Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011

Ανάρτηση 86/2011 [έκτακτη, πολιτικο-κοινωνιολογική, τιμητική, παραπεμπτική, αντιγραφική] – Μια μελέτη του Καθηγητή Αντρέα Παναγιώτου: “Τα ΜΜΕ και οι προσπάθειες χειραγώγησης της κοινής γνώμης μετά από την έκρηξη στο Μαρί”…


Εισαγωγικά:

Όταν ο άλλος [ο φίλτατος κοινωνιολόγος και καθηγητής Αντρέας Παναγιώτου] κατέχει το αντικείμενο του [το παίζει πάσ’ τα δάχτυλα του] και παράλληλα έχει και την τέχνη του λέγειν και του ευ διαλογίζεσθαι, τότε ο λόγος και η γραφίδα του σε καθηλώνουν˙ δεν σού αφήνουν μάλιστα περιθώρια για αμφιβολίες, αμφισβητήσεις ή/και απορίες. Κοντολογίς λαλεί τα όπως έθελες να τα πεις ΕΣΥ, ψάχνοντας όμως ξανά και ξανά για τες κατάλληλες λέξεις, εκφράσεις και διατυπώσεις…

Πιο συγκεκριμένα αναφέρομαι στην εξαιρετική μελέτη του Αντρέα Παναγιώτου “Τα ΜΜΕ και οι προσπάθειες χειραγώγησης της κοινής γνώμης μετά από την έκρηξη στο Μαρί”, που δημοσιεύει στο άρτι δημιουργηθέν blog του “κοινωνιολογικα (ερευνες, αναλυσεις, σχολια)”. Τη μελέτη αυτή ο φίλος Αντρέας την παρουσίασε [προ της συγγραφής και δημοσίευσης της] στη Λεμεσό [στις “Πόρτες”] στες 30 τ’ Αυγούστου [ημέρα Τρίτη].

Για το ίδιο θέμα μίλησε και στον “ΑΣΤΡΑ” [το επόμενο Σάββατο και σε επανάληψη την επόμενη Δευτέρα], όπως και στο πρόγραμμα BIZ/ΕΜΕΙΣ του ΡΙΚ2.

Στο τελικό κείμενο που ετοίμασε ο Αντρέα Παναγιώτου γίνεται και αναφορά και σε κάποιες άλλες [νεότερες] εξελίξεις και γεγονότα που επεσυνέβησαν μετά, μέσα στον Σεπτέμβρη, όπως ας πούμεν η κατάθεση του Προέδρου στη υπό τον Πόλυ Πολυβίου διερευνητική επιτροπή.

Τιμώντας τόσο τον ίδιο τον Αντρέα Παναγιώτου όσο και την όλη δουλειά του, θα παραθέσω πιο κάτω δύο σύντομα αποσπάσματα από το συγκεκριμένο έργο του. Τούτα αναδεικνύουν την απλότητα του λόγου του και το πόσο αφοπλιστική και αποστομωτική είναι η επιχειρηματολογία του.

**********************************
Από το άρθρο του Αντρέα Παναγιώτου:

“Τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ άρχισαν να καλλιεργούν, με τη βοήθεια δηλώσεων από πολιτικούς της αντιπολίτευσης, ένα κλίμα εκφοβισμού. Άνκαι ο φόβος για επεισόδια ερχόταν κατά κύριο λόγο από τα συγκεντρωμένους έξω από το προεδρικό, εντούτοις τα ΜΜΕ συμπεριφέρονταν λες και θεωρούσαν «κατανοητή» την στάση απειλών στην οποία έμμεσα τοποθετούνταν οι αντίπαλοι του προέδρου – έτσι η κατασκευή μιας «ενοχής» μέσα από επιθέσεις των ΜΜΕ, μετατρεπόταν σε ένα είδος αυτονόητου που επέτρεπε ακόμα και την έμμεση απειλή βίας.

Το πολιτικό ζητούμενο φαινόταν να ήταν η ανάδειξη ενός είδους «απομόνωσης» του προέδρου. Αυτή η ρητορική έκφραση προϋπήρχε της έκρηξης στο Μαρί (και εμφανίστηκε όπως θα δούμε και τον Αύγουστο σε ανάλογη περίπτωση) και έκφραζε ένα είδος επιθυμίας τόσο από την φιλελεύθερη δεξιά που εκφράζει ο «Πολίτης» όσο και από την απορριπτική πτέρυγα του κέντρου που φαίνεται να έκφραζε ο «Φιλελεύθερος».”

**********************
“Η επίθεση ενάντια στον Χριστόφια με βάση το Μαρί όμως δεν σταμάτησε παρά τη μείωση του όγκου των συγκεντρώσεων έξω από το προεδρικό. Αρχικά είχαν ανασταλεί για το Σαββατοκύριακο και τελικά άρχισαν να γίνονται μόνο μια φορά την εβδομάδα. Ταυτόχρονα η φιλελεύθερη δεξιά φάνηκε να αποστασιοποιείται και λόγω του ρατσισμού και του ακροδεξιού λόγου που αρθρωνόταν. Από τις αρχές Αυγούστου, ωστόσο, άρχισε μια νέα διαδικασία που είχε σαφή στόχο να εντάξει την εστίαση στον Χριστόφια στις «τελετουργίες πένθους και μνήμης» του Αυγούστου – από την περίπτωση της πτώσης του αεροπλάνου της "Ήλιος" μέχρι την τραγωδία στη Δερύνεια το 1996. Σε αυτό το πλαίσιο ξεκίνησε μια πορεία από την Πάφο με σκοπό να φτάσει στο προεδρικό. Η πορεία έτυχε μαζικής κάλυψης από τις τηλεοράσεις αλλά και από τις εφημερίδες. Ενώ η πορεία βρισκόταν στην περιοχή της ανατολικής Κύπρου μια άλλη (φαινομενικά παράλληλη ομάδα) ανακοίνωσε ότι θα γινόταν πορεία με αυτοκίνητα στο εξοχικό του Δ. Χριστόφια στο Κελλάκι στις 15 Αυγούστου. Το κλίμα αναπόφευκτα φορτίστηκε. Ενδέχεται ο στόχος να ήταν ένα είδος πολιορκίας της εξοχικής κατοικίας του προέδρου για να προβληθεί σε άμεση αναμετάδοση η «απομόνωση». Όμως, όπως και στις 19 Ιουλίου, οι αντίπαλοι του προέδρου μάλλον έκαναν λάθος υπολογισμό και όξυναν την αίσθηση της υπερβολής[44] ενισχύοντας ταυτόχρονα τις υποψίες (στο χώρο της αριστεράς αλλά και ευρύτερα στην καθημερινότητα) ότι κάτι δεν πάει καλά με τα αυτονόητα του ηγεμονικού λόγου και εικόνας των ΜΜΕ.

Ήδη από την Παρασκευή 13 Αυγούστου, 7 κοινότητες/κοινοτικά συμβούλια της περιοχής έκδωσαν ανακοίνωση καλώντας τους οργανωτές της εκδήλωσης να την ακυρώσουν. Η έκκληση δεν έτυχε ανταπόκρισης αλλά ούτε και προβολής από τα ΜΜΕ. Αυτή η λογοκρισία συνεχίστηκε και όταν έφτασε η επίμαχη μέρα. Έτσι όταν μια ομάδα 100 περίπου ατόμων δοκίμασε να κάνει την προγραμματισμένη πορεία βρήκε απέναντι της μια άλλη ομάδα (ανάλογη σε αριθμό) που στήριζε τον πρόεδρο”.

Για τα εισαγωγικά και τα copy-paste,
Anef_Oriwn
Τρίτη 27/9/2011

Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2011

Ανάρτηση 85/2011 [μακροσκελής, επίκαιρη, σαββατοκυριακάτικη, από τον έντυπο Τύπο, ποικίλη αλλά κυρίως πολιτική, σχολιαστική και (επι)κριτική – 12+1 πινελιές από τον Τύπο του Σαββατοκύριακου...


Εκτάκτως και χωρίς προλόγους και εισαγωγικά σημειώματα κάμνω στα βιαστικά, μια μακροσκελή [όπως έχει εξελιχτεί] και (επι)κριτική παρουσίαση/ανασκόπηση διάφορων θεμάτων [πολιτικών και μη] που εντόπισα [ή μου κτύπησαν στο μάτι] κατά σημερινό [το κυριακάτικο] αλλά και το χτεσινό [το σαββατιάτικο] σεργιάνι μου στον Τύπο...

****************************
Έχουμε τζιαι λαλούμεν, λοιπόν ...

1. Ο εκ των Κοκκινοχωρίων ορμώμενος δόκτορας Χριστόδουλος Χριστοδούλου [ο γνωστός πολυσυνταξιούχος με τις συντάξεις των 150 χιλιάδων (ψωρο)ευρουλλακίων τον χρόνο], που σαν το “πουττίν το κλαμένο” [sorry κορού(δ)ες], βκαίνει κάθε Κυριακή στη “Σημερινή” [και ενίοτε και στην ΠΟΝΤΙΚΟ-φυλλάδα] τζιαι κλαίεται μας για τα χάλια της κυπριακής οικονομίας [για τα οποία, όπως τζιαι για πολλά άλλα, φταίει, ποιος άλλος, “η συτζια του μαύρου”, ο Χριστόφκιας], αρωτά [δίκην τροχονόμου] στη σημερινή [κυριακάτικη] “Σημερινή”, “Που πάτε, κύριε Πρόεδρε”.

Νιώθει φαίνεται [στα σώψυχα του] διαφόρους κινδύνους [ή μάλλον τους φαντασιώνεται] γι’ αυτό και δηλώνει πως «εμφανώς και πασιδήλως οδηγούμαστε σε μια νέα έκδοση του σχεδίου Ανάν». Φυσικά η κινδυνολογία του έχει συγκεκριμένο στόχο. Ως γνήσιο τέκνο της ΕΟΚΑΐτικης δεξιάς παράταξης [που είναι] δεν μπορούσε να μην στοχεύσει τον Πρόεδρο. Γι’ αυτό και στο σοφολογιότατο κείμενο του μάς αποκαλύπτει ότι μας «οδηγεί ο κ. Χριστόφιας την Κύπρο και το λαό μας σε μια πορεία, που και οι πλέον πολιτικά αφελείς κατανοούν ότι μας επιφυλάσσει τα χείριστα, τα ταπεινωτικά και αφανιστικά»...

Ρε μ’ ακόμα συντρομάσσεστε με τούτον το Σχέδιο Ανάν; Ρε μα εν άλλαξε ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων [μάλλον Σαντανωμένων] Εθνών;

Εγώ εν θα απαντήσω [στο ερώτημα τού δόκτορος Χριστοδούλου] με το λυσσιώτικο [του Παύλου Λιασίδη], «άμε, μαυροΰρεφκε(!) λοαρκασμόν», ούτε μ’ εκείνο το απόφθεγμα τού Πανούση για τον Νταλάρα [ενίοτε μέ πιάννουν και οι ευγένειες μου και γίνομαι προσεκτικός], αλλά θα του κάμω μια τραγουδιστική αφιέρωση – το άσμα του Βασίλη Παπακωνσταντίνου “Ο μαύρος γάτος” και δη εκείνο το στίχο που μιλάει για τους παρεξηγημένους άρχοντες!!! 

