Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

Ανάρτηση 8/2011 [έκτακτη, επίκαιρη και ποικίλης (πολιτικής) ύλης] – Για την Αίγυπτο, τους τουρκοκύπριους και τους “καταληψίες” κι απεργούς μετανάστες.


{Αφήνω τα μακροσκελή πονήματα για να καταπιαστώ όσο το δυνατό πιο συνοπτικά με τρία επίκαιρα κοινωνικοπολιτικά ζητήματα}...

1. “Φλέγεται” και η Αίγυπτος – Η λαϊκή εξέγερση στη χώρα του Νείλου

Και η Αίγυπτος [μετά την Τυνησία, όπου επανάρχισαν οι διαδηλώσεις] “φλέγεται” πλέον κι αυτή από τους εξεγερμένους πολίτες της χώρας. Ακόμα ένα “ανθρωπο-ηφαίστειο” [στον αραβικό κόσμο] “ξύπνησε”! Εδώ και μια βδομάδα ογκώδεις διαδηλώσεις γίνονται στη χώρα [στο Κάιρο, την Αλεξάντρεια, το Σουέζ και σ’ άλλες μεγάλες πόλεις] με τον λαό να απαιτεί να φύγει ο, από 30ετίας, Προέδρος Χόσνι Μουμπάρακ. Οι Αιγύπτιοι μάλιστα τον θεωρούν ως όργανο των αμερικάνων, ασχέτως του αν οι τελευταίοι εκλώσαν [και τα μασούν] ένεκα της λαϊκής οργής! [Ο Μουμπάρακ ανέλαβε την προεδρία το 1981(!) μετά τη δολοφονία του τότε Προέδρου Ανουαρ Σαντάτ. Αλλά κι αυτός ως νέος βασιλιάς προετοίμαζε το έδαφος για να τον διαδεχτεί στην προεδρία ο γιος του – όπως έγινε και με τον Άσαντ στην Συρία!].
Στις ειδήσεις [απόψε] μιλούσαν για πέραν των 120 νεκρών στες διαδηλώσεις και τες συγκρούσεις με την Αστυνομία και τον Στρατό. [Στους δρόμους έκαμαν ήδη την εμφάνιση τους και τα τανκς ενώ στον αέρα υπερίπτανται πολεμικά αεροπλάνα]. Λαλείτε να επίκειται η επέμβαση του Στράτου για να διατηρήσει τον Μουμπάρακ στην εξουσία. Πάντως η χώρα φαίνεται να βυθίζεται στο χάος και την αναρχία καθώς ξεκίνησαν και οι λεηλασίες και οι καταστροφές ιδιωτικών περιουσιών από εγκληματικά στοιχεία. Την ίδια ώρα οι ξένοι υπήκοοι κάμουν από “φύει φύει”! Όμως όπως φαίνεται και ο Μουμπάρακ μετρά μέρες αν όχι ώρες!
Όμως όπως φαίνεται και οι δυτικοευρωπαίοι και οι αμερικανοί [πολιτικοί] εshέστηκαν πάνω τους. Φοβούμενοι ότι θα χάσουν τον [παρασκηνιακό] έλεγχο της χώρας και γενικότερα της περιοχής [πλούσιας σε φυσικούς πόρους και δη πετρέλαιο], έστειλαν στην χώρα τον δικό τους άνθρωπο. Τον αυτο-ανακηρυχθέντα [de facto] ηγέτη της αντιπολίτευσης, Νομπελίστα [της Ειρήνης], Μοχάμεντ Ελ Μπαραντέι.

Πού ήταν τόσο καιρό κι έκανε την εμφάνιση του ως νέος Καραμανλής για να αναλάβει τα ηνία της χώρας τώρα που ο κόσμος [κυρίως η νεολαία] ξεσηκώθηκε από μόνος του; Για να τη σώσει από τον δικτάτορα Μουμπάρακ, αλλά και από τυχόν άλλες ανεξέλεγκτες εξελίξεις και πορείες;
Δυστυχώς η ανυπαρξία και σ’ αυτήν τη χώρα μαζικού αριστερού κινήματος [το Κομμουνιστικό Κόμμα είναι σχεδόν ανύπαρκτο και εκτός νόμου] το πολύ να οδηγήσει τα πράματα [με την ανοχή και των δυτικών] σ’ ένα ριζοσπαστικό ή/και κοσμοπολίτικο ισλαμισμό. Ίσως να είναι αυτές τες εξελίξεις [τη δημιουργία στην Ανατολική Μεσόγειο ενός θεοκρατικού καθεστώτος τύπου Ιράν] που οι δυτικοί προσπαθούν να αποφύγουν στηρίζοντας την κάθοδο του Ελ Μπαραντέι [ως Μεσσία] στην Αίγυπτο.
Εγώ πάντως από καρδιάς θα αφιερώσω στους Αιγύπτιους το εξαιρετικό αισθησιακό και μυστηριακό τραγούδι του κύπριου Αλκίνοου Ιωαννίδη “Στην αγορά του Αλ Χαλίλι” [link: http://www.youtube.com/watch?v=989nu1QDTiM&feature=related].

Η λαϊκή εξέγερση των Αιγυπτίων και οι αναφορές στην Αλεξάνδρεια έφεραν στον νουν μου τους Αιγυπτιώτες και κυρίως τους Αλεξανδρινούς [έλληνες και κύπριους] ανθρώπους των Τεχνών και των Γραμμάτων. Από τον παλαιότερο Κωνσταντίνο Καβάφη μέχρι τους νεώτερους [που οι πλείστοι συντάχτηκαν και με την Αριστερά] όπως ο Στρατής Τσίρκας, ο Ζορζ Μουστακί, ο Μάνος Λοΐζος, ο Νίκος Τσιφόρος, οι κύπριοι αδελφοί Γιώργος και Θεοδόσης Πιερίδης ...

[Όσα από τα φασιστούθκια ξέρουν ανάγνωση και γραφή και δεν είναι απλώς θρασύδειλα καθίκια, ας τολμήσουν να διαβάσουν και το διήγημα του Γιώργου Πιερίδη “Auto da fe”, που είναι αφιερωμένο στον ηρωομάρτυρα Σάββα Μενοικο. Κι ας ΜΑΣ πουν ποια είναι η διάφορα του Μενοίκου που τον Στέφανο τον Πρωτομάρτυρα;]

*******************************

2. Οι Τουρκοκύπριοι και πάλι στους δρόμους

Μαζικές όμως κινητοποιήσεις των τουρκοκύπριων εργαζόμενων είχαμε και στα κατεχόμενα. Ογκώδες συλλαλητήριο που πραγματοποιήθηκε προχτές Παρασκευή 28 του μηνός στην πλατεία Ινονού στον τουρκοκυπριακό τομέα της Λευκωσίας
Χιλιάδες κόσμου [κάποιοι τους υπολογίζουν και μέχρι 30 χιλιάδες], από 30 περίπου συνδικαλιστικές και μη κυβερνητικές οργανώσεις
[όπως οι συντεχνίες των δημοσίων υπαλλήλων, των εργαζομένων στις τηλεπικοινωνίες, οι σύνδεσμοι συνταξιούχων, αρχιτεκτόνων και μηχανικών, νοσοκόμων, ιατρικού προσωπικού, οι συντεχνίες εργαζομένων σε τράπεζες, συνεργατικά ιδρύματα, η συντεχνία αεροπορίας, η πλατφόρμα νεολαίας και οι συντεχνίες δασκάλων και καθηγητών],
αλλά και τέσσερα αντιπολιτευόμενα κόμματα [το Τουρκικό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, το Κόμμα Δημοκρατικής Κοινωνίας, η “Ενωμένη Κύπρος” και η “Νέα Κύπρος”], πραγματοποίησαν γενική απεργία και έδωσαν το παρόν τους στο συλλαλητήριο διαμαρτυρόμενοι για την άδικη οικονομική πολιτική της [δεξιάς] “κυβέρνησης” του “πρωθυπουργού” Ιρσεν Κιουτσούκ και γενικότερα του καθεστώτος του Έρογλου.
Κεντρικό σύνθημα του συλλαλητηρίου ήταν «Φτάνει πια» και απευθυνόταν στην Τουρκία.
Πιο πολλά επί του θέματος μπορείτε να διαβάσετε στο Blog του Μιχάλη [link: http://mihalismihail.blogspot.com/2011/01/blog-post_29.html] και στο Blog του Νέου Ελληνοκύπριου [link: http://newgreekcypriot.blogspot.com/2011/01/blog-post_30.html].
Εκείνο που εγώ θα ‘θελα να σημειώσω είναι το γεγονός ότι παρ’ όλες τες αντίξοες δυνήθηκες που επικρατούν στα κατεχόμενα [παρουσία πολυάριθμου τουρκικού στρατού όπως και χιλιάδων εποίκων] οι τουρκοκύπριοι εργαζόμενοι δεν δίστασαν και δεν φοβήθηκαν να απεργήσουν και να διαδηλώσουν την δυσφορία και αγανάκτηση τους για την οικονομική κατάσταση στα κατεχόμενα. Και σίγουρα η απεργία τους έχει και αντικατοχικό περιεχόμενο.
Φυσικά τα αιτήματα των απεργών τουρκοκυπρίων είναι για την ώρα οικονομικά αλλά μπορεί σταδιακά να μετεξελιχτούν και σε πολιτικά όπως έγινε και στις μαζικές και δυναμικές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις του 2002-03. Τότε κύριο αίτημα των διαδηλωτών ήταν η παραίτηση του κατοχικού ηγέτη Ραούφ Ντενκτάς.
Προσωπικά πάντοτε ήμουν υπέρ ενός πλατιού μαζικού μετώπου ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων εργαζομένων και θέλω να πιστεύω ότι αυτές οι νέες κινητοποιήσεις των τουρκοκυπρίων θα δημιουργήσουν και τες προϋποθέσεις για τη σύσταση πλέον τέτοιου μετώπου. Πάντοτε είχα την άποψη ότι αν το 2002-03 είχαμε και παράλληλες [με τες διαδηλώσεις των τουρκοκυπρίων] και κινητοποιήσεις των ελληνοκυπρίων [κυρίως των εργαζομένων], ίσως τα κατοχικά δεδομένα ν’ άλλαζαν άρδην!


*************************

3. Οι “καταληψίες” [της Νομικής] κι απεργοί [του Μακένζι] μετανάστες.

Τις τελευταίες μέρες δυο περιστατικά [ένα στην Ελλάδα κι ένα στην Κύπρο] στα οποία οι κύριοι πρωταγωνιστές ήταν μετανάστες, έδωσαν την ευκαιρία στους απανταχού [εν Κύπρω και εν Ελλάδι] ρατσιστές, ξενόφοβους, ελιτιστές και κολλημένους να χύσουν και πάλι το μισαλλόδοξο τους όξος και τη δηλητηριώδη χολή τους.
[Όσοι προβάλλουν καλοπροαίρετους προβληματισμούς συνήθως χάνονται στους ωκεανούς του όξους και της χολής των άλλων] …
- Στην Κύπρο είχαμε την τελείως αψυχολόγητη ενέργεια περίπου 30 παλαιστινίων προσφύγων να κατασκηνώσουν στη περιοχή Μακένζι στη Λάρνακα [ανάμεσά τους και γυναίκες και παιδιά] και να ξεκινήσουν απεργία πείνας ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την αποκοπή των επιδομάτων που έπαιρναν από το κυπριακό κράτος, μετά από αρνήθηκαν να πάνε να εργαστούν [Είπαν πως οι δουλειές που τους επροσφέραν ήταν βρώμικες]. Τελικά συμφωνήσαν και ανέστειλαν την απεργία τους, αποχωρώντας κι από το μέρος που κατασκήνωσαν.
- Στην Ελλάδα το μεταναστευτικό επεισόδιο είχε να κάμει με την είσοδο, κατάληψη και παραμονή σε αίθουσα της παλιάς Νομικής Σχολής [στην Αθήνα] 240 περίπου μεταναστών [κυρίως πολιτικών προσφύγων] από το Μαρόκο, την Αλγερία και την Τυνησία. Οι μετανάστες που είχαν φτάσει στην Αθήνα από την Κρήτη [όπου διέμεναν μέχρι τότε] κήρυξαν απεργία πείνας και ζητούσαν την νομιμοποίηση τους ή να τους παραχωρηθεί πολιτικό άσυλο στην Ελλάδα. Τελικά οι “καταληψίες μετανάστες” συμφώνησαν και μετακινήθηκαν αλλού ...

