Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2009

Ανάρτηση 60/2009 (πολιτική και διαπραγματευτική) – Οι αστάθμητες* ψήφοι και οι σταθμισμένες** αντιδράσεις των αντιομοσπονδιακών κι απορριπτικών...

[* αστάθμητες – που δεν μπορούν να υπολογιστούν ή να προβλεφθούν ...
** σταθμισμένες – που έχουν μελετηθεί ...
“Σταθμισμένη ψήφος” – ακόμα μία λέξη που μπήκε στο πολιτικό μας λεξιλόγιο και θα μας ταλαιπωρεί να δούμε για πόσο, μέσα από τις βαρύγδουπες και βαθυστόχαστες αναλύσεις “εγκρίτων” πολιτικών και νομικών αναλυτών].

Νοιώθω [έντονα] την επιθυμία και την ανάγκη να καταγράψω κάποιες [πρώτες] σκέψεις [μου] για το [υπό εξέλιξη] νέο μπάχαλο που διαμορφώνεται με δηλώσεις κι αντι-δηλώσεις από ειδικούς [αλλά κι ανειδίκευτους που το παίζουν σπουδαίοι], πάνω στο ζήτημα της “σταθμισμένης ψήφου” των τουρκοκυπρίων [ή μπορεί κι αστάθμητης, αλλά και πεζής, ή τζι’ απαρκάριστης], για την εκλογή Προέδρου κι Αντιπροέδρου [στην ... ακραία περίπτωση που θα επιτευχθεί λύση στο κυπριακό – ινσαλλάχ Θεέ κι Αλλάχ τους, αλλά πολύ χλωμό το βλέπω], όπως την κατάθεσε [ως αντιπρόταση] ο Πρόεδρος Χριστόφιας στις συνομιλίες του με τον Ταλάτ.
Καταθέτω τες σκέψεις [μου] αυτές, μακράν των “βαθυστόχαστων” και μη αναλύσεων, άρθρων και αρθριδίων, διαφόρων επαϊόντων και μη, που κατέκλυσαν τον σημερινό [κυριακάτικο] τύπο για να πουν τα δικά τους σταθμισμένα, αστάθμητα κι αστάθμιστα [χωρίς όμως σταθμά και μέτρα]!

Να διευκρινίσω [εξ αρχής] ότι [κι όπως έχω καταθέσει κατά καιρούς τις απόψεις μου, όπως στην ανάρτηση μου με αρ. 32/2009, link: http://aneforiwn.blogspot.com/2009/06/322009.html], θεωρώ ότι η βάση πάνω στην οποία γίνονται οι συνομιλίες δεν είναι γραφτό να φέρει αποτελέσματα ... Πιο συγκεκριμένα η επίμονη σε διαδικασίες για λύση που να κατοχυρώνει τις ατομικο-ιδιοκτησιακές σχέσεις δυσκολεύει πολύ τα πράματα, καθώς αναπαράγει τις ενδοκαπιταλιστικές αντιπαραθέσεις και ανταγωνισμούς [και μάλιστα πάνω σε εθνοτική βάση], όμως ας δεχτούμε [για χάριν συζήτησης] ότι “το μη χείρον βέλτιστο” ...

Οι σκέψεις μου:

1. Πρώτον, θέλω να σημειώσω [να καταγράψω] την υποκρισία των γνωστών απορριπτικών και καμουφλαρισμένων αντι-ομοσπονδιακών [Νικόλας Παπαδόπουλος, Κολοκασίδης, Ομήρου] ... Τούτοι [αλλά κι άλλοι] έσπευσαν τάχιστα και κλαυθμηρίζοντας κροκοδειλίως να ψέξουν τον Πρόεδρο ότι με την πρόταση του [για σταθμισμένη ψήφο των τουρκοκυπρίων] κατήργησε και τα όποια θετικά της [προηγούμενης δικής του πρότασης] για κοινή [για ελληνοκύπριους και τουρκοκύπριους] ψηφοφορία - δηλ. να υπάρχει ένα ψηφοδέλτιο για τον Πρόεδρο και τον Αντιπρόεδρο ούτως ώστε οι δύο κοινότητες να ψηφίζουν και για τους δύο [πρόταση που προνοούσε και την εκ περιτροπής Προεδρία, που είναι μια εκ των 7 “πληγών/κακών” της Ομοσπονδίας].

2. Δεν θα ασχοληθώ με τα θετικά και τ’ αρνητικά της “σταθμισμένης ψήφου” και τα τυχόν πρακτικά προβλήματα που ίσως προκύψουν στην εφαρμογή της [άλλοι ίσως μπορούν να το κάνουν καλύτερα από μένα], αλλά “όποιος εν θέλει να πα(ει) στον μύλο 5 μέρες κοshινίζει”! Κι όποιος εν θέλει την Ομοσπονδία βρίσκει προφάσεις και προσχήματα για να πλήξει την διαδικασία που στοχεύει σε ομοσπονδιακή λύση ... Λόγου χάριν να πούμεν, πως μπορεί αν μιλάμε για πολιτική ισότητα και κάποιοι να είναι τόσο κάθετα ενάντια σε μια μορφής εκ περιτροπής προεδρία [4 χρόνια ελληνοκύπριος και 2 χρόνια τουρκοκύπριος] ... Είναι αυτονόητο ότι σε περίπτωση ενιαίου κράτους ουδέποτε θα εκλεγεί τουρκοκύπριος Πρόεδρος ενώ χωρίς στάθμιση των ψήφων των ελληνοκυπρίων για την εκλογή του τουρκοκύπριου αντιπρόεδρου, αντιπρόεδρος θα εκλέγεται ο εκλεκτός των ελληνοκυπρίων μια και οι ελληνοκύπριοι θα είμαστε η πλειοψηφία στην Ομόσπονδη Κύπρο.