2. Τελευταίως ο πρώην βουλευτής του ΔΗΣΥ [στη Λεμεσό] Χρίστος Πουργουρίδης αρθρογραφεί εβδομαδιαία στον “Πολίτη”, στη στήλη του “Κάθε Σάββατο”. Έγραφε λοιπόν χτες Σάββατο σε άρθρο του υπό τον τίτλο “Εκκλησία και Πολιτική” [σελ. 6], σχολιάζοντας την ανάμειξη του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου στην πολιτική: «Ο Αρχιεπίσκοπος κάνει σαν κοινός κομματάρχης, ολόκληρους σχεδιασμούς για τις προεδρικές εκλογές, με έναν από τους κύριους στόχους του να σκοτώσει την κάθε προοπτική εκλογής του Νίκου Αναστασιάδη. Και ο τελευταίος [σημ.: ο Αναστασιάδης], μαζί με τους Αβέρωφ Νεοφύτου και Ιωνά Νικολάου, συντρώγουν με τον Αρχιεπίσκοπο για να τον καλοπιάσουν! Αντί δημόσια να τον καταγγείλουν για τα όσα σκανδαλώδη κάνει, τον ικετεύουν να τους ελεήσει...!!».

Αποκαλυπτικότατος ο κος Χρίστος για τους “προεδρικούς” σχεδιασμούς και τες κινήσεις του ΔΗΣΥ και του Νίκαρου, αλλά φαίνεται ότι ο Αρχιεπίσκοπος τους, έχει άλλους “οραματισμούς” και τους χαλάσει την πιάτσα. Γι’ αυτό ενώ μέχρι πρότινος τον καλοκρατούσαν [με τα “ήξεις αφήξεις” τους] τώρα ευθέως του επιτίθενται καθώς «τούτος» αναμειγνύεται πλέον ξεκάθαρα στην πολιτική και «μιλά σαν ένας κομματάρχης και [...] παραμυθιάζει τον κόσμο»...

3. Με τα θρησκευτικο-εκκλησιαστικά της Κύπρου ασχολείται σήμερα στον κυριακάτικοι “Φιλελεύθερο” και ο συνεργάτης της εφημερίδας Χρήστος Αρβανίτης στην κυριακάτικη στήλη του “Αποκόμματα” [σελ. 6]. Γράφει λοιπόν σε άρθρο ρου υπό τον τίτλο “Δώσε θάρρος του παπά...”
[Οι υπογραμμίσεις είναι δικές μου, αλλά τα σχόλια δικά σας]...

“Δώσε θάρρος του παπά...”

“Τι θα λέγατε αν κάθε πρωί, πριν ξεκινήσετε τη δουλειά, το αφεντικό απαιτούσε από όλους τους υπαλλήλους να κάνετε ομαδικώς και δημοσίως την προσευχή σας; Ξέρω, γελοία ιδέα -παρόλο που μπορεί να βρεθούν ορισμένοι που να τους αρέσει- αφού η σχέση του καθενός με τα θεία είναι προσωπικό του ζήτημα. Και όμως, οι δάσκαλοι το κάνουν κάθε μέρα στη δουλειά τους, υποχρεώνοντας και τους μαθητές τους. Μέσα στα πλαίσια αυτού του απίθανου κατασκευάσματος που λέγεται «ελληνοχριστιανική παιδεία», και άσχετα με το πόσο σύμφωνες μπορεί να είναι οι ιδιαίτερες θρησκευτικές πεποιθήσεις παιδιών, γονιών και δασκάλων, είναι άλλο ένα δείγμα της απαράδεκτης διείσδυσης της Εκκλησίας σε ξένα χωράφια, αυτά του κοσμικού κράτους.

Οι κοινωνικοί κανόνες, όπως έχουν διαμορφωθεί, επιβάλλουν ένα πλήθος συμβιβασμών σε όποιον θέλει να αποφύγει τον κοινωνικό στιγματισμό και την περιθωριοποίηση. Από το ξεκίνημα έως και μετά το τέλος της ζωής μας, η Εκκλησία απαιτεί το μερίδιό της στην προσωπική μας ζωή. Και μπορεί η βάφτιση ή ο γάμος να αντιμετωπίζονται από τους περισσότερους σαν μια αναγκαία ή και ενδιαφέρουσα κοινωνική γραφικότητα, όμως αλλού, όπως π.χ. στο διαζύγιο, η εξουσία της Εκκλησίας στη ζωή μας αρχίζει να γίνεται ενοχλητικό πρόβλημα. Θεωρεί ότι έχει λόγο στο αν μπορεί ή όχι να χωρίσει ένα ζευγάρι, και ότι αυτό το δικαίωμα της εκχωρήθηκε από τη στιγμή που οι δύο, καλώς ή κακώς, συνδέθηκαν πνευματικά σύμφωνα με τους κανόνες της - ό,τι κι αν σημαίνει στην ουσία αυτό.

Η Πολιτεία, λοιπόν, οφείλει μια απάντηση: Έχουν ή όχι ισχύ οι νόμοι του κράτους περί οικογενειακού δικαίου; Αν όντως έτσι είναι, δεν έχει κανένα λόγο η Βουλή να προσπαθεί να συμβιβάσει τους αστικούς νόμους με τους εκκλησιαστικούς κανόνες της όποιας Εκκλησίας. Μόνοι αρμόδιοι πρέπει να είναι τα αστικά δικαστήρια και οι νόμοι του κοσμικού κράτους. Σύμφωνα με τους εκκλησιαστικούς κανόνες, μπορεί να είναι δικαίωμα της Εκκλησίας να ανακατεύεται στη ζωή των πιστών της, «νουθετώντας» και ταλαιπωρώντας ένα ζευγάρι που έχει ήδη χωρίσει στο δικαστήριο. Αλλά τότε θα πρέπει να υπολογίσει και το κόστος σε «διαφυγόντες» πιστούς και κέρδη, μιας και καλά είναι τα καντήλια, τα θυμιατά και οι παπάδες σαν εφέ, αλλά ώς εκεί: Κανείς δεν θέλει να του λένε και με ποιον θα ζήσει!

Βουλευτές και δικαστές, λοιπόν, πρέπει να συμφωνήσουν και να εφαρμόσουν μια σύγχρονη νομοθεσία στο αστικό δίκαιο, χωρίς τη νομιμοποίηση της υποχρεωτικής διαμεσολάβησης του επισκόπου στους συζύγους που χωρίζουν. Το τι κάνει με τους πιστούς της η Εκκλησία είναι δική της δουλειά, όσοι δεν συμφωνούν ας ενώνονται με πολιτικό γάμο, τον μόνο που αφορά την Πολιτεία. Δεν έχει καμιά δουλειά το καταστατικό της Εκκλησίας στη νομοθεσία· στην ανάγκη ας τροποποιήσουν το άρθρο 111 του Συντάγματος. Εξάλλου, στο άρθρο 90 ορίζεται ότι «η εκτέλεσις οιασδήποτε αποφάσεως ή διαταγής δικαστηρίου, εν σχέσει προς οιονδήποτε ζήτημα της αποκλειστικής αρμοδιότητος Κοινοτικής Συνελεύσεως, ενεργείται διά των δημοσίων Αρχών της Δημοκρατίας».
Στο μεταξύ, οι βουλευτές ας δουν και τη γελοιότητα που αποκλείει την έκδοση συναινετικού διαζυγίου, επειδή ντε και καλά πρέπει ο ένας σύζυγος να βρεθεί «ένοχος», με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τα παιδιά ή τις μελλοντικές σχέσεις των δύο....”

4. Πολλά τζιαι τα ρεπορτάζ για τις επικείμενες [στις 18 του Δεκέμβρη] δημοτικές και κοινοτικές εκλογές. Η “Σημερινή” προβλέπει «καυτές αναμετρήσεις στους μεγάλους δήμους». Ο Νίκαρος όμως ακόμα ψάχνεται και ψάχνει για κοινό υποψήφιο δήμαρχο στη Λεμεσό για την εν εκκολάψει [εν όψει προεδρικών] συνεργασία ΔΗΣΥ – ΔΗΚΟ και λοιπής Δεξιάς!

Όχι πως με νοιάζει, [αντίθετα!], αλλά τι ενωτικό image και profile προσπαθεί να κτίσει ο «διορατικός» Νίκαρος [ως εν δυνάμει υποψήφιος για τες προεδρικές του 2013] με τέτοιες διχαστικές κινήσεις που στοχεύουν έναν [όπως γενικά και ευρύτερα ομολογείται] επιτυχημένο δήμαρχο; Δεν είναι υποκριτικό, αλλά και οξύμωρο να προλειάνει το έδαφος για να παρουσιάσει την υποψηφιότητα του ως υπερκομματική [προφανώς για να ελκύσει και ψηφοφόρους πέραν της Δεξιάς] κι από την άλλη να μάshεται απεγνωσμένα και νυχθημερόν εδώ και μήνες να βρει ανθυποψήφιο [ακόμα κι από το ΔΗΚΟ και την ΕΔΕΚ] που να αντιπαραθέσει στην υποψηφιότητα του Αντρέα Χρίστου!

Πάντως στη Λευκωσία τα κατάφεραν να συνενωθούν [ΔΗΣΥ και ΔΗΚΟ], κάτω από την επανεμφανιζόμενη σημαία των γιωρκατζιηκών!

5. Στο μεταξύ ο γνωστός κονδυλοφόρος του “Φιλελευθέρου” και ακραιφνής υπερασπιστής των [δεξιών] ΕΟΚΑΐτικων και εκκλησιαστικών κατεστημένων Τάκης Κουνναφής, έχει ανακαλύψει [όχι την ταshινόπιτταν, όπως πολλοί άλλοι του ιδίου χώρου] και μας σερβίρει μέσα από την κυριακάτικη του στήλη “Οι 7 του 7ημέρου” [σελ. 11 του “Φιλελευθέρου”], πως το ζήτημα της υποψηφιότητα του Αντρέα Χρίστου στη Λεμεσό, «Δεν είναι [...] προσωπικό ούτε τοπικό το θέμα. Είναι εξόχως, πολιτικό, και έτσι ν’ αντιμετωπίζεται». Προσπαθεί λοιπόν, δίκην πνευματικού χωροφύλακα, να απαξιώσει την υποψηφιότητα του Αντρέα Χρίστου [τούτο έλειπε να τη στηρίξει κιόλας], αφορίζοντας τον γιατί,
«α) Όπως και οι άλλοι που (αποδεδειγμένα πια) τοποθετήθηκαν υπέρ των καταστροφικών σχεδιασμών του Χάνεϊ, ουδέποτε έδωσε εξηγήσεις για τη στάση του το 2004.
β) Από όσα καταμαρτυρούνται εις βάρος του στο βιβλίο του Χρ. Ζαχαράκι, δεν διέψευσε ούτε λέξη ο Α. Χρίστου»...