Για το δεύτερο, το ελλαδικό περιστατικό είχα ξεκινήσει να γράφω κι ένα πιο εξειδικευμένο κείμενο, αλλά με πρόλαβαν και με ξεπέρασαν τα γεγονότα. [Οι “καταληψίες” τελικά μετακινήθηκαν τελικά σ’ άλλο μέρος για να μην παραβιάζεται το “πανεπιστημιακό άσυλο”] …Για το θέμα αυτό έγραψε κι ο αγαπητός συν-blogger PolitisPittas στην “Στήλη Άλατος” - link:
http://politispittas.blogspot.com/2011/01/blog-post_29.html. [Το κείμενο του δημοσιεύτηκε και στον “Πολίτη” το περασμένο Σάββατο 29 του Γενάρη]
Πιο κάτω θα παραθέσω [για καλύτερη ενημέρωση αλλά και για τες θέσεις που εκφράζονται σ’ αυτό] ένα σχετικό άρθρο [υπό τον τίτλο “Οι μετανάστες και η Νομική”] που εντόπια στες 25 του μηνός Ιανουαρίου στον “Πολίτη” [σελ. 10, στήλη “Ανάλυση”]. Ο συγγραφέας του άρθρου είναι ελλαδίτης blogger και το κείμενο το έκαμα copy paste εδώ, από το blog του].

Οι βασικοί λόγοι που αποφάσισα να καταπιαστώ [εκτάκτως] με το θέμα αυτό [και ν’ αφήσω ασχολίαστα, για την ώρα, άλλα επίκαιρα ζητήματα], δεν είναι μόνο η ευαισθησία μου για τους μετανάστες και η ανθρώπινη διάσταση της συγκεκριμένης περίπτωσης, αλλά κάποιες [γενικώς αρνητικότατες για τους μετανάστες] κουβέντες που με έκαμαν κυριολεκτικά έξω φρενών. Κάποιοι τους βάζουν όλους στο ίδιο καζάνι ανεξαρτήτως του ότι κάθε περίπτωση είναι και ξεχωριστή και με τες δικές της ιδιαιτερότητες.

Οι μετανάστες και η Νομική
[του Μόδεστου Σιώτου 25/01/2011 - link: http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=4993 ]
{Οι υπογραμμίσεις και επιχρωματώσεις είναι δικές μου} ...

Περίπου 250 μετανάστες, προερχόμενοι κυρίως από τη Β. Αφρική, έφτασαν τα ξημερώματα της Δευτέρας στη Νομική, όπου αποφάσισαν να παραμείνουν μέχρι να ικανοποιηθεί το αίτημα τους για χορήγηση της άδειας παραμονής στη χώρα μας. Σύσσωμη η πλειοψηφία του πολιτικού κόσμου και του Τύπου καταδίκασαν τη «κατάληψη» των μεταναστών προβάλλοντας μία σειρά επιχειρημάτων: από τα ξενόφοβα συνθήματα του στυλ «ήρθαν οι βρωμιάρηδες και τώρα μένουν και στα πανεπιστήμια» μέχρι και τις φοιτητικές παραταξιακές «ανησυχίες» της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ ότι δεν θα γίνουν τα μαθήματα και η εξεταστική. Επειδή, όμως, και η υποκρισία έχει τα όρια της, ας κάνω εδώ μία μικρή παρένθεση.

Τον Ιανουάριο του 2009, ως φοιτητής στο πολιτικό τμήμα της Νομικής, είχα επισκεφτεί με άλλους συναδέλφους μου, τον τότε πρύτανη Χρ. Κίττα για να δώσει απάντηση στην απορία μας σχετικά με το πότε θα παραδοθεί το κτήριο στη Σόλωνος στους φοιτητές. Ο πρύτανης, μας είχε διαβεβαιώσει, τότε, ότι σε τρεις με τέσσερις μήνες, το πολύ μέχρι το επόμενο εξάμηνο, θα «μπούμε στο νέο κτήριο». Τον Ιανουάριο του 2011 το κτήριο είναι άδειο, νεκρό, άχρηστο. Εξαιρούνται ποντικοί, σκύλοι και κάποια λούμπεν στοιχεία.

Στη προκείμενη, όμως, όποιος κοιτάξει πέρα από τα προφανή, θα συνειδητοποιήσει ότι οι φοιτητές, παραχωρώντας το κενό κτήριο της Νομικής, έπραξαν ορθά. Θα το προχωρήσω και θα πω ότι η κίνηση τους ήταν πολιτικά επιτακτική. Από τη στιγμή που το κράτος αδιαφορεί για τους οικονομικούς μετανάστες, τους πολιτικούς πρόσφυγες και τους αφήνει στο δρόμο όπου εύκολα στρέφονται στην εγκληματικότητα, είναι καθήκον όλων των πολιτών να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Εφόσον το κράτος δεν έχει κέντρα υποδοχής, δεν έχει επιτροπές ασύλου, δεν έχει μεταναστευτική πολιτική, τότε οι ίδιοι οι πολίτες καλούνται να παράγουν πολιτική. Και στο πρόσωπο της φοιτητικής νεολαίας, τον αστάθμητο πολιτικό παράγοντα που ανέκαθεν βρισκόταν στη πρωτοπορία, η πολιτική μετουσιώθηκε, πήρε σάρκα και οστά. Με αυτό το σκεπτικό, οι φοιτητές των τμημάτων της Νομικής έπραξαν το αυτονόητο: δεν άφησαν εκατοντάδες ανθρώπους με πολιτικά αιτήματα στον δρόμο, τους «παραχώρησαν» ένα κενό κτήριο οκτώ ορόφων για να παλέψουν για τα αιτήματα τους.

Οποιοσδήποτε πολιτικά υγιής άνθρωπος δεν θα έπρεπε να εξοργιστεί με τους φοιτητές που έδωσαν «άσυλο» σε διακόσιους εξαθλιωμένους ανθρώπους. Θα έπρεπε να στρέψει τα πυρά του προς το κράτος που δεν τους προσέφερε στέγη (σ' αυτούς και σε χιλιάδες άλλους). Ευτυχώς, που μεγάλη μερίδα της νεολαίας είναι συνειδητοποιημένη και έχει το θάρρος να παίρνει πρωτοβουλίες. Ό,τι δηλαδή δεν κάνει η κυβέρνηση.

Υ.Γ.: Για να προλάβω τους κακόβουλους, υπενθυμίζω ότι το πανεπιστήμιο ως θεσμός, πέραν του εκπαιδευτικού του χαρακτήρα, είχε ανέκαθεν ρόλο πολιτικό και κοινωνικό καθώς λειτουργούσε ως δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ Επιστήμης και Κοινωνίας. Ας μην το ξεχνάμε αυτό...

*************************
Σημειώσεις Ιστολόγου:

Σχόλια για το συγκεκριμένο κείμενο δεν θα κάμω…

Απλώς θέλω να σημειώσω το “μένος” και την “οργή” πολλών κυπρίων μανάδων τζιαι τζιυρούδων που βιάστηκαν [χωρίς να 'χουν πλήρη γνώση των γεγονότων ή για τες τρύπες της ελληνικής αλλά και ευρωπαϊκής μεταναστευτικές πολιτικής] να κατακρίνουν και στείλουν το πυρ το εξώτερο τους “κκιλίντζιηρους” τους μετανάστες. Ακούσαμε και πάλι τα γνωστά και τα ελιτίστικα [που όπως είπα τζιαι πιο πάνω εκαμάν με έξω φρενών]:
- «Μα ίνταμ που θέλουν τούτοι, ολάν;» ή
- «Γιατί εν παν έσσω τους να τα κάμνουν τούτα»; [Τζιαι μπορεί να έχει και χρόνια που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα].
- «Μα θέλουν να χάσουν τα κοπελλούθκια μας την εξεταστική, σιόρ»;
- «Που την μια έχουμε τους καλαμαράες με τες απεργίες τους τζιαι τες καταλήψεις τους μια την άλλη, τωρά εν να ‘χουμε τζιαι τούτους τους αράπηες»;
- «Μα πότε εν να τελειώσουν τες σπουδές τους τα μωρά αν θα παέννουμε έτσι».

- «Καλά ελάλουν εγιώ να μεν τον η-στείλω στην Ελλάδα να σπουδάσει»!

Φίλτατοι κύπριοι γονιοί, στη ζωή [τη βολεμένη και την μικροαστική σας] υπάρχουν και αγώνες και σίγουρα κάποιοι επηρεάζονται αρνητικά! Ας δούμε για μια στιγμή και τους άλλους κι όχι μόνο τους εαυτούς μας.

Anef_Oriwn
Δευτέρα 31/1/2011

Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011

Ανάρτηση 7/2011 [έκτακτη, επίκαιρη, πολιτική κι (αντι)γριβική] – Για τον Γρίβα, τον «μεγάλο ηγέτη» που ΜΑΣ «εμπνέει»!!!


Εισαγωγικό σημείωμα:

Διακόπτουμε [για λίγο ή πολύ δεν ξέρω] το επικίνδυνο [στη θεωρία μια και είμαστε μακριά], πλην ενδιαφέρον σεργιάνι ΜΑΣ στες εξεγερμένες κι ανήσυχες γειτονιές του κόσμου, [κυρίως στην Τυνησία] για να ασχοληθούμε με κάτι άλλο. Ένα επίκαιρο κυπριακό [αλλά και εν μέρει ελλαδικό] θέμα που ΜΑΣ προκύπτει [με όλες τες οξύμωρες και σχιζοφρενικές πτυχές του] κάθε χρόνο τέτοιες μέρες – το μνημόσυνο του «μεγάλου ηγέτη» [όπως τον αποκαλούν] Γεωργίου Γρίβα [οι πλείστοι του κοτσάρουν, τονίζοντας έντονα μάλιστα και την προσωνυμία “Διγενής”]!
Αφορμή γι’ αυτό μου το κείμενο, μού έδωσαν,
- απόσπασμα της επιμνημόσυνη ομιλίας που εκφωνήθηκε την περασμένη Κυριακή, στο μνημόσυνο του Γρίβα στη Λεμεσό και δημοσιεύτηκε σήμερα στην εφημερίδα “Σημερινή” [που αλλού αφού η “Μάχη” μόνο Κυριακές κυκλοφορεί] – link: http://www.sigmalive.com/simerini/analiseis/other/348727,
- αλλά και κάποιες αναφορές για τον Γρίβα που έγιναν σε σχόλια της προηγούμενης μου ανάρτησης [εδώ στο Blog μου – link: https://www.blogger.com/comment.g?blogID=8930614453889258684&postID=4129888802616693727].

{Παρενθετικά και πριν προχωρήσω στο θέμα της ανάρτησης μου, να σημειώσω ότι ο αραβικός κόσμος είναι πλέον «σαν ηφαίστειο που ξυπνά»: Έχουν βγει για καλά στους δρόμους σε αντικυβερνητικές μαζικές διαδηλώσεις ενάντια στον Μουμπάρακ και οι Αιγύπτιοι πολίτες , ενώ τις προάλλες, αλλά και σήμερα ήταν στους δρόμους και οι κάτοικοι της Υεμένης. Από την άλλη ο γειτονικός μας Λίβανος “βράζει”, καθώς το κλίμα έχει γίνει εκρηκτικό μετά που η (σιίτικη) “Χεζμπολάχ” πήρε τον έλεγχο της νέας κυβέρνησης, προκαλώντας έτσι διαδηλώσεις υποστηριχτών του Χαρίρι. Η “Χεζμπολάχ” κατάφερε όπως ο εκλεκτός της για την πρωθυπουργία, δισεκατομμυριούχος (μεγιστάνας των τηλεπικοινωνιών) σουνίτης Μικάτι εξασφαλίσει την αναγκαία κοινοβουλευτική στήριξη – συγκέντρωσε την ψήφο 68 βουλευτών έναντι 60 του Χαρίρι.
Και να μην ξεχνάμε και την προχτεσινή πολύνεκρη - με κάπου 35 νεκρούς - τρομοκρατική επίθεση (με την αυτο-ανατίναξη καμικάζι) σε Αεροδρόμιο της Μόσχας!}...

Φυσικά υπάρχουν κι άλλα ενδιαφέροντα θέματα από την κυπριακή [και ελλαδική] επικαιρότητα με τα οποία θα μπορούσα να καταπιαστώ, [για κάποια μάλιστα έγραψα και μικρά σημειώματα], όμως θα τ’ αφήσω για ευθετότερο χρόνο.
Πάντως δεν έχω σκοπό να γραψω και να κάμω αναρτηση σχετικά με τες χτεσινές συνομιλίες του Προέδρου Χριστόφια – Έρογλου [στην Γενεύη] υπό την εποπτεία του ΜπαΚιΜούννη. Έχω την αίσθηση πως κάνανε μια τρύπα στο νερό! Τόσο καρκαshαλλίκκιν [φασαρία, σαματάς, ντόρος] για το ΤΙΠΟΤΕ. Τζάμπα και τα έξοδα τόσων συμβούλων που πήγαν στη Γενεύη! Ο Γάμα Γάμα του ΟΗΕ επανέλαβε στη δήλωση του τα γνωστά!
Έχω όμως έτοιμο ένα κείμενο για τα
πολιτικο-ποδοσφαιρικά μαχαιρώματα στο match ΟΜΟΝΟΙΑΣ –ΑΠΟΕΛ [αναμένει σειρά για ανάρτηση]. Άκου να φωνάζει ΟΛΗ η “πορτοκαλο”-κερκίδα “Να πεθάνει ο Χριστόφιας”!
Επίσης γράφω κι ένα κείμενο για τους μετανάστες που «φιλοξενούνται» [και κάμνουν απεργία πείνας] σε αχρησιμοποίητη αίθουσα της Νομικής Σχολής στην Αθήνα απαιτώντας τη νομιμοποίηση τους. Αναμένεται μάλιστα [όπως είδα στες ειδήσεις από την ΕΡΤ] επίθεση των ΜΑΤ για την εκδίωξη των μεταναστών από το κτήριο.
Έχουμε όμως εδώ στην Κύπρο και τους παλαιστίνιους [μετανάστες και πολιτικούς πρόσφυγες] που κατασκήνωσαν [σε τσιατιρούθκια] στην περιοχή Μακένζι στη Λάρνακα διαμαρτυρόμενοι για την αποκοπή των επιδομάτων που έπαιρναν.