3. Ένα σύστημα κοινής ψηφοφορίας [για Πρόεδρο κι Αντιπρόεδρο] καταργεί τις διαχωριστικές γραμμές μεταξύ των δύο κοινοτήτων και βάζει τις βάσεις για τη δημιουργία κοινής ντόπιας [πολιτικής] συνείδησης και ταυτότητας, χωρίς να αλλάζει τα δημοκρατικά δικαιώματα κανενός ... Η πρόταση αυτή συνενώνει όσο καμία άλλη το λαό μας και του δημιουργεί κοινή συνείδηση, διότι του προσφέρει τη δυνατότητα να συνδράμει στην εκλογή των εκλεκτών του και από τις δυο κοινότητες.

4. Η ιδέα δεν είναι να μειωθεί η ψήφος των Ελληνοκυπρίων, έτσι που να εξισωθεί με αυτήν των Τουρκοκυπρίων, αλλά να δοθεί στους Τουρκοκύπριους η δυνατότητα να ψηφίζουν, με το ποσοστό που τους αναλογεί (20%, 25% ή όποιο άλλο θα είναι) τον Ελληνοκύπριο Πρόεδρο, ενώ ταυτόχρονα οι Ελληνοκύπριοι, με το ίδιο ποσοστό που θα ψηφίζουν οι Τουρκοκύπριοι τον Πρόεδρο (π.χ. συνολικά το ένα πέμπτο, ένα τέταρτο κλπ. του συνόλου των “Αντιπροεδρικών” ψήφων), θα δικαιούνται να συμμετέχουν στην ψήφιση του Τουρκοκύπριου Αντιπροέδρου …

5. Μ’ αυτό τον τρόπο προωθείται η εκτενής πολιτική συνεργασία των κομματικών σχηματισμών μεταξύ Τουρκοκυπρίων και Ελληνοκυπρίων για να εκλέγουν από κοινού κρατικούς αξιωματούχους. Νομίζετε ότι είναι συμπτωματικό που κόμματα και πολιτικοί παράγοντες στην ελληνοκυπριακή κοινότητα, που δεν έχουν ερείσματα μέσα στην τουρκοκυπριακή κοινότητα οι [πολιτικές] σχέσεις συνεργασίας με τουρκοκυπριακά κόμματα αντιδρούν τόσο έντονα σ’ αυτές τες προτάσεις [για εκ περιτροπής προεδρία, σταθμισμένη ψήφο, κοινό ψηφοδέλτιο, ενιαία ψηφοφορία]... Δεν είναι καθόλου τυχαίο που μεταξύ αυτών σχίζουν τα ιμάτια τους είναι οι Νικόλας, Κολοκασίδης [προσέξατε ότι και στων δύο τα ονόματα υπάρχει το συνθετικό “κολ”;] και εσχάτως και ο Φούλης [τον οποίο “άδειασε” τελικά ο Αναστασιάδης] ... Σκεφτήκατε τι θα απογίνουν πολιτικά ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ σε περίπτωση ομοσπονδιακής λύσης; Αν ήμουν στη θέση τους θα μ’ έπιανε σύγκρυο!

6. Με τις προτάσεις αυτές διασφαλίζονται τα δημοκρατικά εκλογικά δικαιώματα των τουρκοκυπρίων και η δημοκρατική τους εκπροσώπηση και έτσι αφαιρείται από την Τουρκία πολλά από τα επιχειρήματα περί ανάγκης “προστασίας” των Τουρκοκυπρίων, άρα και για την παρουσία του τουρκικού κατοχικού στρατού.

7. Την Παρασκευή το μεσημέρι [και μετά την υποβολή της πρότασης του Προέδρου για σταθμισμένη ψήφο] στήθηκε εσπευσμένα στα στούντιο του αντιστασιακού σταθμού “ΑΝΤΕΝΑ” [την “αντίσταση” την ξεκίνησε μαζί με άλλους ο μάστρος του Σταθμού στις 15 του Ιούλη του 1974] ένα panel με συζητητές [“έγκριτους” νομικούς όπως αναφέρθηκε, οι οποίοι φυσικά δεν απέφυγαν να πολιτικολογήσουν], για να “δικάσουν” τον Πρόεδρο για την πρόταση του. Οι συμμετέχοντες [“εγκριτοι” νομοκοί, νομομαθέις, συνταγματολόγοι και διεθνολόγοι] ήταν:

i. Ο Κρις Τριανταφυλλίδης, στέλεχος του ΔΗΣΥ [με καταβολές από το ΔΗΚΟ], και ίσως της [πολιτικής] παρέας του Φούλη,
ii. Ο Χρίστος Κληρίδης, πρώην του ΕΥΡΟΚΟ και τελευταίως σε φλερτ με τον ΔΗΣΥ,
iii. Ο Αχιλλέας Αιμιλιανίδης, γνωστός αντιομοσπονδιακός και
iv. Κάποιος Χριστοδούλου [που προσωπικά δεν τον ξέρω], τον άκουσα να παραπονιέται ότι το λεκτικό του [πρόσφατου] Κοινού ανακοινωθέντος του Εθνικού Συμβουλίου προσομοίαζε σε μεγάλο βαθμό με το λεκτικό του Εκλογικού Προγράμματος του Προέδρου ... Δεν κατάλαβα όμως ποιο ήταν το πρόβλημα του και τι σχέση είχε τούτο με το θεμα της συζήτησης.
Ειλικρινά έχω και την απορία γιατί δεν κάλεσαν και κάποιον άλλο με διαφορετική άποψη, όπως ας πούμεντε τον Τουμάζο Τσιελεπή, τον Άριστο Δαμιανού ή τον Νίκο Μούδουρο;

