Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

Ανάρτηση 71*/2010 [πολιτική και ευρωσκεπτικιστική] – Πως ο Κωστάκης Αντωνίου (της “Σημερινής”) ξανα-ανακάλυψεν την ταshινόπιτταν**!

[Σημειώσεις:
* - Γράφτηκε το Σάββατο 18 του Σεπτέμβρη του 2010 ...
** - Όπως διαπιστώσαμε – τουλάχιστον ΕΜΕΙΣ εδώ στο Blog – η πρώτη φορά, που ο Κωστάκης Αντωνίου ανακάλυψεν την ταshινόπιτταν, ήταν τον Δεκέμβρη του 2009. Για του λόγου το αληθές ρίξτε και μια ματιά στην ανάρτηση ΜΑΣ με αρ. 74/2009link: http://aneforiwn.blogspot.com/2009/12/742009-sh.html].

Συχνά ακούμε πολιτικούς [κυρίως ΕΥΡΩΚΟ-κους] αλλά και διάφορους «έγκριτους» κονδυλοφόρους να μιλάνε και να γράφουν [συνήθως γενικώς κι αορίστως] για «ευρωπαϊκή λύση» στο κυπριακό. Το αυτό συνέβη και χτες το μεσημέρι [την Παρασκευή 17 του Σεπτέμβρη] σε μια συζήτηση στο ΡΙΚ1 με παρουσιαστή τον δημοσιογράφο Γιάννη Νικολάου. Στο πάνελ των συζητητών ήταν ο Άριστος Δαμιανού του ΑΚΕΛ [σε μια πολύ κακορίζικη εμφάνιση – και δεν αναφέρομαι στην κόκκινη γραβάτα για την οποία έκαμε “χιούμορ” έτερος των συζητητών – ο Τορναρίτης], ο Νίκος Τορναρίτης του “Συναγερμού” [που απαίτησε με ύφος χιλίων καρδιολόγων κι άλλων τόσων καρδιναλίων «από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μέχρι και ο τελευταίο στέλεχος του ΑΚΕΛ σοβαρότητα» - από κεκτημένη συνήθεια, ένεκα του ότι είναι και Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Παιδείας, παραδίδει και μαθήματα σαβουάρ βιβρ στους “χώρκατους” τζιαι ξιππασμένους ΑΚΕΛικούς] και ο [πάντοτε] έμπλεος όξου και χολής Ρίκκος Ερωτοκρίτου του ΕΥΡΩΚΟ [που ακούει ΑΚΕΛ και Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία και βγάζει τσούννες τζιαι σπυρούθδκια]. Εκεί ο κος Ρίκκος έδωσε ρεσιτάλ θεωρητικολογίας για το τι εστί «ευρωπαϊκή λύση»!

{Παρεμπιπτόντως εν τζιαι έχετε ιδέα γιατί εχρειάστηκε να κάμει παρέμβαση ο επανακάμψας στα πολιτικά δρώμενα, (μετά την ασθένεια του), Νίκος Κουτσού και να μιλήσει για ενότητα εντός των δωμάτων του ΕΥΡΩΚΟ; Για το τι πιθανόν να τρέχει στα γύφτικα ρίξτε και μια ματιά στο link: http://edokypros.blogspot.com/2010/09/blog-post_20.html}.

Συνήθως αυτοί που μιλάνε για «ευρωπαϊκή λύση» εννοούν την περαιτέρω αξιοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στες διαδικασίες για εξεύρεση λύσης στο κυπριακό [προς όφελος της ελληνοκυπριακής πλευράς και] που θα περιλαμβάνουν και πιέσεις προς την Τουρκία, σε συνάρτηση με την επθυμία της χώρας αυτής επιθυμεί να ενταχθεί στην Ένωση [αν φυσικά το ενδιαφέρον της εξακολουθεί να υφίσταται].

Με τον ρόλο της Ευρωπαϊκής Ένωση στο κυπριακό καταπιαστήκαμε κι ΕΜΕΙΣ [μεγαλοπρεπής πληθυντικός] λεπτομερώς στην ανάρτηση ΜΑΣ που αναφέραμε πιο πάνω. Επειδή όμως ένας σχολιογραφος [ο Panayiotis] στο Blog “Επανένωση” αναφέρθηκε [σε μια κουβέντα που κάναμε μαζί] σε «ευρωπαϊκές αξίες» [link: http://www.epanenosi.com/index.php/archives/1037/comment-page-1#comment-4049], αλλά και μετά που είδα και το Ρικκούδιν να μιλά [ως μαινόμενος ταύρος σε γιαλλοπουλείον] γι’ αυτές τες «αξίες» είπα να επανέλθω [και δημήτριος και δριμύτερος] επ΄πι του θέματος. Και θα παραθέσω ως απάντηση στους θιασώτες των «ευρωπαϊκών αξιών» ένα άρθρο του “Παρατηρητή” του πάλαι ποτέ “Αγώνα”, Κωστάκη Αντωνίου, από τη “Σημερινή” της 14ης του τρέχοντος μηνός. [Τα δικά ΜΟΥ σχόλια θα προσπαθήσω να είναι λίγα, μια και το κείμενο μιλά από μόνο του].

"Ο μύθος της Ευρώπης και οι «στρατηγικές συμμαχίες".
[του Κωστάκη Αντωνίου, “Σημερινή” 14/09/2010, στήλη “Στίγμα” – link: http://www.sigmalive.com/simerini/columns/stigma/305042].
[Οι αριθμήσεις που παραπέμπουν στα σχόλια του Ιστολόγου, οι επιχρωματώσεις και οι υπογραμμίσεις είναι δικές ΜΟΥ].

“Όλη η υφήλιος παρουσιάζεται εντυπωσιασμένη, διότι, τύποις, η Τουρκία καθίσταται - από ένα στρατοκρατικό, νεο-οθωμανικό, τριτοκοσμικό κράτος - ολιγότερο στρατοκρατικό, νεο-οθωμανικό και τριτοκοσμικό! Λέμε τύποις, διότι από την έγκριση μιας σειράς μεταρρυθμίσεων, μέχρι την εφαρμογή τους, υπάρχει τεράστια απόσταση. Ιδιαίτερα όταν πρόκειται να εφαρμοσθούν σε μια χώρα με τις προδιαγραφές που προαναφέραμε.
Την ίδια στιγμή, στην Ευρώπη και μέσα στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης εκδηλώνεται ένας άκρατος φιλοτουρκισμός(1), σε αντιδιαστολή με την εχθρότητα που αναπτύσσεται εις βάρος της Ελλάδας, με αφορμή την οικονομική κρίση που αντιμετωπίζει, και την Κύπρο, με επίκεντρο το Κυπριακό.
Στο τελευταίο άτυπο συμβούλιο των Υπουργών Εξωτερικών των 27 χωρών-μελών της Ένωσης, οι Υπουργοί Εξωτερικών πλείστων ευρωπαϊκών χωρών, μεταξύ των οποίων της Σουηδίας, της Εσθονίας, της Βρετανίας και της Ιταλίας, επιχείρησαν να αποσυνδέσουν τις σχέσεις Ε.Ε. με την Τουρκία στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής. Μάλιστα ο γνωστός φιλότουρκος(2) Υπουργός Εξωτερικών της Σουηδίας, Καρλ Μπιλντ, επετέθη στη Γαλλία και στην Κύπρο, χαρακτηρίζοντας απαράδεκτο το μονομερές πάγωμα κεφαλαίων, και απειλώντας ότι η Ε.Ε. «πρέπει να ξαναδεί το ζήτημα».
Την ίδια στιγμή, όπως μεταδίδει το Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων από το Στρασβούργο, η Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης επιχειρεί να βάλει φρένο στις διεκδικήσεις των περιουσιών των Ελληνοκυπρίων στα κατεχόμενα, αρνούμενη να συμπεριλάβει, στην ημερήσια διάταξη της επικείμενης συνεδρίασής της, το θέμα της πλήρους εφαρμογής, από την Τουρκία, της καταδικαστικής απόφασης του ΕΔΑΔ στη διακρατική προσφυγή της Κύπρου κατά της Τουρκίας.
Εν ολίγοις, βρισκόμαστε μπροστά σε μια πλήρως εχθρική συμπεριφορά της Ευρώπης και των οργάνων της έναντι της Κύπρου και σε έναν άκρατο φιλοτουρκισμό(3), με στόχο να πληγούν καίρια εθνικά συμφέροντα της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Επειδή πολλές φορές ακούεται στην Κύπρο, από πολιτικές δυνάμεις, το στερεότυπο σλόγκαν «να αποκτήσουμε στρατηγικούς συμμάχους στη Ε.Ε.», καλό είναι να μας πουν και ποιοι είναι αυτοί με τους οποίους θα συνάψουμε στρατηγικές συμμαχίες.
Με τον Μπαρόζο, τον Φούλε και τα μέλη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που προωθούν το απευθείας εμπόριο με τα κατεχόμενα;
Με τον Σουλτς και τη Σοσιαλιστική του Ομάδα, τους Πράσινους και τους Φιλελεύθερους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που αποδεικνύονται οι πλέον φιλότουρκοι(4) όλων;
Με τη Σουηδία του Μπιλντ, τη Βρετανία του Κάμερον, την Ιταλία του Μπερλουσκόνι και τις άλλες μεγάλες χώρες της Ε.Ε., που δεν κρύβουν τον έρωτά τους για την Τουρκία;
Μας μένουν η Γαλλία και η Γερμανία.
Αλλά η Γαλλία και η Γερμανία έχουν εντελώς διαφορετική στρατηγική από τη δική μας. Δεν υποστηρίζουν ένταξη της Τουρκίας, αλλά προνομιακή σύνδεση.
Άρα; Μήπως, τελικά, είναι μύθος η Ευρώπη που θα ήταν καταλύτης στη λύση;
Πίσω από τα εύηχα συνθήματα κρύβονται πικρές αλήθειες...”(5)

Σχόλια και παρατηρήσεις ΕΜΟΥ του Ιστολόγου:

(1), (2), (3) και (4) – «φιλοτουρκισμός» και «φιλότουρκοι».
Οι πιο πάνω χαρακτηρισμοί εκφράζουν τον συναισθηματικό τρόπο με τον οποίο οι αστοί πολιτικοί, δημοσιογράφοί ή “πολιτικοί αναλυτές” αντιλαμβάνονται ή/και ερμηνεύουν τες πολιτικές εξελίξεις και τα ιστορικά γεγονότα. Η πολιτική των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι “φιλοτουρκική” και ΟΛΟΙ αυτοί οι ευρωπαίοι πολιτικοί που αναφέρει ο Κωστ. Αντωνίου είναι “φιλότουρκοι”, γιατί λόγου χάριν να πούμεν, τους αρέσει η Τουρκία ως χώρα [έχει ας πούμε, εξαιρετικές φυσικές ομορφιές], ή γιατί έχουν ερωτευτεί καμιά τουρκού ή κανένα «τούρκαλλο» [που λαλεί τζιαι η μικρή ανιψούλα].