[Γι’ αυτό το θέμα μπορείτε να πάρετε μια ιδέα εμποτισμένη και με δόσεις προκατάληψης και αρνητικότητας, αν ρίξετε μια ματιά σε σχετική ανάρτηση στο Blog “Μάνα είναι μόνο μία” – link: http://mana-mia.blogspot.com/2011/01/blog-post_27.html].

Πάμε όμως στο μνημόσυνο του «μεγάλου ηγέτη» Γρίβα ...

************************
Το μνημόσυνο του Μεγάλου Ολετήρα!

Έγινε προχτές Κυριακή στη Λεμεσό το καθιερωμένο από τους “Συνδέσμους Αγωνιστών και Παραγωνιστών”, ετήσιο μνημόσυνο του Ολετήρα της Κύπρου Γεώργιου Γρίβα! Του Γρίβα της [φιλο-γερμανικής, φιλο-εγγλέζικης κι αντικομμουνιστικής κι αντι-ΕΑΜικής] Οργάνωσης “Χ”, της ΕΟΚΑ της Πρώτης και της [φασιστικής και τρομοκρατικής] ΕΟΚΑ Βήτα! [Ο Γρίβας πέθανε ως αρχηγός της ΕΟΚΑ Β΄ στο κρησφύγετο του στην Λεμεσό στες 27 του Γενάρη του 1974]...

Στο μνημόσυνο παρευρέθηκαν κι ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ Νίκος Αναστασιάδης κι άλλα στελέχη του “Συναγερμού”, όπως ο Λεφτεράκης, ο Γιώργος Γεωργίου, ο Ιωνάς καθώς και ο Ρίκκος Ερωτοκρίτου του ΕΥΡΩΚΟ!

Θα παρακαλούσα τον Κώστα Κωνσταντίνου [τον “Κατά Βαρβάρων” αρθρογράφο του “Πολίτη”], τον Χρυσόστομο Περικλέους, τον Κυριάκο Τζιαμπάζη, τον Λούη Ηγουμενίδη, τον Μιχάλη Παπαπέτρου, τον Παύλο Δίγκλη και τους διαδικτυακούς φίλους ή/και [κατά καιρούς] συνομιλητές, Strovolioti, Νικόλα Κυριάκου, Rafti, Xwriko, Mouflonα Idiotε, Rose, Firfiri, Bananistano, Kokouiν να ΜΕ πληροφορήσουν αν είναι μ’ αυτόν τον “Συναγερμό” [με ηγέτη, τον “διορατικό” Νίκαρο τζιαι την γριβο-κολλημενη συνοπαρτζιά του να συμμετέχουν σύσσωμοι στα μνημόσυνα του φασίστα Γρίβα] που καλούν την Αριστερά να συνεργαστεί, για να λύσουν το κυπριακό ... Έτσι εν να ξεπεράσουμε τον εθνικισμό και τη μισαλλοδοξία; Τα δικά ΜΑΣ [του “Συναγερμού”] δικά ΜΑΣ, τζιαι τα δικά ΤΟΥΣ [της Αριστεράς] να τα ξαπολύσουν;
Να σημειώσω [προς ενημέρωση όλων και κυρίως των πιο πάνω αναφερόμενων] ότι ένα απόγευμα πριν από καμιά δεκαριά μέρες, ευρισκόμενος σε κάποια κοινότητα των Κοκκινοχωριών, είδα μικρά παιδιά [ηλικίας 10, 11 και 12 χρονών] να περνούν από τον δρόμο και να κρατάνε ταμπουλέκκια [τύμπανα, απ’ αυτά που παίζουν στες μπάντες των παρελάσεων]. Είχα κάτσει για λίγο [για καφέ με κάποιο τόπακα γνωστό μου] στον σύλλογο των Εθνικοφρόνων!!! [Κάμνω το μέσα - μέσα!] ... Κι όταν απορημένος [μια και οι εθνικές επέτειοι της 25ης του Μάρτη και της 1ης τ’ Απρίλη αργούν ακόμα] τον ρώτησα προς τι οι προετοιμασίες, μου απάντησε πως θα λάμβαναν μέρος στην παρέλαση [προφανώς παρέα με τα (Ε)ΛΑΜόγια] που διοργανώνεται στη Λεμεσό προς το λημέρι τού Γρίβα μετά το εκκλησιαστικό του μνημόσυνο!!! Μίλησε κανείς για φασιστικοποίηση της κυπριακής κοινωνίας και αναβίωση του γριβισμού;

Επανερχόμενος όμως, στο “εθνικό” μνημόσυνο του Γρίβα να συμπληρώσω ότι τον επιμνημόσυνο λόγο τον “αναφώνησε” η κα Μαίρη Ιωαννίδη-Κουτσελίνη, Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Κύπρου [δηλ. παιδαγωγός], αδελφή του Ουράνιου Ιωαννίδη [που διετέλεσε επί προεδρίας Κληρίδη Υπουργός Παιδείας] και διορισμένη [ξανά πέρσι τον Ιούνη] από τον Πρόεδρο Χριστόφια στην Αρχή Ραδιοτηλεόρασης [για να κρίνει αν αυτά που άκουμε και παρακολουθούμε είναι εθνοπρεπή].
Στον λόγο της η κα Κουτσελίνη [Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Κύπρου και διορισμένη από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην Αρχή Ραδιοτηλεόρασης] αποκάλεσε τον Γρίβα [όχι φυσικά προδότη και καταστροφέα αλλά] «μεγάλο ηγέτη» που «... μπορεί να εμπνέει με το όραμά του ... [και] ... με το παράδειγμά του»!!!
[Παρεμπιπτόντως σύντροφε Πρόεδρε, αν πιστεύεις ότι με τέτοιους διορισμούς θα ξεπεράσουμε τον εθνικισμό και θα αποκαταστήσουμε ιστορικές αλήθειες, πλανάσαι πλάνην οικτράν] ...

«Μεγάλος ηγέτης» λοιπόν, ο Γρίβας! ΔΕΝ ΜΑΣ διευκρίνισε όμως, η κα Κουτσελίνη [Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Κύπρου, αδελφή του Ουράνιου και διορισμένη από τον Πρόεδρο στην Αρχή Ραδιοτηλεόρασης], ποια ακριβώς από τα “κατορθώματα” του «μεγάλου ηγέτη» Γρίβα έχει υπ’ όψη της με τα οποία “τούτος” «εμπνέει»;
Μήπως,
- Με τη δράση του ως αρχηγός της Οργάνωσης “Χ” ενάντια στους ΕΑΜίτες Αριστερούς αγωνιστές που πάλευαν κατά των γερμανών κατακτητών; [By the way, οι “Χίτες” αγωνιστές του Γρίβα ούτε μια μάχη δεν συνήψαν εναντίον των γερμανών!].
- Με τη συνεργασία τόσο του ιδίου όσο και της “Χ” οργάνωσης του, με τους εγγλέζους και τους αμερικάνους ενάντια στους μαχητές του “Δημοκρατικού Στρατού” κατά τον Εμφύλιο Πόλεμο στην Ελλάδα;
- Με τις διαταγές του προς τους μασκοφόρους του κατά την περίοδο του 1955-59 με τες οποίες έδινε οδηγίες για την, κακοποίηση, τον προπηλακισμό, τον εκφοβισμό, ακόμα και για τη δολοφονία Αριστερών ακτιβιστών;
- Με τους κομπασμούς του το 1964 ότι θα ρίξει τους Τούρκους στη θάλασσα;
- Με το φιάσκο της Κοφίνου το 1967;
- Με τη δημιουργία και δράση της φασιστικής και τρομοκρατικής ΕΟΚΑ Β΄ κατα τα χρόνια 1971-74;
- Με τις κλοπές όπλων από αστυνομικούς σταθμούς και στρατόπεδα, τες ανατινάξεις αστυνομικών σταθμών, τους τραμπουκισμούς των οπαδών του και τες δολοφονίες δημοκρατικών πολιτών κατά την περίοδο του 1971-74; [Ακόμα και ο Γλαύκος Κληρίδης είχε δήλωσε τότε ως Πρόεδρος της Βουλής και λίγο πριν από τον θάνατο τού Γρίβα, ότι εάν ο «στρατηγός Γρίβας» δεν σταματήσει τις δολοφονίες θα καλέσει τη Βουλή να τον καταδικάσει σαν «κοινό δολοφόνο»!]...

Τα φώτα ΣΑΣ κυρία Κουτσελίνη!!! Δεν ξέρω [από τα πολλά της λαμπρής, ένδοξης και «εμπνευσμένης» Γρίβειας ιστορίας] τι να (πρωτο)διαλέξω για να εμπνέομαι!
Έλεος πια!!!

****************************
Υστερόγραφον αρ. 1:
Για το θέμα έχει βγάλει ανακοίνωση και ο γνωστός Σύνδεσμος Αγωνιστών [με τες πολλές παραφυάδες του], με το οποίο κατηγορεί [ως συνήθως] το ΑΚΕΛ για τα γνωστά και τα διάφορα ... Αύριο, αν εντοπίσουμε κάπου [σε κάποια εφημερίδα] την ανακοίνωση τους θα ΣΑΣ δώσουμε και το σχετικό link για να απολαύσετε τα γραφόμενα τους ...

Υστερόγραφον αρ. 2:
Λαλείτε ο παρέας σχολιογραφος Κομμουνιστής να έχει δίκιο όταν διερωτάται: «Υπάρχει η δυνατότητα απαξίωσης των φασιστοειδών που το λαό τζιαι την εργατικήν τάξην χωρίς την ταυτόχρονη απαξίωση του αστικού κράτους, χωρίς την ταυτόχρονη απαξίωση των ξεκάθαρα αντιδημοκρατικών του συμπεριφορών του;» [link: https://www.blogger.com/comment.g?blogID=8930614453889258684&postID=5601160570822831253].

Anef_Oriwn
Πέμπτη 27/1/2011

Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011

Ανάρτηση 6/2011*[έκτακτη, αραβική, τυνησιακή, αντικαπιταλιστική, διεθνο-νομισματική και περί του σκυλολογιού τη γενιά] – “All Dogs, One Generation”…


{* - Με τη νέα αυτή ανάρτηση ΜΟΥ θα συνεχίσουμε το σεργιάνι ΜΑΣ στες εξεγερμένες γειτονιές του κόσμου και δη στην Τυνησία, κάτι που ξεκινήσαμε από την προηγούμενη ανάρτηση - link: http://aneforiwn.blogspot.com/2011/01/52011.html}...

Εισαγωγικό σημείωμα – 19/1/2011:
Δεν ξέρω τι ΜΕ πιάννει κάποτε [ίσως να ‘ναι τα κατάλοιπα του παλαιοκομμουνιστικού πολιτικού μου DNA], αλλά υπάρχουν στιγμές που θέλω να σκυλοβρίσω όλη αυτή «τη σάρα, τη μάρα και κακό συναπάντημα» των υπηρετών [με το παχουλότατο αζημίωτο τους φυσικά] του καπιταλιστικού συστήματος – τες τράπεζες, τους χρηματιστές, τα Golden boys, τους οίκους αξιολόγησης όπως οι “Moodys”, οι “Goodys” τζι’ άλλοι τέθκιοι [τοκογλύφους τους είπε ο Σωτήρης Κάττος σε άρθρο του στον “Πολίτη” την περασμένη Κυριακή 16 του μηνός], τες ούτω καλούμενες “εταιρείες συλλογής δανείων και χρωστισιμιών”, τες τρόικες του ΔΝΤ, [λαλείτε να ΜΑΣ προκύψουν και ιψενικά τρίγωνα;] ... «Τούτοι» ούλλοι μάχουνται, όχι απλώς να βρουν τρόπους για να επιβιώσει ο καπιταλισμός, αλλά και πως οι τράπεζες [και άλλοι μεγαλοεπιχειρηματίες] θα αυξήσουν [εν μέσω μάλιστα οικονομικής κρίσης] τα κέρδη τους. Κυριολεκτικά αφαιμάσσουν τον κοσμάκη που με το ζόρι τα βγάζει πλέον πέρα [αν τα βγάζει ...]... Αλίμονο σ’ όποιον του ‘λαχε να χρωστά τέτοιες εποχές – και ποιος δεν χρωστά θα ΜΕ πείτε ...