8. Για τις τυχόν επιμέρους αδυναμίες της πρότασης αυτής [όπως τι θα γίνει με τα εκλογικά δικαιώματα των ξένων και κοινοτικών που θα εγκαθίστανται στην Κύπρο] πιστεύω ότι μπορούν να εξευρεθούν λύσεις ...

Αυτά για την ώρα κι αν χρειαστεί θα επανέλθουμε ...

Anef_Oriwn
Κυριακή 18/10/2009


Υστερόγραφον [20/10/2009]:
Τελικά τόλμησαν και κάλεσαν σήμερα [σε συζήτηση στον “Αντένα”] τον Τουμ. Τσιελεπή ... Όμως τελικά δεν τον σεβάστηκαν [σαν συνομιλητή τους] και τον ανάγκασαν [οι άλλοι συζητητές με τις προσωπικές επιθέσεις εναντίον του] να αποχωρήσει από το στούντιο! Μίλησε κανείς για πνευματική τρομοκρατία;


Anef_Oriwn
Τρίτη 20/10/2009 – 9:05 μ.μ.

15 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τον τραχανά πως τον τρως;λευκό ή κόκκινο με ντομάτα;;;;;;;;

ο ύποπτος είπε...

Aneφ χαίρε!
ΕΥΤΥΧΩΣ οι σκεπτικιστές δεν ανοίκουν μόνο στους απορριπτικούς κύκλους όπως τους ονομάζεις. (Γιατί αν ήταν έτσι τότε σίγουρα θα δήλωνε την απόλυτη πτώση της αριστερής θεώρησης των πραγμάτων).

Άκουσα σήμερα το πρωί τον Άριστο Δαμιανού στον Αστρα (σε αντιπαράθεση με τον Κενεβέζο) να προσπαθεί να πει γιατί πρέπει να υπάρχει σταθμισμένη ψήφος. Τελικά η συζήτηση κατέληξε στο σύστημα επίλυσης διαφορών όπου η μειοψηφία (Τ/Κ) μετατρέπεται σε πλειοψηφία για δύο χρόνια (όταν έχουν την προεδρία) και σαν παράδειγμα έφερε τη γερουσία στις ΗΠΑ όπου κάθε πολιτεία έχει ίση αντιπροσώπευση. Μου προκάλεσε γέλιο στην αρχή αλλά μεγάλη θλίψη μετά που ένας αντιπρόσωπος του ΑΚΕΛ πέφτει σε τέτοιες γκάφες δηλ. να απομονώνει ένα μόνο στοιχείο από ένα σύστημα και να μας παρουσιάζει την δικοινοτική ομοσπονδία ως λειτουργήσιμη. Ξέχασε φαίνεται ότι στο σύνταγμα των ΗΠΑ:
1) δεν προνοείται καμιά κοινοτική διάσταση για καμιά μειοψηφία
2) οι πολιτείες είναι 52 όχι 2 άρα δεν μπορεί μία πολιτεία να γίνει πλειοψηφία.
3) η εκλογή προέδρου είναι από ένα ψηφοδέλτιο με, έστω κουτσουρεμένη, εκλογή απ' ευθείας.
4) υπάρχει ισχυρότατη κεντρική κυβέρνηση με μηχανισμούς που αναγκάζει τις πολιτείες να συμμορφώνονται (ακόμα και για το όριο ταχύτητας στους αυτοκινητόδρομους)
5) δεν απειλείται από καμιά ιμπεριαλιστική δύναμη 70 φορές μεγαλύτερη της (που κατέχει και εδάφη της).

Κατά την άποψη μου, έχει γίνει θεσμός πλέον αξιωματούχοι της κυβέρνησης αλλά και του ΑΚΕΛ ελλείψει πιστικών επιχειρημάτων να καταφεύγουν σε τέτοιου είδους άστοχες αναφορές.

Και επί πλέον η προϊστορία του καθενός παίζει σοβαρό ρόλο το πως εγώ τον αντιμετωπίζω. Άρα η υποστήριξη από μέρους (αυτών που εσύ επικαλείσαι - Δαμιανού, Τσελεπής κλπ) του σχεδίου Αναν αλλά και η συνέχιση από μέρους τους της κινδυνολογίας του τύπου "η αυτό ή η διχοτόμηση" τους αφαιρεί αυτοδικαίως την αντικειμενικότητα και την καθαρή σκέψη και τον αριστερό τρόπο σκέψης. Δυστυχώς. Έχουν περιπέσει στην παγίδα που ο διεθνής ιμπεριαλισμός υφαίνει για πολλά χρόνια για την Κύπρο.

Είμαι σίγουρος ότι θα με ρωτήσεις αν όχι διζωνική-δικοινοτική τότε τι;
Ομοσπονδία όπως αυτή που επικαλείται ο κ. Δαμιανού. Βασισμένη σε περιφέρειες και όχι τις εθνότητες και τους εθνικισμούς.

