Προλογικά
Στην προηγούμενη [με αρ.
4/2014] ανάρτηση ΜΑΣ είχαμε καταθέσει [στο Υστερόγραφο με αρ. 2] κάποιες σκέψεις για τις επικείμενες
[τότε] εκλογές στην Ελλάδα και είχαμε κάμει και μερικές εκτιμήσεις για το
πιθανόν αποτέλεσμα και εκφράσει και κάποιες επιθυμίες [ίσως και
ευσεβοποθισμούς] κυρίως σε σχέση με το ΚΚΕ... Κι είχαμε πει σε σχόλιο μας ότι,
θα επανέλθουμε για με μια νέα ανάρτηση για να παραθέσουμε και να σχολιάσουμε τα
αποτελέσματα των εκλογών. Και να ‘μαστε ‘δω, λιγάκι καθυστερημένα μεν, αλλά όχι
αργά...
Οι προχτεσινές εκλογές όχι
μόνο ανήκουν πλέον στην ιστορία, αλλά ήδη σχηματίστηκε και ορκίστηκε και η
Κυβέρνηση που προέκυψε μέσα απ’ αυτές. Ως όλοι γνωρίζετε τις εκλογές τις κέρδισε
πανηγυρικά ο ΣΥΡΙΖΑ. Τα εκλογικά ποσοστά του Κόμματος να ανέβηκαν στο 36,34%
και οι έδρες του στις 149˙ δηλ. υπολείπεται μόλις δύο(!) για την πολυπόθητη
αυτοδυναμία. Γι’ αυτό [ελλείψει αυτοδυναμίας] ο ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ και νυν πρωθυπουργός
της Μητέρας-Πατρίδας Αλέξης Τσίπρας προχώρησε στον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας με το δεξιό εθνικιστικό κόμμα “Ανεξάρτητοι Έλληνες” (ΑΝ.ΕΛ.)... [Αυτή την
ενέργεια δεν την κατάλαβα, αλλά θα τα πούμε πιο κάτω]... Ήδη έγινε και η
ορκωμοσία της νέας Κυβέρνησης με τους προερχόμενους από τον ΣΥΡΙΖΑ Υπουργούς να
ορκίζονται πολιτικά κι μ’ εκείνους των ΑΝ.ΕΛ. θρησκευτικά. Τελικά απ’ όλα έχει
το πανέρι!
Πριν όμως προχωρήσω παρακάτω,
για να καταθέσω κάποιες πρώτες μετεκλογικές σκέψεις ΜΟΥ για τις εκλογές στην
Ελλάδα και κυρίως για την ιστορική και θριαμβευτική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ [τα είπαμε
και ψες και με τον “Φίλιππο”] θα παραθέσω πρώτα τα τελικά αποτελέσματα...
***********************************
Αποτελέσματα ελληνικών εκλογών 25ης Ιανουαρίου
2015
Κατ’ αρχάς η σημερινή
ελληνική Βουλή θα είναι εφτακομματική. Η αποχή στις εκλογές έφτασε το 36,13%
ενώ τα εκτός Βουλής κόμματα συμπληρώνουν ποσοστό 8,62%...
Απ’ εκεί και πέρα,
1. Ο ΣΥΡΙΖΑ (ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς με ηγέτη τον Αλέξη Τσίπρα) πήρε 36,34% και 149(!) έδρες. [Να σημειώσω με κόκκινα γράμματα ότι για κάποια χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ κινιόταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Στις γενικές βουλευτικές εκλογές του 2009 είχε πάρει μόλις το 4.13% των ψήφων και είχε εκλέξει μόλις 13 βουλευτές. Τότε το ΚΚΕ είχε πάρει ένα ποσοστό της τάξεως του 7.54% και είχε 21 έδρες, ενώ ήταν το τρίτο κόμμα στη Βουλή]...
2. Η μέχρι πρότινος κυβερνώσα “Νέα Δημοκρατία” με ηγέτη τον Αντώνη Σαμαρά πήρε 27,81% και έδρες 76. [Στις προηγούμενες εκλογές, τον Ιούνη του 2012, η “Νέα Δημοκρατία” με ποσοστό 29.5% πήρε ως πρώτο κόμμα 128 έδρες]... Τελικά η μεταγραφείσα από το ΠΑΣΟΚ στη Νέα Δημοκρατία Άντζιελα (Γκερέκου) που για πάρτη της «τραβήχτηκαν οι ππάλες» ΔΕΝ βγήκε βουλευτίνα...
3. Τα φασιστούθκια με της “Χρυσής Αυγής” [με αρκετά από τα στελέχη της στις φύλακες] πήραν και πάλι ψηλά ποσοστά (6,28%) και 17 έδρες…
4. Το σχετικά νεοφώτιστο κεντροαριστερο-φιλελεύθερο “Ποτάμι” [πήρε μέρος και στις ευρωεκλογές τον Ιούνη του 2013] του Σταυρού Θεοδωράκη πήρε 6,05% και 17 έδρες... Αυτοί κακοφανίστηκαν/τσουνιάστηκαν γιατί ο Τσίπρας προτίμησε τους «ακροδεξιούς» [όπως τους είπαν τελικά] “Ανεξάρτητους Έλληνες”, αντί τους ιδίους του “Ποταμιανούς”...
5. Το Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚΕ) πήρε 5.47% και 15 έδρες˙ ανέβηκε περίπου 1% και κέρδισε ακόμα τρεις έδρες σε νόμους που δεν είχε βουλευτές στην προηγούμενη Βουλή [Ηράκλειο, Λέσβος, Εύβοια]. Εδώ οι 15 βουλευτές του ΚΚΕ...