Σε κάποιες χώρες όπου η φτώχεια, η ακρίβεια, η ανεργία, αλλά και η έλλειψη στοιχειωδών δημοκρατικών ελευθεριών δεν αντέχεται πλέον η κατάσταση από τους πολίτες. Υπάρχουν αναβρασμός, ταραχές, διαμαρτυρίες και εξεγέρσεις του κόσμου, όπως ας πούμεν στην Τυνησία, όπου ο μέχρι τις προάλλες Πρόεδρος Μπεν Αλί το έσκασε [με την οικογένεια του] και κατέφυγε στη Σαουδική Αραβία. Δεν θα ‘λεγα ότι "την έκαμε κακήν κακώς", καθώς φεύγοντας πήραν μαζί τους [όπως λέγεται] ενάμισι τόνο(!) χρυσό αξίας 45 εκατομμυρίων ευρώ που κατάφερε και πήρε η σύζυγος του Προέδρου από την Κεντρική Τράπεζα της χώρας].

Πάντως μετά την Τυνησία, αντιμέτωπη με τον φόβο εξέγερσης και του δικού της λαού, βρίσκεται και η Αλγερία καθώς το τελευταίο διάστημα ο κόσμος είχε κι εκεί ξεσηκωθεί διαμαρτυρόμενος για το ψηλό κόστος της τιμής βασικών αγαθών και την ανεργία.
Παράλληλα συνεχίζονται σε διάφορες [αραβικές] χώρες [ως τρόπος διαμαρτυρίας] και οι αυτοπυρπολήσεις απελπισμένων ανθρώπων. Ακολουθούν [ως φαίνεται] τον δρόμο που χάραξε ο αυτοπυρποληθείς Τυνήσιος Mohamed Bouazizi [ένας άνεργος νέος επιστήμονας στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές που εργαζόταν ως μικροπωλητής λαχανικών για να βγάλει τα προς το ζην]. Η πράξη του αποτέλεσε το έναυσμα για τη λαϊκή εξέγερση των συμπατριωτών του. Μόνο το τελευταίο πενθήμερο έχουν καταγραφεί έξι περιπτώσεις αυτοπυρπολήσεων στην Αλγερία στην Αίγυπτο και τη Μαυριτανία.

Διαδηλώσεις κατά του πληθωρισμού [που έχει ανέβει σε διψήφιο αριθμό] έγιναν προχτές και στην Καλκούτα της Ινδίας, μιας χώρας που είδε κινητοποιήσεις συχνά σχεδόν καθ’ όλη τη διάρκεια του 2010. Διαδηλώσεις φοιτητών [αυτή την φορά] που απαιτούσαν δημοκρατικές αλλαγές έγιναν χτες και στην Υεμένη. Πρόεδρος της χώρας είναι για 32(!!!) και βάλε χρόνια ο Αλί Αμπντουλάχ Σαλέχ. Τούτος ήταν Πρόεδρος της Βόρειας Υεμένης από το 1978 μέχρι το 1990 και έγινε Πρόεδρος του ενιαίου κράτους της Υεμένης στις 22 Μαΐου του 1990.

Επανέρχομαι όμως στα “Golden boys” [αυτά της εποχής του Δδου Ννου Ττου, δηλ. της εποχής κατά την οποία στην Ελλάδα έχουμε τη “Δημοκρατία Ντούβλη Τζούλιας”(!!!), όπως παράφρασε κάποτε το ΔΝΤ ο φίλτατος PolitisPittas - link: http://politispittas.blogspot.com/2010_05_22_archive.html]. Τα “Χρυσά παιδιά”, λοιπόν, του καπιταλισμού που ανέλαβαν να σώσουν το σύστημα [στριμώχνοντας όλο και περισσότερο τα οικονομικά κατώτερα στρώματα], τόσο καιρό επαίζαν [και θα συνεχίσουν να παίζουν] πελλόν για την φτώχεια και την κακοριζικιά του Τρίτου Κόσμου. Επαινούσαν μάλιστα και χώρες όπως η Τυνησία γιατί είχαν μέχρι προχτές μια [επίπλαστη όπως αποδείχτηκε] κοινωνική σταθερότητα κι ένα status quo, τα οποία τους βόλευαν. Βλέπετε η Τυνησία [όπως και η Αλγερία και το Μαρόκο] αποτελούν φτηνούς αλλά ψηλού επιπέδου τουριστικούς προορισμούς για τους ευρωπαίους και δη τους Γάλλους.

Πιο κάτω θα παραθέσω ένα επίκαιρο και εξαιρετικό άρθρο της κας Κατερίνας Κιτίδη, το οποίο εντόπισα στον σημερινό [18/1] “Πολίτη”, αλλά πρωτοδημοσιεύτηκε προχτές στο TVXS. Στο κείμενο της, η αρθρογράφος τα λέει καθαρά και ξάστερα, κυρίως για το ρόλο της καπιταλιστικής Ευρωπαϊκής Ένωσης.

*************************
Όταν ο Μπεν Αλί παρασημοφορούσε τον Στρος Καν.
[της Κατερίνας Κιτίδη από το TVXS – link: http://tvxs.gr/news. Αναδημοσιεύτηκε και στον “Πολίτη” της Τρίτης 18 του Γενάρη, σελ. 9].

"Στις 18 Νοεμβρίου 2008, ο επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Ντομινίκ Στρος Καν, κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στην Τύνιδα, παρασημοφορήθηκε από τον Μπεν Αλί και έλαβε τον τίτλο του “Ανώτερου Αξιωματικού του Τάγματος για τη Δημοκρατία” (Grand officier de l'ordre de la République), για «τα πνευματικά του χαρίσματα και τη συμβολή του στην ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης σε παγκόσμιο επίπεδο».

Στη συνέντευξη Τύπου που δόθηκε με αφορμή την παρασημοφόρηση, ο κ. Στρος Καν δήλωσε ότι «η άποψη που έχει το ΔΝΤ για την πολιτική που ακολουθείται στην Τυνησία είναι πολύ θετική. Είμαι σίγουρος ότι την επόμενη χρονιά, ακόμα κι αν σε παγκόσμιο επίπεδο η κατάσταση αποδειχθεί δύσκολη, στην Τυνησία τα πράγματα θα συνεχίσουν να λειτουργούν σωστά».
Την περίοδο της επίσκεψής του στην Τύνιδα, ο Ντομινίκ Στρος Καν είχε δεχθεί εκτεταμένες επικρίσεις. Βορειοαφρικανοί και Γάλλοι τον κατηγορούσαν ότι αποσιωπούσε τον αυταρχικό χαρακτήρα του καθεστώτος, ότι δεν έθεσε ερωτήματα για το εύρος της διαφθοράς και ότι δεν έλαβε υπόψη το άχθος της ανεργίας, το οποίο βάραινε όλο και περισσότερο τον πληθυσμό.
Κάποιοι «κακόβουλοι» απέδωσαν τη… διακριτικότητά του στο γεγονός ότι η παράταξή του, όπως κι εκείνη του Μπεν Αλί, ήταν «αδελφά» κόμματα στη Σοσιαλιστική Διεθνή. Άλλοι, την έκριναν δεδομένη, εφόσον η οικονομική πολιτική του καθεστώτος για χρόνια κατευθυνόταν από τις συνταγές του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για «βελτίωση του επιχειρησιακού κλίματος και της ανταγωνιστικότητας της χώρας».
Το ΔΝΤ έκανε λόγο για «συνετή μακροοικονομική διαχείριση» στην Τυνησία. Κι ο Μπεν Αλί δεχόταν τα συγχαρητήρια, προωθώντας μέτρα όλο και πιο αρεστά στους ξένους πάτρονές του. Το οικονομικό του πρόγραμμα περιγράφεται σε πρόσφατη έκθεση του Ταμείου, που χρονολογείται από τις 10 Σεπτεμβρίου 2010. Στο πλαίσιό του, βρίσκονταν κάποια μέτρα που (αναμενόμενα) ακούγονται οικεία: μεταβολές στο ασφαλιστικό, μείωση του φόρου των επιχειρήσεων, αύξηση του ΦΠΑ, οικονομική ενίσχυση των τραπεζών.
Η εξέγερση έβαλε τέλος στα σχέδια του όχι και τόσο συμπαθούς προέδρου. O βορειοαφρικάνος Μπεν Αλί «την έκανε» πετώντας – όπως παλαιότερα και ο λατινοαμερικάνος Ντε Λα Ρούα, ο πρόεδρος ενός άλλου «οικονομικού θαύματος» του ΔΝΤ [σημ.: της Αργεντινής]. Μένει να δούμε αν θα είναι ο τελευταίος.

Σχόλια ΕΜΟΥ του Ιστολόγου:
Πολύ ωραία τζιαι [κυπριαστί] ξηκούτσουλλα [καθαρά και σταράτα] τα λέει η κα Κιτίδη. Όμως θα ‘θελα να (ξανα)τονίσω κάτι που σαφώς υπονοώ και στο «εισαγωγικό σημείωμα» μου: Την στήριξη ή αν προτιμάτε την ανοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δη της Γαλλίας [ως πρώην αποικιοκρατικής δύναμης] στο δικτατορικό καθεστώς του Μπεν Αλί. Βλέπετε η όλη κατάσταση στην Τυνησία [πολιτική και οικονομική] εξυπηρετούσε τα συμφέροντα τους.

Η πολιτική σταθερότητα [ένεκα και της ανυπαρξίας ουσιαστικής αντιπολίτευσης – η βία και ο φόβος φίμωναν κάθε ριζοσπαστική αντιπολιτευόμενη φωνή], έδινε την εντύπωση μιας κατ’ επίφαση δημοκρατικότητας, αλλά μ’ ένα Πρόεδρο να βρίσκεται στην εξουσία για 23 ολόκληρα χρόνια! [Κατάργησαν τους “γαλαζοαίματους” βασιλείς αλλά απόκτησαν προεδρικούς βασιλιάδες!] Τελικά αυτό τι δήθεν δημοκρατικό καθεστώς γκρεμίστηκε [σαν χάρτινος πύργος] με την πρώτη μαζική κοινωνική εξέγερση ένεκα της χρόνιας δυσαρέσκειας του κόσμου. Κι ήρθαν οι ευρωπαίοι [και κυρίως οι γάλλοι, όπως ξανάπαμε πιο πάνω] σαν “χωρκάτες αλλαμένοι μετά το παναΰριν”, να σώσουν την κατάσταση και να δώσουν συμβουλές για εξομάλυνση της – μη και πάρει απρόσμενες διαστάσεις η εξέγερση ή/και κλείνουν τα πράματα προς τα Αριστερά. Όταν όμως Πρόεδροι, Πρωθυπουργοί και λοιποί παρακοιμώμενοι από τη δημοκρατική Ευρώπη χαριεντίζονταν με τον δικτάτορα Πρόεδρο της Τυνησίας [τον Μπεν Αλί] και παρασημοφορούσαν αλλήλους, όλα ήταν καλά και άγ(ρ)ια.
Ρε gamoto, σάμπου τζι’ ο παππούς μου ο Αντρικκάς [ελαφρύ να ‘ναι το χώμα του τον σκεπάζει], να ‘shεν δίκιο που μια την άλλη εσαλαβάταν [σε άπταιστο κυπριακή], για τους κεφαλαιοκράτες πάσας φυλής τζιαι ράτσας, [που «ετρώαν τον κόπο του αρκάτη»], “All Dogs, One Generation” [“Ούλλοι shύλλοι, μια γενιά” – ασχέτως αν τους λαλούν, Αζόρ, Dick, Μπεν Αλί, Σαρκοζί, ή Ντομινίκ Στρος Καν!!]... Και σίγουρα
δεν μου φταίνε τα συμπαθή τετραποδα! Μόνο τα δίποδα!!!


Σημείωση: Με τα σκυλιά και τες γενιές τους ξανασχοληθήκαμε στην ανάρτηση ΜΑΣ με αρ. 34/2009 – link: http://aneforiwn.blogspot.com/2009/07/342009-howard-zinn-all-dogs-one.html.

Για το εισαγωγικό σημείωμα,
το copy paste
και τα σχόλια,
Anef_Oriwn
Τρίτη 18/1/2011

Σάββατο 15 Ιανουαρίου 2011

Ανάρτηση 5/2011* [διεθνο-πολιτική, παγκόσμια, ταραχώδης και εξεγερτική] – Σεργιάνι στες ανήσυχες και εξεγερμένες γειτονιές του κόσμου ...


{* - Πάμε σε κάτι διαφορετικό σήμερα, πέραν από τα όρια της Κύπρου} ...