Μα θα μου πεις οι Τούρκοι δεν δέχονται.
Άρα, θα σου πω τότε πρέπει εμείς να πέσουμε στην παγίδα; Πότε έχεις ακούσει να δέχεται ο ιμπεριαλισμός;

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητε "υποπτε",

εν ακουσα ουλλην την πρωινη συζητηση αλλα στην αρκην εκαμα χαζιν τον κενεβεζον που εκλωνετουν ποτζιει ποδα να αποφυγει οτι τζαι ο τασσος εισιεν αποδεκτει την εναλλαγη/"εκ περιτροπης" στην προεδρια…
ενεν αποκαλυπτικο της λαφαζανιας της πολιτικης ελιτ τζαι τον απορριπτικων ιδιως οτι στα κλειστα συμβουλια αναγνωριζουν την υλικη πραγματικοτητα [των δεδομενων] αλλα αμα φκουν εξω παιζουν το πολιτκαντηες σε περιοδια στην επαρχια;
τοσος σεβασμος πκιον..

υστερα ειχα δουλειαν υστερα τζαι εκατεβηκα που το αυτοκινητο..

αλλα να παμε σε οσα λαλεις..να σου πω την αληθκια αμα ειδα το σχολιο σου εσκεφτηκα..ατε παλε ετους απορριπτικους που μαχουνται να το παιξουν τζαι αριστεροι..υστερα ειδα το μπλογκ σου..προφανως φιλτατε εκολλησαν σε τα κλισε τους τζαι ακουεσαι σαν τζηνους - το απορριπτικοεθνικιστικο συνδρομο...
οπως το λαλω- το καταλοιπο της υπογραφης δηλωσης στην μακρονησο..

anyway..
ετα σχολια..με αριθμους για τα δικα σου..

1. στις ηπα οι πολιτειες εν ιστορικα διαμορφωμενες..αρα λειτουργουν οπως οι κοινοτητες-που εν-να γινουν μερος της ομοσπονδιας δακατω..αλλα αν θελεις τζαι στοιχεια κοινοτισμου στις ηπα - παραπεμπω σε στο affirmative action για τους μαυρους την δεκαετια του 60 – την επιλεκτικη «ενισχυση» των μαυρων για ιστορικους λογους ..που εταρασεν τα νευρα των ακροδεξιων -συντηρητικων..οξα αρεσκουν σου οι μπους-ρηγκαν που εσιηζουνταν τζαι τζηνοι [ταχα μου] για τους αριθμους των λευκων τζαι των μαυρων αγνοωντας την ιστορια τζαι την ιστορικη εμπειρια;..

2, 4.στις ηπα το κεντρικο κρατος εσιει δικαιοδοσιες αλλα υπαρχει παρα πολλη τοπικη [πολιτειακη] αυτονομια ..παεις [μιαν τζαι μιλας για δρομους] ας πουμε που την utah στην arizona τζαι ξαφνικα στα συνορα αλλασει το καθεστως.. στην μιαν εν οι μορμονοι..στην αλλην τα καζινα..
αν θελεις βεβαια μπορουμε να δουμε τζαι ινταλως επαιζεν το πλειοψηφια-μειοψηφια ιστορικα στο νοτο..
τζαι τους πιο προσφατους καφκαες για τον δαρβινο..
το οτι καθε πολιτεια εσιει ισο αριθμο γερουσιαστων παρα το μεγεθος του πληθυσμου σημαινει οτι μπορει οι μιτσιες πολιτειες [σε πληθυσμο] να μπλοκαρουν αποφασεις την πλειοψηφιας που κατοικα σε μερικες υπεμεγεθεις πολιτειες [καλιφορνια, νεα υορκη κλπ]...
ξερεις ιντα που εν το filibuster? Τζιαμαι ακομα τζαι το 50% της γερουσιας εν κανει για να περασει νομος..οποτε μεν παιζεις ότι εν επαρουσιασεν ο δαμιανου την ολοτητα - απο οτι λαλεις [απο οτι φαινεται] σαν να εισιεν δικαιον τζηνος τζαι εσου νακκον αγνοια..ο ρολος της γερουσιας εν για να ισορροπα τζαι εν σαφως μη πλειοψηφικος [αριθμητικα] ο ρολος της – σε αντιθεση με την βουλη των αντιπροσωπων..

3. η εκλογη προεδρου στις ηπα γινεται ετσι για ιστορικους λογους.. καταλοιπο μιας αλλης εποχης, που ισως [ελπιζουμεν] καποτε το ξεπερασουν - οπως τζαι εμεις τον διαχωρισμο στην γη τζαι τον εγκεφαλο...αφου ομως αγχωνεσαι/εστιαζεις τοσο στην απολυτη πλειοψηφια των αριθμων, εν επροσεξες οτι στα παραπανω εκλογικα συστηματα [τα κοινοβουλευτικα] κυβερνουν "μειοψηφιες" - δηλαδη τζηνη η θεση/αποψη/κομμα που εσιει τους παραπανω ψηφους συγκριτικα αλλα ενεν καν το 50%: αμα η κυβερνηση φκαινει που την βουλη τζαι το πρωτο κομμα πιανει 44% [ας πουμε] κυβερνα με ανετη πλειοψηφια βουλευτων, τζαι εν πειραζει κανενα..γιατι γινεται τουτο;..εκτος που την θατσερ στα δεξια μπορει να σου πω τζαι αριστερα χιλιανα παραδειγματα...
το ζητουμενο εν να προσθεσεις στην πλειοψηφια των αριθμων των ατομων, τζαι τα ιστορικα τζαι δομικα [πολυδιασπαση ψηφοφορων] δεδομενα..τοτε εν να δεις ότι τζηνα που αλλου φαινουνται αυτονοητα/δεδομενα, ξαφνικα στην κυπρο ο απορριπτισμος καμνει τα να φαινουνται "πρωτοφανη"..