6. Οι [λεγόμενοι] “Ανεξάρτητοι Έλληνες” – ΑΝ.ΕΛ [με αντιμνημονιακές αντιτροϊκανές θέσεις] του πρώην νεοδημοκράτη Πάνου Καμμένου [που έκανε και υφυπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας σε κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή του Ανιψιού], πήραν 4,75% και 13 έδρες. Μια και το κόμμα αυτό θα είναι και οι συνεταίροι του ΣΥΡΙΖΑ [και τού Τσίπρα φυσικά] στη νέα ελληνική κυβέρνηση, να αναφέρουμε ότι οι “Ανεξάρτητοι Έλληνες” αποτελούν ένα συνονθύλευμα δεξιών πολιτικών καταστάσεων και περιλαμβάνουν στους κόλπους εθνικιστικές, θρησκευτικές και ακροδεξιές κινήσεις, όπως το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα Ελλάδος, η “Πυρίκαυστος Ελλάδα”(!!!), το Αγροτικό Κτηνοτροφικό Κόμμα Ελλάδας, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες Εθνικής Πατριωτικής Συμμαχίας, το “Λευκό”, Κίνημα “Άρδην” του γνωστού Καραμπελιά κι ένα σωρό άλλα. [Για πιο πολλά ρίξτε μια μάτια εδώ κι επαέ]... Μα αυτούς, λοιπόν, βρήκε να συνεργαστεί ο Τσίπρας, [που έχουν και στο καταστατικό τους πρόνοια για «Διαφύλαξη της Ορθοδοξίας, αναγνωρίζοντας την προσφορά της στο Έθνος»]!!! Ο ίδιος πώς κι έδωσε [ως Πρωθυπουργός] πολιτικό όρκο αντί θρησκευτικό; [Τελικά ο Τσίπρας έδωσε στον Καμμένο το Υπουργείο “Εθνικής” Άμυνας, ενώ από τους ΑΝΕΛ έκαμε και Αναπληρώτρια Υπουργίνα επί Τουρισμού την πρώην μοντέλα και αθλήτρια Έλενα Κουντουρά!]...
7. Το πάλαι ποτέ κυβερνών αυτοδύναμα ΠΑΣΟΚ [του Αντρέα Παπανδρέου και της “Αλλαγής” του 1981 όταν κέρδισε τις εκλογές με ποσοστό 48%!], ξέμεινε από δυνάμεις και πήρε μόλις 4,68% και 13 έδρες. Ο σημερινός του αρχηγός τα ‘βαλε με τον Γιωργάκη Παπανδρέου πρώην αρχηγάρα του ΠΑΣΟΚ που ίδρυσε δικό του κόμμα, το ΚΙΔΙΣΟ [Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών – πήρε μόλις 2,46%] και στέρησε ψήφους από το ΠΑΣΟΚ [όπως είπε ο εύσωμος Πρόεδρος του]... [Ο φιλο-ΚΚΕ blogger Fadomduck έγραψε και για ένα «παιδικό απωθημένο του» που ήταν να δει «το ΚΚΕ επάνω από το ΠΑΣΟΚ». ΕΓΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΚΚΕ ΝΑ ‘ΝΑΙ ΠΙΟ ΧΑΜΗΛΑ ΑΠΌ ΤΗ “ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ”!]...
1. Ο ΣΥΡΙΖΑ (ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς με ηγέτη τον Αλέξη Τσίπρα) πήρε 36,34% και 149(!) έδρες. [Να σημειώσω με κόκκινα γράμματα ότι για κάποια χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ κινιόταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Στις γενικές βουλευτικές εκλογές του 2009 είχε πάρει μόλις το 4.13% των ψήφων και είχε εκλέξει μόλις 13 βουλευτές. Τότε το ΚΚΕ είχε πάρει ένα ποσοστό της τάξεως του 7.54% και είχε 21 έδρες, ενώ ήταν το τρίτο κόμμα στη Βουλή]...
2. Η μέχρι πρότινος κυβερνώσα “Νέα Δημοκρατία” με ηγέτη τον Αντώνη Σαμαρά πήρε 27,81% και έδρες 76. [Στις προηγούμενες εκλογές, τον Ιούνη του 2012, η “Νέα Δημοκρατία” με ποσοστό 29.5% πήρε ως πρώτο κόμμα 128 έδρες]... Τελικά η μεταγραφείσα από το ΠΑΣΟΚ στη Νέα Δημοκρατία Άντζιελα (Γκερέκου) που για πάρτη της «τραβήχτηκαν οι ππάλες» ΔΕΝ βγήκε βουλευτίνα...
3. Τα φασιστούθκια με της “Χρυσής Αυγής” [με αρκετά από τα στελέχη της στις φύλακες] πήραν και πάλι ψηλά ποσοστά (6,28%) και 17 έδρες…
4. Το σχετικά νεοφώτιστο κεντροαριστερο-φιλελεύθερο “Ποτάμι” [πήρε μέρος και στις ευρωεκλογές τον Ιούνη του 2013] του Σταυρού Θεοδωράκη πήρε 6,05% και 17 έδρες... Αυτοί κακοφανίστηκαν/τσουνιάστηκαν γιατί ο Τσίπρας προτίμησε τους «ακροδεξιούς» [όπως τους είπαν τελικά] “Ανεξάρτητους Έλληνες”, αντί τους ιδίους του “Ποταμιανούς”...
5. Το Κομμουνιστικό Κόμμα (ΚΚΕ) πήρε 5.47% και 15 έδρες˙ ανέβηκε περίπου 1% και κέρδισε ακόμα τρεις έδρες σε νόμους που δεν είχε βουλευτές στην προηγούμενη Βουλή [Ηράκλειο, Λέσβος, Εύβοια]. Εδώ οι 15 βουλευτές του ΚΚΕ...
