερα την οργή που προκλήθηκε το Μάρτιο του 2013, όταν προσπαθήσατε να αγγίξετε τις μικροκαταθέσεις. 
Το θέμα του ωραρίου είναι και οικονομικό, είναι και θέμα αξιοπρέπειας, χωρκανέ – αυτοί (Σιακόλας και Σία) θέλουν τους ανθρώπους να τους ζητιανεύουν. Να τους απολύουν, να τους προσλαμβάνουν μετά με λίγες ώρες ψίχουλα, και να τους βάζουν να κάνουν και διαδηλώσεις για τον συμφέρον του αφεντικού. Έτσι όμως, ήταν ο κόσμος που αφήσαμε πίσω μετά την δεκαετία του 1940. Και αφού ξεκινάς να μιλήσεις πια ως άτομο που εκφράζει ευρύτερα συμφέροντα στο κυπριακό και αλλού, πες του Σιακόλα, ότι αν θέλει να κάνει φιλανθρωπίες, ας τις κάνει τηρώντας του κοινούς νόμους. (Μα για ποια «ευρύτερα συμφέροντα» μιλάς φίλε συντάκτα; Το Νικούιν εν πρώτιστα τα συμφέροντα της τάξης του και της παράταξης του που εκφράζει)... Ας βγάζει (ο Σιακόλας) λιγότερα κέρδη (μα τί λες φίλε συντάκτη, έχει κανένα επιχειρηματία που ικανοποιείται με «λιγότερα κέρδη»;) και ας συνεχίζει να εργοδοτεί όσους σκοπεύει να απολύσει – ή όσους τού υπέβαλε ο “Πολίτης”, ότι θα πρέπει να απολύσει με σκοπό να εκβιάζει, (ή ας επιτρέψει στους εργαζομένους στις εταιρείες του να οργανωθούν σε συντεχνίες)... Γιατί καμία λύση, καμία ανοχή δεν πρόκειται να υπάρξει πάνω από την ταξική αδικία. Υπάρχει ήδη, μην την κάνετε χειρότερη. Θα το πληρώσετε...

******
Περαιτέρω σχόλια ΕΜΟΥ του Blogοδεσότη

Παρεμπιπτόντως, θυμάστε που τέσσερις Υπουργοί της τότε Κυβέρνησης Τάσσου Παπαδόπουλου [μετά που αυτή ανασχηματίστηκε όταν ανακοινώθηκε η υποψηφιότητα του Δημήτρη Χριστόφια κι αποχώρησαν από το τότε κυβερνητικό σχήμα οι Υπουργοί του ΑΚΕΛ] κι ένας Δήμαρχος, αντί να κόψουν τις παραδοσιακές κορδέλες, χτυπούσαν χαρμόσυνα από μια καμπάνα [βλέπετε γιόρταζε το Κεφάλαιο] στα εγκαίνια του Mall Λευκωσίας, ιδιοκτησίας του Νίκου Σιακόλα;

Δέτε τους τζι’ αν έχουν αΐπιν πέτε μας!!! 

Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι οι Υπουργοί που παρευρέθηκαν τότε στην κωδωνοκρουσία (στις 27 του Σεπτέμβρη του 2007) ήταν, 
ο Υπουργός Εμπορίου Αντώνης Μιχαηλίδης,
- ο Υπουργός Δικαιοσύνης Σοφοκλής Σοφοκλέους της ΕΔΕΚ),
ο Υπουργός Παιδείας ο Άκης Κλεάνθους του ΔΗΚΟ, και
ο Υπουργός Οικονομικών ο Μιχάλης Σαρρής,
και ο Δήμαρχος ήταν εκείνος του Στροβόλου, Σάββας Ηλιοφώτου, κι αυτός της ΕΔΕΚ
Όπως γράφει κι ο ΑΧΠ στο Blog ΤΟΥ “Το προνόμιο του Φτωχού”:  «Το Κεφάλαιο είναι και λίγο διεστραμμένο, του αρέσει πολύ να ξεβρακώνει τους πολιτικούς διαχειριστές του πριν τους πιάσει τον κώλο»...

Αλλά κι ΕΜΕΙΣ, ως Αριστεροί δεν παύουμε να διαπράττουμε τις ματσαράγκες ΜΑΣ! Τις προάλλες, πριν την ψήφιση του Νόμου για τα ωράρια των καταστημάτων, τόσο η “Χαραυγή”, όσο και η “Γνώμη” δημοσίευσαν πληρωμένες διαφημίσεις του Ομίλου Σιακόλα(!!!), με τις οποίες ο Σιακόλας υπεραμυνόταν του καθεστώτος διατήρησης ανοικτών των καταστημάτων και τις Κυριακές!