[η συνεχεια πουκατω]

Ανώνυμος είπε...

5. για την κατοχη..καλα πραγματικα εν καταλαβεις οτι τουτη η λογικη του απορριπτισμου οδηγα στην διαιωνιση της κατοχης/παρουσιας του τουρκικου στρατου; διοτι, τα μουσκουρουθκια στην παντα, εν σαφες [τζαι στου φορεις του απορριπτικου λογου οπως ο τομμυς β] οτι ειτε λυεται το κυπριακο τζαι αποχωρα ο τουρτσικος στρατος, ειτε εν λυεται τζαι μεινισκει ..αν τους εκοφτε [τους απορριπτικους] πραγματικα η παρουσια της τουρκιας στην κυπρο ηταν να προσπαθουν να λυθει..να επανενωθει η χωρα, να βρεθουν προσβασεις στην τ/κ κοινοτητα - που εν η δικαιολογια της τουρκιας...
αλλα τουτον που καμνουν συνηθως εν να γυρευκουν δικαιολογια που την πετρα να πουν οτι υπαρχει προβλημα..
τουτα τα ρητορικα κολπα εζησαμεν τα τζαι το 74..η κατοχη εν προιον της ιδιας λογικης που, δυστυχως, φαινεσαι να φκαλεις περιπατο δαμαι..εν να μου πεις μα εγω ειμαι αριστερος..η αναπαραγωγη του εθνικιστικου λογου δυστυχως υπαρχει..μπορει να εν τζαι αναπαραγωγη της ηγεμονιας του εθνικισμου για τοσα χρονια - που ελπιζουμεν να περνα επιτελους κριση..τζαι λιλληκας επαιζεν το αριστερος..τζαι ο καραμπελιας στην ελλαδα παιζει το αριστερος - αλλα ο τελευταιος εν που το 83 που λαλει να δοθει η β.κυπρος στην τουρκια..τζαι αμα τον φερνουν δακατω, λαλει, εννοειται οτι εν εναντια στην κατοχη τζαι οτι η λυση εν κακη γιατι..τα γνωστα..ενεν "ιδανικη"..

εν μερος της αριστερης κληρονομιας, της κυπριακης αριστερης κληρονομιας αν θελεις, η αντισταση στον εθνικισμο τζαι τουτες τες εκδοχες..

οποτε το να λαλεις ότι εν να σε ρωτησει ο ανευ "ιντα που μπορει να γινει" εν καλο..αλλα οπως μπορεις να δεις που το σχολιο σου, εν τζαι απαντας..απλα συρνεις μια γενικολογη αφαιρεση [οτι λαλει ο δαμιανου -που ηταν καλος τελικα;- αλλα χωρις τες κοινοτητες] τζαι νομιζεις εξοφλησες.. ινταλως εν να γινει ομοσπονδια, κουμπαρε, αγνοωντας τες κοινοτητες που υπαρχουν τωρα στην κυπρο;
ιντα σοί αριστερη αναλυση εν τουτη που αγνοα την υλικη πραγματικτοητα τζαι τα δεδομενα;..
οξα εν να αλλαξουμε χωρα;
Οξα θελεις να σου αθθυμισω ότι ο κοινοτισμος εν εν μονο τ/κ θεση [τζαι τωρα τζαι ιστορικα]..αμα το ψαξεις μπορεις να δεις ότι εν αλλοι που το εξεκινησαν με την σημερινη του μορφη…δε ας πουμεν ποιοι φκαλουν σπυρκα αμα πεις το αυτονοητο – ότι ο ελληνικος εθνικος υμνος εν ταιρκαζει σε μιαν ανεξαρτητη πολιτιστικα πλουραλιστικη χωρα..την ελλειψη αξιοπρεπειας στο θεμα ουτε καν την υποψιαζουνται εννοειται..

αν σε ενδιαφερει η λυση, τοτε προφανως εν μπορεις να αγνοεις το υπαρχον..τζαι αν σε ενδιαφερει η επανενωση που καποτε εν να ξεπερασει του διαχωρισμους, εν τραβας ότι εβρεις μπροστα σου για να δικαιολογας/συντηρας τον ντε φακτο διαχωρισμο που υπαρχει ηδη σαν δεδομενο..αλλα ψαχνεις τροπους επανενωσης με προοπτικες – όπως εν η σταθμισμενη ψηφος…όπως εν η αποχωρηση του τουρτσικου στρατου..τζαι σε τουτον το δεδομενο ιστορικο πλαισιο η ομοσπονδια ενεν μονο αναγκαια – εν τζαι το πολιτικο πλαισιο οργανωσης το οποιο μπορει να εκφρασει τες ετεροκλητες τασεις στην συνολικη κοινωνια τζαι στες 2 κοινοτητες..διοτι οι εθνικιστες εν να συνεχισουν να υπαρχουν όπως τζαι οσοι θωρουν την κυπρο σαν ενιαιο συνολο..καποιοι εν να εν κολλημενοι στες κοινοτητες τζαι καποιοι στην συνολικη κυπριακη πολιτικη..τζαι η διζωνικη δια χωρο τζαι εκφραση σε πολλαπλες τασεις..
αλλα αννοιει την πορτα για το μελλον..για τα επομενα "ιστορικα σταδια"..