Στην πυρά λοιπόν, ο αφορισμένος [από τον Κουνναφή, Αντρέας Χρίστου] γιατί «ουδέποτε έδωσε εξηγήσεις» για την “εγκληματική” του στάση το 2004(!) και γιατί «δεν διέψευσε ούτε λέξη» από κάτι που ίσως να μην είπε ποτέ ή κι αν το είπε, γιατί να δώσει λογαριασμό στον όποιο Κουνναφή;

6. Στον αντίποδα των αφοριστικών μεσαιωνικών τοποθετήσεων του [πάπα] Τάκη Κουνναφή, υπάρχει στον σημερινό “Φιλελεύθερο” κι ένα άρθρο, του συνεργάτη της εφημερίδας Σταύρου Χριστοδούλου. «Τούτος» στην κυριακάτικη στήλη του “Επί προσωπικού” [σελ. 6] καταπιάνεται με τη “σημειολογία δύο υποψηφιοτήτων” [τού Αντρέα Χρίστου και Κωνσταντίνου Γιωρκάτζη]...

Το παραθέτω πιο κάτω [και χωρίς σχόλια δικά μου] προς ενημέρωση σας.
[Οι υπογραμμίσεις είναι δικές μου]...

“Η σημειολογία δύο υποψηφιοτήτων”

“Ανδρέας Χρήστου και Κωνσταντίνος Γιωρκάτζης. Δύο υποψηφιότητες που προσδιορίζουν για διαφορετικούς λόγους το στίγμα των επικείμενων δημοτικών εκλογών και που μας επιτρέπουν να αναρωτηθούμε ποιο ακριβώς είναι το ζητούμενο αυτής της αναμέτρησης. Στην περίπτωση του Ανδρέα Χρήστου έχουμε ένα εν ενεργεία δήμαρχο, ο οποίος αναζητεί τη νομιμοποίησή του από την κοινωνία των πολιτών χωρίς να κρύβει τις κομματικές του καταβολές. Σε μια ιδιαίτερα δυσμενή συγκυρία για το κόμμα του, η υποψηφιότητα Ανδρέα Χρήστου προσδιορίζεται από αμιγώς αυτοδιοικητικά κριτήρια, γεγονός που τεκμαίρεται εύκολα από τα ονόματα των συμπολιτών του που δήλωσαν δημόσια τη στήριξή τους. Προσωπικότητες που προέρχονται από όλο το πολιτικό φάσμα προηγήθηκαν των όποιων αποφάσεων των κομμάτων, δημιουργώντας μια ευνοϊκή παράσταση νίκης για τον νυν δήμαρχο.

Στην περίπτωση του Κωνσταντίνου Γιωρκάτζη τα πράγματα είναι διαφορετικά αλλά εξίσου ενδιαφέροντα. Κατ’ αρχάς η υποψηφιότητά του αποτελεί το στοίχημα για τη «μεγάλη Δεξιά», με έναν υποψήφιο που φέρει ένα βαρύ πολιτικό όνομα. Όνομα που συνδέεται με μια εποχή οξυμένων πολιτικών παθών αλλά και με την τελευταία δεκαετία, όπου η οικονομικά ισχυρή οικογένειά του πρωταγωνίστησε στα δημόσια πράγματα. Η υποψηφιότητα Γιωρκάτζη σηματοδοτεί την ευγενή φιλοδοξία όλων εκείνων που θα ήθελαν να δουν τη «γέφυρα» επιτέλους να κτίζεται και τη «συνάντηση» ΔΗΚΟ – ΔΗΣΥ να γίνεται πραγματικότητα. Δεν θα ήταν υπερβολή αν ισχυριζόμασταν ότι αυτή η υποψηφιότητα αποτελεί την πρόβα τζενεράλε ενός κομματικού φλερτ με φόντο το ευτυχές 2013. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ο Νίκος Αναστασιάδης φρόντισε από τη πρώτη στιγμή να στηρίξει τον ανεξάρτητο υποψήφιο με τα πιο θερμά λόγια, προσπερνώντας το επίσημο κομματικό πρωτόκολλο. Η ιδιαιτερότητα αυτής της υποψηφιότητας όμως έχει να κάνει και με τις εύθραυστες ενδοδηκοϊκές ισορροπίες, αφού είναι προφανές ότι θα κριθεί και η σχέση του Μάριου Καρογιάν με τον Νικόλα Παπαδόπουλο.

Στην περίπτωση λοιπόν του Κωνσταντίνου Γιωρκάτζη είναι φανερό ότι το διακύβευμα είναι κυρίως πολιτικό και, μοιραία, εκ των συνθηκών, λιγότερο αυτοδιοικητικό.

Αυτό αποτελεί και τη βασική επιδίωξη του Δημοκρατικού Συναγερμού, όχι μόνο στη Λευκωσία αλλά παγκύπρια. Την προσπάθεια δηλαδή να κεφαλαιοποιήσει τη δυσαρέσκεια για την Κυβέρνηση Χριστόφια με ευνοϊκά για τον ΔΗΣΥ αποτελέσματα, που θα αποτελέσουν και το πολυπόθητο πρόκριμα για τις προεδρικές εκλογές. Μια τέτοια στάση αποτελεί δυστυχώς κακή υπηρεσία για τον τόπο, αφού το μόνο που εξυπηρετεί είναι τις φιλοδοξίες του Νίκου Αναστασιάδη. Οι εκλογές του Δεκεμβρίου είναι αυτοδιοικητικές και έτσι πρέπει να παραμείνουν. Το παράδειγμα της Λεμεσού είναι χαρακτηριστικό και απολύτως εύστοχο. Αν αξίζει κάποιος πρέπει να στηριχθεί για το έργο του ή για το πρόγραμμά του σε σχέση με το δήμο. Οι πολίτες πρέπει να τοποθετηθούν απέναντι σε αυτό και να μη πέσουν στη παγίδα να ψηφίσουν για τον δήμο με το βλέμμα στραμμένο στο Μαρί, στην οικονομία, το φυσικό αέριο ή τις εξελίξεις στο Κυπριακό. Οι κύριοι Χρήστου, Γιωρκάτζης και όλοι όσοι μπαίνουν στη μάχη της διεκδίκησης, πρέπει να μιλήσουν και να πείσουν για τα έργα υποδομής και το όραμά τους για την τοπική κοινωνία. Όλα τ’ άλλα είναι εκ του πονηρού και σε κάθε περίπτωση θα έχουμε όλο το χρόνο να τα συζητήσουμε το 2013”.

7. Να πούμεν όμως και μια καλή κουβέντα για τον “Φιλελεύθερο”. Σήμερα Κυριακή η εφημερίδα είχε στις προσφορές της και μια άκρως ενδιαφέρουσα ένθετη έκδοση [υπό τη μορφή βιβλίου] με τίτλο “Ιερόδουλες, πόρνες, αρτίστες”. Το βιβλίο καταπιάνεται με την πορνεία στην Κύπρο και διάφορα άλλα παρεμφερή. Ευκαιρία και για ‘ΜΑΣ να μάθουμε κάτι ακόμα. Και σίγουρα θα εμπλουτίσουμε και τις γνώσεις μας πάνω στο taboo πλην καυτό θέμα της “πορνείας” διαβάζοντας το βιβλίο. Προσωπικά είμαι fan του motto “Γηράσκω αεί διδασκόμενος»!

8. Αλλά και τα [ένθετα] life–style περιοδικά των σαββατοκυριακάτικων εφημερίδων κάμνουν το παν για να ΜΑΣ (παρα)μορφώσουν! Μαθαίνουμε πολλά και διάφορα για τους celebrities και λοιπά αλλά ψώνια που κυκλοφορούν στα πέριξ [και στο παζάρι της showbiz – ότι κι αν αυτό σημαίνει]…

Διαβάζουμε λοιπον, και μανθάνουμε,

- ότι χώρισαν [μετά από τρία(!!!) χρόνια σχέσης] ο Kariba-ινός Γιώργος Ρούσος και η Barbie Χριστιάνα Αριστοτέλους. Μα γιατί “Θεγέ” μου! Ήταν τόσο ταιριαστό ζευγάρι!

- ή για τις δηλώσεις μιας Μαρίας Μπακοδήμου που σε συνέντευξη της λέει ότι «τρίτο παιδί μπορεί [να κάνει, αλλά] τρίτο στεφάνι όχι»! Τώρα ποιος θα της κάνει το «τρίτο παιδί» και υπό ποιες συνθήκες και καταστάσεις είναι προσωπικό της θέμα, αλλά εγώ οφείλω να διευκρινίσω ότι δεν ευκαιρώ!!!

- ή ότι «... η νύφη [..] έλαμπε στην εντυπωσιακή και πρωτότυπη haute couture δημιουργία [σημ.: μια μετάφραση παρακαλώ!] που σχεδίασε αποκλειστικά για την ίδια ο διάσημος Λιβανέζος σχεδιαστής Zuhair Murad, όπως και τις γόβες της». --- Απόσπασμα από ρεπορτάζ σε ένα από τα κυριακάτικα ένθετα περιοδικά για τον γάμο της κόρης του βουλευτή του “ΑΚΕΛ- Αριστερά-Νέες Δυνάμεις”(!), Χριστάκη Τζιοβάνη! Να ζήσουν τα παιδιά!!! [Γι αυτό και θ’ αποφύγω τις κακίες! ΘθουΚύριε, φυλακή τω στόματι μου!!!].

9. Ο “Πολίτης” γράφει [σελ. 24] ότι «οι ισλαμιστές αναδύονται στη Λιβύη»... Κι όχι μόνο στη Λιβύη [συμπληρώνω εγώ]... Αλλά και στην Αίγυπτο και στην Συρία! Και μετά κάποιοι μιλούν για “αραβική άνοιξη” κι άλλα τέτοια αστόχαστα.

10. Με τον Δημήτρη Γεωργιάδη, τον άκρως νεοφιλελεύθερο οικονομικό συντάκτη του “Πολίτη” ΔΕΝ θα ασχοληθώ!!!

11. Όμως θέλω να σταθώ για μια στιγμή μόνο σε ένα ακόμα εξαιρετικό άρθρο [από τον “Πολίτη”] της τουρκοκύπριας δημοσιογράφου Sevgul Uludağ από τη σελίδα της “Underground notes”. Τούτη τη φορά κάμνει αναφορά σε κάποιες ιστορίες από το τουρκοκυπριακό χωρίο Πλατανίστεια που βρίσκεται κοντά στην Ανώγυρα στην Επαρχία Λεμεσού. Γι’ αυτό [το χωριό] είπα κι εγώ λίγα πράγματα στην ανάρτηση μου με αρ. 70/2011. Εκεί στην Πλατανίσκεια ζει και εργάζεται ο γνωστός Μεσαορίτης χαράκτης Χαμπής. Με τη δική πρωτοβουλία έχει δημιουργηθεί εκεί και Μουσείο Χαρακτικής.

12. Στον σημερινό “Ριζοσπάστη” υπάρχει μια ανακοίνωση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ υπό τον τίτλο “Τιμάμε και αποκαθιστούμε τους αλύγιστους της ταξικής πάλης”, η οποία αναφέρεται σε κάποιες εκδηλώσεις προς τιμή των ηγετικών στελεχών του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ελλάδας, Νίκο Ζαχαριάδη, [Γενικό Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ 1931-1956], Νίκο Βαβούδη, [στέλεχος του ΚΚΕ, που είχε αυτοκτονήσει όταν ανακαλύφτηκε και περικυκλώθηκε από την Ασφάλεια το σπίτι όπου κρυβόταν], Άρη Βελουχιώτη [καπετάνιο του ΕΛΑΣ]. Η κίνηση αυτή τροχοδρομεί την ουσιαστική πλέον αποκατάσταση τους από το Κόμμα. Σχετικό πλούσιο υλικό για τις περιπτώσεις αυτές υπάρχει στην τελευταία έκδοση της ΚΟΜΕΠτο θεωρητικό και πολιτικό όργανο της Κ.Ε. του ΚΚΕ.