Η πολιτική δεν είναι ένας χώρος όπου έχουμε απλώς μια άμιλλα [sic ονομασία] ή αντιπαλότητα ιδεών [ιδεολογιών, στόχων, εκλογικών προγραμμάτων. Στο πολιτικό πεδίο [γήπεδο] εκφράζεται πρώτα και κύρια η αντιπαλότητα κι αντιπαράθεση κυρίως αντικρουόμενων οικονομικών κι άλλων συμφερόντων διαφόρων κοινωνικών ομάδων και κοινωνικοπολιτικών ρευμάτων. Είναι λοιπόν αναμενόμενο οι πιο δυνατοί οικονομικά, είτε από μόνοι τους, είτε μέσω δικών τους πολιτικών φορέων [που τους εκπροσωπούν ή/και αντιπροσωπεύουν], να παίζουν σημαντικό ρόλο και στα πολιτικά δρώμενα [και στον έλεγχο της πολιτικής εξουσίας]. Οι πολιτικοί αυτοί φορείς προωθούν ή/και ψηφίζουν νόμους και κανονισμούς [που εξυπηρετούν ή/και βολεύουν τα συμφέροντα τους. Κι έτσι λειτουργούν και σήμερα [άλλοι λιγότερο κι άλλοι περισσότερο] οι πολιτικοί ταγοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των χωρών μελών της. Τους συμφέρει [και για οικονομικούς αλλά και γεωστρατηγικούς λόγους] να τα έχουν καλά με την Τουρκία. Τι «ευρωπαϊκές άξιες» λοιπόν και πράσιν’ άλογα!
Εμείς όμως τι κάνουμε; Ιδού το ερώτημα! [Θα ψάξω στη βιβλιοθήκη για το βιβλίο Λένιν “Τι να κάνουμε” και θα διαλογιστώ!].

(5) – Άνθρακες ο θησαυρός τελικά; Λαλείτε «τούτος» ο Κωστάκης Αντωνίου να ‘χει τίποτε παλαιο-κομμουνιστικά κατάλοιπα; Πάντως δεν είναι λίγοι οι “εθνικόφρονες”, εθνικιστές και εθνικίζοντες, που καλυμμένοι και καμουφλαρισμένοι πίσω από μια αριστερίζουσα κι αντιιμπεριαλιστική φρασεολογία το παίζουν σούπερ αριστεροί. [Αν θέλετε να πάρετε μια ιδέα για το τι πρεσβεύουν οι «αριστεροί εθνικιστές» της Κύπρου, ρίξτε μια ματιά στην αρθρογραφία του φιλόλογου Χριστόδουλου Τζιωνή, που υπάρχει κάθε Παρασκευή στον “Πολίτη”].

Anef_Oriwn
Σάββατο 18/9/2010

Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010

Ανάρτηση 70/2010 [μεταναστευτική, τριμικλινιώτικη τζιαι μορφίτικη*] – Παρέμβαση στην αρθρογραφική αντιπαράθεση μεταξύ Τριμικλινιώτη και Μορφίτη ...


[* - Η ανάρτηση αυτή θα μπορούσε να είναι και ολίγο τι συλικιώτικη, μια και είχε προηγηθεί κάποια στιγμή και αρθρογραφία αντιπαραθετική μεταξύ του Υπουργού Εσωτερικών Νεοκλή Συλικιώτη και του Αντρέα Μορφίτη. Τώρα πως έτυχε και μαζευτηκαν και ενεπλάκησαν σ’ αυτήν ΜΟΥ την ανάρτηση τρία άτομα με επίθετα που υποδεικνύουν τον τόπο καταγωγής τους – τρεις διαφορετικές κοινότητες της Κύπρου και πιο συγκεκριμένα από την Τριμίκλινη, την Μόρφου και την Συλίκου – αποτελεί σίγουρα κάποιος διάολος θα το ‘βαλε το ποδάρι του!]

******************************
Προχτές Δευτέρα [20 του τρέχοντος μηνός] στην εφημερίδα “Πολίτης” υπήρχε ένα άρθρο υπό τον τίτλο “Ο σεβασμός στην αντίθετη άποψη”** και υπότιτλο “Απάντηση στον κ. Νίκο Τριμικλινιώτη” του Αντρέα Μορφίτη, πρώην Λειτουργού του Γραφείου Εργασίας και νυν Υπεύθυνου ή Επιτρόπου [δεν θυμάμαι ποιος είναι ακριβώς ο τίτλος του] για θέματα Μετανάστευσης, στο ΕΥΡΩΚΟ. [Link δεν βρήκα για να ΣΑΣ παραπέμψω στο άρθρο και δεν ξέρω αν τούτο δημοσιεύτηκε και σ’ άλλες εφημερίδες].

{** Όταν οι ΕΥΡΩΚΟ-κοι μιλούν για «σεβασμό στην αντίθετη άποψη», εννοούν αποδοχή από τους άλλους, της δικιάς τους άποψης έστω κι αν μειοψηφούν!
Α, και παρεμπιπτόντως, εν τζιαι έχετε ιδέα γιατί εχρειάστηκε να κάμει παρέμβαση ο επανακάμψας στα πολιτικά δρώμενα, μετά την ασθένεια του, Νίκος Κουτσού και να μιλήσει για ενότητα εντός των δωμάτων του ΕΥΡΩΚΟ; Σάμπου τζιαι κάτι τρέχει στα γύφτικα ...}

Πάντως [ως φαίνεται] η εμπειρία του κου Μορφίτη πάνω σε θέματα απασχόλησης των αλλοδαπών [που απόκτησε ως τεχνοκράτης στο Γραφείο Εργασίας] σε συνδυασμό με την “ιδεολογία” του, τον έκαμαν και δαήμονα γενικώς πάνω στα ζητήματα της μετανάστευσης [και για όλα τα σχετιζόμενα κακά και “πληγές”, για τα οποία μια την άλλη ξιφουλκεί με άρθρα του στον Τύπο].

Τα [έντυπα] άρθρα του κου Μορφίτη περί μεταναστών, “λαθρομεταναστών”, πολιτικών προσφύγων και λοιπών ξένων [όχι των τουριστών γιατί αυτοί φέρνουν παραδάκι] που “κατακλύζουν” την Κύπρο, είναι ουκ ολίγα. Πάντοτε σ’ αυτά [όπως και στο προχτεσινό που απευθυνόταν στον Νίκο Τριμικλινιώτη, όπως και σ’ άλλα προγενέστερα - λόγου χάριν εκείνα της συζήτησης του με τον Υπουργό Εσωτερικών], «τούτος» με ύφος πατερναλίστικο και δασκαλίστικο [το ‘χουν αυτό οι ΕΥΡΩΚΟ-κοι, λες και μιλούν ως από καθέδρας καθηγητές], αλλά και με λόγο ξενοφοβικό και ελιτίστικο [για να μην πω ρατσιστικό και απαξιωτικό για τους μετανάστες], μιλά συνεχώς για τους κινδύνους που αντιμετωπίζει η (ελληνο)κυπριακή κοινωνία από την κάθοδο των μυρίων [των αλλόφωνων, των αλλόθρησκων και των αλλοεθνών]. Όλων αυτών των «ξενικών» που βάσει κάποιου συνωμοτικού και καταχθόνιου σχεδίου βάλθηκαν να αλώσουν την Κύπρο, [την νήσο των αγίων αλλά και των αγρίων] και να μπασταρτέψουν την φυλή ΜΑΣ! Αν φυσικά μέχρι τότε δεν βουλιάξει [η Κύπρος] και καταλήξει στον πάτο της θάλασσας υπό το βάρος των μεταναστών και των πολιτικών προσφύγων [“λαθραίων” και μη]. Κι ασχέτως του αν [ποιος τον λαμβάνει υπ’ όψη] ο νέος ήρωας των “Κοπελιών” του W.C. Blog, ο «μαύρος», Κογκολέζος για την ακρίβεια, [ποδοσφαιριστής της “Ομόνοιας”], Λούα Λούα, φορεί κάτω από την πράσινη ποδοσφαιρική του στολή φανελάκι όπου γράφει “Refugees are human beings” [το οποίο επέδειξε όταν έβαλε γκολ κι ας έφαγε και κιτρίνη κάρτα].
{Στο θέμα με τον Λούα Λούα κάναμε ειδική αναφορά στο προηγούμενο ΜΑΣ post στο υστερόγραφο 2– link: http://aneforiwn.blogspot.com/2010/09/692010-69-69_20.html}.

Δεν θ’ ασχοληθώ [κυρίως γιατί δεν έχω τον χρόνο] με τα όσα γενικώς γράφει ο κος Αντρέας Μορφίτη στα άρθρα του, αλλά ούτε και ειδικώς με το περιεχόμενο του τελευταίου του, προς τον Νίκο Τριμικλινιώτη. Σ’ αυτό σίγουρα θα απαντήσει ο ίδιος ο Νίκος Τριμικλινιώτης. Αλλά πόσα να προλάβει κι αυτός; Προσέξατε στο διαδίκτυο τις επιθέσεις και επικρίσεις που δέχεται από το φασίζον Κίνημα Εθνικής Αντίστασης – ΚΕΑ; [Για πάρετε και μια ιδέα για την ανάπτυξη της φασιστικής ιδεολογίας και του ρατσιστικού λόγου στην Κύπρο, ρίξτε και μια ματιά – αν αντέχετε – στον ισόχωρο του ΚΕΑ και ειδικά στην ανάρτηση τους με τίτλο: “Η λαθρομετανάστευση: Απάντηση στον Τριμικλινιώτη” – link: http://antistasi.org/?p=10664 . ΕΓΩ πάντως, όσο κι αν το πάλεψα δεν κατάφερα να διαβάσω το συγκεκριμένο κείμενο μέχρι τέλους! Απηύδησα!!! Ανακάτσσιασα!!!]

Όμως θα ‘θελα να σημειώσω ότι προβληματισμός για την αύξηση των μεταναστών που εισέρχονται είτε νόμιμα είτε παράνομα στην Κύπρο, υπάρχει σ’ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ. Απ’ εκεί και πέρα όμως δεν μπορούμε να κινδυνολογούμε χωρίς φειδώ και εγκράτεια και μάλιστα απαξιώνοντας μάλιστα συνάνθρωπους ΜΑΣ [που έτυχε να γεννηθούν (ελληνο)κύπριοι], καλλιεργώντας έτσι και αναπαράγοντας ξενοφοβικά και ρατσιστικά σύνδρομα και εμμονές.
Γιατί, τι άλλο κάμνει ο κος Μορφίτη όταν παραθέτει ως «υστερόγραφο» στο άρθρο του [πέραν από τα όσα είχε γράψει προηγουμένως] τα πιο κάτω λόγια από βιβλίο “κάποιου” Ιωάννη Κουτσογιάννη. [Το βράδυ της Δευτέρας παρακολουθώντας από το ΡΙΚ1 την εκπομπή της Ειρήνης Χαραλαμπίδου “Το Συζητάμε”, πρόσεξα να μιλά σε συνέντευξη και κάποιος στρατηγός Ιωάννης Κουτσογιάννης που ήταν μέλος της ελληνικής επιτροπής για τον “Φάκελο της Κύπρου”. Προφανώς είναι το ίδιο άτομο]:
«Ένας λαός*** χωρίς τη γλώσσα του, χωρίς τα ιστορικά του αποθέματα, χωρίς τον πολιτισμό του, χωρίς τη θρησκεία του, χωρίς εθνικά ιδανικά, πολτοποιημένος με αλλόφυλους, χωρίς σύνορα και υποβαθμισμένος σε ανήμπορη μειοψηφία, είναι έτοιμος να χάσει και τον τόπο του».
{*** - Όπου «λαός», διάβαζε ελληνοκύπριοι, γιατί κάποιοι νομιζουν ότι μόνο ελληνοκύπριοι ζουν σ’ αυτόν τον τόπο!}
Αν τα πιο πάνω [που προφανώς ο κος Μορφίτης τα υιοθετεί, αφού τα παραθέτει ως επίλογο] ΔΕΝ συνιστούν κινδυνολογία και ελιτισμό [που καλλιεργεί ξενοφοβικά στερεότυπα], τότε τι εστί ξενοφοβία;