6. Οι [λεγόμενοι] “Ανεξάρτητοι Έλληνες” – ΑΝ.ΕΛ [με αντιμνημονιακές αντιτροϊκανές θέσεις] του πρώην νεοδημοκράτη Πάνου Καμμένου [που έκανε και υφυπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας σε κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή του Ανιψιού], πήραν 4,75% και 13 έδρες. Μια και το κόμμα αυτό θα είναι και οι συνεταίροι του ΣΥΡΙΖΑ [και τού Τσίπρα φυσικά] στη νέα ελληνική κυβέρνηση, να αναφέρουμε ότι οι “Ανεξάρτητοι Έλληνες” αποτελούν ένα συνονθύλευμα δεξιών πολιτικών καταστάσεων και περιλαμβάνουν στους κόλπους εθνικιστικές, θρησκευτικές και ακροδεξιές κινήσεις, όπως το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα Ελλάδος, η “Πυρίκαυστος Ελλάδα”(!!!), το Αγροτικό Κτηνοτροφικό Κόμμα Ελλάδας, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες Εθνικής Πατριωτικής Συμμαχίας, το “Λευκό”, Κίνημα “Άρδην” του γνωστού Καραμπελιά κι ένα σωρό άλλα. [Για πιο πολλά ρίξτε μια μάτια εδώ κι επαέ]... Μα αυτούς, λοιπόν, βρήκε να συνεργαστεί ο Τσίπρας, [που έχουν και στο καταστατικό τους πρόνοια για «Διαφύλαξη της Ορθοδοξίας, αναγνωρίζοντας την προσφορά της στο Έθνος»]!!! Ο ίδιος πώς κι έδωσε [ως Πρωθυπουργός] πολιτικό όρκο αντί θρησκευτικό; [Τελικά ο Τσίπρας έδωσε στον Καμμένο το Υπουργείο “Εθνικής” Άμυνας, ενώ από τους ΑΝΕΛ έκαμε και Αναπληρώτρια Υπουργίνα επί Τουρισμού την πρώην μοντέλα και αθλήτρια Έλενα Κουντουρά!]...
7. Το πάλαι ποτέ κυβερνών αυτοδύναμα ΠΑΣΟΚ [του Αντρέα Παπανδρέου και της “Αλλαγής” του 1981 όταν κέρδισε τις εκλογές με ποσοστό 48%!], ξέμεινε από δυνάμεις και πήρε μόλις 4,68% και 13 έδρες. Ο σημερινός του αρχηγός τα ‘βαλε με τον Γιωργάκη Παπανδρέου πρώην αρχηγάρα του ΠΑΣΟΚ που ίδρυσε δικό του κόμμα, το ΚΙΔΙΣΟ [Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών – πήρε μόλις 2,46%] και στέρησε ψήφους από το ΠΑΣΟΚ [όπως είπε ο εύσωμος Πρόεδρος του]... [Ο φιλο-ΚΚΕ blogger Fadomduck έγραψε και για ένα «παιδικό απωθημένο του» που ήταν να δει «το ΚΚΕ επάνω από το ΠΑΣΟΚ». ΕΓΩ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΚΚΕ ΝΑ ‘ΝΑΙ ΠΙΟ ΧΑΜΗΛΑ ΑΠΌ ΤΗ “ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ”!]...
Εκτός Βουλής έμειναν [όπως
λίγο πολύ αναμενόταν],
- [κι όπως είπαμε πιο πάνω] το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών [πήρε 2,46%],
- η [γνωστή από πολλές εκλογικές αναμετρήσεις] Ένωση Κεντρώων [κάποιου Βασίλη Λεβέντη] που πήρε το εκπληκτικό(!) και αξιοθαύμαστο 1,79%,
- η “Τελεία” του ηθοποιού Απόστολου Γκλέτσου [νυν Δημάρχου Στυλίδας και ο οποίος κάποτε στηρίχτηκε για τη δημαρχία κι από το ΚΚΕ] με το επίσης εκπληκτικό(!) κι όχι ευκαταφρόνητο 1,77%˙ υποψήφια με τον συνδυασμό του Γκλέτσου ήταν και η γνωστή τραγουδίστρια Κατερίνα Στανίση που έσκισε [όπως γράφουν τα φύλλα] στον νόμο Ημαθίας, πάνω ψηλά στην Μακεδονία˙ εκεί υποψήφιος [με τον ΣΥΡΙΖΑ] ήταν και ο γνωστός από τη συνεργασία του [σε επιστημονικό επίπεδο] με το ΑΚΕΛ, αντιμνημονιακός και αντιτροϊκανός οικονομολόγος Κώστας Λαπαβίτσας που βγήκε πρώτος στη σταυροδοσία (με το ΣΥΡΙΖΑ) και πανηγύρισε την εκλογή του [σύμφωνα και πάλι με τις ειδήσεις] με τον ύμνο του ΕΑΜ... [Ε, ρε μέρες που ζει η Ελλάδα!],
- ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός (ΛΑ.Ο.Σ.) του Καρατζαφέρη [και κάποτε και των Άδωνι Γεωργιάδη, Πλεύρη και Βορίδη] με 1,03%,
- ο συνασπισμός ΑΝΤΑΡΣΥΑ [ΑΝΤικαπιταλιστική ΑΡιστερή ΣΥνεργασία για την Ανατροπή] - Μ.ΑΡ.Σ [Μετωπική Αριστερή Συμπόρευση], που μαζεύει συνήθως όσους αποχωρήσουν, διαγράφουν ή αποστασιοποιηθούν [ή έχουν παράπονα] από το ΚΚΕ με 0,64(!)˙ τον συγκεκριμένο εκλογικό σχηματισμό στήριξε και ο πρώην Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκος Αλαβάνος,
- η συνεργασία Πράσινοι – Δημοκρατική Αριστερά [η γνωστή ΔΗΜΑΡ του Φώτη Κουβέλη] με 0,49%. Πάνε πλέον κι αυτοί για διάλυση! Αν κατάφερνε ο Τσίπρας και τους προσεταιριζόταν πριν τις εκλογές [έγιναν επαφές αλλά ναυαγήσαν] ίσως να μην χρειαζόταν του ΑΝ.ΕΛ σήμερα,
- η νεότευκτη Εκλογική Συνεργασία που πέτυχαν να κάνουν το ΚΚΕ (μ-λ) με το Μ-Λ ΚΚ με 0,13%...