13. Την περασμένη Κυριακή στο πολιτιστικό “Παράθυρο” του “Πολίτη” υπήρχε μια συνέντευξη του μεγάλου έλληνα μουσικοσυνθέτη Θάνου Μικρούτσικου. Στην προαναγγελία τής συνέντευξης στην πρώτη σελίδα είχαν απομονωθεί τα λόγια τού σύνθετη πως «σαφώς και έχει ευθύνες η Κυβέρνηση». Όμως στη συνέντευξη συνεχίζει και λέει πως «όταν όμως εγκαλούν τον Πρόεδρο Χριστόφια ότι δεν κατέστρεψε τα υλικά, μάλλον δεν ξέρουν τι λένε, υπό την έννοια ότι η διεθνής σκακιέρα είναι παρά πολύ δύσκολη όταν έχεις να κανείς με τον αραβικό κόσμο απ’ τη μια μεριά και τις υπερδυνάμεις απ’ την άλλη. Οφείλεις να ελιχθείς και να πράξεις ανάλογα». Πέραν τούτου καμία αναφορά δεν γίνεται στην εφημερίδα ότι ο Θάνος Μικρούτσικος [μαζί με τον Χρίστο Θηβαίο και τον Κούλλη Θεόδωρου] θα παρουσιάσουν καλλιτεχνικό πρόγραμμα στην εκδήλωση που διοργανώνει το ΑΚΕΛ στο Στάδιο “Ελευθερία” στη Λευκωσία την ερχόμενη Πέμπτη 29 του μηνός με την ευκαιρία της 1ης τ’ Οκτώβρη [επετείου της Κυπριακής Ανεξαρτησίας]. Η όλη εκδήλωση σίγουρα θα αποτελέσει κι ένα συλλαλητήριο στήριξης του Προέδρου Χριστόφια!

Αυτά λοιπόν από τον έντυπο Τύπο!

Και ΣΑΣ ευχαριστώ που είχατε την υπομονή να ΜΕ διαβάσετε!

Anef_Oriwn
Κυριακή 25/9/2011

Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011

Ανάρτηση 84/2011 [έκτακτη, επίκαιρη, αντιεθνικιστική, αντι-μαζοχιστική, αγανακτισμένη και αντι-γελοιογραφική] – «Άτε ρε ΑΣΣΙΧΙΡ, γελοίοι»!


«Άτε ρε ΑΣΣΙΧΙΡ γελοίοι τζιαι κολλημένοι ρατσιστές τζιαι διχοτομικοί!»

Τούτη ήταν μια πραγματικά αγανακτισμένη φωναχτή αντίδραση του Εαυτού μου στο σκίτσο του γνωστού πλην κιστιμένου σκιτσογράφου ΠΙΝ στον σημερινό (24/9/2011] “Φιλελεύθερο”!
Πιο πολύ αντέδρασα στον μαζοχισμό με τον οποίο συνεχίζω να υποβάλλω τον Εαυτό μου, δίνοντας σημασία στες μαλακίες τζιαι τες τσιόφτες που γράφει ο κάθε πονεμένος πολιτικάντης ή κολλημένος δημοσιογράφος για να βγάλει τα απωθημένα ή για να κάμει [όπως νομίζει] πολιτική! Κι εγώ ο μαζόχας ο Αριστερός τα διαβάζω, για να μελετώ [τάχα μου] τον “αντίπαλο”! Καθώς τούτα όμως είναι έμπλεα αντι-ΑΚΕΛικων συνδρόμων και εμμονών είναι φυσικό [μια κι έχω φτάσει πλέον στα όρια μου ] να εξεγείρομαι ή/και να αγανακτώ, όπως στη συγκεκριμένη με το σκίτσο τού εθνικιστή ΠΙΝ ...

Απολαύστε” το/τον:


***************************
Τζιαι δκυο κουβέντες για τη νέα επίθεση που δέχεται ο Πρόεδρος.

Πάλαι τα γνωστά “εθνικά” σκεπτόμενα “Κοπέλια” της Ενωμένης και εν (αν-)Ιερή συμμαχία Αντιπολίτευσης, εππέσαν πάνω στον Πρόεδρο Χριστόφια για να τον φάσιν για μια νέα δήλωση του. Τζιαι οι διορατικοί Νίκαροι, τζιαι οι κολλημένοι τζιαι πίκριες Νικολή(δ)ες, τζιαι οι σοσιαλιστές [λέμε τώρα] Παπαδάκηδες, τζιαι οι μέχρι πρότινος [ας πούμεν] συγκυβερνώντες Φωτίου και Σία, τζιαι οι [ιμίshι μου] Οικολόγοι, τζιαι οι αιωνίως  ΕΥΡΩ-ΚΟκοι [πως τζιαι ο Νικόλας εν νεν μαζί τους!] και λοιποί τεθλιμμένοι συγγενείς... Μόνο τον Αρχιεπίσκοπο [τζιαι τον παρακοιμώμενο του τον Κουλία] εν τους είδαμε να κάμνουν δηλώσεις! Αφορμή τούτη τη φορά [όι πως «τούτοι» ΟΥΛΛΟΙ θέλουν τζι’ αφορμή] η δήλωση του Προέδρου μέσα από την ομιλία του στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ότι «Θέλω να διαβεβαιώσω τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας ότι ανεξαρτήτως συνθηκών θα έχουν να ωφεληθούν από τους καρπούς της πιθανής ανεύρεσης και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων». Τα ίδια περίπου είπε και μετά, απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις δημοσιογράφων. Παράλληλα, μετά από συνάντηση του με τον Έλληνα Υπουργό Εξωτερικών Σταύρο Λαμπρινίδη είπε πως «Εγγυούμαι ότι και πριν τη λύση – εάν δεν θελήσει η Τουρκία να δείξει καλή θέληση – εάν θα έχουμε αυτά τα εισοδήματα, θα δούμε με ποιόν τρόπο θα τα χρησιμοποιήσουμε για το καλό και των δύο κοινοτήτων». [Πώς θα γίνει αυτό, δεν είπε όμως ...]

Μετά λοιπόν, απ’ αυτές τες δηλώσεις του Προέδρου [τις άκρως “αιρετικές” για τα “εθνικά” αυτιά των κυπρίων ελληναράδων], αννοίξαν τα σατσσιά του Αιόλου!!! Οι πιο πάνω αναφερόμενοι που κάποιοι μάλιστα το παίζουν και επανενωτικοί και ευρωπαϊστές [τρομαρα τους] μίλησαν [λες και ήταν ξη(γ)ημένοι, ya κουρντισμένοι] για «μη πρέπουσες» δηλώσεις του Προέδρου, για «σφάλμα» του Προέδρου, για την ανάγκη «ανασκευών» [αν ήταν εργολάβοι θα μιλούσαν και για «κατασκευές» και «ανακατασκευές»], για «δώρα» και [νέες] «γενναιόδωρες προσφορές» [να τους, τούς εργολαβό-μυαλους] και διάφορα άλλα!

Φυσικά «τούτοι» ούλλοι που φωνασκούν σήμερα για τες δηλώσεις του Προέδρου, εν οι ίδιοι που εδώ και χρόνια τσιριλλούν
- για να κλείσουν τα οδοφράγματα˙ δεν έπρεπε να ανοίξουν, λαλούν [ούτε τζιαι τζιείνον του Λιμνίτη!] γιατί έτσι θα αναγνωριζόταν το καθεστώς στα κατεχόμενα [σωρηδόν οι χώρες που το αναγνωρησαν - τζι’ όι μόνο η Τουρκία],
- ή να μην γίνονται επαναπροσεγγιστικές συναντήσεις κι άλλες εκδηλώσεις με τους τουρκοκύπριους πριν τη λύση [να χάσουμε έτσι κάθε επαφή μεταξύ μας ως κάτοικοι αυτού του τόπου],
- ή να μην έχουμε πάρε-δώσε οποιασδήποτε μορφής και είδους με τους τουρκοκύπριους [πριν βρούμε λύση ή πριν αποχωρήσουν τα τουρκικά στρατεύματα – και να εδραιώσουμε έτσι τις συνθήκες για διχοτόμηση]...
Ε, λοιπόν, πως θα δέχονταν οι ελληναράδες διχοτομιστές μια τέτοια δήλωση του Προέδρου, που αναγνωρίζει δικαιώματα στους τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας!
Ή που  να καταλάβουν [φυσικά μπορεί αν παίζουν τζιαι πελλόν] ότι ο Δημήτρης Χριστόφιας στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών μιλούσε ως Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, δηλ. ΟΛΩΝ των κυπρίων και ελληνοκύπριων και τουρκοκύπριων...

Πέραν τούτου, ΟΥΛΟΙ «τούτοι» [της σύσσωμης και συμμαχούσας Δεξιάς ο σκοπός αγιάζει τα μέσα!] που καμώνονται τους baş πολιτικούς, ΔΕΝ σκαμπάζουν δκυο πράματα που διπλωματία! Ότι ας πούμεν, ο Πρόεδρος αντιμετώπισε [με τις δηλώσεις του] τις τουρκικές προκλήσεις κι απειλές με μια κίνηση που δεν έχει κανένα άμεσο κόστος; [Εν τζι’ εν αύριο που εν να φκει πάνω το αέριο, τα μαυρογέρημα!]...

Παράλληλα ας μην ξεχνάμε [ή μαλλον τα εν λόγω “Κοπέλια” να μεν ξεχνούν] ότι,  

- Όταν η Κύπρος έμπαινε στην τελική ευθεία της ενταξιακής της πορείας, ο τότε Πρόεδρος Κληρίδης, για να αντιμετωπίσει τις τουρκικές αντιδράσεις και αν πείσει το διεθνή παράγοντα, προσκάλεσε τους τουρκοκύπριους να λάβουν μέρος στη ομάδα διαπραγμάτευσης! Ήταν της παπαδκιάς τα ξύλα τότε;

- Όταν πρωτοάρχισε η συζήτηση περί της αξιοποίησης του φυσικού υποθαλάσσιου πλούτου της Κύπρου, ο τότε Πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος, είχε αναφερθεί στο ενδεχόμενο δημιουργίας ενός ειδικού ταμείου, στο οποίο θα κατατίθετο το μερίδιο των τουρκοκύπριων και το οποίο θα λάμβαναν μετά τη λύση. Ίνταμ που έχει να πει επ’ αυτού το Παπαδοπουλλούιν και λοιποί “συγγενείς” και φίλοι; Εν ήταν πολιτικός ελιγμός εκείνη η κίνηση;

Αλλά είπαμε! Ένας είναι ο εχθρός: Ο Χριστόφιας και το ΑΚΕΛ!!!