Και διερωτούμαι ΕΓΩ ο αδαής και αφελής:

Μπορούν άραγε οι “λαθραίοι” [και λάθρα βιούντες, ή όπως λαλούμεν εδώ στην Κύπρο «κρυφά που τον κόσμο»;], οι πάμφτωshοι τζιαι “κκιλίντζιηροι” [όπως κάποιοι απαξιωτικά τους λαλούν] μετανάστες να αλλοιώσουν τον πολύτιμο ΜΑΣ [όταν ο δικός ΤΟΥΣ πολιτισμός θεωρείται από τον κάθε “Μορφίτη” κατώτερος του δικού ΜΑΣ]; Πως και με τι μέσα θα το πράξουν, όταν μάλιστα ΔΕΝ έχουν οικονομική δύναμη και ισχύ; Θα καταφέρουν να καθιερωθούν στην κοινωνικοπολιτική ζωή του τόπου και να καθορίζουν πολιτικές χωρίς να αποκτήσουν οικονομική επιφάνεια;

Και τι θα γίνει άραγε τότε; Θα μαθαίνουμε αράπικα, αντί ελληνικά, στα παιδιά μας θα κάμνουν σουννέτιν, αντί να τα βαφτίζουν, ή θα τρωμε βραστό σκυλίσιο κρέας [κάτι σαν "hot dog";] όπως λαλούν πως κάμνουν οι κινέζοι, αντί για αμπελοπούλια;

Από την άλλη οι οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι μετανάστες [χαμηλά ή/και εξευτελιστικά μεροκάματα, πολλές ώρες δουλειάς, καθόλου συνδικαλιστική οργάνωση] και οι άσχημες και συχνά και απαράδεχτες συνθήκες διαβίωσης τους [ανέχεια, μιζέρια ακατάλληλα υποστατικά] προκαλούν εντάσεις κι αντιπαραθέσεις, αυξάνουν την εγκληματικότητα και οδηγούν τους μετανάστες στην περιθωριοποίηση [δημιουργούνται μάλιστα και γκέτο]. Όλ’ αυτά δυσκολεύουν την ενσωμάτωση τους στην κυπριακή κοινωνία.

Κι αυτά τα άσχημα και τ' αρνητικά για τους μετανάστες ΔΕΝ ισχύουν μόνο για τους “μαύρους”, τους “αράπηες”, τες σριλανκέζες τζιαι τες βιετναμεζούες, αλλά και για ευρωπαίους πολίτες από χώρες όπως η Βουλγαρία, η Πολωνία, η Ρουμανία, η Σλοβακία. [Συνήθως όσοι ενσωματώνονται είναι όσοι έχουν αποκτήσει έστω και κάποια στοιχειώδη οικονομική άνεση].

Παρά λοιπόν, να δαιμονοποιούμε τους ανθρώπους, να εξευτελίζουμε την ανθρώπινη ύπαρξη με απαξιωτικές συμπεριφορές και στάσεις και να προβαίνουμε σε κυνήγι μαγισσών [για του λόγου ΣΑΣ παραπέμπω στο τελευταίο post του PolitisPittas με τίτλο “Η σφαγή της Αφροδίτης” – link: http://politispittas.blogspot.com/2010/09/blog-post_17.html], ας αναλογιστούμε για μια στιγμή ότι έχουμε να κάμουμε με ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ!!!
Και τουλάχιστον σεβαστείτε ΤΟΥΣ!!!

Anef_Oriwn
Τετάρτη 22/9/2010

Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

Ανάρτηση 69/2010* [σύντομή, ανεκδοτολογική, αισθησιακή, 69ρική] – Ένα ανέκδοτο 69ρικο κι ένα υστερόγραφον για τους διαδικτυακούς άσπονδους φίλους ΜΟΥ!


[* - Γράφτηκε το Σάββατο 18 του Σεπτέμβρη τρέχοντος έτους]...

Φτάσαμε και φέτος αισίως [από άποψη υγείας αλλά και λειτουργίας του Blog ετούτου – ΔΕΝ το κλείσαμε ούτε και ΜΑΣ το κλείσανε ακόμα], αλλά και μέσα από συμπληγάδες, σκύλλες και χάρυβδες, στην 69η ανάρτηση ΜΑΣ.
Στέκομαι ιδιαιτέρως σ’ αυτήν μια κι ο αριθμός 69 οδηγεί και σ’ άλλους [πονηρούς] συνειρμούς. Γι’ αυτόν το αριθμό έχουν γραφτεί αμέτρητα ερωτικά συγγράμματα, έχουν ειπωθεί χιλιάδες ανέκδοτα με ερωτικό/σεξουαλικό περιεχόμενο και έχουν αφεθεί να πλανώνται στον αέρα [και δη στα χαμηλότερα στρωματά της ατμόσφαιρας] πάμπολλα [ερωτικά] υπονοούμενα και μπηχτές!
Με δκυο λόγια το 69 είναι ένας αριθμός που παραπέμπει σε αισθησιακές καταστάσεις, απελευθερώνει την σκέψη που ταξιδεύει πλέον σε ατραπούς πονηρές και θελκτικές, ενώ κάμνει και την φαντασία να οργιάζει! Και τότε “ΟΛΟΥΣ τους ξέμπαρκους του τρωει το σαράκι”!!!
Έχοντας λοιπόν κι ΕΓΩ κατά νουν, όλ’ αυτά τα αισθησιακά που εκπέμπει ο αριθμός 69, είπα σήμερα να ΣΑΣ διασκεδάσω [έτσι και για την πλάκα ΜΑΣ] μ’ ένα σχετικό ανεκδοτάκι …
Και ήρεμα!
Και πάντοτε να ‘χετε υπ’ όψη ΣΑΣ ότι οι όποιες συγκρίσεις και συνδέσεις με γνωστά ΣΑΣ πρόσωπα και καταστάσεις, ΔΕΝ είναι καθόλου τυχαίες και συμπτωματικές!

****************************
Πρόωρη εκσπερμάτωση και το 69 …

Ένα πρωινό λοιπόν, πάει ένας τύπος, 40ρης και βάλε, στον σεξολόγο.

Ασθενής: Γιατρέ, έχω πρόβλημα πρόωρης εκσπερμάτωσης και η γυναίκα μου είναι πολύ νευριασμένη μαζί ΜΟΥ. Απειλεί μάλιστα ότι θα με εγκαταλείψει και πως θα πάει να βρει άλλο! Αλλά ούτε κι εγώ μπορώ να ευχαριστηθώ το σεξ. Χύνω πολύ γρήγορα. Γιατρέ κάντε κάτι!
Γιατρός: Α! Δεν είναι τίποτα, είναι πολύ απλό! Χρειάζεσαι κάτι που να σε τρομάξει την επόμενη φορά που θα κάνεις σεξ και έτσι θα καθυστερήσει και η εκσπερμάτωση!
Ασθενής: Καλά λέτε ... Και τι μπορεί να είν’ αυτό;
Γιατρός: Χμ…Πάρε αυτό το πιστόλι… [Κι ανοίγει το συρτάρι του γραφείου του και βγάζει ένα πιστόλι] ...
Ασθενής: Πιστόλι; [Ρωτάει έκπληκτος κι απορημένα ο τύπος]. Δηλαδή;
Γιατρός: Πιστόλι κρότου είναι, μην φοβάσαι! Να, κάθε φορά που κάνεις σεξ με την γυναίκα σου και βλέπεις ότι φτάνεις στο τέλος πολύ γρήγορα, θα ρίχνεις μια πιστολιά στον ταβάνι. Ο κρότος θα σε κάνει να τρομάξεις, θα μαγκώνεσαι και έτσι σίγουρα θα καθυστερείς να χύσεις.

Την άλλη μέρα όμως ο τύπος ξανάπαει στον γιατρό... Από το πρόσωπο φαίνεται ότι είναι σ’ άσχημη ψυχολογική κατάσταση.

Ασθενής: Γιατρέ, χάλια η θεραπεία…
Γιατρός: Και γιατί; Τι έγινε;
Ασθενής: Να, χτες φεύγοντας απ’ εδώ πήγα ολόισια σπίτι για να δοκιμάσω την μέθοδο που μου εισηγηθήκατε. Η γυναίκα μου ήταν ακόμα στο κρεβάτι. Είπαμε λοιπόν να κάνουμε το 69! Όταν λοιπόν κατάλαβα ότι θα τελείωνα πρόωρα, βγάζω το όπλο που είχα κρύψει επιμελώς κάτω από το στρώμα και σκάω στα ξαφικά μία στο ταβάνι...
Γιατρός: Ε, και;
Ασθενής: Πρώτον, έπεσαν οι πογιάδες από το ταβάνι και γίναμε κάτασπροι, δεύτερον η γυναίκα μου τρόμαξε τόσο πολύ που δάγκωσε το πουλί μου και έχεσε και στην μούρη μου και τέλος, σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ανοίγει η ντουλάπα και πετάγεται ένας άντρας γυμνός με τα χέρια ψηλά που φώναζε τρέμοντας: «Εγώ κύριε δεν έκανα τίποτα... Δεν είναι αυτό που νομίζετε»!!!

***************************
Έχει και τα αναπάντεχα του το 69!!!

Καλή ΣΑΣ βδομάδα!

********************************
Υστερόγραφον [αφιερωμένο στα Κοπέλια του W.C. Blog]:

Μια και η ανάρτηση είναι πολύ σύντομη [πράμα παράδοξο για την πάρτη ΜΑΣ] και ανεκδοτολογικού περιεχομένου, είπα να αφιερώσω και λίγο χρόνο και χώρο και σε κάποια άλλα “ανέκδοτα” [τα νούμερα και τους γελωτοποιούς του διαδικτύου] τους “άσπονδους φίλους”, “θαυμαστές” και παρακολουθητές ΜΟΥ, τους διαβόητους Αποσκατάδες [sorry Απο(κατα)στάτες, ήθελα να πω] της Δημοκρατίας, γνωστούς και ως W.C. [Βε-Σε]τάδες. Δεν θα πω πολλά [επιφυλάσσομαι για κάποια άλλη φορά για κάτι τέτοιο]. Απλώς να σημειώσω ότι επέστρεψαν Δημήτριοι [και δριμύτεροι για νέες παπαριές – μόνο για λίγο καιρό ξαποσταίνουν και ξανά (προς την) ... μαλακία τραβούν] από τες διακοπές–σεμινάρια όπου ήταν τελευταίως – πήγαν για μετεκπαίδευση.
Μόλις επέστρεψαν λοιπόν το πρώτο που έκαμαν [πέραν από το να λιβανίσουν Εαυτούς και να μηρυκάσουν τα γνωστά περί «κυβερνώσας τρομοκρατίας» και πόσο υποφέρουν όσοι αντιπολιτεύονται τον Χριστόφια – μπαινοβγαίνουν στα μπουντρούμια], κατάργησαν την ανάρτηση σχολίων στα posts του. Όχι πως γινόταν τζιαι καμιά συζήτηση του "χαϊρκού" προηγουμένως [της πλάκα ήταν όλα – οι ίδιοι μάλιστα απαξιούσαν να μπουν σε διάλογο με όσους τολμούσαν καταθέσουν διαφορετικές απόψεις], αποτελούσε όμως μια κατ’ επίφαση δημοκρατικότητα.
Με την «απενεργοποίηση των σχολίων» έχουν πλέον αποκαταστήσει πλήρως την δημοκρατία στην Κύπρο!!! Πόσο φοβούνται τελικά την αντίθετη άποψη. Τελικά ο καθένας με τες εμμονές και τα χούγια του. Μόνοι τους θέλουν να τα λένε και μόνοι τους να τ’ ακούνε! Ε, ρε φασιστούθκια!