- [κι όπως είπαμε πιο πάνω] το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών [πήρε 2,46%],
- η [γνωστή από πολλές εκλογικές αναμετρήσεις] Ένωση Κεντρώων [κάποιου Βασίλη Λεβέντη] που πήρε το εκπληκτικό(!) και αξιοθαύμαστο 1,79%,
- η “Τελεία” του ηθοποιού Απόστολου Γκλέτσου [νυν Δημάρχου Στυλίδας και ο οποίος κάποτε στηρίχτηκε για τη δημαρχία κι από το ΚΚΕ] με το επίσης εκπληκτικό(!) κι όχι ευκαταφρόνητο 1,77%˙ υποψήφια με τον συνδυασμό του Γκλέτσου ήταν και η γνωστή τραγουδίστρια Κατερίνα Στανίση που έσκισε [όπως γράφουν τα φύλλα] στον νόμο Ημαθίας, πάνω ψηλά στην Μακεδονία˙ εκεί υποψήφιος [με τον ΣΥΡΙΖΑ] ήταν και ο γνωστός από τη συνεργασία του [σε επιστημονικό επίπεδο] με το ΑΚΕΛ, αντιμνημονιακός και αντιτροϊκανός οικονομολόγος Κώστας Λαπαβίτσας που βγήκε πρώτος στη σταυροδοσία (με το ΣΥΡΙΖΑ) και πανηγύρισε την εκλογή του [σύμφωνα και πάλι με τις ειδήσεις] με τον ύμνο του ΕΑΜ... [Ε, ρε μέρες που ζει η Ελλάδα!],
- ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός (ΛΑ.Ο.Σ.) του Καρατζαφέρη [και κάποτε και των Άδωνι Γεωργιάδη, Πλεύρη και Βορίδη] με 1,03%,
- ο συνασπισμός ΑΝΤΑΡΣΥΑ [ΑΝΤικαπιταλιστική ΑΡιστερή ΣΥνεργασία για την Ανατροπή] - Μ.ΑΡ.Σ [Μετωπική Αριστερή Συμπόρευση], που μαζεύει συνήθως όσους αποχωρήσουν, διαγράφουν ή αποστασιοποιηθούν [ή έχουν παράπονα] από το ΚΚΕ με 0,64(!)˙ τον συγκεκριμένο εκλογικό σχηματισμό στήριξε και ο πρώην Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκος Αλαβάνος,
- η συνεργασία Πράσινοι – Δημοκρατική Αριστερά [η γνωστή ΔΗΜΑΡ του Φώτη Κουβέλη] με 0,49%. Πάνε πλέον κι αυτοί για διάλυση! Αν κατάφερνε ο Τσίπρας και τους προσεταιριζόταν πριν τις εκλογές [έγιναν επαφές αλλά ναυαγήσαν] ίσως να μην χρειαζόταν του ΑΝ.ΕΛ σήμερα,
- η νεότευκτη Εκλογική Συνεργασία που πέτυχαν να κάνουν το ΚΚΕ (μ-λ) με το Μ-Λ ΚΚ με 0,13%...
*************************************
Περαιτέρω σχόλια, εκτιμήσεις και προβληματισμοί ΕΜΟΥ
του Ιδίου – Ένας δικός ΜΟΥ Δεκάλογος
1. Όπως είπα και πιο πάνω η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ πέραν από θριαμβευτική είναι και ιστορική. Κι αυτό το λέω με την έννοια ότι για πρώτη φορά στην ιστορία της Ελλάδας ένα κόμμα που δηλώνει ότι είναι Αριστερό [κι όχι κεντρώο όπως η “Ένωση Κέντρου” του Γεώργιου Παπαντρέου του Παππού, ή σοσιαλιστικό όπως το πάλαι ποτέ μέγα και τρανό ΠΑΣΟΚ του Αντρέα Παπαντρέου], κερδίζει τις εκλογές με κύριο αντίπαλο τη Δεξιά [στην προκειμένη περίπτωση τη “Νέα Δημοκρατία”]…
2. Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ αντικατοπτρίζει την ελπίδα και προσδοκία κυρίως των μικροαστικών στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας και βασικά των προσκείμενων στην Αριστερά γενικώς αλλά και πολλών που ήταν στο ΠΑΣΟΚ παλαιοτέρα, για γρήγορη ανατροπή ή έστω αλλαγή (μέσα στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος) των αρνητικών οικονομικών και άλλων δεδομένων [με τις Τρόικες και τα μνημόνια] για τη χώρα. Τί θα πετύχουν τώρα μέσα στα ασφυκτικά πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ΕΜΕΙΣ εδώ [ως Πολιτμπιουρό του Blog] έχουμε τις έντονες επιφυλάξεις και αμφιβολίες ΜΑΣ, οι οποίες βασίζονται και σε ιδεολογικοπολιτικές αναλύσεις αλλά κι στην πείρα που αποκομίσαμε με τα όσα ζήσαμε και στην Κύπρο επί διακυβέρνησης Χριστόφια.