Δηλ. “με την μίλλα μας τηανίζουν το βλατζιήν μας”;

[Σε κάποια προσεχή ανάρτηση ΜΟΥ και με αφορμή το ωράριο των καταστημάτων θα προσπαθήσω να ασχοληθώ με τη μετέωρη προσπάθεια της κυπριακής Αριστεράς να παρέμβει υπέρ του μικρομεσαίου κεφαλαίου, ή/και να ισορροπήσει πάνω στο τεντωμένο σχοινί της εγγενούς καπιταλιστικής αντιπαλότητας μεταξύ μεγάλου και μικρού κεφαλαίου ]...

*********************************
3. Ο κυπριακός φιλελευθερισμός
(Κάποια σχόλια δικά ΜΟΥ πάνω σε μια “Σπόντα” )...  

Ο συντάκτης, ή οι συντάκτες [αν είναι πέραν του ενός] της συγκεκριμένης “Σπόντας”, θέτουν εξ αρχής και το ερώτημα αν «μπορεί να ωριμάσει ο κυπριακός φιλελευθερισμός»...  

{Να σημειώσω κατ’ αρχάς ότι τούτο το ζήτημα με τον «κυπριακό φιλελευθερισμό» που στην ουσία και στη πράξη είναι ψευτοφιλελευθερισμός, το ξαναθέσαμε κι ΕΜΕΙΣ, ουκ ολίγες φορές από τις σελίδες αυτού του Blog, όπως ας πούμεν, στην ανάρτηση ΜΑΣ με αρ. 51/2014 στην ανάρτηση με αρ. 9/2010, όπου διερωτούμαστε αν «εν “παραμύθια της Χαλιμάς”, τα περί “[κυπριακής] φιλελεύθερης Δεξιάς”», καθώς κατά πόσο «τα “συντρόφια” εκεί στον “Συναγερμό”, μόνο για λίγο καιρό ξαποσταίνουν και ξανά τη φουστανέλλαν φορούν» και στην ανάρτηση μας με αρ. 103/2012όπου διαπιστώναμε πως «μετά από ένα σύντομο διάλειμμα φιλελεύθερης σκέψης ο ΔΗΣΥ ξανά προς τη δόξα τράβα κι επιστρέφει στις συντηρητικές, εθνικιστικές και απορριπτικές του ρίζες»}...

Το συγκεκριμένο ερώτημα (του συντάκτη της συγκεκριμένης “Σπόντας”, λοιπόν, όπως τούτος επεξηγεί τίθεται «επειδή ο κυπριακός φιλελευθερισμός βολοδέρνει ακόμα ανάμεσα στη νοσταλγία μια αποικιακής λαγνείας από μέρους του (κύπριου) ιθαγενή που φοβάται να ενηλικιωθεί και να μάθει – έτσι παπαγαλίζει ότι του πουν και φαντάζεται μια Ευρώπη διαφορετική από αυτήν που υπάρχει – και σε μια ταξική δουλοπρέπεια απέναντι στο μεγάλο κεφάλαιο – και τα πρωτοσέλιδα του, η στήλη προσφέρει το ακόλουθο απόσπασμα ως εισήγηση σκέψης. Διότι τώρα είναι η στιγμή που αν προχωρήσει το κυπριακό, θα χρειαστεί μερικοί να ξεκολλήσουν από το μαντρί τού τί τούς πασάρει η ΟΕΒ και οι καθημερινές της εκδόσεις [σε μορφές εφημερίδων] και να σκεφτούν, επιτέλους, όπως θα έλεγε και ο Καντ, ως άνθρωποι της εποχής της ωριμότητας...»
Και παρακάτω ο κος συντάκτης παραθέτει και το ακόλουθο απόσπασμα (από το έργο του γερμανού Max Weber, “Economy and Society”), το οποίο δεν καταλάβαμε ΠΟΣΩΣ γι’ αυτό και θα παρακαλούσαμε για μιαν μικρή ανάλυση:
«..το τυπικό αξίωμα της συναλλακτικής ισότητας μεταξύ οικονομικά άνισων άφηνε τους οικονομικά δυνατότερους στην διάθεση των ισχυρότερων. Λειτουργούσε επομένως σε βάρος κάθε λογικά παραδεκτής αρχής κοινωνικής δικαιοσυνης.. στον τυπικό ορθολογισμό του «δικαίου του εμπόρου» αντιτάχθηκαν αξιώματα Υλίκης φύσης εν μέρει «εκ των κάτω»..στο όνομα της κοινωνικής δικαιοσύνης, εν μέρει «από τα πάνω» στην βάση των συμφερόντων του κράτους και στο όνομα της γενικής ευημερίας»...

Anef_Oriwn
[επί των επίκαιρων επιστητών]
Τρίτη 12/5/2015