Πάντως, ενώ ο κος Περτίτζιης [των Οικολόγων] μάχεται απεγνωσμένα [ομού μετά της κυρά-Παναγιώτενα] να αποδείξει ότι δεν είναι αυτός που διέρρευσε τα έγγραφα του Εθνικού Συμβουλίου, τα “Κοπέλια” της “Επι-Ντροπής” τον κάρφωσαν κανονικά!
Γράφουν στο μπλοκ τους: «Οι Κύπριοι πολίτες, ευχαριστούμε το Κίνημα Οικολόγων, που φρόντισε να μάθουμε τι διαπραγματεύονται για εμάς, χωρίς εμάς, οι “ευέλικτες” διάνοιες του Προεδρικού.»
Άμα έχεις τέτοιους φίλους, τους οχτρούς τι θα τους κάμεις! Ή μήπως ο σκοπός αγιάζει τα μέσα τελικά;


Anef_Oriwn
Σάββατο 18/9/2010


*****************************
Υστερόγραφον 2 [Προσθήκη 20/9/2010]:

Μια και ξεκινήσαμε τα ανέκδοτα για τα “Κοπέλια” του W.C. Blog, θα ΣΑΣ μεταφέρουμε εδώ ακόμα μια γελοιότητα τους. Ανάρτησαν σήμερα στην αριστερή πλευρά του Ακατονόμαστου και φαιδρού blog τους το εξής μικρό κείμενο:

“ΣΟΚ ΣΤΟ ΑΚΕΛ: ΚΑΙ Ο ΛΟΥΑ ΛΟΥΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΑ!!!!”

«Τέτοιο ρεζιλίκι ούτε στους πιο φρικτούς τους εφιάλτες! Το αστέρι της κυβερνητικής ομάδας, Λούα Λούα, λίγες μόνο μέρες μετά τις απαράδεκτες προτάσεις Χριστόφια που ξεπουλούν τα δικαιώματα των προσφύγων, αποφάσισε να διαμαρτυρηθεί με ένα δικό του ιδιαίτερο τρόπο. Μετά το γκολ σε πρόσφατο αγώνα, έβγαλε τη φανέλα της κυβερνητικής ομάδας και αποκάλυψε εσωτερική φανέλα με αντικατοχικό-αντικαθεστωτικό σύνθημα: “ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ” (REFUGEES ARE HUMAN BEINGS). Δημήτρη Χριστόφια, χώνεψέ το καλά: ΟΙ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ ΜΑΣ ΔΕ ΣΟΥ ΑΝΗΚΟΥΝ. Κι αν δεν ακούς εμάς, άκου το Λούα Λούα, που δεν ανέχεται ζώνες φυλετικού διαχωρισμού στην Κύπρο, ούτε καταστρατήγηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μας.»

Φυσικά οι της “Επί-Ντροπής” του W.C. Blog εν τζιαι τόσο βλάκες, αχάπαροι τζι’ ανίδεοι που να μην ξέρουν ή να μην έχουν καταλάβει ότι ο Λούα Λούα μιλά για τους πολιτικούς πρόσφυγες [που βρίσκουν καταφύγιο και στην πατρίδα ΜΑΣ] και τες άσχημες μέχρι και άθλιες συνθήκες κάτω από τες οποίες διαβιούν! Απλώς οι ξενοφοβικοί ρατσιστές και παχύδερμοι [αναίσθητοι] “Απο(κατα)στάτες της Δημοκρατίας” [ως βέροι ΕΥΡΩΚΟ-κοι και εθνικοσοσιαλιστές] βρήκαν την ευκαιρία να κάμουν [κρύο και κακόγουστο] χιούμορ σε βάρος των μεταναστών και πολιτικών προσφύγων! Ε, ρε φασιστούθκια!!!
Για την ιστορία να αναφέρω ότι αφορμή για την ενέργεια του Λούα Λούα, έδωσαν οι πρόσφατοι θάνατοι [στην Κύπρο] δυο συμπατριωτών του [Κογκολέζων] πολιτικών προσφύγων ... Για να δείτε πόσοι ποταποί τζιαι φτηνοί είναι τα Κοπέλια της “Επί-Ντροπής”.

Anef_Oriwn
Δευτέρα 20/9/2010

Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2010

Ανάρτηση 68/2010* [οικονομικοκοινωνική, πολιτική κι αντι-πολιτικάντικη] – Ένα άρθρο [από τον “Πολίτη”] για την ακρίβεια** κι ένα υστερόγραφο.


{* - Το κυρίως κείμενο αυτής της ανάρτησης γράφτηκε την Κυριακή 12 του Σεπτέμβρη του 2010 και το υστερόγραφο την επαύριον Δευτέρα.
** - Τελικά λέμε και γράφουμε «ακρίβεια» ή «ακρίβια»;}

Πολλές συζητήσεις γίνονται τελευταία [και στα ραδιοφωνικά ερτζιανά και στα τηλεοπτικά panels, αλλά και άρθρα δημοσιεύονται στες εφημερίδες] για την ακρίβεια που έχει πλήξει την Κύπρο η για το τσουνάμι αυξήσεων σε είδη πρώτης ανάγκης [γάλα, ψωμί, καύσιμα] που επίκειται λίαν συντόμως. [Κάποιοι φαίνεται έχουν εκ των έσω πληροφορίες]... Αυξήσεις που θα πλήξουν πρώτα και κύρια τα χαμηλά αμειβόμενα στρώματα ή όπως συνήθως λέγεται το καλάθι [αν και έχει γίνει καροτσάκι σήμερα!] της νοικοκυράς ...
Ως συνήθως η αντιπολίτευση [ο “Συναγερμός”, το ΕΥΡΩΚΟ, και εσχάτως η επαναποκτήσασα τη Λυσσαριδική “αγωνιστική” της ταυτότητα ΕΔΕΚ] παρουσιάζει ως κύριο υπαίτιο για την ακρίβεια την πολιτική και τους χειρισμούς της Κυβέρνησης [κι όχι τη διεθνή καπιταλιστική] ... Από την άλλη οι υποστηριχτές της Κυβέρνησης [και οι του ΑΚΕΛ φυσικά] προσπαθούν να αντικρούσουν [συνήθως όμως παίρνοντας αμυντική διάταξη λες και πραγματικά φταίνε] τα λεγόμενα και γραφόμενα της αντιπολίτευσης, παρουσιάζοντας το [φιλολαϊκό, όπως το ονομάζουν] έργο της Κυβέρνησης.
Ένας από τους κύριους επικριτές της Κυβέρνησης [ο οποίος μάλιστα πρωτοστατεί στην αποκάλυψη του αντιλαϊκού πρόσωπου της] είναι ο κρυπτο-“κομμουνιστής” βουλευτής του ΔΗΣΥ [ναι καλά διαβάσατε!] Λεφτέρης Χριστοφόρου! Ο Λεφτερης, λοιπόν, γνωστός στην πιάτσα και ως ο “Δώσ’ τα όλα” [σ’ αντίθεση με τον άλλον συνάδελφο του στο Κόμμα, τον Φούλη, που προσπαθεί να το παίξει και “Robin Hood” των Φτωχών, αλλά τελικά θα μείνει στην Ιστορία ως ο “Κόφ’ τα όλα”], ο Λεφτέρης που λετε, μια την άλλη και σε στυλ «εκατάπιεν-ράδιο», δίνει μαθήματα πως πρέπει να συμπεριφέρεται ένα Αριστερό κόμμα(!!!) [όπως ο ΔΗΣΥ, έναν πράμαν]...
Τις προάλλες μάλιστα ο λαλίστατος Αντιπρόεδρος του ΔΗΣΥ δήλωσε ότι μια κυβέρνηση η οποία εμφανίστηκε με τη φιλολαϊκή ετικέτα, φαίνεται ότι καθημερινά ενοχλείται και αντιδρά αρνητικά γιατί ο ΔΗΣΥ νοιάζεται για την ακρίβεια, για τον Κύπριο καταναλωτή, για το καλάθι της οικοκυράς. Επίσης ο κος Λεφτέρης είπεν ΜΑΣ πως όσο κι εάν ενοχλούνται ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος και η Κυβέρνηση από τις αναφορές των στελεχών του ΔΗΣΥ για την ακρίβεια που πραγματικά μαστίζει τον Κύπριο καταναλωτή, ο ΔΗΣΥ δεσμεύεται ότι θα συνεχίσει πεισματικά να νοιάζεται για τον Κύπριο καταναλωτή, για το καλάθι της οικοκυράς και για τα προβλήματα της καθημερινότητας.
«Δεν μπορούν κάποιοι ούτε με φωνασκίες, ούτε με συνθήματα να συνεχίσουν να παραπλανούν τον κυπριακό λαό. Και ιδιαίτερα μια Κυβέρνηση που απέδειξε ότι δεν είναι φιλολαϊκή αλλά δήθεν φιλολαϊκή Κυβέρνηση», κατέληξε ο κρυπτο-“κομμουνιστής” κος “Δώσ’ τα όλα”.

Πρόθεση ΜΟΥ εδώ ΔΕΝ είναι να κάμω το δικηγόρο της Κυβέρνησης και να παρουσιάσω τα μέτρα που έχει πάρει για αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και των επιπτώσεων της.
Διερωτούμαι όμως:
«Σύντροφε Λεφτέρη μου, αν το κόμμα ΣΟΥ νοιάζεται πραγματικά για τους καταναλωτές, καλό θα ήταν να τα βάζατε και λίγο με αυτούς που φταίνε πραγματικά για τις τιμές. Κι άμα έχετε τα κότσια ή τ’ αρχίδια που ελάλεν τζι’ ο παππούς ΜΟΥ, βγείτε μια μέρα και βάλτε τα με τους μεγαλοεπιχειρηματίες που καθορίζουν τα πάντα σ’ αυτό τον τόπο. Όχι μόνο την εύκολη λύση να κατηγοράς την κυβέρνηση. Αυτό το μπορούμε όλοι μας. Κότσια κυρ-Λευτέρη μου, κότσια,!!!»

Παρακάτω θα παραθέσω κι ένα άρθρο του [Πάφιου δημοσιογράφου] Κώστα Νάνου, από τον “Πολίτη”, στο οποίο καταπιάνεται με την ακρίβεια και τους μηχανισμούς που τη δημιουργούν. Οι μηχανισμοί αυτοί είναι εγγενείς του καπιταλιστικού συστήματος - γεννιούνται μέσα απ’ αυτό το σύστημα και το κυνήγι για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο κέρδος!

Όμως ο κος “Δώσ’ τα όλα” δεν τολμά να αγγίξει το σύστημα και να το επικρίνει. Φυσικά αδυνατεί να το πράξει πρώτα και κύρια λόγω της ιδεολογικοπολιτικής τοποθέτησης του [θιασώτης του καπιταλιστικού συστήματος είναι], κάτι που τον κάμνει και αντιφατικό και λαϊκιστή!