3. Το πρώτο και το κύριο για να επιτευχθούν ανατροπές κι αλλαγές σ’ ένα τόπο στη βάση ενός ριζοσπαστικού αριστερού προγράμματος, ΠΡΕΠΕΙ οι Αριστεροί που θα κυβερνούν να έχουν πίσω τους ένα δυνατό, μαζικό και μαχητικό λαϊκό κίνημα το οποίο να υπερασπίζεται τις όποιες νέες λαϊκές κατακτήσεις και επαναστατικές κινήσεις και ενέργειες της νέας κυβερνήσεις, όπως συνέβαινε, ας πούμεν, επί Τσιάβες στη Βενεζουέλα, ή τώρα επί Μοράλες στη Βολιβία. Όμως έχω την εντύπωση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει τη δύναμη και την οργανωτικότητα [όπως αυτήν που έχει το ΚΚΕ] για να κινητοποιήσει τις μάζες των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων.
4. Παράλληλα ως φαίνεται και ο Τσίπρας προσπαθεί να το παίξει σε δύο ταμπλό [δηλ. κρατεί δύο shοινιά] προσπαθώντας να ισορροπήσει μεταξύ δύο διαφορετικών κι αντικρουομένων καταστάσεων και εντός της χώρας και εκτός αυτής, κυρίως στις σχέσεις του με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σίγουρα η νίκη του Τσίπρα προβλημάτισε πολλούς εντός των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης [και φυσικά την ίδια την Ένωση] και δη μετά τις δηλώσεις του ότι η Τρόικα είναι παρελθόν και ότι έφτασε το τέλος των μνημονίων.
Να σημειώσουμε ότι την επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές χαιρέτισε και η (πανέμορφη) 27χρονη βουλευτίνα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Χιλής Καμίλα Βαγιέχο, γνωστή για τη μαχητικότητα της κατά τις φοιτητικές κινητοποιήσεις στην Χιλή επί της Δεξιάς Προεδρίας του δισεκατομμυριούχου Σεμπαστιάν Πινιέρα, πριν 2-3 χρόνια.
5. Αν και αντισυμβατικός ο Τσίπρας στην προσωπική του ζωή [με τη σύντροφο του δεν έχει κάνει γάμο άλλα έχει υπογράψει σύντροφο συμβίωσης κι ένα από τα δύο παιδιά του έχει το σύνθετο όνομα Ερνέστο-Ορφέας, που είναι προφανές που παραπέμπει, ενώ δεν συνηθίζει να φοράει γραβάτες], εντούτοις μερικές από τις πρώτες πολιτικές του πράξεις ως νικητής των εκλογών και ως νέος πρωθυπουργός είναι αντιφατικές και μέσα απ’ αυτές αυτοαναιρείται. Λόγου χάριν, τον βλέπεις να πηγαίνει στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο να πάρει την ευλογία του και αμέσως μετά να ορκίζεται με πολιτικό όρκο. Αποφασίζει να συγκυβερνήσει με ένα αμφιλεγόμενο κόμμα της Δεξιάς και μετά πάει να αφήνει λουλούδια στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, όπου την 1η του Μάη του 1944 εκτελέστηκαν από τους γερμανούς κατακτητές, 200(!) φυλακισμένοι Κομμουνιστές. Θα ΜΑΣ τρελλάνει «τούτος»; Ποιους προσπαθεί να κερδίσει, τους Κομμουνιστές; Και ποιους να καθησυχάζει, τους ντόπιους νοικοκυραίους ή τους ευρωπαίους καπιταλίστες; Πάντως ΕΜΕΙΣ [οι πιο ψαγμένοι μαρξιστικά] ξέρουμε πως οι κρίσεις κι ό,τι τις συνοδεύει [και στην περίπτωση της Ελλάδας είναι κυρίως το χρέος] αποτελούν εγγενή προβλήματα του καπιταλισμού κι ας λέγουν διάφοροι [όπως ο Strovoliotis] ότι «πρέπει πρώτα να πεισθούν [σημ. δική ΜΟΥ: οι ξένοι] πως δεν θα υπάρξουν ξανά συνθήκες που θα επαναφέρουν το ίδιο πρόβλημα...». Μα αφού εν ο καπιταλισμός (ηλίθιοι!) που δημιουργεί αυτά τα προβλήματα!
6. Πέραν τούτων, η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύει ότι το δίπολο “Νέας Δημοκρατίας” και ΠΑΣΟΚ και κατ’ επέκταση και ο δικομματισμός, μπορεί να σπάσει [με εξ Αριστερών διεμβολισμούς]... Τώρα θα ΜΟΎ πείτε ίσως πως πάμε για νέο δίπολο [μεταξύ “Νέας Δημοκρατίας” και ΣΥΡΙΖΑ] κι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πάει για ΠΑΣΟΚ-οποίηση αλλά αυτό ο χρόνος θα το δείξει, αν και κάποιοι πιο υποψιασμένοι εξ Ημών κρατούν ήδη μια πισινή...