η επιμονη σε μιαν ομοσπονδια [ταχα μου] που αγνοει το υπαρχον εν σαν την [ιδεαλιστικη που ελαλεν τζαι ο καρολος] υποσχεση των θρησκειων στους φτωχους να καρτερουν να πεθανουν τζαι στην άλλη ζωη εν να δικαιωθουν…ο απορριτπισμος ενι [συνειδητα η μη] ο συμμαχος του ιμπεριαλισμου που λαλεις οτι απειλα την χωρα μας..ακομα τζαι αν εν αποτελεσμα αθελητης συνεπειας της αγνοιας μερικων...

π.

ο ύποπτος είπε...

@Ανώνυμε
κατανοώ την σύγχυση που σου προκαλεί το γεγονός της άμεσης αμφισβήτησης από μέρους μου των λόγων και έργων της σημερινής αριστεράς. Διότι αν δεν είναι σύγχυση αυτό το κατεβατό που έγραψες τότε τι είναι; Σε πολλά σημεία λάθος ή και να "πίνει νερό". Δεν προτίθεμαι να καταπιαστώ με όλα που λες (είναι ζήτημα χρόνου και προβλημάτων επικοινωνίας του ιντερνετ).

Επικεντρώνομαι μόνο στη ρίζα της σκέψης σου:
ιντα σοί αριστερη αναλυση εν τουτη που αγνοα την υλικη πραγματικτοητα τζαι τα δεδομενα;..
οξα εν να αλλαξουμε χωρα;

Η ίδια, περίπου, αριστερή ανάλυση που εφάρμοσε και η Κούβα δηλ. ανυποχώρητη προσήλωση σε αρχές, υπομονή και επιμονή. Και όχι υποταγή στην "υλική πραγματικότητα και τα δεδομένα" που η ιμπεριαλιστική μηχανή έχει δημιουργήσει και με μαεστρία χειρίζεται. Και, σημείωσε, η Κούβα είναι η μόνη επιζήσασα της λαίλαπας.

Ανώνυμος είπε...

εσιεις χαζιν "υποπτε",

προφανως τα της αμερικης τζαι των πλειοψηφιων /μειοψηφιων εγκατελειψες τα..καταλαβεις οτι εν τραβα τζηνον το φκιολι - για να το πουμεν ευγενικα..
εν πειραζει..αν εμαθες τζαι τιποτε, αν εκολλησεν κατι, μπορει τζαι να αξιζεν τον κοπο το κατεβατο που σε εσυγχισεν..

τζαι τωρα εν να το παιξεις κουβα;
πιιι..

αλλα ατε να σου πω τζαι για την κουβα περκιμον καμεις κλικ αντι να αποφευγεις την πραγματικοτητα τζαι να παπαγαλιζεις το εμβατηριο της εθνικοφροσυνης του 48 [σκεφτου να δουμε γιατι επιμενω στο 48]...

η κουβα φιλτατε εκαμεν μια επανασταση σε εποχες/συγκυριες που ευνοουσαν [να σου αθθυμισω ιντα που εγινετουν τον γεναρη τζαι τον μαη του 58 στην κυπρο - 10 χρονια υστερα που το 48; ξερεις; μπορεις να καταλαβεις την συγκριτικη διαφορα;]..εβοηθησεν [την κουβα] τζαι η συγκυρια του ψυχρου πολεμου..τζαι σε διαφορες φασεις επροσαρμοστηκεν στα υλικα δεδομενα ντε φακτο..για να διατηρησει τα κεκτημενα..ιδιαιτερα στα 90'σ..
τζαι επιβιωσεν γιατι η δυναμικη της λατινικης αμερικης [ η υλικη πραγματικοτητα γυρον της], εφκαλεν την που την απομονωση..

να υποθεσω οτι νομιζεις/λαλεις οτι ο εθνικστικος διαχωρισμος στην κυπρο [που ευνοα του παπαες, του ντιβελοπερς της νοτιας κυπρου, το εθνικστικο-φασιστικο μπλοκ στα μιντια τζαι οϊ μονο] εν το αντιστοιχο της "κουβανεζικης επαναστασης";
εν νακκον ανεκδοτο η συγκριση..τζαι αν δεν το καταλαβεις, χαλαρωσε τζαι εν να σου ερτει η εικονα..

δαμαι λεβεντη μου εχωμεν το καθεστως που επεβαλεν ο ιμπεριαλισμος [αφου τουτην την εννοια φαινεται να καταλαβεις] στες 15 τζαι στες 20 του ιουλη του 74..η πρασινη γραμμη εν το γκουνταναμο..τζαι το εμπαρκο..σε σχεση με την κουβα..