Δυστυχώς όμως και οι αριστεροί κυβερνώντες [ευρισκόμενοι συνήθως σε αμυντική διάταξη, λόγων των πολλαπλών επιθέσεων που δέχονται] στην προσπάθεια τους να αποδείξουν ότι δεν είναι όλα μαύρα κι άραχνα και ότι τα πράματα βελτιώνονται στην [καπιταλιστική] οικονομία ΜΑΣ, γίνονται άθελα τους [αλλά ενίοτε κι άτσαλα] απολογητές του συστήματος. Συχνά μέσα από τον λόγο τους δεν προσπαθούν [ή μπορεί και ν’ αποφεύγουν] να αναδείξουν τον καπιταλισμό ως το κύριο υπαίτιο της κρίσης και θεωρούν ότι με τα μέτρα που λαμβάνουν βοηθούν τους εργαζόμενους. Τούτο είναι μεν αλήθεια αλλά μόνο μερικώς. Στην πράξη και στην ουσία είναι το σύστημα που τελικά διασώζουν! [Κι αυτό το λέει καθαρά κι ο Κώστας Νάνος στο κείμενο του]...

Φυσικά οι κονδυλοφόροι [εκτός από τους πολιτικούς] της αντιπολίτευσης ΠΟΤΕ δεν θα παύσουν [πολλές φορές και μέσα από υπερβολές] να επικρίνουν την Κυβέρνηση για την ακρίβεια. Όπως ας πούμεν, ο Κωστάκης Αντωνίου της “Σημερινής”, καταπιάστηκε με το θέμα της ακρίβειας με σχετικό άρθρο του στην εφημερίδα στες 11 του μηνός υπό τον βαρύγδουπο τίτλο “Τα νοικοκυριά γονατίζουν, η Κυβέρνηση κτενίζεται” - link: http://www.sigmalive.com/simerini/columns/stigma/304336. [ΕΓΩ μέχρι τώρα νόμιζα ότι κάτι άλλο χτενίζεται, αλλά φαίνεται άλλαξαν οι κομμωτικές ΤΟΥ συνήθειες]. Κι εδώ ο αρθρογράφος εξετάζει το ζήτημα της ακρίβειας με ένα καθαρά επιφανειακό και συναισθηματικό τρόπο. Το αποσυνδέει ή δεν το συσχετίζει καθόλου με την παγκόσμια καπιταλιστική οικονομική κρίση και του μηχανισμούς του καπιταλιστικού συστήματος που επιβάλουν τες αυξήσεις στες τιμές ή/και τες ανεβοκατεβάζουν [κάτι που αναλύει πιο κάτω και ο Κώστας Νάνος] ...

Πάντως το πρόβλήμα της ακρίβειας δεν αποτελεί κατ’ εξοχή κυπριακό φαινόμενο [όπως αφήνουν πολλοί να νοηθεί]. Στη σημερινή “Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία” υπάρχει ένα άρθρο με τίτλο “Επιστρέφει το φάντασμα της πείνας πάνω από τη Γη” που αναφέρεται σε κύμα αυξήσεων στες τιμές βασικών προϊόντων ανά τον κόσμο και δη σε χώρες της καπιταλιστικής περιφέρειας [link: http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=12/09/2010&id=202168].

*****************************
Στης ακρίβιας τον καιρό...
[του Κώστα Νάνου, “Πολίτης” 08/09/2010, σελ. 13 – link: http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=968017&-V=archivecolumns ]
[Οι επιχρωματώσεις και υπογραμμίσεις είναι δικές ΜΟΥ, όπως επίσης και η αριθμήσεις και οι σημειώσεις].

“Οι τιμές βασικών καταναλωτικών προϊόντων εκτοξεύτηκαν τα τελευταία χρόνια σε πολύ υψηλά επίπεδα, εξανεμίζοντας την αγοραστική δύναμη των πολιτών. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια άνευ προηγουμένου μεταφορά πλούτου από τις τσέπες των πολλών στα χέρια των ολίγων. Έμποροι, κερδοσκόποι, μεσάζοντες, μονοπωλιακές και πολυεθνικές εταιρείες, που ελέγχουν την αγορά, βρήκαν τον εύκολο και προσφιλή τους τρόπο για να αναπληρώσουν τις ζημιές που υπέστησαν από τα χαρτοφυλάκια των μετοχών τους στα διεθνή χρηματιστήρια, απομυζώντας τους πολίτες σε όλο τον κόσμο.

Εξαίρεση δεν αποτελεί η Κύπρος, στην οποία το εμπόριο όλων σχεδόν των καταναλωτικών αγαθών είναι πλήρως ελεγχόμενο από 20-30 εταιρείες που έχουν επιχειρηματικά πλοκάμια παντού. Από το εμφιαλωμένο νερό μέχρι τις ηλεκτρικές συσκευές, τα αυτοκίνητα, τα καύσιμα και το γάλα, η αγορά λόγω και του μικρού μεγέθους είναι πλήρως ελεγχόμενη. Η φιλοσοφία που θέλει την αγορά να ρυθμίζει τα του οίκου της και ο ανταγωνισμός να αποβαίνει σε όφελος των καταναλωτών, έπαψε προ πολλού να βρίσκει εφαρμογή(1). Στην Κύπρο μάλιστα δεν βρήκε ποτέ εφαρμογή και οι πολίτες δεν επωφελήθηκαν σε καμιά περίπτωση. Ακόμη και στην περίπτωση των τηλεπικοινωνιών, που σε άλλες χώρες ο ανταγωνισμός λειτούργησε θετικά, στην Κύπρο είχαμε το παράδοξο η Βουλή να μην επιτρέπει στην ημικρατική cyta, να μειώσει τις τιμές για να μπουν στην αγορά και να πάρουν μερίδιο οι ενδιαφερόμενοι ανταγωνιστές της(2). Το ίδιο αναμένεται να γίνει και με την ΑΗΚ.

Το μεγαλύτερο όμως παραμύθι που μας πλάσαραν όλα αυτά τα χρόνια είναι ότι η Ε.Ε. δεν επιτρέπει να τεθεί ανώτατο όριο τιμών σε βασικά καταναλωτικά αγαθά(3). Τώρα, κατανοώντας όλοι ότι η ασυδοσία της αγοράς και αυτών που την ελέγχουν μπορεί να οδηγήσει σε κοινωνικές εκρήξεις, σπεύδουν να περάσουν νομοσχέδιο ώστε να επιβάλουν πλαφόν, στο γάλα το νερό και το ψωμί. Ακόμη όμως και τώρα, υπάρχουν οι γνωστοί θιασώτες της ελεύθερης αγοράς που δεν θέλουν να ακούσουν κουβέντα για πλαφόν επιμένοντας στη χρεοκοπημένη φιλοσοφία ότι οι κρατικές παρεμβάσεις εμποδίζουν την ανάπτυξη της οικονομίας(4). Βέβαια, δεν πρέπει να υπάρχουν και αυταπάτες ότι με την επιβολή πλαφόν οι τιμές δεν θα είναι και πάλι υψηλές. Ήδη μια γεύση πήραμε από τον τρόπο που η Επιτροπή Προστασίας Ανταγωνισμού υπολόγισε την τιμή του γάλακτος. Θεωρεί λίγο πολύ λογικό οι παραγωγοί να το πωλούν π.χ. 53 σεντ και οι καταναλωτές να το προμηθεύονται στη διπλάσια τιμή(5).

Το πλαφόν, αν τελικά επιβληθεί, θα υπάρχει απλώς για να τιθασεύει την αγορά όταν αγριεύει και ξεπερνά τα όρια αντοχής και ανοχής της κοινωνίας. Για τη διάσωση και διαιώνιση του συστήματος της αγοράς λοιπόν γίνονται όλα και όχι για την προστασία των καταναλωτών, όπως κόπτονται από το πρωί μέχρι το βράδυ δεξιοί και αριστεροί πολιτικάντηδες που δεν τολμούν να αμφισβητήσουν τους νόμους της αγοράς και του εμπορίου(6).

Τρανό παράδειγμα αυτής της υπόδουλης στάσης που τηρούν όλοι στα αφεντικά της αγοράς, είναι η περίπτωση των καυσίμων, όπου εδώ και 5 χρόνια οι τιμές πολλαπλασιάστηκαν και το κράτος παρέμεινε απλώς θεατής, παρότι πολλές φορές εκπρόσωποί του αναγκάστηκαν να παραδεχθούν δημόσια ότι οι λιανικές τιμές ήταν αδικαιολόγητα υψηλές. Αν τολμούσε κανείς να υποστηρίξει πως το κράτος θα έπρεπε να παρέμβει άμεσα, συστήνοντας κρατική εταιρεία εισαγωγής και εμπορίας καυσίμων, είναι βέβαιο πως οι γνωστοί θιασώτες του συστήματος θα έβγαιναν την επόμενη μέρα λέγοντας πως οι μπολσεβίκοι ανέλαβαν δράση.(7)”


Σημειώσεις, σχόλια και παρατηρήσεις του Ιστολόγου:

(1) Τούτη είναι και η προσφιλής θεωρία του Πρώτου Αντιπρόεδρου του ΔΗΣΥ κου Φούλη, γνωστού και ως “Κόφ’ τα όλα”!

(2) Κώστα Νάνο, πες τα πράματα με τ’ όνομα τους. Δεν είναι σύσσωμη η Βουλή που δεν επέτρεψε στη CYTA να μειώσει τες τιμές της, αλλά τα κόμματα που αποτελούν τους πολιτικούς εκφραστές του κεφαλαίου, δηλ. ο ΔΗΣΥ, το ΔΗΚΟ και λοιποί. Τοιουτοτρόπως έπραξαν [στήριξαν το κεφαλαίο] και όταν καταψήφισαν τες προτεινόμενες φορολογίες για αύξηση του εταιρικού φόρου [μόνο κατα 1%] και γα φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης περιούσιας.

(3) Εδώ μιλάμε για το λεγόμενο «πλαφόν». Ο Φούλης ξεσχίζει γι’ αυτό τα κοστούμια του καθώς είναι εναντίον, ενώ ο Λεφτεράκης κλαυθμυρίζει μασώντας τα λόγια του για να μην πει καθαρά αν είναι υπέρ ή κατά ...

(4) Οι νεοφιλελεύθερες προσεγγίσεις [του Φούλη], οι οποίες επαττίσαν και την παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία μια ώρα αρχύτερα!

(5) Τι διπλάσια, τριπλάσια είναι σήμερα καθώς βρίσκεται στα 1,45 ευρω το λίτρο. Φυσικά μπορεί να ειπωθεί ότι στην Ελλάδα το γάλα πωλείται στον καταναλωτή σε τιμή πέραν των 2 ευρώ, αλλά αυτό ΔΕΝ ΜΑΣ ανακουφίζει! Το μονοπώλιο στο γάλα υπάρχει και η Επιτροπή Προστασίας Ανταγωνισμού μόλις τώρα κατέφερε να βγάλει απόφαση [αν βγάλει τελικά] για τες τιμές του γάλακτος για το 2007!

(6) Μόνο μια Σοσιαλιστική Επανάσταση θα μπορούσε να αμφισβητήσει και ν’ αλλάξει τους νόμους της αγοράς και του εμπορίου!

(7) Ή, όπως θα ‘λεγε και ο συμπαθέστατος κατά τ’ άλλα Φούλης, το κράτος θα μετατρεπόταν, σε τέτοια περίπτωση, πέραν από φούρναρης, πελεκάνος και ξενοδόχος και σε πρατηριούχο!

Έχει κανείς τ' αρχίδια; Λεφτεράκη;

Anef_Oriwn
Κυριακή 12/9/2010

************************
Υστερόγραφον 13/9/2010:
Σερφάροντας σήμερα το δειλινό στην [κυπριακή] Blogόσφαιρα έπεσα πάνω στο τελευταίο post του αγαπητού Γιάννου Ιωάννου – Strovolioti [link: http://strovoliotis.wordpress.com/2010/09/10/%c2%abt%ce%bf-%ce%ba%cf%81%ce%ac%cf%84%ce%bf%cf%82-%cf%80%ce%b1%ce%af%ce%b6%ce%b5%ce%b9-%cf%85%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%b2%ce%bf%ce%bb%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%bc%ce%b5%ce%b3%ce%ac%ce%bb%ce%bf-%cf%81%cf%8c/]. Κι επειδή θεώρησα ότι το κείμενο του έχει έστω έμμεσα σχέση με τα πιο πάνω δικά ΜΟΥ γραπτά, αλλά από την αντίθετη σκοπιά, είπα να του αφιερώσω λίγα σχόλια ...