7. Πάντως είναι πασιφανές ότι σε περίπτωση αποτυχίας του ΣΥΡΙΖΑ να δώσει λύσεις [και τί λύσεις να δώσει εντός του καπιταλιστικού συστήματος διαχειριζόμενος μία οικονομική του κρίση;], το κυριότερο που θα υπάρξει είναι μια αυξημένη τάση της ελληνικής κοινωνίας προς την απολιτικοποίηση [περί τούτου δείτε και την ανάλυση του Νέου στο Blog του], ή θα κινηθεί (πολιτικά) προς τη ναζιστική “Χρυσή Αυγή”... Ευχής έργο θα είναι το πιο ταξικά και κοινωνικά συνειδητοποιημένο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας να στραφεί προς το ΚΚΕ και αναπτυχθεί έτσι στην χώρα μια δυναμική για πραγματική αλλαγή, ασχέτως του τι λένε τα παπαγαλάκια του νεοφιλελευθερισμού όπως οι διάφοροι Strοvoliot-ες. Προφανώς όμως και το ΚΚΕ να χρειάζεται να κινηθεί πιο ενωτικά και να μην «κάνει συμμαχίες μόνο με τον εαυτό του»...
8. Και μια και αναφερθήκαμε στο ΚΚΕ να πω και δυο λόγια και γι’ αυτούς: Το ΚΚΕ κατήλθε στις εκλογές με κύριο σύνθημα να στηριχτεί και να ψηφιστεί το κόμμα για να αποτελέσει ακόμα και σε περίπτωση διακυβέρνησης της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ την κύρια εξ αριστερών αντιπολιτευτική δύναμη. Το ΚΚΕ καταφέρει να αυξήσει τα ποσοστά του κατά 1% και τους βουλευτές του κατά τρεις, όμως απέχει πολύ από του να έχει μια δυνατή κοινοβουλευτική ομάδα. [Ένα 8%-10% θα του έδινε μια πιο δυνατή και με πανελλαδική αντιπροσώπευση κοινοβουλευτική ομάδα, όμως δυστυχώς το πολωτικό και πιεστικό για νίκη του ΣΥΡΙΖΑ κλίμα που δημιουργήθηκε, δεν το επέτρεψε]...
9. Θέλω να πιστεύω ότι το ΚΚΕ ΔΕΝ θα περιοριστεί ΜΟΝΟ σε επικρίσεις και κριτικές κατά των όποιων αντιλαϊκών μέτρων της διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. Αντιθέτως, ευελπιστώ ότι θα αντιδράσει και θα αντισταθεί μέσα από κινητοποιήσεις των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, στις όποιες παρεμβάσεις/επεμβάσεις στα εσωτερικά της χώρας και στις πιέσεις που σίγουρα θα δεχτεί η νέα κυβέρνηση από τους ευρωπαίους εταίρους της και τους υπερατλαντικούς συμμάχους της, που θα προκύψουν σε περίπτωση που αυτή η κυβέρνηση προχωρήσει έστω και σε κάποιες/μερικές κινήσεις εκτός ευρωπαϊκών νεοφιλελεύθερων οικονομικών πλαισίων, ή/και σε διαφοροποίησης της από επίσημες καπιταλιστικές κι αντικομουνιστικές ευρωπαϊκές πολιτικές.
10. Τέλος, να παραθέσω πιο κάτω κι ένα απόσπασμα από την ανακοίνωση της Κ.Ε. του ΚΚΕ για τα εκλογικά αποτελέσματα:
1. Όπως είπα και πιο πάνω η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ πέραν από θριαμβευτική είναι και ιστορική. Κι αυτό το λέω με την έννοια ότι για πρώτη φορά στην ιστορία της Ελλάδας ένα κόμμα που δηλώνει ότι είναι Αριστερό [κι όχι κεντρώο όπως η “Ένωση Κέντρου” του Γεώργιου Παπαντρέου του Παππού, ή σοσιαλιστικό όπως το πάλαι ποτέ μέγα και τρανό ΠΑΣΟΚ του Αντρέα Παπαντρέου], κερδίζει τις εκλογές με κύριο αντίπαλο τη Δεξιά [στην προκειμένη περίπτωση τη “Νέα Δημοκρατία”]…
2. Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ αντικατοπτρίζει την ελπίδα και προσδοκία κυρίως των μικροαστικών στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας και βασικά των προσκείμενων στην Αριστερά γενικώς αλλά και πολλών που ήταν στο ΠΑΣΟΚ παλαιοτέρα, για γρήγορη ανατροπή ή έστω αλλαγή (μέσα στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος) των αρνητικών οικονομικών και άλλων δεδομένων [με τις Τρόικες και τα μνημόνια] για τη χώρα. Τί θα πετύχουν τώρα μέσα στα ασφυκτικά πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ΕΜΕΙΣ εδώ [ως Πολιτμπιουρό του Blog] έχουμε τις έντονες επιφυλάξεις και αμφιβολίες ΜΑΣ, οι οποίες βασίζονται και σε ιδεολογικοπολιτικές αναλύσεις αλλά κι στην πείρα που αποκομίσαμε με τα όσα ζήσαμε και στην Κύπρο επί διακυβέρνησης Χριστόφια.
3. Το πρώτο και το κύριο για να επιτευχθούν ανατροπές κι αλλαγές σ’ ένα τόπο στη βάση ενός ριζοσπαστικού αριστερού προγράμματος, ΠΡΕΠΕΙ οι Αριστεροί που θα κυβερνούν να έχουν πίσω τους ένα δυνατό, μαζικό και μαχητικό λαϊκό κίνημα το οποίο να υπερασπίζεται τις όποιες νέες λαϊκές κατακτήσεις και επαναστατικές κινήσεις και ενέργειες της νέας κυβερνήσεις, όπως συνέβαινε, ας πούμεν, επί Τσιάβες στη Βενεζουέλα, ή τώρα επί Μοράλες στη Βολιβία. Όμως έχω την εντύπωση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει τη δύναμη και την οργανωτικότητα [όπως αυτήν που έχει το ΚΚΕ] για να κινητοποιήσει τις μάζες των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων.