Anef_Oriwn
Σάββατο 24/9/2011

Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2011

Ανάρτηση 83/2011 [έκτακτη, τηλεγραφική, προσωπική, α-πολίτικη, πασανάκατη, ίσως κι ακατανόητη από τούς πλείστους, τραγουδιστική, αφιερωματική] – «Απόψε λέω να μην κοιμηθούμε, να πάμε κατευθείαν για δουλειά»...


Σε κάποια ραδιοφωνικά [μουσικά] προγράμματα [συνήθως μεταμεσονύχτια] κάποιοι τύποι που ζουν μονάχοι [τες πλείστες φορές γιαγιάδες και παππούδες], βγαίνουν στον αέρα [στα ερτζιανά] και κάμνουν αφιερώσεις τραγουδιών στους εαυτούς τους: «Αφιερώνω», λένε, «το επόμενο τραγούδι [λόγου χάριν, το “Ο Χάρος βγήκε παγανιά”], στον εαυτό μου για την ονομαστική μου εορτή»...

Έτσι λοιπόν κι εγώ είπα να κάμω μιαν αφιέρωση στον Εαυτό ΜΟΥ! Το τραγούδι “Απόψε λέω να μην κοιμηθούμε”. Κι αυτό όχι γιατί έχω γενέθλια, ή ονομαστική εορτή [το εορτολόγιο λέει ότι σήμερα γιορτάζει ο Ιωνά κι αύριο ο Φωκάς!], ούτε γιατί έχω ξαφνικά και σε τέτοια ηλικία (ξανα)ερωτευτεί και κοιτάω τα φεγγάρια ή ψάχνω αγκαλιές σ’ ακρογιαλιές, αλλά λόγω ενός εκτάκτου συμβάντος…

Οι στίχοι κλειδιά είναι:
«Απόψε λέω να μην κοιμηθούμε
να πάμε κατευθείαν για δουλειά»

Απόψε λέω να μην κοιμηθούμε

Στίχοι: Παντελής Θαλασσινός
Μουσική: Παντελής Θαλασσινός Γιάννης Νικολάου
Πρώτη εκτέλεση: Λαθρεπιβάτες
Άλλες ερμηνείες: Παντελής Θαλασσινός



«Απόψε λέω να κάνουμε ένα πάρτι
στην άμμο με ραδιάκι φορητό
σ’ το λέω πως δε γουστάρω άλλος να ‘ρθει
το πάρτι είναι για δύο για μας τους δυο

Απόψε το φεγγάρι θα φοράει
το φως απ’ τη δική σου τη μορφή
το μόνο που θ’ ακούσεις να μιλάει
θα ‘ναι η φωνή του βραδινού εκφωνητή

Απόψε λέω να μην κοιμηθούμε
να πάμε κατευθείαν για δουλειά
απόψε στ’ ακρογιάλι θα τη βρούμε
Θα πιούμε όλες τις μπίρες αγκαλιά

Θα φύγουμε απ’ το θόρυβο της πόλης
μια νύχτα που δεν έζησε κανείς
απόψε θα ζηλέψει ο Κηλαηδόνης
το πάρτι που θα κάνουμε εμείς

Απόψε λέω να μην κοιμηθούμε
να πάμε κατευθείαν για δουλειά
απόψε στ’ ακρογιάλι θα τη βρούμε
Θα πιούμε όλες τις μπίρες αγκαλιά

Απόψε και με λίγη φαντασία
θα μοιάζει με φιλμάκι γαλλικό
χρειάζεται αυτή η διαδικασία
μήπως μπορέσω και σου πω το σ’ αγαπώ

Απόψε λέω να μην κοιμηθούμε
να πάμε κατευθείαν για δουλειά
απόψε στ’ ακρογιάλι θα τη βρούμε
Θα πιούμε όλες τις μπίρες αγκαλιά»

Anef_Oriwn
Τετάρτη 21/9/2011

Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011

Ανάρτηση 82/2011 [έκτακτη, σύντομη, επετειακή τιμητική, μουσικο-τραγουδιστική] – Μικρό αφιέρωμα στον Μάνο Λοΐζο – «Τίποτα δεν πάει χαμένο»...


Χτες, 17 του Σεπτέμβρη, έκλεισαν 29 χρόνια από τον [ανέλπιστα πρόωρο] θάνατο του μεγάλου έλληνα [με κυπρο-ροδίτικες καταβολές και αιγυπτιώτικα βιώματα] μουσικοσυνθέτη Μάνου Λοΐζου. Πέθανε το 1982 σε νοσοκομείο της Μόσχας όπου είχε μεταφερθεί μετά από σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο [νομίζω]...

Τότε ήμουν φοιτητής στο εξωτερικό και παρακολουθούσα με αγωνία τις εξελίξεις γύρω από την υγεία του˙ ο θάνατος του μάλιστα, μου προκάλεσε μια απέραντη θλίψη. Είχα [σε κασέτες μαγνητοφώνου τότε] κι άκουγα συχνά σχεδόν όλα τα μεταπολιτευτικά τραγούδια του τα “Τραγούδια του δρόμου”, τα “Τα νέγρικα”, τα “Τα τραγούδια μας”

Προσωπικά θεωρώ πως αν ο Μάνος Λοΐζος δεν έφευγε τόσο νωρίς [σε ηλικία μόλις 45 χρονών] θα ξεπερνούσε με τις μουσικές του δημιουργίες κι αυτούς ακόμα τους Θεοδωράκη και Χατζηδάκη...

Ένα εκτεταμένο αφιέρωμα στο μουσικό έργο τού Μάνου Λοΐζου έκαμε στο Blog της η φίλτατη Disdaimona.

Εγώ θα ‘θελα να σημείωσω ιδιαιτέρως [αλλά με πολύ λίγα λόγια] την πολιτική τοποθέτηση και σύμπραξη του Μάνου Λοΐζου με την [ελληνική] Αριστερά και τη ενεργή συμμετοχή του στους αγωνες της˙ ήταν μάλιστα μέλος του ΚΚΕ!
Με τα [μουσικά] έργα του υπηρέτησε αληθινά [και χωρίς μασημένα λόγια] την ιδεολογία του [αυτή της Αριστεράς], γράφοντας μουσική μια στίχους με καθαρά κοινωνικό/ταξικό περιεχόμενο. Έτσι αντιπάλευε ο ίδιος την καταπίεση, στην αδικία, τον κοινωνικό ρατσισμό [“Πάγωσε η τσιμινιέρα”, “Ο Τρίτος Παγκόσμιος”, “Ο γερο-νέγρο Τζιμ”, “Πρώτη Μαΐου”, “Τσε”, “Ο στρατιώτης”] και προσφέροντας παράλληλα γνήσια αισθητική απόλαυση.

Πιο κάτω θα σταθώ σε τρία από τα πιο χαρακτηριστικά έργα [μουσικά ακούσματα] του Μάνου Λοΐζου που μου αρέσουν ιδιαίτερα:

- το εξαίρετο χορευτικό κομμάτι “Το ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας”,


- το διαχρονικό αντιφασιστικό τραγούδι “Το ακορντεόν”,  [“Δεν θα περασει ο φασισμός”] που τραγουδούσαν οι ΕΔΟΝίτες στην «φιέστα» εντός του προεδρικού στις 19 του Ιούλη,


και
- το “Ο Τρίτος Παγκόσμιος”, το οποίο πολύ παραστατικά μας αποκαλύπτει την εκμεταλλευτική και κερδοσκοπική φύση του καπιταλισμού και αναδεικνύει την ταξικότητα της κοινωνίας μας.



Τελικά όμως, “Τίποτα δεν πάει χαμένο” [αφιερωμένο στο ΚΚΕ],


και ΣΕΝΑ Μάνο, “Όλα σε θυμίζουν”...


Anef_Oriwn
Κυριακή 18/9/2011

Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011

Ανάρτηση 81/2011 [τηλεγραφική, πολιτικο-γεωγραφική, νικολάτζιηκη κι αντι-ελληναράδικη] – Ποιος/ποιοι εν χα(μ)παρίζουν που Γεωγραφία!!! - ΠΡΟΣΘΗΚΗ


Παραθέτω πιο κάτω ένα μικρό απόσπασμα από την ομιλία [στην ουσία το ξεκίνημα της ομιλίας] τού Νικόλα Ιωαννίδη, [υιού του εκ των θυμάτων της έκρηξης Διοικητή του Ναυτικού Αντρέα Ιωαννίδη], που εκφώνησε μπροστά στο “πλήθος” των “Αγανακτισμένων”.

Ως γνωστόν ο νεαρός Νικόλας είναι ο ανερχόμενος αστέρας του εμφανώς ακροδεξιού πλέον κινήματος των “Αγανακτισμένων”- “Αφυπνισμένων” και ο νέος επίδοξος μεσσίας και εθνοσωτήρας του κυπριακού ελληνισμού [κάντε το όλου του ελληνικού έθνους για να ‘μαστε μέσα], από τους νεο-«βαρβάρους» ...

[Οι υπογραμμίσεις και επιχρωματώσεις είναι δικές μου] ...

Τάδε έφη λοιπόν Ζαρατούστρας [sorry, Νικόλας]:

«Αγαπητοί αδελφοί,
Καλησπέρα σας...» [Το «Καλησπέρα» ανταποδόθηκε κι από καμιά 10ριά φωνές από κάτω, από τες τόσες “χιλιάδες” του κόσμου] ...

«Είμαι πραγματικά περήφανος γιατί σας έχω συμπολίτες, συμπατριώτες και συναγωνιστές. Γιατί δείχνουμε μαζί ότι εδώ, στη νοτιοανατολική Ελλάδα υπάρχουν ακόμα άνθρωποι με αξιοπρέπεια ...» [Ακολουθούν ολίγες πισκαλιές και «μπράβο»]… «...Όλ’ αυτά τα οποία διαχρονικά διέπουν τους ανθρώπους που ζουν σ’ αυτόν τον τόπο δεν μπορούν να χαθούν έτσι εν μια νυχτί επειδή κάποιοι αποφάσισαν εδώ και τρεισήμισι χρόνια να αφελληνίσουν τον τόπο. Εδώ δεν τα κατάφεραν τόσοι και τόσοι βάρβαροι, δεν θα τα καταφέρουν ούτε αυτοί οι βάρβαροι...» [Κι ακολουθεί μερικές φορές το σύνθημα «Η Κύπρος είναι ελληνική»]...

Λοιπόν, παίδες και κορασίδες ...