Σταχυολογώ, κατ’ αρχάς από το κείμενο του:
1. «Η λύση βρίσκεται στην ενδυνάμωση του κράτους στον τομέα των *θεσμών* και του *ελέγχου* της ελεύθερης οικονομίας.»
2. «Και οφείλω να πω ότι, ναι, δεν είναι φυσικά και ο ιδιωτικός τομέας τέλειος. Λάθη, κακή διαχείριση σίγουρα γίνονται. Αφορούν όμως αυτούς που τα κάνουν. Και η αγορά τους αντικαθιστά και προχωρεί χωρίς να επιβαρύνεται ο αχάπαρος φορολογούμενος.»

Και διερωτούμαι [ΕΓΙΩ ο "δογματικός"]:
1. «Ο *έλεγχος* της ελεύθερης οικονομίας» δεν αποτελεί τροχοπέδη για τη [νεοφιλελεύθερη] καπιταλιστική ανάπτυξη; [Για τους θιασώτες και απολογητές του καπιταλιστικού συστήματος «ανάπτυξη» σημαίνει παραγωγή πλούτου - για ποιους όμως;]
2. Μπορεί όμως πραγματικά και ουσιαστικά να ελεγχθεί η «ελεύθερη οικονομία»;
3. Αφού πάντα θα υπάρχει το κυνήγι του χρήματος και του εύκολου κέρδους άραγε μπορεί αν καταργηθούν ή/και να εκλείψουν οι διαπλοκές και η διαφθορά;
4. Τζιαι λαλώ τωρά ΕΓΙΩ, ένας δκιαολιζόμενος [αριστερίζων] πολίτης; «Σε μια κοινωνία υπό κρίση [οικονομική, κοινωνική, πολιτική], όπως ας πούμεν, είναι λίγο πολύ η δική ΜΑΣ η κυπριακή, είναι δυνατόν καλλιεργηθούν και να παραχθούν σταθερές θεσμικές αξίες οι οποίες να δώσουν νέες προοπτικές και νέο αέρα στο ίδιο το σύστημα που προκάλεσε την κρίση [και θα συνεχίσει να προκαλεί κρίσεις] και κατέλυσε/κατάργησε τους όποιους μέχρι τώρα ισχύοντες θεσμούς»;

Anef_Oriwn
Δευτέρα 13/9/2010

Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου 2010

Ανάρτηση 67/2010 [σύντομη, επετειακή, ποιητική, χιλιανή κι αμερικάνικη] – Για το πραξικόπημα στη Χιλή κι ένα ποίημα του Πάμπλο Νερούντα.


Παρακάμπτοντας για λίγο την κυπριακή επικαιρότητα [ας πούμεν τες συζητήσεις και προτάσεις για το περιουσιακό], προχωρώ στα γρήγορα [χωρίς πολλές λαφαζανιές και λόγια περιττά] σε μια σύντομη επετειακή ανάρτηση. Στόχος και σκοπός ΜΟΥ είναι να θυμίσω ότι σήμερα, 11 του Σεπτέμβρη, εκτός από επέτειος των τρομοκρατικών κτυπημάτων [το 2001] στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης [αλλά κι αλλού στις Ηνωμένες Πολιτείες] από αμερικανο- εκπαιδευμένους Αλ-Καϊντανούς τρομοκράτες, υπάρχει ακόμα μια [πιο] θλιβερή επέτειος.

Σήμερα είναι και η επέτειος του αμερικανοκίνητου στρατιωτικού πραξικοπήματος στην Χιλή που έγινε στες 11 του Σεμπτέβρη του 1973. Το χουντικό εκείνο πραξικόπημα ανέτρεψε την νόμιμη αριστερή κυβέρνηση της “Unidad Popular” και τον (αστικο)δημοκρατικά εκλεγμένο Πρόεδρο της χώρας μαρξιστή και σοσιαλιστή Σαλβαντόρ Αλιέντε. Ο Αλιέντε μάλιστα σκοτώθηκε, υπερασπιζόμενος τη νομιμότητα, κατα την επίθεση των πραξικοπηματιών στο Προεδρικό Μέγαρο. Με το πραξικόπημα εγκαθιδρύθηκε στη χώρα μια στυγνή και αιμοσταγής φασιστική δικτατορία που έβαλε τη χώρα στον γύψο για πολλά χρόνια. Χιλιάδες οι δολοφονημένοι, οι συλληφθέντες, οι βασανισθέντες. Πολύ παραστατικά δίνει το κλίμα εκείνων των ημερών [περιγράφοντας τες επεμβάσεις και την οργάνωση του πραξικοπήματος από τους αμερικάνους, την τρομοκρατία, τες συλλήψεις, τα βασανιστήρια, τες δολοφονίες] ο Κώστα Γαβράς στην ταινία του “Ο Αγνοούμενος”. Προσωπικά την έχω δει 2-3 φορές! [Την έπαιξε μερικές φορές το ΡΙΚ κατα σε επετείους της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο]! Αν δεν την έχετε δει, κάντε το έστω και τώρα. Η ταινία παρουσιάζει τα γεγονότα εκείνης της εποχής στην Χιλή μέσα από τες προσπάθειες ενός συντηρητικού και θρησκευόμενου αμερικανού να βρει τον αριστερό δημοσιογράφο γιο του [αμερικανός κι αυτός φυσικά] που εργαζόταν στην Χιλή για μια τοπική αριστερή εφημερίδα και εξαφανίστηκε τες μέρες τους πραξικοπήματος. Τελικά τον εντόπισε αλλά νεκρό – δολοφονημένο από τα όργανα του φιλοαμερικάνικου νέου [χουντικού] καθεστώτος του δικτάτορα στρατηγού Πινοσέτ!

[Τότε, το 1973, ήμουν έφηβος και θυμάμαι πως εναγωνιωδώς καρτερούσαμε να μάθουμε δκυό πράματα για τες εξελίξεις γύρω από το πραξικόπημα, παίρνοντας πρωί - πρωί την “Χαραυγή”].

Σήμερα το πρωί άκουα τον Ρικάρντο Λόπεζ [χιλιανός που ζει στην Κύπρο] να μιλά στον “ΑΣΤΡΑ” [για την επέτειο του πραξικοπήματος αλλά και για την παγίδευση 33 χιλιανών μεταλλωρύχων στα έγκατα της γης - σε βάθος 700 μέτρων - και των προσπαθειών που καταβάλλονται για τον απεγκλωβισμό τους] να λέει ότι η σημερινή δεξιά κυβέρνηση της Χιλής, προσπαθεί να βγάλει από τες φυλακές τους καταδικασθέντες για συμμετοχή στο πραξικόπημα ή/και για βασανιστήρια και δολοφονίες. [Κάτι παρόμοιο μ’ αυτό που ‘καμε κι ο Κληρίδης μόλις εκλέγηκε Πρόεδρος της Δημοκρατίας με τους 62 απολυθέντες για αντικυβερνητική δράση δημόσιους υπαλλήλους, τους όποίους επανέφερε στες δουλειές τους!]

Κλείνοντας το σύντομο αυτό [επετειακό] κείμενο μου θα παραθέσω [αμέσως πιο κάτω] και τιμής ένεκεν, ένα ποίημα του χιλιανού κομμουνιστή ποιητή Πάμπλο Νερούντα [1904-1973 – Πέθανε στες 23 του Σεπτέμβρη του 1973, δηλ. μόνο μερικές μέρες μετά το πραξικόπημα]. Στο ποίημα ο ποιητής εξυμνεί τη ζωή και τον άνθρωπο – αυτόν που παραμένει ανήσυχος και δεν βολεύεται:

“Ωδή στη ζωή”
(του Πάμπλο Νερούντα)

“...Αργά πεθαίνει εκείνος που γίνεται σκλάβος της συνήθειας.


Εκείνος που επαναλαμβάνει το ίδιο ταξίδι κάθε μέρα.

Εκείνος που δεν αλλάζει το βήμα του,
που δεν ρισκάρει
και δεν αλλάζει τα χρώματα των ρούχων του,
εκείνος που δεν μιλάει σε όσους δεν ξέρει.

Αργά πεθαίνει εκείνος που την τηλεόραση κάνει γκουρού του.

Αργά εκείνος που αποφεύγει το πάθος,
πεθαίνει αυτός που προτιμά το μαύρο από το λευκό,
που δεν αντέχει τα συναισθήματα
τα ίδια που κάνουν τα μάτια να λάμπουν,
εκείνα που κάνουν την καρδιά να χτυπούν.

Αργά πεθαίνει αυτός που δεν ρισκάρει τη βεβαιότητα
για την αβεβαιότητα,

που κρύβει το κυνήγι των ονείρων του.

Εκείνος που δεν επιτρέπει στον εαυτό του, μια φορά έστω στη ζωή του
να πετάξει από πάνω του “φιλικές συμβουλές”

Αργά πεθαίνει εκείνος που καταστρέφει την ίδια του την αγάπη,

Πεθαίνει εκείνος που δεν επιτρέπει στον εαυτό του να βοηθηθεί....

Αργά πεθαίνει όποιος εγκαταλείπει κάτι, πριν καν το αρχίσει.

Εκείνος που δεν κάνει ερωτήσεις για όσα δεν ξέρει,
εκείνος που δεν απαντάει για όσα ξέρει

Ας αποφύγουμε αυτές τις μικρές δόσεις θανάτου
με το να θυμόμαστε πως το να ζεις απαιτεί πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια από την απλή διαδικασία της αναπνοής...”

Anef_Oriwn
Σάββατο 11/9/2010

Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2010

Ανάρτηση 66/2010 [έκτακτη, επίκαιρη, οικολογική, περιβαλλοντολογική και υγειονομική] – Για τα σκουπίδια και τα λύματα στην περιοχή των Κοκκινοχωρίων.


Εισαγωγή:
Σήμερα θ’ ασχοληθούμε [μεγαλοπρεπής πληθυντικός] μ’ ένα θέμα από την τρέχουσα επικαιρότητα [όχι όμως από τα συνήθη πολιτικολογικά, κοινωνικά ή τα περί ανέμων, υδάτων και στερεών με τα οποία καταπιάνομαι]... Είναι ένα επίκαιρο οικολογικό και περιβαλλοντικό ζήτημα που έχει σχέση με τη διαχείριση των σκουπιδιών [αλλά και ευρύτερα των απορριμμάτων και αποβλήτων – υγρών και στερεών] στην περιοχή των Κοκκινοχωρίων και στην Ελεύθερη Περιοχή της Επαρχίας Αμμοχώστου.
Το θέμα/ζήτημα/πρόβλημα αυτό [αρκετά παλιό και επίμαχο] βγαίνει από καιρού εις καιρό στην επιφάνεια [από την κατάψυξη και την ναφθαλίνη] και μετά από διάφορες κυβερνητικές ενέργειες, και προκαλεί τριβές, εντάσεις και αναταράξεις. Βλέπετε δεν είναι εύκολο [ή πρακτικά δυνατόν] όλοι οι κάτοικοι μια κοινότητας ή/και οι κατά τεκμήριο εκπρόσωποι της [δηλ. τα εκλεγμένα μέλη της Τοπική Αρχής] να συμφωνήσουν, να δεχτούν [ή και να ανεχτούν], τη δημιουργία, παρουσία και ύπαρξη στην επικράτεια της κοινότητας τους, έργων και μονάδων που θεωρητικά ή εν δυνάμει μπορεί να προκαλέσουν οχληρία ή/και να θέσουν σε κίνδυνο την υγεία των κατοίκων [αν και εδώ που τα λέμε πολλές φορές οι πρωτοστατούντες σε τέτοιες αντιδράσεις και κινητοποιήσεις είναι άνθρωποι των οποίων επηρεάζονται ή θα επηρεαστούν άμεσα ή έμμεσα οι περιουσίες ή άλλα προσωπικά συμφέροντα από τέτοια έργα.