Θα σταθώ λοιπόν για λίγο [ή μπορεί και για πολύ] στες πολύ πρόσφατες [των τελευταίων ημερών] διεθνείς ειδήσεις [από τες εφημερίδες, τα ράδια, το διαδίκτυο και τες τηλεοράσεις]:

1. Τυνησία
- «Συνεχίστηκαν και χτες οι ταραχές στην Τυνησία με την αστυνομία να ανοίγει πυρ κατα διαδηλωτών, παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης να ελέγξει την κατάσταση απαγορεύοντας την κυκλοφορία το βράδυ. Πάνω από 60 οι νεκροί λένε οι οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα.» [εφημ. “Πολίτης” 14/1/2011] ...
- «Το αίμα ρέει ασταμάτητα στους δρόμους της Τύνιδας. Δεκάδες οι νεκροί από τις ταραχές στην Τυνησία.» [εφημ. “ΤΑ ΝΕΑ” – 14/1/2011]

Σημειώσεις, σχόλια και επεξηγήσεις από τον Ιστολόγο:
Οι «ταραχές» [στην ουσία οι διαδηλώσεις δυσαρέσκειας και διαμαρτυρίας] στην Τυνησία με σημαντικό αριθμό νεκρών και εκατοντάδες τραυματίες θορύβησαν την κυρίαρχη ελίτ της χώρας καθώς σ’ αυτές χιλιάδες, νέοι κυρίως, διαδηλωτές, αγανακτισμένοι με τη φτώχεια, την ανεργία και την κυβερνητική διαφθορά και καταπίεση συγκρούονται με τις δυνάμεις ασφαλείας, αντιμετωπίζοντας με πέτρες και μολότοφ κανόνια νερού και πυρά πυροβόλων όπλων.
Οι διαδηλώσεις ξεκίνησαν κατά τα μέσα του Δεκέμβρη. Πιο συγκεκριμένα στις 17 Δεκεμβρίου, όταν στο Σίντι Μπουζίντ είχε αυτοπυρποληθεί ένας άνεργος πτυχιούχος, αμέσως μόλις η αστυνομία του κατέσχεσε το καροτσάκι με τα μανάβικα από τα οποία ζούσε ως μικροπωλητής. Ο θάνατός του από εγκαύματα τρίτου βαθμού στο νοσοκομείο την περασμένη εβδομάδα ήταν η θρυαλλίδα που ξανάναψε την πυρκαγιά της κοινωνικής έκρηξης: κάτι σπάνιο για τα δεδομένα της Τυνησίας, χώρας τουριστικού προορισμού και απολαμβάνουσας επαίνους για κυβερνητική σταθερότητα από τη Δύση, αν και στα 55 χρόνια της ανεξαρτησίας της από τη Γαλλία είχε μόνο δύο προέδρους.
[Η Τυνησία έχει έκταση περίπου 163.000 τετρ. χιλιόμετρα και πληθυσμό περίπου 10 εκατομμύρια κατοίκους. Πυκνότητα πληθυσμού: 63,1 κάτοικοι ανά τετρ. χιλιόμετρο]...


Προσθήκη Νο.1, 15/1/2011 - 1:35 μ.μ.:
Τελικά ο Πρόεδρος της Τυνησίας Ζεν ελ Αμπιντίν μπεν Αλί αναγκάστηκε υπό το βάρος της λαϊκής εξέγερσης που ξεκίνησε στους δρόμους της χώρας, να πιάσει τα “ππουρκιά” του [τα συμπράγκαλα του], τζιαι ακολουθώντας το αρχαίο ρητό “ο σώζων εαυτόν σωθήτω” την έκαμε για τη Σαουδική Αραβία – για που αλλού!
Ο 74χρονος Μπεν Άλι [που ανέβηκε στην Προεδρία τον Νιόβρη του 1987(!), όταν διαδέχτηκε τον ασθενή Χαμπίμπ Μπουργκίμπα], είχε εκλεγεί για Πέμπτη (!) συνεχόμενη φορά στην προεδρία της Τυνησίας το 2009, με ποσοστό που άγγιζε το 90%(!) των ψήφων, μολονότι οι εκλογές αυτές δέχτηκαν σφοδρή κριτική από την αντιπολίτευση.

2. Αλγερία
- «Από τις 5 του μηνός [σημ.: του Γενάρη] έχουν ξεσηκωθεί οι Αλγερινοί, με αφορμή κυβερνητική ανακοίνωση για απότομες ανατιμήσεις της τάξης του 41% σε είδη πρώτης ανάγκης, όπως αλεύρι, ζάχαρη και μαγειρικό λάδι. Χθεσινή ανακοίνωση για ανάκληση της σχετικής απόφασης με μειώσεις εισαγωγικών δασμών και φόρων δεν δείχνει να ηρεμεί τα πνεύματα.»
[“Ελευθεροτυπία” 11/1/2010].
- «Στην Αλγερία [...] περίπου τα ¾ του πληθυσμού είναι κάτω των 30 ετών. Πολλοί λίγοι από αυτούς βίωσαν τον αιματηρό εμφύλιο ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους ισλαμιστές τη δεκαετία του ’90, στον οποίο τελικά επικράτησαν οι κυβερνητικές δυνάμεις.
Ωστόσο, οι εμπειρίες αυτές εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται για να καυχιέται το υποστηριζόμενο από το στρατό καθεστώς του προέδρου Αμπντελαζίζ Μπουτεφλίκα.
Με το ξέσπασμα των ταραχών, η αλγερινή κυβέρνηση προσπάθησε να κατευνάσει τα πνεύματα με την υπόσχεση επιδοτήσεων στα τρόφιμα και φορολογικών ελαφρύνσεων.
Ωστόσο αυτά τα μέτρα δεν είναι ικανά να γλυκάνουν το χάπι στη λαοθάλασσα των δυσαρεστημένων πολιτών. Παρά την αφθονία της χώρας σε φυσικό αέριο, τα εκατομμύρια των Αλγερινών παραμένουν σε κατάσταση φτώχειας και ζουν σε μεγάλες παραγκουπόλεις γύρω από την πρωτεύουσα.»
[“TIME” 12/01/2011]
- «Αλγερινοί αναλυτές εκτιμούσαν ότι οι διαδηλώσεις δεν είναι απλώς ξέσπασμα καθώς εκφράζουν την αγανάκτηση πολύ ευρύτερων πληθυσμιακών στρωμάτων, πλην της νεολαίας, εξαιτίας της ολοένα μεγαλύτερης ανέχειας, παρά τον ενεργειακό πλούτο της χώρας και τις αλλεπάλληλες ξένες επενδύσεις, και της πλήρους έλλειψης πολιτικών ελευθεριών και της καταστολής κάθε πραγματικής αντιπολιτευτικής φωνής. Επισήμως, η ανεργία κυμαίνεται στο 11%, αλλά ανεπισήμως φτάνει το 25%, σε μια χώρα όπου το 75% είναι νέοι κάτω των 30 χρόνων που φυτοζωούν.» [“Ριζοσπάστης” 8/1/2011]

Σημειώσεις του Ιστολόγου:
[Η Αλγερία έχει έκταση περίπου 2.380.000 τετρ. χιλιόμετρα και πληθυσμό περίπου 34 εκατομμύρια κατοίκους. Πυκνότητα πληθυσμού: 14,2 κάτοικοι ανά τετρ. χιλιόμετρο]...


3. Μπανγκλαντές
«Εξέγερση επενδυτών προκάλεσε στο Μπανγκλαντές η κατακόρυφη πτώση κατά 9.25% μέσα σε λιγότερο από μια ώρα χθες του χρηματιστηρίου της Ντάκα.
Η αστυνομία του Μπανγκλαντές χρησιμοποίησε δακρυγόνα και αντλίες νερού για να διαλύσει περί τους 5000 εξαγριωμένους επενδύτες που είχαν βάλει φωτιές αποκλείοντας τους δρόμους του επιχειρηματικού κέντρου της Ντάκα.
Εκτιμάται ότι περισσότερο από τρία εκατομμύρια άνθρωποι
[σημ.: το Μπανγκλαντές έχει συνολικό πληθυσμό γύρω στα 160 εκατομμύρια!], κυρίως μικροεπενδυτές έχουν χάσει λεφτά εξαιτίας του χρηματιστηρίου, ο βασικός δείκτης του οποίου είχε ενισχυθεί κατα 80% το 2010, έχοντας ωστόσο υποχωρήσει πάνω από 27% από τις αρχές Δεκεμβρίου.»
[“Ελευθεροτυπία” 11/1/2010].

Σχόλιο Ιστολόγου:
Ακόμα μια ιστορία χρηματιστηριακής φούσκας που παγίδεψε πολύ κόσμο!!! Τους τα φάγανε κι αυτούς όπως έγινε στην Κύπρο κάπου το 2000-01!!! Προφανώς κι αυτοί θα ‘θελαν να γίνουν πλούσιοι εν μία νυχτί! Το χρηματιστηριακό κεφαλαίο λειτουργεί παντού με τον ίδιο τρόπο – για να τα “συνάξει” από τους μικροεπενδυτές!

4. Αίγυπτος
«Εξαιρετικά τεταμένα παραμένουν τα πνεύματα στην Αίγυπτο, όπου αργά το βράδυ της Δευτέρας σημειώθηκαν νέα σφοδρά επεισόδια ανάμεσα σε αστυνομικές δυνάμεις και χριστιανούς Κόπτες που, εξοργισμένοι μετά την αιματηρή επίθεση καμικάζι στην εκκλησία τους στην Αλεξάνδρεια διαδήλωναν στα βόρεια της αιγυπτιακής πρωτεύουσας. Σύμφωνα με πληροφορίες, τα επεισόδια άρχισαν όταν η αστυνομία απέκλεισε τους διαδηλωτές στα όρια της συνοικίας Σούμπρα, όπου είχαν συγκεντρωθεί αποκλείοντας κάθε δίοδο διαφυγής τους από το σημείο.» [“Ριζοσπάστης” 5/1/2011]

Σημειώσεις, σχόλια και επεξηγήσεις από τον Ιστολόγο:

Αφορμή για τα εξαιρετικά τεταμένα πνεύματα και τες συγκρούσεις ανάμεσα σε αστυνομικές δυνάμεις και χριστιανούς Κόπτες ήταν η επίθεση αυτοκτονίας που αιματοκύλισε την Κοπτική Εκκλησία των Αγίων παραμονή των Χριστουγέννων, για τους Κόπτες, ή Πρωτοχρονιάς για τους υπόλοιπους Χριστιανούς. Από την έκρηξη σκοτώθηκαν 20 πιστοί [και ο καμικάζι], ενώ τραυματίστηκαν τουλάχιστον 70.
Οι Κόπτες στην Αίγυπτο είναι το 10% του πληθυσμού των 80 εκατομμυρίων της χώρας και διαμαρτύρονται για περιορισμούς σε βάρος τους, κυρίως στο θέμα της ανέγερσης ναών. Πολλοί Κόπτες ζουν και στην Κύπρο [και αρκετοί έχουν μάλιστα παντρεύει και με κύπριους/κύπριες] και αν δεν κάμνω λάθος έχουν αναγείρει και δικούς τους ναούς.

5. Λίβανος
«Έντεκα υπουργοί της “Χεζμπολάχ” και οι πολιτικοί σύμμαχοι τους ανακοίνωσαν χθες την παραίτηση τους από την κυβέρνηση εθνικής ενότητας του Λιβάνου, “ρίχνοντας” την κυβέρνηση του πρωθυπουργού Σαάντ αλ Χαρίρι [“Πολίτης” 13/1/2011].