τζαι εσου υπερασπιζεσαι τουτο καθεστως [του διαχωρισμου] - ακομα τζαι τωρα που εν εσιει πκιον σημασια γεωπολιτικα..στην περιπτωση της κουβας ηταν να υπερασπιζεσαι το εμπαρκο ακομα τζαι αν αρκεψουν να το χαλαρωνουν οι αμερικανοι;

η δικη μας αριστερα [που τα τοτε - που την δεκαετια του 1920] ηταν αντιεθνικιστικη τζαι δικοινοτικη..πριν να προκυψουν οι διαχωρισμοι - που οριστικοποιθηκαν το 58..η επανενωση εν το αντιστοιχο του ιστορικου περασματος που εκφραζει η μεταμορφωση στην λατινικη αμερικη σημερα..που εμπνεεται που την κουβα, αλλα εκφραζει τες εμπειριες αλλων κοινωνιων..
γιατι εμεις εζησαμεν την χιλη..
αθθυμασαι;
ξερεις;

εκαταλαβες ιντα που σημαινει να εσιεις εσωτερικευσει την υπογραφη μετανοιας/υποταγης στην εθνικφροσυνη στην μακρονησο;
να παρπατας τζαι διας εξετασεις νομιμοτητας στην εθνικοφροσυνη - σαν εσωτερικη φωνη..
να παπαγαλιζεις [χωρις συνειδηση των συνεπειων τζαι των προεκτασεων] την ρητορικη [που οδηγησεν τζαι ακολουθει] της 15ης του ιουλη..
να νομιζεις οτι η διαχωριστικη γραμμη, εν κατι που πρεπει να υπερασπιστεις
περαστικα φιλτατε...
ελπιζωμεν στες καλες προθεσεις...

π.

Σωτήρης Σωτηρίου είπε...

Άνευ...σιερετούμε ρε...τι γίνεται;

Φίλε θέλω να σου μιλήσω για ένα πρόβλημα που έχεις.

Δεν μπορείς να γράψεις μια συνοπτική απάντηση σε ένα σχόλιο. Γράφεις μια απάντηση σε 3-4 σχόλια με 1-2 ώρες διαφορά το ένα από το άλλο.

Αυτό ονομάζεται ακράτεια μνήμης. Δυστυχώς δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω εάν υπάρχουν πάννες tender για τον εγκέφαλο. Ίσως να είναι μια πάθηση χωρίς θεραπεία. Που να ξέρω κι εγώ ο καημένος; Πολιτικός μηχανικός άνθρωπος, εν κατέχω που ιατρικά εξαρτήματα.

Επί της ουσίας όμως, μετά που απέδειξες ότι είσαι ένας έρπων φασιστοεθνικιστής, αποδεικνύεις ότι είσαι επιπλέον ένα αμετανόητο νενέκι με ακράτεια μνήμης. Ούλλα τα κακά εδώκαν πάνω σου...εν πειράζει φίλε...μην το βάλεις κάτω!

Anef_Oriwn είπε...

Αν και μέσα από τη συζήτηση έχουν προκύψει πολύ ενδιαφέροντα και σοβαρά θέματα με τα οποία θα μπορούσα να ασχοληθώ άμεσα και να βαλω και τις βασεις για μια δημιουργική συζήτηση, εν τούτοις θα τιμήσω με τα πρώτα μου σχόλια τον συμπαθέστατο κατά τ’ αλλά Σωτηράκη, που τελικά δεν είναι ο “συναγερμικός ο μπάτσος”, αλλά πολιτικός μηχανικός, δηλ. ένας μηχανικός (;) που ασχολείται και με την πολιτική ... Δεν παραλείπει όμως [παρ’ όλο που όπως λεει δεν κατέχει το θέμα – αλλά δεν μας είπε τελικά τι «είναι σε θέση να γνωρίζει»] να κάμνει τζιαι τον έξυπνο και να δίνει και συμβουλές για «ιατρικά εξαρτήματα» και accessories …
Πάντως για ακράτεια ούρων, ακράτεια λόγου, ακράτεια πορδών [από την οποία πάσχει ο συμπαθέστατο Σωτηράκης] έχω ακούσει, αλλά για «ακράτεια μνήμης» ΠΟΤΕ! Φαίνεται πω είναι κάτι πάνω στο οποίο έχει εξειδικευθεί ο αγαπητός Σωτηράκης ... Γι’ αυτό θα τον παρακαλούσα να έχει την καλοσύνη να επεξηγήσει και σε μας τους κοινούς θνητούς τι εστί αυτή η «ακράτεια μνήμης» ... Τζι’ όι να παίξει πελλόν τζιαι να κάμει την πάπια πάλαι ... Ολόκληρη ανάρτηση και δεν κατάφερε ένα σχόλιο επί το θέματος να κάμει αλλά ούτε και απάντησε στα ερωτήματα μου που έθεσα στο τελευταίο σχόλιο μου στο προηγούμενο post μου ...
Τζιαι δκυο λόγια για τα επί μέρους ζητήματα που θίγει:
1. Συνοπτικές απαντήσεις και σύντομα σχόλια δεν γράφω ... Εδώ δεν είμαι για να γράφω ατάκες και εξυπνάδες. Αυτό στυλ γραφής [με ατάκες που στην ουσία δεν λενε τίποτα] χαρακτηρίζει όσους εξυπνοβλακίζουν ή δεν έχουν διάθεση να κάνουν συζήτηση ... Κι αν δεν γουστάρεις τα γραπτά μου μην με διαβάζεις ...
2. Δεν πέρασε από το νουν σου [εξυπνάκια Σωτηράκη] ότι τα διαστήματα μιας, δυο ή περισσότερων ωρών που μπορεί να υπάρχουν ανάμεσα στα διάφορα σχόλια μου, μπορεί αν οφείλονται στο ότι εκείνες τες ώρες να έχω φύγει από το computer ή να ασχολούμαι με κάτι άλλο;
3. Τι είναι “φασιστοεθνικιστής”; Αν μας δώσεις μια ικανοποιητική και τεκμηριωμένη απάντηση κερδίζεις ένα λίζο με το νερό του!

Anef_Oriwn
Τρίτη 20/10/2009 – 6:54 μ.μ.