Εγώ μέχρι τώρα ήξερα ότι η Ελλάδα και η Κύπρος είναι δύο διαφορετικά κι ανεξάρτητα κράτη, μέλη των Ηνωμένων Εθνών! Φυσικά στην Κύπρο η πλειοψηφία των κατοίκων [το 80%] είναι ελληνικής πολιτιστικής ταυτότητας – μιλάνε ελληνικά, είναι χριστιανοί ορθόδοξοι και θεωρούν με μια πρωτοφανή δουλικότητα, την Ελλάδα ως τη Μητέρα-Πατρίδα. Ήξερα επίσης [ο αγεωγράφητος - ως αποδεικνύεται] ότι οι εσχατιές της Ελλάδας είναι στα ανατολικά το Καστελόριζο και στα νότια η Γαύδος!!! Μετά όμως τη δήλωση του Νικόλα [ε, ρε μπλέξιμο μ’ αυτούς τους Νικόλες] ότι η Κύπρος βρίσκεται «στη νοτιοανατολική Ελλάδα», [και να υπάρχει μάλιστα και κόσμος που να τον χειροκροτεί, άρα συμφωνεί μαζί του] δύο τινά μπορεί αν συμβαίνουν:

- ή έχουμε ενωθεί πλέον με την Ελλάδα [κι έχουμε καταστεί ο 53ος νομός της] και ΜΟΝΟ εγώ ο αχάπαρος [και ίσως και μερικοί άλλοι] δεν το ‘χω πάρει πρέφα,

- ή ο Νικόλας ο Ιωαννίδης είναι γεωγραφικά αχάπαρος και δεν σκαμπάζει τίποτα από Γεωγραφία. Θα έμεινε κολλημένος σε κάτι χάρτες της Ελλάδας [της δεκαετίας του ‘60] που στην κάτω αριστερή γωνιά βάζανε και την Κύπρο... Παιδικά τραύματα που έχουν γίνει εμμονές!!! Και μετά λαλούν ότι ο Χριστόφιας δεν ήξερε τη γεωγραφία του Μαρί.
Εδώ κάποιοι δεν ξέρουν ότι η Κύπρος είναι ανεξάρτητο κράτος, και ότι ΔΕΝ αποτελεί κομμάτι της Ελλάδας!

Εσείς ίνταμ που λαλείτε;

Anef_Oriwn
Παρασκευή 16/9/2011

***********************
Προσθήκη 17/9/2011 – 10:30 π.μ.:

Πιο κάτω παραθέτω τα links για τρία video που έχει αναρτήσει ο συν-Blogger Μιχάλης στο δικό του Blog [τα έχει δανειστεί από τον χρήστη RealAganaktismenos's στο youtube]  και τα οποία είναι αυτο-αποκαλυπτικά για το επίπεδο και την ποιότητα του λόγου και της δημοκρατίας των “Αγανακτισμένων”.

1. http://www.youtube.com/watch?v=Z-BDs8BEILo&feature=player_embedded

2. http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=BdUumMloEHw  

3. http://www.youtube.com/watch?v=w7d_FKPeXUU&feature=player_embedded

Καλή θέαση!

Anef_Oriwn
Σάββατο 17/9/2011

Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2011

Ανάρτηση 80/2011 [έκτακτη, επίκαιρη, σύντομη, (δι)ερωτηματική, απορημένη, “αγανακτισμένη”, ναυτικο-στρατιωτική, τζι’ αχάπαρη] – Μερικές καυτες ερωτήσεις προς τα «πρώην Πρόβατα»;


Μερικές αφελείς κι ολίγο τι χαζές ερωτήσεις και απορίες τριολίζουν [όπως λεμε δκιαολίζουν] το μυαλό μου από τη Δευτέρα. Τούτες βασικά προέκυψαν μετά που παρακολούθησα στα κανάλια κάποια στιγμιότυπα από την παγκύπρια(;) σύναξη των “Αγανακτισμένων” κι “Αφυπνισμένων” [που όλως αιφνιδίως ανακάλυψαν ότι δεν είναι πια «Πρόβατα»] έξω από το Προεδρικό – κύρια απαίτηση τους η συνήθης εμμονή τους για παραίτηση του Προέδρου! Οι απορίες μου αυξηθηκαν ακόμα περισσότερο [και η (δι)ερωτηματική μου κατάσταση  επιδεινώθηκε σοβαρα] μετά που παρακολούθησα [την Τρίτη το βράδυ] και αποσπάσματα από την κατάθεση στην διερευνητική Επιτροπή του πρώην [δηλ. του παραιτηθέντα] Αρχηγού της “Εθνικής” μας Συμφορά [sorry Φρουράς] αντιστράτηγου [λέμε τώρα!] Πέτρου Τσαλικίδη...

Χωρίς λοιπόν πρόλογους και εισαγωγές, περνώ αμέσως στο ψητό σερβίροντας ΣΑΣ τα ερωτήματα μου, γαρνιρισμένα όμως με καυτή σάλτσα:

1. Η εκδήλωση των πρώην «Προβάτων» και νυν και αεί “Αφυπνισμένων” [κορακιών και γυπών;] διοργανώθηκε και πραγματοποιήθηκε υπό το σύνθημα “Χωρίς λάβαρα [ή σημαίες – δεν θυμάμαι] και σύμβολα”. Γιατί τότε στη συγκέντρωση υπήρχαν [ΜΟΝΟ] ελληνικές σημαίες; Και μάλιστα σε μια-δυο εξ αυτών πρόσεξα να υπήρχε και η Κύπρος σχεδιασμένη στο κέντρο τους; Εν τζιαι πάμεν για την “Ένωσιν”, τζι’ εμείς οι αφελείς κι αδαείς δεν το πήραμε πρέφα; [Πάντως ο Νικόλας αποκάλεσε την Κύπρο «νοτιοανατολική Ελλάδα» και χειροκροτήθηκε]... Έχει χάζιν οι φίλοι οι φιλελεύθεροι να μεν θωρούν ακόμα τον ακρως εθνικιστικό και ελληναράδικο χαρακτήρα που παίρνουν οι εκδηλώσεις των πρώην «Πρόβατων»... Παρακολουθείστε σε video τον έμπλεο εθνικού οίστρου λόγο του Νικόλα Ιωαννίδη...
Links:  

http://www.youtube.com/watch?v=ntSEZb-osWM&feature=player_embedded, και

http://www.youtube.com/watch?v=Pk0LR48YPPo&feature=player_embedded.

Αν ΣΑΣ ακούγεται ότι φασίζει κιόλας, λάθος ΔΕΝ κάμνετε!

2. Στην αρχή της εκδήλωσης ακούστηκε και ο ύμνος του [ελληνικού(;)] Ναυτικού τραγουδημένο από τον νεκρό Διοικητή του, Αντρέα Ιωαννίδη!!! Μα ίνταμ που γίνεται δαμέ σιορ; Αντί να παίζουν πιδκιάβλιν στα πρώην  «Πρόβατα», τους βάζουν στρατιωτικούς θούριους για να τους ντοπάρουν; Να τους ανεβάσουν το εθνοστρατιωτικό τους φρόνημα, τζιαι να ρτει τζι’  ο Αρχιεπίσκοπος τους, να τους ευλο(γ)ήσει, τζιαι να πάρουν και τ’  άρματα, ν’ ανέβουν στες φρεγάτες τζιαι να βάλουν του βούρου τούς οχτρούς;

3. Η εθνικιστική Δεξιά απέκτησε νέο ηγέτη, ονόματι Νικόλας [«Νικόλα μαζί σου, Χριστόφια παραιτήσου!»], yoksa κάμνω λάθος; Τζι’ έμεινε τζι’ ο Ρίκκος με δκυο shείλη καμένα; [Θυμάστε που τη νύχτα των εκλογών, μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων και τη μείωση των ποσοστών του ΕΥΡΩΚΟ και των εδρών του κατά μία βγήκε στες τηλεοράσεις και είπε ότι το Κόμμα πρέπει να επανακαθορίσει τη θέση του κι ότι πρέπει να τοποθετηθεί δεξιότερα του “Συναγερμού”;]... Πάντως να τον χαίρεστε τον Νικόλας ΣΑΣ, τον «λεβεντογιό»! Αφού απεκάλεσε τον Πρόεδρο «δολοφόνο», μετά, στα κανάλια, τα μάσησε μπροστά!  Ξεροκάταπιε, χλώμιασε, συγχύστηκε, κόμπιασε και μας είπε πως ΔΕΝ έβρισε τον Πρόεδρο!!! Μπράβο αρχηγέ! Τα ‘κανες πάνω σου, ή μού φαίνεσται;

4. Όταν ο παραιτηθείς Αρχηγός τη “Εθνικής” Φρουράς(;) περίμενε τους εμπειρογνώμονες [κι αυτοί ανώτεροι στρατιωτικοί προφανώς] να του πουν για την επικινδυνότητα του φορτίου, τον Πρόεδρο ποιος θα τον ενημέρωνε σχετικά; Η Μαρικκού που τα Λεύκαρα;

Οι απαντήσεις ΣΑΣ θα βαθμολογηθούν αναλόγως, αλλά θα εκτιμηθεί ιδιαιτέρως η προσπάθεια [να δώσει απαντήσεις ή έστω και να ψελλίσει κάτι] τού όποιου Αγανακτισμένου πρώην «Προβάτου»!

Για να ΣΑΣ βοηθήσουμε στη μελέτη και προετοιμασία σαςεπί του θέματος, ΣΆΣ παραπέμπουμε και σε δύο άλλα συγγράμματα:

1. το “Πονηρός ο βλαχς.....”, τού Νέου Ελληνοκύπριου, και

2. το “Τελικά οι εισαγόμενοι που την Ελλάδα στρατιωτικοί αρχηγοί ούτε που εκρηκτικά ξέρουν, ούτε που γεωγραφία σκαμπάζουν”, τού Gregori.

Anef_Oriwn
Πέμπτη 15/9/2011

Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011

Ανάρτηση 79/2011 [έκτακτη, επίκαιρη, αναδημοσιευμένη, αντι-καπηλευτική, αντι-πολιτικάντικη, αντι-λαϊκίστικη, αντι- “αγανακτισμένη”, παλλικαρίσια, ξεσκεπαστική κι ανθρώπινη] – Μια απάντηση σ’ όσους καπηλεύονται τούς νεκρούς τού Μαρί και τον πόνο των συγγενών τους...


Εισαγωγικά:

Τους ανθρώπους ΔΕΝ τους ξέρω. Ούτε και νομίζω να συναντήθηκαν καμιά φορά οι δρόμοι μας – μένουμε σε πολύ διαφορετικά μέρη. Όμως μ’ έχουν εντυπωσιάσει! Το θάρρος και η τόλμη τους [και το “θράσος” τους θα τολμούσα να πω] να πάνε κόντρα στο ρέμα και να μην υιοθετήσουν [με προπηλακισμούς και λοιδορίες] την [άκριτη] απόδοση ευθυνών ΜΟΝΟ στον Πρόεδρο, κάτι που καλλιεργούν [από τη πρώτη στιγμή της έκρηξης], οι πολιτικάντηδες [της όποιας Δεξιάς – και της εθνικιστικής και της (ψευδο)φιλελεύθερης, και της κεντρώας(;) και της σοσιαλ-φασίζουσας και της οικολογικής] και οι δικαστές-καναλάρχες με τους κολαούζους τους – κι από κοντά και οι «έγκριτοι» νομικοί˙ με το αζημίωτο φυσικά!