Σημειώσεις, σχόλια και επεξηγήσεις από τον Ιστολόγο:
Οι εν λόγω υπουργοί [της “Χεζμπολάχ” και άλλων κομμάτων που τάχτηκαν υπέρ της, παραιτήθηκαν γιατί δεν έγιναν αποδεκτά τα αιτήματά τους όπως η κυβέρνηση φέρει αντιρρήσεις στο αναμενόμενο πόρισμα του ειδικού δικαστηρίου του ΟΗΕ για την δολοφονία του τέως Πρωθυπουργού της χώρας [από το 1992 έως το 1998 και ξανά από το 2000 μέχρι την παραίτησή του τον Οκτώβρη 2004] Ραφίκ Χαρίρι [που είναι και πατέρας του νυν πρωθυπουργού Σαάντ αλ Χαρίρι]. Ο Ραφίκ Χαρίρι δολοφονήθηκε στη Βηρυτό στις 14 Φεβράρη του 2005. Ενώ κατευθυνόταν από τη Βουλή στην κατοικία του, με αυτοκινητοπομπή του, αποτελούμενη από πέντε θωρακισμένες Mercedes, τούτη ανατινάχτηκε απέναντι από το παραλιακό ξενοδοχείο Saint George Hotel της λιβανικής πρωτεύουσας. Ως εκρηκτική ύλη χρησιμοποιήθηκαν 1.200 κιλά ΤΝΤ, που σχημάτισε στο οδόστρωμα άνοιγμα τριών μέτρων βάθους και δέκα μέτρων πλάτους.
Μαζί με τον Χαρίρι σκοτώθηκαν άλλα 22 άτομα, φρικτά διαμελισμένα και απανθρακωμένα.
Στο πόρισμα του δικαστηρίου θεωρείται πολύ πιθανόν να ενοχοποιηθεί η “Χεζμπολάχ”, εξ ου και η παραίτηση των υπουργών της οργάνωσης, καθώς απορρίπτουν ότι ενέχονται στην δολοφονία του Χαρίρι. Θεωρούν μαλιστα ότι το δικαστήριο ειναι όργανο των αμερικανο-ισραηλινών!
{Σημείωση: Με τον Λίβανο θα (ξανα)καταπιαστώ πιο λεπτομερώς, λίαν συντόμως σε νέα μου ανάρτηση
Προσθήκη Νο.2, 15/1/2011 – 1:40 μ.μ.:
Για την ώρα όμως θα ‘θελα να σημειώσω ότι το πολιτικο-εκλογικό σύστημα του Λίβανου είναι αρκετά περίπλοκο κι έχει ως βάση τη θρησκευτική πολυπλοκότητα της χώρας. Η Βουλή ας πούμεν, αποτελείται από 128 βουλευτές [σήμερα – παλιά ήταν πιο λίγοι], με ίσο αριθμό [σήμερα], για μουσουλμάνους και χριστιανούς [δηλ. από 64]. Κι αυτοί όμως κατανέμονται στα διάφορα θρησκευτικά παρακλάδκια των δύο βασικών θρησκειών. Ο Πρόεδρος της χώρας [που εκλέγεται από τη Βουλή] είναι [σύμφωνα με το Σύνταγμα του 1943] ΠΑΝΤΟΤΕ Χριστιανός Μαρωνίτης, ο Πρωθυπουργός Μουσουλμάνος Σουνίτης και ο Πρόεδρος της Βουλής Μουσουλμάνος Σιίτης [ενώ οι δύο Αντιπρόεδροι της Βουλής είναι Χριστιανοί]. Πραγματικό μωσαϊκό, όμως με πολύ έκδηλα τα διαχωρίστηκα στοιχεία}.


6. Σουδάν
«Δημοψήφισμα για απόσχιση. “Διαίρει και βασίλευε” για εκμετάλλευση του τεράστιου πλούτου.
Νέο κεφαλαίο άνοιξε την Κυριακή για το μέλλον του Σουδάν, είτε αυτό παραμείνει ενιαίο είτε (που είναι και το πιθανότερο) εξελιχτεί σε δύο κράτη με το ένα να έχει την έδρα του στο βορρά και το άλλο στο νότο.
Καταλυτικό ρόλο στην παραπέρα ιστορία της μεγαλύτερης μέχρι σήμερα αφρικάνικης χώρας θα παίξει το αποτέλεσμα δυο δημοψηφισμάτων. Και τα δυο δημοψηφίσματα (απόρροια της ειρηνευτικής συμφωνίας του 2005 – σημ.: που τερμάτισε τον πολυετή εμφύλιο πόλεμο) ξεκίνησαν την Κυριακή και ψηφοφορία αναμένεται να κρατήσει μια εβδομάδα. Το πρώτο διεξάγεται στο νότο με τη συμμετοχή περίπου 4.000.000 ψηφοφόρων και το άλλο στην (ιδιαίτερα πλούσια σε πετρέλαιο] περιοχή Αμπγέι, που βρίσκεται ακριβώς στη μέση των διοικητικών ορίων βορείου και νοτίου Σουδάν. Στο νότο οι ψηφοφόροι καλούνται να απαντήσουν στο εάν επιθυμούν την ενότητα της χώρας ή την ανεξαρτητοποίηση του νότου. Στο Αμπγέι ερωτώνται εάν επιθυμούν να παραμείνουν στο βόρειο Σουδάν ή στο νότιο.
Τα περισσότερα δυτικά ειδησεογραφικά δίκτυα εκτιμούν πως η μεγάλη των ψηφοφόρων θα υποστηρίξει την απόσχιση του Νότου»
[“Χαραυγή” 11/1/2011]

Σημειώσεις του Ιστολόγου:
[Το Σουδάν έχει έκταση περίπου 2.506.000 τετρ. χιλιόμετρα και πληθυσμό περίπου 41 εκατομμύρια κατοίκους. Πυκνότητα πληθυσμού: 15,4 κάτοικοι ανά τετρ. χιλιόμετρο
Με το Σουδάν θα προσπαθήσω να (ξανα)καταπιαστώ πιο λεπτομερώς, λίαν συντόμως σε νέα μου ανάρτηση. Στο Βόρειο Σουδάν πιο πάνω από το Αμπγέι βρίσκεται και η πολύπαθη περιοχή του Νταρφούρ]...

*************************
Περαιτέρω σχόλια ΕΜΟΥ του Ιστολόγου:

Αν λοιπόν κοντά στα πιο πάνω λάβουμε υπ’ όψη και τες τελευταίες συγκρούσεις για [θρησκευτικούς, ας πούμεν, λόγους], στην Νιγηρία καθώς κι εκείνες στην γειτονική [με τη Νιγηρία] Ακτή του Ελεφαντοστού [με αφορμή τα αποτελέσματα των εκεί πρόσφατων προεδρικών εκλογών], η αφρικανική ήπειρος [όχι μόνο η μαύρη, όπως κάποιοι τη λένε, αλλά εν μέρει και η αραβική – η λεγόμενη Μαγρέμπ ή Ισλαμική ∆ύση], κατέχει [τελευταίως] την μερίδα του λέοντος [όχι όμως γιατί έχει και λιοντάρια εκεί!] σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας και διαδηλώσεις κατά των κρατούντων. Κάποιες μάλιστα απ’ αυτές τες διαδηλώσεις, κινητοποιήσεις κι αντιδράσεις έχουν εξελιχτεί και σε αιματηρές και πολύνεκρες μετά την παρέμβαση των αρχών ασφάλειας.
Ρίχνοντας όμως μια γενικότερη [κι αδρή] ματιά στον κόσμο, μού φαίνεται πως στον [ούτω καλούμενο] “Τρίτο Κόσμο” [και στην Αφρική και στην Ασία και στην Νότια Αμερική], κάτι σημαντικό και ριζοσπαστικό κινείται στον κόσμο πλέον.
Κάτι που ταράζει τα λιμνάζοντα νερά που περιβάλλουν τα διεφθαρμένα και απολυταρχικά και αυταρχικά καθεστώτα, τα οποία κυβερνούν [ίσως και για δεκάδες χρόνια] στες πλείστες των χωρών σ’ αυτές τες ηπείρους.

Οι κινητοποιήσεις του κόσμου [που δεν αντέχουν πλέον να ζουν στην φτώχια κι την ανέχεια ενώ οι χώρες τους είναι πλούσιες ή/και δεν ανέχονται την απουσία στοιχειωδών δημοκρατικών ελευθέριων] έχουν βάλει σε ανησυχία τα ντόπια αντιδραστικά [φιλο-ιμπεριαλιστικά], αντιδημοκρατικά και προσωποπαγή [αλλά και οικογενειοκρατούμενα] καθεστώτα στες χώρες που προανάφερα [κι όχι μόνο]. Τούτα [τα καθεστώτα] μέσα στο πανικό τους και την προσπάθεια τους να κρατηθούν στην εξουσία, την μια χρησιμοποιούν βία κατα των εξεγερμένων και των διαδηλωτών, ενώ την άλλη επιχειρούν με διάφορες συμβιβαστικές προτάσεις να κατευνάσουν τα πνεύματα.

Να σημειώσω πάντως ότι σε αρκετές χώρες της Αμερικής του Νότου, τα πράματα άρχισαν να αλλάζουν προς το καλύτερο [και να βελτιώνονται σημαντικά για τους χαμηλά αμειβόμενους και γενικά για όσους δεν είχαν πριν στον ήλιο μοίρα] μετά την ανάληψη [μέσα από δημοκρατικές εκλογικές διαδικασίες] της εξουσίας από αριστερίζοντες Προέδρους [όπως ας πούμεν, στην Βενεζουέλα, την Βολιβία, τη Νικαράγουα, το Σαλβαντόρ, το Εκουατόρ].
Δυστυχώς όμως κάποιες άλλες χώρες της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής, βρίσκονται στην άκρως αντίθετη πλευρά [της αριστερής όχθης]. Έχουν δικτατορικά, απολυταρχικά κι ανελεύθερα καθεστώτα που είναι σίγουρα και υποχείρια των αμερικάνων του Βορρά - οι πασίγνωστες “Μπανανίες”! [Σημ.: Μπανανία είναι μια χώρα που είναι κατ’ επίφαση μόνον δημοκρατία, ενώ στην πραγματικότητα διοικείται από τα ιδιωτικά συμφέροντα ή/και ξένες πολυεθνικές εταιρείες]. Κύρια και κυρίαρχα αρνητικά χαρακτηριστικά αυτών των χωρών είναι η φτώχεια, η εξαθλίωση και η ανέχεια, κι αυτό για την πλειοψηφία του πληθυσμού. Άστε που ΔΕΝ υπάρχει [υπ’ αυτά τα δεδομένα] απολύτως ΚΑΜΙΑ προοπτική για βελτίωση της κατάστασης.

Να αναφέρω χαρακτηριστικά,
- την Αϊτή, που δεν την έφταναν η διαχρονική φτώχεια και κακοριζικιά της, τα προβλήματα αυξήθηκαν στο πολλαπλάσιο μετά τον περσινό [τέτοια εποχή έτυχε] καταστροφικό σεισμό(!) που έπληξε την χώρα, αφήνοντας πίσω 220 χιλιάδες νεκρούς και 1,2 εκατομμύρια άστεγους [σημ.: Η Αϊτή έχει πληθυσμό περίπου 10 εκατομμύρια κατοίκους]. Και τώρα μέσα σ’ αυτές τες τραγικές καταστάσεις της προέκυψε σαν “πουπανωπροίτζιην” και η επιδημία χολέρας. "Όπου φτωχός τζι’ η μοίρα του"
[που λαλούσαν τζιαι οι πρωτινοί]! Πέραν όμως όλων τούτων των τραγικών καταστάσεων ο πάμφτωχος αϊτινός λαός έχει και την κυρίαρχη ελίτ της χώρας να κερδοσκοπεί με τα εκατομμύρια [δολάρια και ευρώ] που στέλνονται για βοήθεια. [Στην Αϊτή αναφερθήκαμε και πέρσι τέτοια εποχή όταν έτυχε ο σεισμός, στην ανάρτηση μας με αρ. 3/2010 και link: http://aneforiwn.blogspot.com/2010/01/32010.html],
- την Γουατεμάλα [μια χώρα με έκταση περίπου 109.000 τετρ. χιλιόμετρα και πληθυσμό περίπου 13 εκατομμύρια κατοίκους – δηλ. είναι περίπου όση και η Ελλάδα]. Όμως είναι επίσης μια χώρα με τον υψηλότερο δείκτη χρόνιου υποσιτισμού. Περισσότερος από το μισό πληθυσμό ζει σε συνθήκες φτώχειας, με λιγότερο από 2 δολάρια τη μέρα. Υπάρχουν τεράστιες ανισότητες και μεγάλες αντιφάσεις, που παρά τη μεγάλη παραγωγή πλούτου, και παρόλο που η χώρα είναι παραγωγός τροφίμων, το 49% των παιδιών μας κάτω των 5 ετών υφίστανται χρόνιο υποσιτισμό,
- την Κολομβία με τα καρτέλ της κοκαΐνης να κυριαρχούν στην οικονομική και πολιτική της χώρας και τες επιθετικές της διαθέσεις κατά της γειτονικής της Βενεζουέλας,
- το κατεχόμενο από τους βορειο-αμερικανούς Πουέρτο Ρίκο, στην πρωτεύουσα του οποίου [το Σαν Χουάν] τον Δεκέμβρη υπήρξε άγρια καταστολή των φοιτητικών κινητοποιήσεων ενάντια στην αύξηση των διδάκτρων
- την Ονδούρα, όπου το καλοκαίρι του 2009 υπήρξε πραξικοπηματική ανατροπή του εκλεγμένου αριστερίζοντα Προέδρου. Αναφερθήκαμε στο θέμα αυτό σε δυο αναρτήσεις μας που θα βρείτε στα links
http://aneforiwn.blogspot.com/2009/12/732009.html και http://aneforiwn.blogspot.com/2009/07/342009-howard-zinn-all-dogs-one.html.