4. Παράλληλα ως φαίνεται και ο Τσίπρας προσπαθεί να το παίξει σε δύο ταμπλό [δηλ. κρατεί δύο shοινιά] προσπαθώντας να ισορροπήσει μεταξύ δύο διαφορετικών κι αντικρουομένων καταστάσεων και εντός της χώρας και εκτός αυτής, κυρίως στις σχέσεις του με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σίγουρα η νίκη του Τσίπρα προβλημάτισε πολλούς εντός των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης [και φυσικά την ίδια την Ένωση] και δη μετά τις δηλώσεις του ότι η Τρόικα είναι παρελθόν και ότι έφτασε το τέλος των μνημονίων.
Να σημειώσουμε ότι την επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές χαιρέτισε και η (πανέμορφη) 27χρονη βουλευτίνα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Χιλής Καμίλα Βαγιέχο, γνωστή για τη μαχητικότητα της κατά τις φοιτητικές κινητοποιήσεις στην Χιλή επί της Δεξιάς Προεδρίας του δισεκατομμυριούχου Σεμπαστιάν Πινιέρα, πριν 2-3 χρόνια.
5. Αν και αντισυμβατικός ο Τσίπρας στην προσωπική του ζωή [με τη σύντροφο του δεν έχει κάνει γάμο άλλα έχει υπογράψει σύντροφο συμβίωσης κι ένα από τα δύο παιδιά του έχει το σύνθετο όνομα Ερνέστο-Ορφέας, που είναι προφανές που παραπέμπει, ενώ δεν συνηθίζει να φοράει γραβάτες], εντούτοις μερικές από τις πρώτες πολιτικές του πράξεις ως νικητής των εκλογών και ως νέος πρωθυπουργός είναι αντιφατικές και μέσα απ’ αυτές αυτοαναιρείται. Λόγου χάριν, τον βλέπεις να πηγαίνει στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο να πάρει την ευλογία του και αμέσως μετά να ορκίζεται με πολιτικό όρκο. Αποφασίζει να συγκυβερνήσει με ένα αμφιλεγόμενο κόμμα της Δεξιάς και μετά πάει να αφήνει λουλούδια στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, όπου την 1η του Μάη του 1944 εκτελέστηκαν από τους γερμανούς κατακτητές, 200(!) φυλακισμένοι Κομμουνιστές. Θα ΜΑΣ τρελλάνει «τούτος»; Ποιους προσπαθεί να κερδίσει, τους Κομμουνιστές; Και ποιους να καθησυχάζει, τους ντόπιους νοικοκυραίους ή τους ευρωπαίους καπιταλίστες; Πάντως ΕΜΕΙΣ [οι πιο ψαγμένοι μαρξιστικά] ξέρουμε πως οι κρίσεις κι ό,τι τις συνοδεύει [και στην περίπτωση της Ελλάδας είναι κυρίως το χρέος] αποτελούν εγγενή προβλήματα του καπιταλισμού κι ας λέγουν διάφοροι [όπως ο Strovoliotis] ότι «πρέπει πρώτα να πεισθούν [σημ. δική ΜΟΥ: οι ξένοι] πως δεν θα υπάρξουν ξανά συνθήκες που θα επαναφέρουν το ίδιο πρόβλημα...». Μα αφού εν ο καπιταλισμός (ηλίθιοι!) που δημιουργεί αυτά τα προβλήματα!
6. Πέραν τούτων, η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύει ότι το δίπολο “Νέας Δημοκρατίας” και ΠΑΣΟΚ και κατ’ επέκταση και ο δικομματισμός, μπορεί να σπάσει [με εξ Αριστερών διεμβολισμούς]... Τώρα θα ΜΟΎ πείτε ίσως πως πάμε για νέο δίπολο [μεταξύ “Νέας Δημοκρατίας” και ΣΥΡΙΖΑ] κι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πάει για ΠΑΣΟΚ-οποίηση αλλά αυτό ο χρόνος θα το δείξει, αν και κάποιοι πιο υποψιασμένοι εξ Ημών κρατούν ήδη μια πισινή...
7. Πάντως είναι πασιφανές ότι σε περίπτωση αποτυχίας του ΣΥΡΙΖΑ να δώσει λύσεις [και τί λύσεις να δώσει εντός του καπιταλιστικού συστήματος διαχειριζόμενος μία οικονομική του κρίση;], το κυριότερο που θα υπάρξει είναι μια αυξημένη τάση της ελληνικής κοινωνίας προς την απολιτικοποίηση [περί τούτου δείτε και την ανάλυση του Νέου στο Blog του], ή θα κινηθεί (πολιτικά) προς τη ναζιστική “Χρυσή Αυγή”... Ευχής έργο θα είναι το πιο ταξικά και κοινωνικά συνειδητοποιημένο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας να στραφεί προς το ΚΚΕ και αναπτυχθεί έτσι στην χώρα μια δυναμική για πραγματική αλλαγή, ασχέτως του τι λένε τα παπαγαλάκια του νεοφιλελευθερισμού όπως οι διάφοροι Strοvoliot-ες. Προφανώς όμως και το ΚΚΕ να χρειάζεται να κινηθεί πιο ενωτικά και να μην «κάνει συμμαχίες μόνο με τον εαυτό του»...