Το παππού τον είδα για πρώτη φορά στην τηλεόραση μετά τον θάνατο του εγγονού του [τού Αντώνη Χαραλάμπους – που υπέκυψε στα πολλαπλά τραύματα του, μερικές μέρες μετά την έκρηξη]. Ήταν τότε που τον έδειξαν τα κανάλια [πως και το ‘παθαν; - μάλλον πιάστηκαν αδιάβαστοι!] να βγαίνει με την θεόρατη κορμοστασιά του [και με δάκρυα στα μάτια – γιατί, Αλιγάτορα, είναι φυσικό στους ανθρώπους να πονάνε και κλαίνε για το χαμό των δικών τους,] και να τολμά να πάει κόντρα στο κλίμα μίσους που καλλιεργείτο σε βάρος του Προέδρου και να ΤΟΝ καλέσει [χωρίς σκοπιμότητες] να παραστεί στην κηδεία του εγγονού του! Ούτε ο πόνος και η πικρά για τον χαμό του εγγονού του τον οδήγησαν σε παρορμητικές δηλώσεις και χαρακτηρισμούς, αλλά ούτε και οι [στημένες] “δίκες” και “καταδίκες” του Προέδρου στα “λαϊκά δικαστήρια” των τηλεοπτικών πλατό τον έσπρωξαν στην υιοθέτηση βεβιασμένων καταδικαστικών τοποθετήσεων για «δολοφόνους»... Σήμερα μάλιστα, η οικογένεια με παρρησία δηλώνει απευθυνόμενη στα κοράκια της πολιτικής εκμετάλλευσης του τραγικού συμβάντος στο Μαρί πως “Δεν θα τους κάνουμε πλάτες για να καπηλεύονται τον πόνο μας”.

Η οικογένεια του νεκρού στρατιώτη είχε ήδη δείξει το ανθρώπινο μεγαλείο της με την απόφαση της να δωρίσει όργανα του κλινικά νεκρού παιδιού της για να μεταμοσχευτούν σε ασθενείς συνάνθρωπους μας!

[Για την ιστορία να αναφέρω την κηδεία του στρατιώτη Αντώνη Χαραλάμπους, παρέστη τελικά η σύζυγος του Προέδρου]...

Προλογικά:

Χτες Κυριακή λοιπόν [11/9/2011] δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Χαραυγή” μια συνέντευξη [που πάρθηκε από τον εν Λεμεσώ κατοικοεδρεύοντα δημοσιογράφο της εφημερίδας Τάσο Τσαππαρέλλα] από τον παππού και τη αδελφή του «αδικοχαμένου» [πάντοτε θα διερωτούμαι αν υπάρχουν και δικαίως χαμένοι!] 19χρονου ναύτη-στρατιώτη Αντώνη Χαραλάμπους. Ο παππούς του Κώστας Ευάγγελου [πατέρας της μητέρας του νεκρού στρατιώτη] και η αδελφή του Ροδούλα Χαραλάμπους είπαν πολλά και ενδιαφέροντα, όμως οι γνωστοί συσκευαστές ειδήσεων [καναλάρχες και ΣΙΑ] τα ‘καμαν γάργαρα! Και δικαίως διερωτάται τζι’ ο παρέας ο Λινός στο Blog του [ρητορικά – γιατί ποιος θα του απαντήσει;], αν «Υπαρχει ιεραρχια τζαι στην μνημη; [η διαφορετικη αντιμετωπιση του γιου του πλοιαρχου απο τη αδελφη του ναυτη]».

[Να σημειώσω ότι ήδη παρουσιάστηκαν τριβές κι αντιπαράθεσης εντός των Αγανακτισμένων κι Αφυπνισμένων. Για το θέμα κάμνει μνεία ο Μιχάλης στο Blog του].

Πιο κάτω θα παραθέσω εκτεταμένα αποσπάσματα από την συνέντευξη του παππού και της αδελφής τού Αντώνη Χαραλάμπους. Έχω αναδιαμορφώσει κάπως τον τρόπο συγγραφής του κειμένου ούτως ώστε να γίνει πιο εύκολη η ανάγνωσης του – στη εφημερίδα είναι γραμμένο υπό τον τύπο ρεπορτάζ:

«Δεν θα τους κάνουμε πλάτες για να καπηλεύονται τον πόνο μας»
Η αδελφή και ο παππούς του αδικοχαμένου στο Μαρί, Αντώνη Χαραλάμπους, λύνουν τη σιωπή τους και ξεσκεπάζουν τους υβριστές του Προέδρου.
[του Τάσου Τσαππαρέλλα, “Χαραυγή” 11/9/2011, σελ. 6]...

{Οι υπογραμμίσεις και οι επιχρωματώσεις είναι δικές μου}...
«Θέλουμε δικαίωση, όχι όμως με τον τρόπο που προσπαθούν κάποιοι να την επιβάλουν».

Με αυτά τα λόγια η αδελφή του 19χρονου ναύτη Αντώνη Χαραλάμπους (ενός εκ των 13 αδικοχαμένων της τραγωδίας του Μαρί) Ροδούλα Χαραλάμπους από τη Λεμεσό, λύνει τη σιωπή της και στέλνει ξεκάθαρα μηνύματα προς κάθε κατεύθυνση. «Ας σταματήσουν επιτέλους να καπηλεύονται την τραγωδία μας και ας μας αφήσουν ήσυχους να πενθήσουμε τους νεκρούς μας», διαμηνύει.

Στην κουβέντα μας με τη Ροδούλα μπήκε και ο παππούς της Κώστας Ευαγγέλου, ο οποίος με έντονο ύφος θέλησε να απευθύνει δραματική έκκληση προς όλους:

«Αυτό το κράτος έχει νόμους και πρέπει να τους σεβόμαστε. Πριν από 37 χρόνια κάποιοι επεχείρησαν να καταλύσουν τους νόμους και τα αποτελέσματα τα ζούμε μέχρι σήμερα, γι’ αυτό ας σταματήσουν ορισμένοι να το... παίζουν υπερπατριώτες.»

Επισκέφθηκα την αδελφή και τον παππού του αδικοχαμένου Αντώνη μετά από δική τους παράκληση γιατί, όπως μου εξήγησαν, δεν μπορούσαν να κρατήσουν άλλο το στόμα τους κλειστό και αυτό να το εκμεταλλεύονται ορισμένοι, που θέλουν να κάνουν πολιτικά και κομματικά παιχνίδια στην πλάτη των συγγενών των θυμάτων. «Πρέπει επιτέλους να ξεκαθαρίσουμε», μας είπε ο κ. Κώστας, «ότι τους συγγενείς, εμάς τουλάχιστο, την δική μας οικογένεια δεν την εκπροσωπεί κανένας από αυτούς που καθοδηγούν τους “αγανακτισμένους” ή τους “αφυπνισμένους”, ούτε και δικαιούται κανένας να μιλά από μέρους των 13 οικογενειών, ας μιλά και ας εκπροσωπεί ο καθένας τον εαυτό του».

Ο Χριστόφιας απέδειξε τη δημοκρατικότητά του

«Κύριε Κώστα, πέρασαν δύο μήνες από την τραγική εκείνη μέρα, γιατί σήμερα αποφασίσατε να μιλήσετε και να διαχωρίσετε τη θέση σας;»

Κώστας Ευαγγέλου:
«Είμαστε κι εμείς, αγανακτισμένοι και εξοργισμένοι με αυτό που έγινε, γιατί χάσαμε τα παιδιά μας εντελώς άδικα. Η οργή και η αγανάκτηση όλων των πολιτών ήταν δικαιολογημένη, η απαίτηση για απονομή δικαιοσύνης ήταν και είναι απόλυτα δικαιολογημένη. Η κυβέρνηση και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έκαναν αμέσως αυτό που έπρεπε να κάνουν, στη βάση της νομοθεσίας μας ξεκίνησαν αμέσως τις διαδικασίες για τη διερεύνηση όλων των πτυχών της υπόθεσης και τον καταλογισμό ευθυνών και την τιμωρία των όποιων ενόχων. Δύο υπουργοί παραιτήθηκαν λόγω πολιτικής ευθιξίας. Τι άλλο δηλαδή θα έπρεπε να κάνουν; Απ’ εκεί και πέρα τα πράγματα άρχισαν να εκτροχιάζονται και να παίρνουν μια άλλη μορφή και κατεύθυνση. Κάποιοι επιτήδειοι μάζεψαν τον πόνο των συγγενών, μάζεψαν την οργή και αγανάκτηση του κόσμου, μάζεψαν το ξεχειλισμένο αίσθημα της αδικίας και άρχισαν μια δική τους εκστρατεία εναντίον του Προέδρου της Δημοκρατίας και μόνον. Έγιναν και εμπειρογνώμονες, έγιναν και ειδήμονες, έγιναν και δικαστές και έκριναν και καταδίκασαν τον Δημήτρη Χριστόφια. Γιατί άραγε να θέλουν την καταδίκη του Χριστόφια και να απαλλάξουν όλους τους άλλους.

Το ποτήρι για μένα ξεχείλισε την περασμένη Δευτέρα στην κατάθεση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Θα έπρεπε όλοι να σεβαστούν το γεγονός ότι ο ίδιος ο Πρόεδρος από μόνος του αποφάσισε να μπει σε μια τέτοια διαδικασία και δοκιμασία, ως ο πιο απλός πολίτης αυτού του τόπου. Αυτό έδειχνε και την ανθρωπιά του και τη δημοκρατικότητά του, αλλά κυρίως την αποφασιστικότητά του να συμβάλει με κάθε τρόπο στην πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης. Είναι ο πρώτος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, που κάνει κάτι τέτοιο, αν και είχαμε και άλλες τραγικές περιπέτειες σ’ αυτό τον τόπο. Αντί λοιπόν να εκτιμηθεί αυτό το γεγονός, αντί να σεβαστούν τον Πρόεδρο και ως Πρόεδρο και ως άνθρωπο, προσπάθησαν και πάλι με χυδαιότητες και βρισιές να προκαλέσουν ένταση. Ήμουν παρών και ένιωσα προσβολή, ένιωσα ντροπή για όσα έγιναν. Ένιωσα επίσης οργή και αγανάκτηση όταν είδα μετά τους κυρίους δικηγόρους Ρίκκο Ερωτοκρίτου και Χρίστο Τριανταφυλλίδη να μιλάνε για κατάλυση της Δημοκρατίας. Θέλω να ρωτήσω και τους δύο, αν δεν υπήρχε Δημοκρατία θα βρισκόταν ένας Πρόεδρος ενώπιον της ερευνητικής επιτροπής και μάλιστα σε δημόσια κατάθεση; Θέλω επίσης να τους ρωτήσω, αφού κόπτονται για τη Δημοκρατία, όταν κάποιοι έστρεφαν τα όπλα ενάντια στη δημοκρατία αυτοί τι έκαναν τότε;»

«Εκμεταλλεύονται τον πόνο μας για να κάνουν πολιτικά παιχνίδια.»