Η «ανάγκη και η οργή» λοιπόν προκαλούν [όπως λέει και ο ποιητής – ο Κώστας Βάρναλης] τες κοινωνικές διαμαρτυρίες και τες εξεγέρσεις των πεινασμένων και των εξαθλιωμένων κατοίκων των περιοχών και χωρών που προαναφέραμε. Πέραν όμως αυτής της αντικειμενικής πραγματικότητας υπάρχουν και τα πάθη, τα θρησκευτικά και τα εθνικά καθλως και οι ανάλογες αντιπαραθέσεις και ένοπλες συγκρούσεις, που έχουν σίγουρα τα δικά τους κοινωνικά αιτία. Τούτα κατα το μάλλον ή ήττον υποδαυλίζονται από ντόπιους και ξένους για εξυπηρέτηση των δικών τους συμφερόντων [οικονομικών πολιτικών ή/και στρατιωτικών]. Όπως ας πούμε, στο Σουδάν που με τον διαμελισμό του [την απόσχιση του νοτίου τμήματος του] κάποιες πολυεθνικές εταιρείες θα αποκτήσουν την αποκλειστικότητα για την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων πετρελαίου. Άραγε κάτι τέτοιο να ισχύει και για την Δυτική Σαχάρα για την οποία έκαμα αναφορά στην ανάρτηση μου με αρ. 2/2011 και link:
http://aneforiwn.blogspot.com/2011/01/22011.html]. Και διερωτούμαι και δκιαολίζουμαι: Δεν θα μπορούσαν οι Σουδανοί να προχωρήσουν σε ομοσπονδοποίηση της χώρας του και να τη διατηρήσουν ενωμένη; Πως το σκέφτονται αυτό οι κομμουνιστές και αριστεροί της χώρας;
[Σε επόμενες αναρτήσεις μου θα προσπαθήσω να ασχοληθώ πιο εξειδικευμένα και πιο αναλυτικά με το Σουδάν καθώς και με την κατάσταση στην Κορεατική Χερσόνησο]...


Πιο πάνω είπα πως «...κάτι σημαντικό και ριζοσπαστικό κινείται στον κόσμο πλέον»! Όμως έχω την ισχυρά άποψη πως για να υπάρξουν αποτελέσματα και ουσιαστικές δομικές κοινωνικές αλλαγές, αυτές οι κινητοποιήσεις, πρέπει πλέον πέραν από του να εκφράζουν την κοινωνική οργή να είναι και οργανωμένες, να χαρακτηρίζονται από συγκεκριμένο πρόγραμμα και να έχουν καθαρούς στόχους! Δηλ. να επικεντρωθούν στην κατάργηση ξεπερασμένων θεσμών και στην εισαγωγή ριζοσπαστικών αλλαγών, όπως και στην ανατροπή των φαύλων και διεφθαρμένων καθεστώτων, των “απαρχαιωμένων” δικτατοριών και των συντηρητικών οικογενειοκρατιών στες χώρες τους.

Τζιαι έχουν άδικο, ρε Κουλία, αν οι όποιοι πολίτες αυτών των χωρών ψάχνουν, είτε για πολιτικούς λόγους, είτε για καθαρά βιοποριστικούς καταφύγιο στην Ευρώπη συμπεριλαμβανομένης και της Κύπρου;

Anef_Oriwn
Παρασκευή 14/1/2011


*****************************
Υστερόγραφον Νο. 1, 15/1/2011 – 3:20 μ.μ.:
Σήμερα στην εφημερίδα “Σημερινή”, στην καθημερινή στήλη του Μάριου Δημητρίου, “Εξ αφορμής”, υπάρχει ένα σχετικό με την Τυνησία κείμενο [του κου Δημητρίου], υπό τον τίτλο “Ένας σκλάβος αυτοπυρπολείται στην Bouzid” [link: http://www.sigmalive.com/simerini/columns/eks%20aformis/345485]. Σ’ αυτό ο συγγραφέας μιλά τόσο για τον αυτοπυρπολισμό του Τυνήσιου μικροπωλητή [στον οποίο αναφέρθηκα μίλησα κι εγώ πιο πάνω], όσο και γενικότερα για τα γεγονότα και την πολιτική κατάσταση στην Τυνησία. Παραθέτει μάλιστα και μια δήλωση του επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Γαλλίας Ζαν Μαρκ-Αρό, με την οποία χαρακτηρίζει την Τυνησία ως «διεφθαρμένο αστυνομικό κράτος». Κι όπως πού σωστά επισημαίνει ο κος Δημητρίου «... κι αυτό είναι βέβαια μια μεγάλη είδηση, γιατί οι πολιτικές δυνάμεις στη δημοκρατική Δύση και ιδιαίτερα στην Ευρώπη, για πολλά τώρα χρόνια σιωπούν, αφήνουν στο απυρόβλητο και στην ουσία καλύπτουν τις απαίσιες δικτατορίες των μουσουλμανικών κρατών στη βόρεια Αφρική, στη Μέση Ανατολή και στην Ασία». Ως γνωστόν η Τυνησία [όπως και η Αλγερία και το Μαρόκο] αποτελούν αγαπημένους και φτηνούς πάνω απ’ όλα τουριστικούς προορισμούς για τους γάλλους [κι όχι μόνο] τουριστών. Όμως γιατί εξανίστασαι κε Δημητρίου; Η «δημοκρατική Δύση» πρώτα λειτουργεί στην βάση του καπιταλιστικού συμφέροντος [με τα κράτη δορυφόρους της] και έπονται οι όποιες [ευρωπαϊκές] αρχές!
[Την Τυνησία την είχα κι εγώ στα υπ’ όψη μου για ένα ταξίδι πριν μερικά χρόνια σε περίοδο παχιών αγελάδων] ...
Κείμενα για την Τυνησία και τον αυτοπυρπολισμό του Τυνησίου μικροπωλητή θα βρείτε και στα Blogs, “NOCTOS” [link: http://noctoc-noctoc.blogspot.com/2011/01/mohamed-bouazizi-man-who-toppled.html ] και “Radical Desire” [link: http://radicaldesire.blogspot.com/2011/01/night-in-tunisia.html ].

Καλά δκιαβάσματα!

Anef_Oriwn
Σάββατο 15/1/2011

Τρίτη 11 Ιανουαρίου 2011

Ανάρτηση 4/2011* [έκτακτη, επίκαιρη, γερμανο-κυπριακή και ποικίλης ύλης] – Για “μια ξανθιά από το Βισμπάντεν” (τη Μέρκελ!) και τες διοξίνες...


* - Επεξηγηματική σημείωση 11/1/2011:
Το κείμενο της ανάρτησης αυτή και πιο συγκεκριμένα το μέρος του που αναφέρεται στο [γερμανικό] σκάνδαλο με τες διοξίνες [στα κοτόπουλα] το ‘γραψα την [περασμένη] Κυριακή 9 του Γενάρη. Το συγκεκριμένο διοξινο-σκάνδαλο θα αποτελούσε ένα από τα τρία θέματα με τα οποία θα καταπιανόμουν σ’ αυτήν την νέα μου ανάρτηση. Επειδή όμως το κείμενο [μ’ όλα όσα περιέλαβα σ’ αυτό] έβγαινε μακρινάρι, είπα να το σπάσω σε δυο-τρία μέρη.
[Ενημερωτικά να πω ότι τ’ άλλα δύο θέματα θα ήταν,
- πρώτον, ο αντι-“λαθρο”μεταναστευτικός φράκτης στον Έβρο, και
- δεύτερον, η ιστορία με το φυσικό αέριο, όπου ειδικοί κι ανειδίκευτοι μπλέξανε τα μπούτια τους] ...

************************
Στο μεταξύ σήμερα ΜΑΣ ήρθε στην Κύπρο για σύντομη αλλά πολύ σημαντική [όπως χαρακτηρίστηκε] επίσκεψη η Καγκελάριος της Γερμανίας κα Άνγκελα Μέρκελ! Η επίσκεψη της Γερμανίδας Καγκελαρίου μπορεί να θεωρηθεί ως μια μεγάλη επιτυχία του Προέδρου, αν λάβουμε μάλιστα υπ’ όψη ότι είναι η πρώτη γερμανού καγκελαρίου στην Κύπρο, αλλά και τις δηλώσεις της σε σχέση με το κυπριακό.
Η κα Μέρκελ τόνισε ότι η χώρα της θα κάνει ό,τι μπορεί για να ξεπεραστεί το [κυπριακό] πρόβλημα για δύο λόγους. Πρώτον γιατί και η Γερμανία υπήρξε μια χωρισμένη χώρα αλλά και γιατί οι δύο χώρες έχουν στενή συνεργασία σε διάφορα πεδία, όπως της επιστήμης και της οικονομίας. «Εκτιμούμε ιδιαίτερα το θάρρος σας και τις πρωτοβουλίες που παίρνετε» είπε, σημειώνοντας, ότι «η τουρκική πλευρά δεν ανταποκρίνεται επαρκώς στις πρωτοβουλίες της ελληνοκυπριακής πλευράς, η οποία είναι έτοιμη για έναν συμβιβασμό». [Άραγε σου, μέσ’ τούτες τες «πρωτοβουλίες», η κα Άνγκελα έβαλε τζιαι τες προτάσεις του Προέδρου για την Αμμόχωστο;] ...

Απ’ εκεί και πέρα, και επειδή εγώ είμαι της αρχής “όπου ακούεις ότι έχει πολλά σύκα, πιάννε μιτσίν καλάθιν”, θα καρτερώ να δω έργα [κι από την Γερμανία γενικότερα κι από την κυρία Άνγκελα ειδικότερα]! Να δω τι θα κάμει στην πράξη για το κυπριακό και κατά πόσο θα εξασκήσει [ως επικεφαλής του γερμανικού κράτους – της ηγέτιδας χώρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης] πίεση στην Τουρκία για να ανταποκριθεί «... επαρκώς στις πρωτοβουλίες της ελληνοκυπριακής πλευράς». Δεν θα πω όμως τα γνωστά μου [τα “δογματικά” και τα παλαιο-κομμουνιστικά] περί της υποκρισίας και της συμφεροντολογίας των «ιμπεριαλιστών», αλλά ρε συντρόφια εκεί στη “Χαραυγή”, κάμνετε τζιαι νάκκον κράτει! Τι ήταν πάλι τούτος ο ενθουσιασμός για την επίσκεψη της κυρίας Άνγκελας τζιαι τζιείνος ο πρωτοσέλιδος τίτλος και μάλιστα στα γερμανικά, «Will Komen”(!) ["Καλώς ήρθατε"]; Εξιάσετε αλόπως τη φασαρία που έγινε τότε με την αποκλειστική δημοσίευση στην εφημερίδα, άρθρου του τότε Πρωθυπουργού της Αγγλίας Gordon Brown...
{Σημείωση 12/1/2011 – 1:50 μ.μ.:
Σήμερα δύο εφημερίδες – η “Αλήθεια” και ο “Πολίτης” – γράφουν ότι η “Χαραυγή” έγραψεν λανθασμένα, από άποψη ορθογραφίας, το “Καλώς ήρθατε” στα γερμανικά. Έπρεπε να ήταν “Willκommen”δηλ. μια λέξη και με δύο m! Μα καλά, τούτον ήταν η ουσία, οξά τα παναϋρούθκια;}...

Τέλος πάντων ας μεν γινόμαστε τζιαι τέλεια κατζιάρηες! Τη [πολιτική] κατζιήαν μου θα την βκάλω μετά στα σχόλια που θα κάμω για τες διοξίνες. Για την ώρα ως φιλόξενος και γαλαντόμος κύπριος θα αφιερώσω στην γερμανίδα Καγκελάριο το άσμα του Μίκη Θεοδωράκη “Μια ξανθιά από το Βισμπάντεν” [link: http://www.youtube.com/watch?v=zW2__C1ePWY ], από το δίσκο “Γράμματα από τη Γερμανία” [έκαμα αναφορά γι’ αυτόν στην προηγούμενη ανάρτηση μου [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2011/01/32011.html], τραγουδημένο από τη Δήμητρα Χατούπη. [Δεν το βρήκα στο youtube τραγουδημένο από τη πρώτη ερμηνεύτρια Αφροδίτη Μάνου] ...

Και πάμε τώρα στες διοξίνες ...

**************************
Για τες διοξίνες και τους τέλειους γερμανούς:

1. Διοξίνη και σε γερμανικά κοτόπουλα
[από τις ειδήσεις στο διαδίκτυο- link:
http://www.capital.gr/News.asp?id=1113332]

“Διαστάσεις ντόμινο παίρνει το γερμανικό διατροφικό σκάνδαλο, καθώς μετά τα αυγά, εντοπίστηκαν υψηλά επίπεδα διοξίνης και σε γερμανικά κοτόπουλα, όπως μεταδίδουν Γερμανικά μέσα ενημέρωσης. Οι αρχές δεν ενημέρωσαν τους πολίτες, αφού έκθεση του υπουργείου Προστασίας των Καταναλωτών εκτιμά, “ότι άμεσες αρνητικές επιπτώσεις για την υγεία δεν θα πρέπει να αναμένονται από την κατανάλωση.”