Το επίμαχο, λοιπόν, θέμα της διαχείρισης των σκυβάλων στη συγκεκριμένη περιοχή επανήλθε στην επικαιρότητα τις προάλλες [την 1η του μηνός] λόγω των εντόνων αντιδράσεων κατοίκων της Ορμήδειας για την ανέγερση Διαμετακομιστικού Σταθμού Οικιακών Στερεών Απορριμμάτων στα χωρικά χώματα της Κοινότητας τους, παρά το διατηρητέο παλιό εξωκλήσι του Άη Γιώρκη της Αγκόνας [ασχέτως αν τα χωράφια στη συγκεκριμένη περιοχή ανήκουν ή γειτνιάζουν με γη που ανήκει ως επί το πλείστον σε Ξυλοφαΐτες τζιαι Αυκορίτες – στον χώρο υπάρχουν φάρμες με αγελάδες, περβόλια και καλλιέργειες]. Με τις ενέργειες τους οι Ορμηδκιώτες τελικά ματαίωσαν την έναρξη των κατασκευαστικών εργασιών για την ανέγερση του Σταθμού μεταφόρτωσης των σκυβάλων της περιοχής. Φυσικά αυτά τα “ανεπιθύμητα” έργα ΔΕΝ μπορούν να χωροθετηθούν στον αέρα ή στον ουρανό, αλλά κάτω στη γη. Έχω όμως την άποψη ότι πολλές φορές οι γραφειοκράτες τεχνοκράτες λειτουργοί των διάφορων εμπλεκομένων υπηρεσιών και υπουργείων δεν κάμνουν 
[για διάφορους λόγους] και τες πιο ενδεδειγμένες επιλογές και προτάσεις [χώρων],  ή/και παραλείπουν [ίσως και σκόπιμα για να αποτρέψουν τυχόν αντιδράσεις, ή ίσως και από ελιτισμό] να ενημερώσουν σωστά, ολοκληρωμένα κι έγκαιρα τον κόσμο γι’ αυτά τα έργα – για τα θετικά και τα αρνητικά τους.

Δεν διεκδικώ δάφνες ειδικού για περιβαλλοντικά/οικολογικά ζητήματα, ούτε έχω ζηλέψει τη δόξα του Blogger Aceras πάνω σε τέτοια θέματα και ούτε προσπαθώ να τον μιμηθώ ... Επειδή όμως λίγο - πολύ γνωρίζω την περιοχή κι έχω μελετήσει και λίγο το θέμα, είπα να εκφράσω [και να καταθέσω] κι ΕΓΩ [σιγανά και ταπεινά] τες απόψεις ΜΟΥ.Εξακολουθώ όμως να θεωρώ ότι τα οικολογικά/περιβαλλοντικά συγγράμματα του φίλου Aceras ΔΕΝ παίζονται! Αυτό είναι ευρέως παραδεχτό, γι’ αυτό και ενίοτε όταν κάποιοι διαφωνούν με τες πολιτικές του τοποθετήσεις τον καλούν [ειρωνικά] να «...επιστρέψει στις τσούρες, τα οικολογικά και ενίοτε τα ομοφοβικά και ξενοφοβικά συγγραμματα [του] τα οποία αποπνέουν γραφικότητά μαζι με το “ασπρο-μαυρο” που γνωρίζει τόσο καλά...»

*****************************
Χωροθέτηση του σταθμού μεταφόρτωσης σκυβάλων στην Ορμήδεια.
A. Το ιστορικό της επιλογής του χώρου παρά το εξωκλήσι τ’ Άη Γιώρκη της Αγκόνας.
Η ιστορία ξεκινά [τουλάχιστον όπως ΕΓΩ τη γνωρίζω] κατά τες αρχές της νέας χιλιετίας και σχετίζεται [έμμεσα] και με τη δημιουργία αποχετευτικού συστήματος για τα οικιακά λύματα [άλλη πονεμένη ιστορία κι αυτή!] για τες [υπόλοιπες] κοινότητες της Ελεύθερης Περιοχής Αμμοχώστου [Δερύνεια, Φρέναρος, Βρυσούλλες, Αυγόρου, Δάσος Άχνας, Λιοπέτρι, Σωτήρα – για τους δήμους Αγίας Νάπας και Παραλιμνίου είχε ήδη κατασκευαστεί και λειτουργούσε αποχετευτικό σύστημα] και τρεις κοινότητες της Επαρχίας Λάρνακας [Ξυλοφάγου, Ορμήδεια, Ξυλοτύμπου]. Στον σχεδιασμό αυτόν περιλαμβανόταν και η κατασκευή Σταθμού Επεξεργασίας Οικιακών Λυμάτων παρά το Φράγμα της Άχνας.
[Να σημειώσω ότι οι κοινότητες της περιοχής είναι αρκετά μεγάλες με πέραν των 3000 κατοίκων εκάστη. Τα όρια ταχύτητας στους δρόμους που συνδέουν τες κοινότητες μεταξύ τους κυμαίνονται από 50 έως 80 χιλιόμετρα την ώρα, με αποτέλεσμα τα ιδιωτικά αυτοκίνητα να καθίστανται σχεδόν αχρείαστα. Όπως πάμε θα χρησιμοποιούμε πλέον για τες μετακινήσεις ΜΑΣ τη δημόσια συγκοινωνία ή θα πάρουμε ποδήλατα!]

Η πρόταση για χωροθέτηση του Σταθμού Επεξεργασίας Οικιακών Λυμάτων κοντά σε μια οικολογικά ευαίσθητη και προστατευόμενη περιοχή [το Φράγμα της Άχνας χαρακτηρίζεται στη Δήλωση Πολιτικής ως Τοπίο Εξαιρετικής Φυσικής Ομορφιάς], προκάλεσε [ως ήταν φυσικό] τις δικαιολογημένες αντιδράσεις [ή αποτέλεσε το άλλοθι για αντιδράσεις] κάτοικων [επηρεαζόμενων και μη] των δύο κοινοτήτων που γειτνιάζουν με το Φράγμα. Πρώτα της Κοινότητας του Δάσους Άχνας [με την Τοπική Αρχή όμως να συμφωνεί με την εκεί χωροθέτηση του έργου] και ακολούθως και των κατοίκων της κοινότητας Αυγόρου [καθώς η μονάδα επεξεργασίας θα χωροθετείτο πολύ κοντά στην κοινότητα αυτή], με το Κοινοτικό της Συμβούλιο να λέει κατ’ αρχάς και κατ’ αρχήν ΟΧΙ. Παράλληλα όμως υποβάλλει και προτάσεις για αντισταθμιστικά μέτρα προς όφελος της Κοινότητας σε περίπτωση κατασκευής του Σταθμού Επεξεργασίας στον συγκεκριμένο χώρο [αντιφατική στάση] και να προτείνει από την άλλη και υπαλλακτικούς χώρους για την κατασκευή του έργου. “Ήξεις αφίξεις” η στάση της εν λόγω Τοπικής Αρχής!

Να σημειώσω ότι το Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων υποστήριζε ένθερμα [γιατί άραγε;] την κατασκευή του Σταθμού παρά το Φράγμα, τη στιγμή μάλιστα που έπρεπε να προβληματίσει η περιβαλλοντική μελέτη [που έγινε από μια γαλλική εταιρεία] για τα κενά και τα ερωτηματικά που άφηνε. [Ας πούμεν, προνοούσε όπως το επεξεργασμένο νερό, το οποίο η Υπηρεσία Περιβάλλοντος θεωρούσε ως απόβλητο, θα αποθηκευόταν μέσα στο ίδιο το Φράγμα! Κάτι τέτοιο θα ήταν οικολογικά ενδεδειγμένο;]

Μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια λειτουργών του Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων να επεξηγήσουν στους κάτοικους του Αυγόρου και του Δασακιού [σε συγκέντρωση στο Αυγόρου], τα τυχόν οφέλη που θα είχαν από το έργο [βασικά μπόλικο νερό για άρδευση], το εν λόγω κυβερνητικό Τμήμα αναδιπλώθηκε ανωμάλως και χωρίς περαιτέρω διαβουλεύσεις, αλλά παρασκηνιακά και γραφειοκρατικά [σε κλειστά δώματα] έκαμε νέες σκέψεις και προχώρησε σε νέους σχεδιασμούς. Μετά από εισήγηση του ιδίου του Κοινοτικού Συμβουλίου Ορμήδειας προτάθηκε ως χώρος για την κατασκευή του Σταθμού Επεξεργασίας Οικιακών Λυμάτων, αλλά για 5 ΜΟΝΟ κοινότητες [το Ξυλοφάγου, την Ορμήδεια, την Ξυλότυμπου, το Αυγόρου και το Δάσος Άχνας] στην περιοχή του Άη Γιώρκη της Αγκόνας. Να πως μπήκε στο χορό τζι’ Άης Γιώρκης, μεγάλ' η χάρη ΤΟΥ]! [Να αναφέρω ότι η εν λόγω περιοχή βρίσκεται στην επικράτεια των Βρετανικών Βάσεων. Εκείνο που προκαλεί ερωτήματα είναι το ότι, ενώ οι κοι λειτουργοί του Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων έλεγαν πως οι Βάσεις δεν αποδέχονταν πρόταση για χωροθέτηση του Σταθμού σε έδαφος τους κοντά στες Βρυσούλλες αντι στο Φράγμα, δέχτηκαν με σχετική ευκολία τούτος να γίνει κάπου αλλού].

Οι Τοπικές Αρχές του Δάσους Άχνας και του Αυγόρου δεν αποδέχτηκαν αυτή την πρόταση. Το Κοινοτικό Συμβούλιο του Αυγόρου μάλιστα, κρίνοντας [ως φαίνεται] την εξέλιξη και την επιλογή αυτή ως δυσμενέστερη για την Κοινότητα, επανήλθε για να προτείνει, το ίδιο αυτή τη φορά, ως χώρο για τη κατασκευή του Σταθμού, την περιοχή του Φράγματος της Άχνας. Πρότεινε όμως όπως ο Σταθμός χωροθετηθεί όσο το δυνατό πιο μακριά από την λεκάνη του Φράγματος [το χώρο αποθήκευσης του νερού, ο οποίος παρεμπιπτόντως φέτος γέμισε – κάτι που έχει χρόνια να γίνει] και όπως τούτος εξυπηρετεί και τες 10 ενδιαφερόμενες κοινότητες. [Επ’ αυτού έχω μια διαφορετική άποψη την οποία θα καταθέσω πιο κάτω, στο σημείο Β2].
Τούτη η πρόταση έχει γίνει τελικά αποδεκτή κι από την πολιτεία και ως φαίνεται προχωρούν και οι διαδικασίες για έναρξη των κατασκευαστικών εργασιών. [Ήδη σε κάποιες κοινότητες όπως στο Ξυλοφάγου γίνονται και τα έργα στους δρόμους για το εσωτερικό αποχετευτικό δίκτυο].