8. Και μια και αναφερθήκαμε στο ΚΚΕ να πω και δυο λόγια και γι’ αυτούς: Το ΚΚΕ κατήλθε στις εκλογές με κύριο σύνθημα να στηριχτεί και να ψηφιστεί το κόμμα για να αποτελέσει ακόμα και σε περίπτωση διακυβέρνησης της χώρας από τον ΣΥΡΙΖΑ την κύρια εξ αριστερών αντιπολιτευτική δύναμη. Το ΚΚΕ καταφέρει να αυξήσει τα ποσοστά του κατά 1% και τους βουλευτές του κατά τρεις, όμως απέχει πολύ από του να έχει μια δυνατή κοινοβουλευτική ομάδα. [Ένα 8%-10% θα του έδινε μια πιο δυνατή και με πανελλαδική αντιπροσώπευση κοινοβουλευτική ομάδα, όμως δυστυχώς το πολωτικό και πιεστικό για νίκη του ΣΥΡΙΖΑ κλίμα που δημιουργήθηκε, δεν το επέτρεψε]...
9. Θέλω να πιστεύω ότι το ΚΚΕ ΔΕΝ θα περιοριστεί ΜΟΝΟ σε επικρίσεις και κριτικές κατά των όποιων αντιλαϊκών μέτρων της διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. Αντιθέτως, ευελπιστώ ότι θα αντιδράσει και θα αντισταθεί μέσα από κινητοποιήσεις των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, στις όποιες παρεμβάσεις/επεμβάσεις στα εσωτερικά της χώρας και στις πιέσεις που σίγουρα θα δεχτεί η νέα κυβέρνηση από τους ευρωπαίους εταίρους της και τους υπερατλαντικούς συμμάχους της, που θα προκύψουν σε περίπτωση που αυτή η κυβέρνηση προχωρήσει έστω και σε κάποιες/μερικές κινήσεις εκτός ευρωπαϊκών νεοφιλελεύθερων οικονομικών πλαισίων, ή/και σε διαφοροποίησης της από επίσημες καπιταλιστικές κι αντικομουνιστικές ευρωπαϊκές πολιτικές.
10. Τέλος, να παραθέσω πιο κάτω κι ένα απόσπασμα από την ανακοίνωση της Κ.Ε. του ΚΚΕ για τα εκλογικά αποτελέσματα:
«Παρά τη θετική τάση συσπείρωσης υπέρ
του ΚΚΕ, ο συνολικός συσχετισμός δυνάμεων παραμένει αρνητικός, το εκλογικό
αποτέλεσμα δεν εκφράζει τάση χειραφέτησης εργατικών λαϊκών δυνάμεων από την ΕΕ,
το δρόμο του κεφαλαίου και τα συμφέροντα των μονοπωλίων.
Έκφραση αυτού του αρνητικού συσχετισμού αποτελεί η ανάδειξη σε τρίτη δύναμη της ναζιστικής εγκληματικής Χρυσής Αυγής, ενός κόμματος με δολοφονική δράση, φτιαγμένο μέσα από τους μηχανισμούς του συστήματος, που διατηρεί υψηλά ποσοστά, παρά τις απώλειες που είχε σε ψήφους. Ιδιαίτερη ευθύνη για τη διαμόρφωση του εκλογικού ποσοστού της ΧΑ έχει τόσο η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ που καλλιέργησαν τον αντικομμουνισμό, τη θεωρία των δύο άκρων, την ενοχοποίηση των μεταναστών, όσο και η θολή “αντιμνημονιακή” γραμμή που πρόβαλλε ο ΣΥΡΙΖΑ και η οποία αθωώνει τον πραγματικό αντίπαλο του λαού, τους καπιταλιστές. Σε αυτό το ιδεολογικό και πολιτικό έδαφος αναπτύχθηκε η συγκεκριμένη φασιστική εγκληματική οργάνωση. Το ΚΚΕ παραμένει ο σταθερός πολέμιος του φασισμού, ακριβώς γιατί αντιπαρατίθεται συνολικά με τον καπιταλισμό, το σύστημα που γεννά το φασισμό, τον εθνικισμό και το ρατσισμό...»
Έκφραση αυτού του αρνητικού συσχετισμού αποτελεί η ανάδειξη σε τρίτη δύναμη της ναζιστικής εγκληματικής Χρυσής Αυγής, ενός κόμματος με δολοφονική δράση, φτιαγμένο μέσα από τους μηχανισμούς του συστήματος, που διατηρεί υψηλά ποσοστά, παρά τις απώλειες που είχε σε ψήφους. Ιδιαίτερη ευθύνη για τη διαμόρφωση του εκλογικού ποσοστού της ΧΑ έχει τόσο η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ που καλλιέργησαν τον αντικομμουνισμό, τη θεωρία των δύο άκρων, την ενοχοποίηση των μεταναστών, όσο και η θολή “αντιμνημονιακή” γραμμή που πρόβαλλε ο ΣΥΡΙΖΑ και η οποία αθωώνει τον πραγματικό αντίπαλο του λαού, τους καπιταλιστές. Σε αυτό το ιδεολογικό και πολιτικό έδαφος αναπτύχθηκε η συγκεκριμένη φασιστική εγκληματική οργάνωση. Το ΚΚΕ παραμένει ο σταθερός πολέμιος του φασισμού, ακριβώς γιατί αντιπαρατίθεται συνολικά με τον καπιταλισμό, το σύστημα που γεννά το φασισμό, τον εθνικισμό και το ρατσισμό...»
Anef_Oriwn
[με σκέψεις και προβληματισμούς για το τί θα καταφέρει
να κάμει ο ΣΥΡΙΖΑ – και ο Τσίπρας]
Τρίτη 27/1/2015]