2. Εξαπλώνεται το διατροφικό σκάνδαλο που ξεκίνησε από τη Γερμανία. Μολυσμένα αβγά και στη Βρετανία
[από τον κυπριακό τύπο - link:
http://www.sigmalive.com/simerini/world/epikairotita/343305]

“Στη Γερμανία έχουν κλείσει προληπτικά περισσότερες από 4.500 επιχειρήσεις εκτροφής ζώων, κυρίως χοιροστάσια στην Κάτω Σαξονία. Επιπλέον, έχουν θανατωθεί χιλιάδες πουλερικά.
Οι έρευνες δείχνουν ότι οι ζωοτροφές είχαν επίπεδα διοξίνης τουλάχιστον 77 φορές πάνω από το κανονικό
Ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις φαίνεται ότι έχει το διατροφικό σκάνδαλο από τη Γερμανία, το οποίο έχει ήδη εξαπλωθεί και σε άλλες χώρες, καθώς οι έρευνες δείχνουν ότι οι ζωοτροφές είχαν επίπεδα διοξίνης τουλάχιστον 77 φορές πάνω από το κανονικό.
Εν τω μεταξύ, αβγά μολυσμένα με διοξίνη έχουν εισαχθεί και στη Βρετανία, που χρησιμοποιήθηκαν σε επεξεργασμένες πρώτες ύλες που χρησιμοποιούνται για την παρασκευή φαγητών, όπως μαγιονέζα και ζυμαρικά. Ήδη, στη Γερμανία έχουν κλείσει προληπτικά περισσότερες από 4.500 επιχειρήσεις εκτροφής ζώων, κυρίως χοιροστάσια στην Κάτω Σαξονία. Επιπλέον, έχουν θανατωθεί χιλιάδες πουλερικά.”

Σχόλιο ΕΜΟΥ του [πίκρη του] Ιστολόγου [για το θέμα των διοξινών]:

Ου Θε(γ)έ, Γριστέ τζι’ ούλλοι οι Ιεραπόστολοι!
Μα γίνονται ολάν έτσι ματσαράγκες στην απόλυτα πειθαρχημένη και δουλεύουσα ως ελβετικό ρολόι Μητρόπολη του Ευρωπαϊκού καπιταλισμού, την Γερμανία; Αν νεν κακό τζιαι ξόρ(κ)ισ’ το!!!

Δεν γίνεται να ‘κάμαν έτσι στραοδουλειά οι ίδιοι οι Φρίτσηδες στην χώρα τους! Μόνο οι "αχαμάκκη(δ)ες" [όπως τους λαλούν οι γερμανοί], οι “καλαμαράες” που δεν σέβονται την χώρα τους, τζιαι επαττίσαν την [λαλούσιν και πάλιν οι γερμαναράδες], κάμνουν έτσι λαδκιές! Είχαν μάλιστα βάλει σε εξώφυλλο του γερμανικού περιοδικού “Focus” [πέρσι τέτοια εποχή] την Αφροδίτη της Μήλου να καβλιάζει τους έλληνες!
Σίγουρα κάποιος εναπομείνας και κυκλοφορών υπογείως κομμουνιστικός (κωλο)δάκτυλος θα έχει βάλει το χέρι του και θα φταίει για όλ’ αυτά [όπως τότε, το 1933, επί εποχής Χίτλερ με το κάψιμο του Ράιχσταγκ] ... Καλά κάμνουν λοιπόν οι ευρωπαίοι και βγάζουν συνεχώς αποφάσεις και ψήφισμα για καταδίκη του κομμουνισμού και ποινικοποίηση των κομμουνιστικών ιδεών και της διάδοσης τους. Τι ευρωπαϊκές αρχές και τι ελευθερία της έκφρασης θέλουμε να έχουμε, αν δεν απαγορεύσουμε στους κομμουνιστές να μιλάνε; [links: http://www.topontiki.gr/article/12890 και
http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=5948953&publDate=14/11/2010]. Αφού τζι' ο ΕΥΡΩΚΟ-κος Ρίκκος απαιτεί από τον Πρόεδρο να μην μιλά [link: http://aneforiwn.blogspot.com/2010/12/912010.html].

Για τες επεξηγηματικές σημειώσεις,
τα copy paste
και τα σχόλια,
Anef_Oriwn
Κυριακή 9/1/2011

Σάββατο 8 Ιανουαρίου 2011

Ανάρτηση 3/2011 [αφιερωματική, τραγουδιστική, κομμουνιστική] – Μικρό αφιέρωμα, δίκην μνημοσύνου, στην κομμουνίστρια τραγουδίστρια Μαρία Δημητριάδη*


{* - Σημείωση: Το αφιέρωμα περιλαμβάνει και αρκετά τραγούδια της Μαρίας Δημητριάδη στα links που παρατίθενται}...

Δύο χρόνια συμπληρώθηκαν χτες, από τον θάνατο της αγαπημένης [και μεγάλης κατ’ εμένα] ερμηνεύτριας [κυρίως πολιτικών τραγουδιών] Μαρίας Δημητριάδη. Έφυγε από τη ζωή πρόωρα [σε ηλικία μόλις 58 χρόνων] στες 7 του Γενάρη του 2009 κτυπημένη [κι αυτή] από τον καρκίνο.

 
 
 Η Μαρία Δημητριάδη επί τω έργω

Πιστεύω ότι η Μαρία Δημητριάδη υπήρξε μια από τις σημαντικότερες και πιο εκφραστικές Ελληνίδες τραγουδίστριες, που έβαλε το στίγμα της στο πολιτικό τραγούδι. Ερμήνευσε μοναδικά, στίχους κορυφαίων ποιητών και δημιουργίες μεγάλων Ελλήνων συνθετών και στρατεύτηκε πολιτικά με τη Αριστερά [και πιο συγκεκριμένα με το ΚΚΕ]. Η δυναμική και συνάμα τρυφερή φωνή της συντρόφευε την επαναστατικότητα των νεανικών μου χρόνων και σημάδεψε την αγάπη μου για το πολιτικό τραγούδι που κρατάει μέχρι και σήμερα!
Τι να πρωτοθυμηθώ από την πορεία αυτής της εξαίρετης «φωνής», που ΜΕ συγκλόνιζε όταν την άκουα να ερμηνεύει καταλυτικά, δραματικά, υπέροχα και με πάθος την ποίηση των Ναζίμ Χικμέτ και Wolf Biermann, που μελοποίησε ο Θάνος Μικρούτσικος στα «Πολιτικά Τραγούδια» [το 1975 – ήμουν μαθητής τότε]. Ή και τις επόμενες συνεργασίες της με τον συνθέτη, στους αξεπέραστους δίσκους «Καντάτα για τη Μακρόνησο» [βασισμένη στον «Πέτρινο Χρόνο» του Γιάννη Ρίτσου] και «Σπουδή σε ποιήματα του Βλαδίμηρου Μαγιακόφσκι», στην εξεγερμένη «Φουέντε Οβεχούνα», στα «Τροπάρια για Φονιάδες», όπου ζωντανεύουν οι μορφές των Τσε Γκεβάρα, Ρόζας Λούξεμπουργκ, Καρυωτάκη, Πλουμπίδη, στα «Τραγούδια της Λευτεριάς» σε στίχους Μπρεχτ, Αναγνωστάκη, Ρίτσου, Φώντα Λάδη, Αλκη Αλκαίου...

Η Μαρία Δημητριάδη κατάθεσε ερμηνείες αξεπέραστες, πότε λυρικές, τρυφερές, ψιθυριστές και πότε δυναμικές και αγέρωχες. Τραγούδησε, είτε για τους γερόντους της Μακρονήσου που «...δίπλα στα μάτια τους έχουν ένα δεντράκι καλοσύνη, ανάμεσα στα φρύδια τους ένα γεράκι δύναμη, κι ένα μουλάρι από θυμό μες στην καρδιά του, που δε σηκώνει τ' άδικο...», [link:
http://www.youtube.com/watch?v=uLgJWpaP9f8], είτε, πως «το πιο εκπληκτικό, πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο, είν’ ένας άνθρωπος που τον ‘μποδίζουν να βαδίζει», [links: http://www.youtube.com/watch?v=roccYFIcYUs&feature=related και http://aneforiwn.blogspot.com/2010/03/142010.html - το δεύτερο link αποτελεί μια σχετική παλιά μου ανάρτηση], είτε μας «ταξίδεψε» στις «πιο όμορφες θάλασσες» [link: http://www.youtube.com/watch?v=afPJWRr_hEM].
Μοιράστηκε μαζί μας την πιο όμορφη «προφητεία» πως «έτσι κι αλλιώς η Γη θα γίνει κόκκινη», [link:
http://www.youtube.com/watch?v=Kpy7X7KZ-JM], αλλά συνάμα μας υπενθύμισε πως «το μέλλον το μέλλον δεν θα ‘ρθει από μονάχο του αν δεν πάρουμε μέτρα και ‘μείς…» [link: http://www.youtube.com/watch?v=epcBtTo7nGo], και μας προειδοποιούσε ότι «ο φασισμός ... δεν θα πεθάνει μόνος ...», άρα «... τσάκισέ τον»! [link: http://www.youtube.com/watch?v=OEKOEVu8Bj0&feature=related].
Ως αρχαία τραγωδός θρήνησε την απογοήτευση και τα χαμένα όνειρα των ηττημένων αγωνιστών της Αριστεράς που με πόνο ψυχής μονολογούσαν «εγώ δεν παραδέχτηκα την ήττα». Κι αυτή να τους φωνάζει με οδύνη «Μιλάτε, δείχνετε πληγές, αλλόφρονες στους δρόμους, τον πανικό που στραγγαλίζει την καρδιά σας σα σημαία» [link:
http://www.youtube.com/watch?v=0hnRf0BlxLc&feature=related]. Μάλιστα με την πονεμένη φωνή της, μας φωνάζει «ποιος κόσμος μας κρατάει και ποιο σανίδι, απόψε που δικάζουν τον Πλουμπίδη, οι λύκοι αγκαλιά με τα σκυλιά» [link: http://www.youtube.com/watch?v=Q3_7JNU86m0&feature=related].

Ορκισμένη αριστερή, η Δημητριάδη παρέμεινε ιδεολόγος στη ζωή και στις επιλογές της. «Οι συνεργασίες μου είχαν πάντα και κάποιον άλλο λόγο, εκτός από τον καλλιτεχνικό. Υπήρχε ταύτιση, έστω σε κάποιο βαθμό, ιδεολογική, αισθητική. Και χωρίς να υπερηφανεύομαι, δηλώνω ότι δεν έχω κάνει ποτέ ούτε μισή υποχώρηση στη δουλειά μου. Και αυτό το πληρώνω. Υπήρξαν φορές που δεν είχα ούτε τσιγάρο. Αλλά υποχώρηση δεν έκανα», έλεγε η ίδια στη Ρουμπίνη Σούλη στον “Ριζοσπάστη”.

«Η Μαρία Δημητριάδη συμπορεύτηκε με το ΚΚΕ, δεν άλλαξε στρατόπεδο, ούτε εξαργύρωσε την προσφορά της στο λαϊκό κίνημα. Δεν υπέκυψε στην αποσιώπησή της από την πλειοψηφία των ΜΜΕ και τις εταιρείες που ελέγχουν τον χώρο της δισκογραφίας», ανέφερε σε ανακοίνωση της [μετά το θάνατο της] η Κ.Ε. του ΚΚΕ.Η τελευταία επιθυμία της ήταν να αποτεφρωθεί και η τέφρα της να σκορπιστεί στο Αιγαίο. Επειδή όμως η ελληνική νομοθεσία δεν προέβλεπε αυτή την περίπτωση, αποφασίστηκε από τους οικείους της η μεταφορά της σορού της στη Βουλγαρία για να γίνει η καύση της, όμως δεν ξέρω τι έγινε τελικά ...
“Για σένα”, λοιπόν, Μαρία Δημητριάδη [link:
http://www.youtube.com/watch?v=rOOsjrGjg-s&feature=related], αφιερωμένο εξαιρετικά το “Να με θυμάσαι” [link: http://www.youtube.com/watch?v=sNsoaqk4_hY] γιατί ΠΟΤΕ δεν θα ‘σαι ανάμεσα σ’ εκείνους για τους οποίους θα πω “Αυτούς τους έχω βαρεθεί” [link: http://www.youtube.com/watch?v=VVjRyxjTaHM] …


Anef_Oriwn
Σάββατο 8/1/2011


****************************
Υστερόγραφον 11/1/2011:

Μια τζιαι έγινεν κουβέντα από τους φίλτατους Μιχάλη και PolitisPittas για τα τραγούδια με τίτλο “Γράμματα από τη Γερμανία”, του Μίκη Θεοδωράκη τραγουδημένα από την αδερφή της Μαρίας Δημητριάδη, την Αφροδίτη Μάνου [αλλά κι άλλους], να δώσω κι ένα link για ένα απ’ αυτά τα τραγούδια - το “Κίνησ' ο Μάης για ναρθεί”:
http://www.youtube.com/watch?v=jvkS0HC3a-I 
...

Anef_Oriwn
Τρίτη 11/1/2011 – 1:40 μ.μ.