Στο μεταξύ όμως με βάση τον κυβερνητικό σχεδιασμό για κατάργηση των τοπικών σκυβαλότοπων [χωματερών] στες διάφορες κοινότητες και τη δημιουργία του ΧΥΤΥ στην Κόσσιη [το οποίο εξυπηρετεί τόσο τες κοινότητες της Επαρχίας Λάρνακας όσο και εκείνες της Επαρχίας Αμμόχωστου], κατέστη αναγκαία και η δημιουργία σταθμών μεταφόρτωσης των οικιακών σκυβάλων. Ένας τέτοιος σταθμός έχει ήδη γίνει και λειτουργεί στην Σκαρίνου, αλλά επιβάλλεται η δημιουργία τουλάχιστον και ενός για την Επαρχία Αμμοχώστου. Ο αρχικός χώρος που προτάθηκε και συζητείτο ήταν σε κάποια “λαξιά” [ρεματιά] στην περιοχή νότια της κοινότητας Ξυλοφάγου [προς τη θάλασσα], αλλά αυτή η πρόταση δεν έγινε αποδεκτή από την Κοινότητα. Ακολούθως ήρθε ο Δήμος του Παραλιμνίου και πρότεινε από μόνος του όπως ο εν λόγω σταθμός κατασκευαστεί στην Βιοτεχνική Ζώνη του Δήμου, κάτι το οποίο δέχτηκαν όλες οι κοινότητες της Ελεύθερης Περιοχής Αμμόχωστου. Όμως, προφανώς λόγω αντιδράσεων από τόπακες ο Δήμος ανέκρουσε πρύμναν και υπαναχώρησε. Και τότε σαν από μηχανής Θεός παρουσιάστηκε και πάλι το Κοινοτικό Συμβούλιο Ορμήδειας για να σώσει την κατάσταση. Με μια κατά πλειοψηφία απόφαση του [κυρίως λόγω των ψήφων της πλειοψηφούσας Αριστεράς!] πρότεινε το χώρο του Άη Γιώρκη της Αγκόνας για την κατασκευή του Διαμετακομιστικού Σταθμού. Φαίνεται ότι οι Ορμηδκιώτες τοπικοί [αριστεροί] “άρχοντες” δεν συμβιβάστηκαν με το γεγονός ότι η Κοινότητα τους θα έχανε τα αντισταθμιστικά οφέλη που τους είχαν υποσχεθεί όταν δέχονταν αρχικά την κατασκευή του Σταθμού Επεξεργασίας Λυμάτων. Όμως αυτή η απόφαση της Τοπικής Αρχής [την οποία η Κυβέρνηση δέχτηκε μετά χαράς μεγάλης καθώς την έβγαζε από τα αδιέξοδα και τους προβληματισμούς για επιλογή του χώρου κατασκευής του Σταθμού μεταφόρτωσης], πυροδότησε έντονες αντιδράσεις κυρίως από Ορμηδκιώτες αλλά και μερικώς από Αυκορίτες. [Οι τελευταίοι λέσιν, ας πούμεν: «Δεχτήκαμε να γίνει ο σταθμός για τα λύματα στο Φράγμα για να μην γίνει στον Άη Γιώρκη, τζιαι εν να ΜΑΣ βάλετε άλλον μπελάν τζιαμέ;»]

*************************************
B. Σκέψεις, ερωτήματα, εισηγήσεις και προτάσεις του Ιστολόγου:Διαλογιζόμενος τζιαι δκιαολιζόμενος παρακολουθώντας εκ του σύνεγγυς τη όλη υπόθεση, έχω καταλήξει στα ακόλουθα:
1. Για τον Διαμετακομιστικό σταθμό.
i. Το έδαφος στην περιοχή του Άη Γιώρκη της Αγγόνας είναι σχεδόν επίπεδο και ελαφρά ανυψωμένο σε σχέση με τα γύρω χωράφια. Στην περιοχή εύκολα κάποιος μπορεί να σημειώσει ότι παρατηρείται γεωργοκτηνοτροφική ανάπτυξη. Υπάρχουν φάρμες και κτηνοτροφικά υποστατικά, περβόλια, θερμοκήπια, τριφύλλια, πατατοφυτείες κι άλλες καλλιέργειες, μεμονωμένες κατοικίες, καθώς και το παλιό και παραδοσιακό εκκλησάκι του Άη Γιώρκη [αναπαλαιωμένο και συντηρημένο από το Τμήμα Αρχαιοτήτων] μ’ ένα μικρό αλσύλλιο στον περιφραγμένο του χώρο. Μια τέτοια κατασκευή με τα υποστατικά της να προεξέχουν όλων των άλλων κατασκευών θα αλλοιώσουν τον αγροτικό χαρακτήρα της περιοχής. Άστε που δεν είναι εύκολο να βγάλεις από το μυαλό των ανθρώπων ότι δεν θα προκαλείται οχληρία [δυσοσμία και ρύπανση] και δεν θα εγκυμονούν κίνδυνοι για την δημόσια υγεία.

ii. Η πρόσβαση των σκυβαλοφόρων από τες διάφορες κοινότητες της περιοχής στο συγκεκριμένο χώρο [του προτεινόμενου Σταθμού μεταφόρτωσης], όπως και η αναχώρηση από τον Άη Γιώρκη των μεταφορτωμένων σκυβαλοφόρων –trailer [με τες καρότσες] δεν θα είναι καθόλου εύκολες υποθέσεις. Έχω την άποψη ότι θα υπάρξει σοβαρό πρόβλημα προσβασιμότητας. Θα προκληθούν κυκλοφοριακά προβλήματα καθώς και προβλήματα οχληρίας, [δυσωδίας και ηχορύπανσης] κυρίως στην κοινότητα Ορμήδειας και πολύ πιθανόν και στο Αυγόρου και το Ξυλοφάγου [κοινότητες από τις οποίες θα περνούν τα σκυβαλοφόρα άλλων κοινοτήτων]. Από την άλλη μπορούν να ΜΑΣ πουν οι φωστήρες λειτουργοί των διάφορων κρατικών υπηρεσιών πως κι από που θα φεύγουν τα trailer–σκυβαλοφόρα με τες καρότσες γεμάτες σκουπίδια για να βγουν στον αυτοκινητόδρομο Αγίας Νάπας – Ριζοελιάς για να πανε για το ΧΥΤΥ της Κόσσιης; Θα κατασκευάσουν νέο δρόμο;

iii. Γιατί τα οικιακά απορρίμματα από τους δήμους της Αγίας Νάπας και του Παραλιμνίου, συμπεριλαμβανομένης και της απομακρυσμένης τουριστικής περιοχής του Πρωταρά [με τα σκουπίδια κατακόρυφα αυξημένα κατά την καλοκαιρινή τουριστική περίοδο], αλλά κι από την Δερύνεια και τη Σωτήρα και ίσως κι από το Φρέναρος, να καταλήγουν σε Σταθμό μεταφόρτωσης στην Ορμήδεια; Γιατί να μην δημιουργηθεί άλλος διαμετακομιστικός σταθμός πιο κοντά σ’ αυτές τες κοινότητες. Μια τέτοια υπαλλακτική λύση θα μείωνε και τα κόστη μεταφοράς από τες κοινότητες και θα έκαμνε και τον προτεινόμενο στην Ορμήδεια σταθμό [αν τελικά κατασκευαστεί εκεί] και μικρότερο και κατ’ επέκταση με λιγότερες επεμβάσεις και επηρεασμούς του φυσικού περιβάλλοντος.

iv. Γιατί όμως να μη επανέλθει η πρόταση όπως ο Διαμετακομιστικός Σταθμός κατασκευαστεί στην περιοχή του Ξυλοφάγου, σε κάποια “λαξιά” νότια του χωριού, κάτι που θα παρείχε και φυσική κάλυψη στον Σταθμού [να μην είναι ορατός από το δρόμο], όπως έγινε και με τον Σταθμό στην Σκαρίνου;
[Όταν πήγαινα – ιδιωτικώς - να επισκεφτώ τον εν λόγω Σταθμό και παρ’ όλο που ΜΟΥ είχαν πει που βρίσκεται - δεξιά του Παλαιού Δρόμου Λευκωσίας -Λεμεσού, λίγο πριν το στρίψιμο για την Σκαρίνου - δυσκολεύτηκα να τον εντοπίσω. Περισσότερα για τον Διαμετακομιστικό Σταθμό Σκαρίνου θα βρείτε στο Blog του Επιτρόπου Περιβάλλοντος κου Θεοπέμπτου στο link: http://picasaweb.google.com/theopemptou/20090317SkarinouDiakomistikos#slideshow/5314214175755304482 ].
Πέραν τούτου όμως, ένας Σταθμός στο Ξυλοφάγου θα μπορούσε να έχει τέτοια μεγέθη που να εξυπηρετεί ΜΟΝΟ τες κοινότητες Ξυλοφάγου, Λιοπετριού, Αυγόρου, Δάσους Άχνας, Ξυλοτύμπου, Ορμήδειας και Βρυσούλλων. Και η θέση χωροθέτησης του θα παρείχε και τη δυνατότητα για άμεση πρόσβαση στο highway!
2. Για τον Σταθμό Επεξεργασίας Λυμάτων.

Δκυο - τρεις κουβέντες θα πω στα σύντομα και για το άλλο καυτό θέμα που απασχολεί τον κόσμο της Ελεύθερης Περιοχής Αμμόχωστου, το αποχετευτικό και την κατασκευή Σταθμού Επεξεργασίας Οικιακών Λυμάτων [που όπως προείπα έχει προγραμματισθεί να γίνει στην Περιοχή του Φράγματος της Άχνας, και για τες 10 κοινότητες]:

i. Ο Δήμος Δερύνειας και η Κοινότητα της Σωτήρας θα μπορούσαν να συνδεθούν [νομίζω χωρίς προβλήματα και πολλές φασαρίες] με το υφιστάμενο Αποχετευτικό σύστημα της Αγίας Νάπας – Παραλιμνίου.ii. Στην περιοχή του Φράγματος της Άχνας και πιο συγκεκριμένα κοντά στο round-about ή το ανατιναγμένο από τους ΕΟΚΑΒητατζιήδες ππολίτσιν [Αστυνομικό Σταθμό] της Άχνας, θα μπορούσε να κατασκευαστεί σχετικά μικρής εμβέλειας σταθμός επεξεργασίας οικιακών λυμάτων που θα εξυπηρετούσε τις κοντινές κοινότητες του Δάσους Άχνας, των Βρυσούλλων, του Αυγόρου και της Ξυλοτύμπου. Έτσι περιορίζεται και υπερφόρτωση με εγκαταστάσεις και υποστατικά της οικολογικά προστατευόμενης αυτής περιοχής και γίνεται χρήση μικρότερης έκτασης γης για τες ανάγκες του Σταθμού.iii. Για τες υπόλοιπες κοινότητες της περιοχής [δηλ. το Ξυλοφάγου, την Ορμήδεια, το Λιοπέτρι και το Φρέναρος] θα μπορούσε να κατασκευαστεί έτερος σταθμός κι αυτός σε κάποια “λαξιά” μεταξύ Ξυλοφάγου και Ορμήδειας [γιατί όχι και στο ίδιο μέρος με τον Διαμετακομιστικό Σταθμό] ή σε κάποιο εγκαταλελειμμένο λατόμι στην Περιοχή του Ποταμού Λιοπετριού.

Ακούει κανείς;


Anef_Oriwn
Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2010