Ροδούλα Χαραλάμπους:
«Είναι φανερό πλέον από ποιους απειλείται και κινδυνεύει η Δημοκρατία. Είναι επίσης φανερό πως η πραγματική τους έγνοια δεν είναι η απόδοση της δικαιοσύνης, αλλά εκείνης της δικαιοσύνης που εκείνοι θεωρούν ότι είναι η σωστή και αποφάσισαν ότι σωστή δικαιοσύνη είναι να εξευτελίσουν έναν άνθρωπο, που δεν είναι ο οποιοσδήποτε, αλλά ο Πρόεδρος του κράτους. Έχουν μετατρέψει δηλαδή την υπόθεσή μας σε δική τους προσωπική πολιτική και κομματική υπόθεση. Θέλουν να εκμεταλλεύονται τον πόνο μας για να κάνουν πολιτικά παιχνίδια. Εμείς το μόνο που θέλουμε είναι να λάμψει η αλήθεια, έχουμε εμπιστοσύνη στους θεσμούς της Δημοκρατίας, έχουμε εμπιστοσύνη στην ίδια τη δικαιοσύνη και αναμένουμε το αποτέλεσμα. Αν κάποιοι νομίζουν πως κατέχουν την απόλυτη αλήθεια και ότι μπορούν να παίρνουν το νόμο στα χέρια τους, τότε λυπούμαι πραγματικά, γιατί είναι από τέτοιες νοοτροπίες και συμπεριφορές που κινδυνεύει και η δικαιοσύνη και η Δημοκρατία.
Ας μην επικαλούνται πλέον τον πόνο των συγγενών, γιατί δεν έχουν κανένα δικαίωμα. Ας μας αφήσουν να πενθήσουμε τους δικούς μας με την ησυχία μας και όπως εμείς θέλουμε».

Έτσι εκτροχιάστηκε η... αγανάκτηση

«Σε ό,τι αφορά στις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας τόσο στο Προεδρικό, όσο και αλλού, πώς τις αντιμετωπίζετε;»

Ροδούλα Χαραλάμπους:
«Οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας πρέπει να έχουν κάποιο συγκεκριμένο σκοπό και στόχο. Όταν ξεκίνησαν οι διαμαρτυρίες αμέσως μετά το τραγικό συμβάν, ήταν απόλυτα δικαιολογημένες γιατί ήθελαν να στείλουν το μήνυμα ότι θα πρέπει να διαλευκανθεί πλήρως η υπόθεση και να αποδοθεί δικαιοσύνη. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έδρασε αμέσως και με δικές του εντολές ενεργοποιήθηκαν οι διαδικασίες για να γίνει αυτό που ζητούσαμε όλοι μας. Απ’ εκεί και πέρα όμως να συνεχίζουν κάποιοι να συγκεντρώνονται απλά για να βρίζουν τον πρόεδρο, να ζητούν ακόμα και το θάνατό του, δεν μπορούμε να το καταλάβουμε και σίγουρα τέτοιες εκδηλώσεις και διαμαρτυρίες δεν μπορούν να μας εκφράζουν. Έτυχε να παρευρεθώ κι εγώ σε κάποιες εκδηλώσεις και πραγματικά ένιωσα μεγάλη απογοήτευση. Είδα νεαρούς να γράφουν στις φανέλες τους διάφορα αισχρά και υβριστικά για τον Πρόεδρο, ενώ εκεί χαχάνιζαν και συμπεριφέρονταν σαν να ήταν σε κάποιο πανηγύρι ή κάποιο πικ-νικ. Ένιωσα ντροπή και είπα: Τι γυρεύω εγώ εδώ; Ή εγώ βρίσκομαι σε λάθος χώρο ή εκείνοι».

Κώστας Ευαγγέλου:
«Εγώ δεν έχω αντιληφθεί σε τι αποσκοπούν κάποιες εκδηλώσεις των δήθεν “αγανακτισμένων”. Είπαμε ως ένα σημείο ήταν δικαιολογημένες, αλλά το πράμα έχει παραπάει και πλέον έχουν ξεφύγει από κάθε λογικό όριο. Τι σημαίνει δηλαδή να κάνω διαμαρτυρία επειδή θα γίνει η Γιορτή του Κρασιού; Είναι η μόνη γιορτή που έγινε από τις 11 του Ιούλη και μετά; Γιατί δεν πήγαν να διαμαρτυρηθούν και στις άλλες γιορτές, στις χοροεσπερίδες, γιατί δεν πήγαν και σε άλλους Δήμους να διαμαρτυρηθούν; Γιατί δεν πήγαν να εμποδίσουν τις γιορτές και τα πανηγύρια που γίνονταν μετά την πτώση του “Ήλιος” που σκοτώθηκαν 121 πλάσματα; Δεν ήθελαν τότε δικαιοσύνη; Δεν ήθελαν δικαιοσύνη όταν έπεφτε το ελικόπτερο του στρατού και σκοτωνόταν ο Αρχηγός; Ε, τότε δεν ήταν ο Χριστόφιας Πρόεδρος, γιατί να διαμαρτυρηθούν; Επέλεξαν τώρα τη Γιορτή του Κρασιού γιατί ο δήμαρχος της Λεμεσού είναι Αριστερός και επειδή τα εγκαίνια θα τα έκαμνε ο Δ. Χριστόφιας, όπως ήταν το αρχικό πρόγραμμα. Αν είναι δυνατό, να τα κλείσουμε όλα, να τα διπλώσουμε όλα, να παραλύσουμε τα πάντα επειδή κάποιοι δήθεν “αγανακτισμένοι” θέλουν να χορεύουν... στο ρυθμό, που τους παίζουν κάποιοι πολιτικοί. Και να έχεις και τον Ρίκκο Ερωτοκρίτου και τον Χρίστο τον Τριανταφυλλίδη να σου μιλούν για Δημοκρατία, γιατί εσκότωσε... τη Δημοκρατία ο Χριστόφιας! Τον Ιούνη του 1974 εμένα και άλλους δύο μας πυροβόλησαν οι φασίστες της ΕΟΚΑ Β’, τον έναν τον εσκότωσαν, εγώ τραυματίστηκα και μόλις την γλίτωσα. Αυτοί οι δύο πού βρίσκονταν τότε που κάποιοι σκότωναν τη Δημοκρατία; Αυτά τα νεοφασιστόπαιδα, που περιφέρονται και δηλώνουν “αγανακτισμένοι”, πότε έμαθαν για τη δημοκρατία; Πότε έμαθαν ποιος είναι ο Χριστόφιας και ποιος είναι ο καθένας σ’ αυτό τον τόπο, και έρχονται τώρα να μας το παίζουν και πρωταγωνιστές της Δημοκρατίας και της δικαιοσύνης;»

«Ποιο είναι το τελικό μήνυμα που θέλετε να στείλετε με αυτή την ευκαιρία;»

Ροδούλα Χαραλάμπους:
«Το μήνυμά μας είναι ξεκάθαρο, δεν επιτρέπουμε πλέον σε κανένα να εκμεταλλεύεται τον πόνο μας. Έχουμε εμπιστοσύνη στους θεσμούς και στη δικαιοσύνη και το μόνο που θέλουμε είναι να λάμψει η αλήθεια και να καταλογιστούν οι ευθύνες σε όποιον κι αν ανήκουν».

Κώστας Ευαγγέλου:
«Δεν θέλουμε εκπροσώπηση από κανέναν. Έχουμε καταλάβει πολύ καλά ποιος είναι ο σκοπός του καθενός. Έχουμε και εμείς πολλά ερωτήματα για πρόσωπα και καταστάσεις πριν την έκρηξη και την ώρα της έκρηξης, ας τα απαντήσει όμως η έρευνα».

Anef_Oriwn
Δευτέρα 12/9/2011

***********************
Υστερογράφημα για τους “Αγανακτισμένους”:

Απόψε παρακολούθησα σε απευθείας μετάδοση από τα κυπριακά κανάλια την συγκέντρωση των κυπρίων “Αγανακτισμένων” κι “Αφυπνισμένων” στην Πλατεία Συντάγματος!!! Ελλείψει κυπριακών σημαιών [δυσκολο-βρέχουνται στην Αθήνα – δεν πουλάνε και τα μαγαζιά, μήτε και υπήρχαν στην Κυπριακή Πρεσβεία], οι κύπριοι “Αγανακτισμένοι” προσέρχονταν στο χώρο της συγκέντρωσης ανεμίζοντας ελληνικές σημαίες. Ευτυχώς που υπήρχε και μια ελληνική σημαία με την Κύπρο στο κέντρο της [«Ζήτω η Ένωσις»] και καταλάβαμε ότι επρόκειτο για κύπριους διαδηλωτές, [που προφανώς ζουν ακόμα στη δεκαετία τού 50]!!!
Παράλληλα προσέξαμε κάποιους [από τους προσερχόμενους] να κρατάνε ένα νεγάλο πανό που έγραφε «Μας κατάστρεψες δολοφόνε». [Μπορεί κάποιος να ΜΕ εξηγήσει τι πάει να πει αυτό;] Και καλά σιόρ που ήταν ο Περδίκης να φωνάξει την Προεδρική Φρουρά να τον συλλάβει [τον «δολοφόνο»]; Όμως οι δολοφόνοι πρέπει αν ήταν πολλοί γιατί είδα κι ένα άλλο σύνθημα που έλεγε «Παραιτηθείτε δολοφόνοι»! Πρέπει να μάς εμείναν αγγονίν που το 1974!!! Άσε που κάποιοι ως αυτόκλητοι δικαστές εφκάλαν και ετυμηγορία: «Χριστόφια παραιτήσου. Όλη η ευθύνη είναι δική σου»...

Κάπου τζιαμέ το μάτι μου πήρε και τον Λάζαρο Μαύρο [“λείπει ο Μάρτης που τη Σαρακοστή”], ενώ ο ανταποκριτής κάποιου καναλιού φαίνεται να είχε παραισθήσεις ή να ήταν ολίγο τι κουφός, καθως μας είπε πως «δεν μπορούσε να μιλήσει» ένεκα κάποιων μισο-ψοφησμένων χειροκροτημάυων που ακούγονταν εκείνη τη στιγμή!
Ρε μα νομίζετε ότι πέραν από μαζοχιστές, είμαστε τζιαι στραβοί τζιαι κουφοί;

Η μεγάλη πλάκα είναι που κάποιοι φορούσαν και φανελάκια που έγραφαν «Πρόβατα ξυπνήστε»! Ζητώ τη βοήθεία σας! Μπορεί κάποιος να μου το αναλύσει τούτον; Μα επήαν εις το Σύνταγμα τζι’ εγυρέφκαν πρόβατα για να τα ξυπνήσουν; Μα εν θωρούν ότι ούλλα τα πρόβατα και τα αρνιά ήταν τζιαμέ έτοιμα να μπουν στα μαντριά της Ενωμένης Δεξιάς; 

Δεν μας εφτάναν όλ’ αυτά, απόψε είδα κι άκουσα [στον ΑΝΤΕΝΑ] και τον Νίκαρο τον Αναστό [θα αναστήσει τον τόπο] να μας λαλεί [με ύφος Μεσσία] ότι πρώτα πρέπει να κοιτάξουμε «το συμφέρον της πατρίδας και όχι των κομμάτων», [αλλά σύμφωνα με τη δική του αντίληψη ή αυτήν τού Κόμματος του] και να αποδεχτούμε μάλιστα το νέο φρούτο που μας σέρβιρε για προεδρία και κυβέρνηση 16 μηνών!!! [Και μετά να τον εκλέξουμε τζιείνον Πρόεδρο!!!] Εμένα σαν αντιπερισπασμός μού φαίνεται αυτή η κίνηση στην πρόθεση του Αρχιεπισκόπου να αναμειχθεί πιο ενεργά στην πολιτική και να συστήσει το δικό του μέτωπο υπό τον τίτλο «ο Γιαννάκης Πρόεδρος»...

Τελικά λαλείτε να ‘μαι τζι’ ΕΓΙΩ μαζοχιστής;

Anef_Oriwn
Δευτέρα 12/9/2011