Anef_Oriwn είπε...

Αγαπητέ Ύποπτε,
Shερετώ ΣΕ!

Σίγουρα δεν είναι κατακριτέο και ούτε και πρέπει να δαιμονοποιείται ο σκεπτικισμός και ο προβληματισμός [ο δικός σου αλλά και άλλων] πάνω σε τέτοια σοβαρά ζητήματα όπως η πιθανή ομοσπονδιακή λύση του κυπριακού ... Αλλά ούτε και πρέπει να ρίχνονται στο πυρ το εξώτερο άνθρωποι [πολιτικοί και μη] που κάποια στιγμή εξέφρασαν τη θετική τους άποψη για κάτι, όπως ας πούμε για το Σχέδιο Ανάν, με το οποίο ΕΜΕΙΣ μπορεί να διαφωνούσαμε κάθετα [όπως λόγου χάριν να πούμεν, ο Τουμάζος Τσιελεπής]...
Η αμφισβήτηση, η αμφιβολία και η έρευνα και μελέτη πρέπει να αποτελούν βασικά γνωρίσματα ενός Αριστερού, να έχει δηλαδή ένα σκουλούτζιην μέσα του που να τον διεγείρει και να ψάχνει το κάθε τι ...
Παράλληλα όμως ένας Αριστερός πρέπει [πολλά “πρέπει” χρησιμοποιώ κι αρχίζει αν μην μ’ αρέσει] να χαρακτηρίζεται κι από την πίστη ότι σαν άνθρωποι μπορούμε [έχουμε τη δύναμη] να παρεμβαίνουμε στο κοινωνικό γίγνεσθαι [μέσα από μαζικούς πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες] και ότι μπορούμε να ξεπερνούμε προβλήματα και να γινόμαστε δημιουργικοί ...

Όσα [με σκεπτικισμό] γράφεις δίνουν τροφή για σκέψη και παράλληλα δημιουργούν και τις προϋποθέσεις για μια δημιουργική και εποικοδομητική συζήτηση, πέραν και μακράν [ελπίζω] από δογματισμούς, αφορισμούς, φοβίες και κινδυνολογίες.
Να σημειώσω όμως ότι ΔΕΝ έχεις σηκώσει [στην πράξη] το γάντι που πέταξε ο Π. για μια πιο ουσιαστική συζήτηση των θεμάτων που έθιξες ... Ούτε όμως κι εγώ θα παρέμβω στα όσα έχουν ειπωθεί [από του δύο σας], αλλά θα καταθέσω τις σκέψεις και τις απόψεις μου όπως τούτες σχηματοποιήθηκαν [διαμορφώθηκαν] στο μυαλό μου διαβάζοντας τα σχόλια σου ...

Σίγουρα οι συνομιλίες που γίνονται για την επίλυση του κυπριακού [έστω κι αν τούτες γίνονται από δύο αριστερούς ή αριστερίζοντες ηγέτες] αποσκοπούν στη δημιουργία ενός ΑΣΤΙΚΟΥ ομόσπονδου κράτους [ή την μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε τέτοιο] … Γι’ αυτό και σ’ αυτό το αστικό ομόσπονδο κράτος θα ενυπάρχουν κι όλες οι αδυναμίες και όλα τα προβλήματα που παρατηρούμε σ’ άλλες αστικές [καπιταλιστικές] χώρες/κοινωνίες, ένεκα των εγγενών [για το σύστημα] αντιθέσεων και αντιπαραθέσεων, με τις ενδοκαπιταλιστικές μάλιστα αντιπαλότητες να μεταφέρονται σε εθνοτικό επίπεδο [καθώς η επιδιωκόμενη Ομοσπονδία θα έχει εθνοτική βάση] ... Τούτο [θα] έχει ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη του εθνικισμού, ακόμα και μέσα στο χώρο της Αριστεράς, κάτι που επισημαίνει και ο Π. στις ενδιαφέρουσες παρεμβάσεις του... Νομίζεις όμως πως αν μπορούσαμε να επιλύσουμε το κυπριακό και να ενώσουμε ανθρώπους και τόπο [πάντοτε μέσα στα πλαίσια της διατήρησης του παρόντος συστήματος] θα προσφεύγαμε στην Ομοσπονδία για να ξεπεράσουμε τον εθνοτικό διαχωρισμό; Φυσικά ούτε λόγος [θα είμαστε εκτός τόπου και χρόνου] να μιλήσουμε για Σοσιαλιστική Ομόσπονδη Κυπριακή Δημοκρατία [με όλα εκείνα τα θετικά που είχαν οι πάλαι ποτέ σοσιαλιστικές ομόσπονδες δημοκρατίες όπως η Σοβιετική Ένωση, η Γιουγκοσλαβία και η Τσεχοσλοβακία. Τα ομοσπονδιακά συστήματα σ’ αυτές τες χώρες κατέρρευσαν όχι γιατί δεν μπορούσαν να λειτουργήσουν ικανοποιητικά και αποδοτικά, αλλά λόγω της ανάπτυξης των ατομικο-ιδιοκτησιακών σχέσεων και αντιπαλότητα ώθησαν κάθε ομόσπονδη περιοχή να επιδιώκει [και να πετυχαίνει] τη δημιουργία ξεχωριστού ανεξάρτητου κράτους ... Π.χ. ένα οξύμωρο γεγονός που θέλω να επισημάνω είναι την σπουδή να διαλυθεί [στα εξ ων συνετέθη – και με πολλαπλές έξωθεν παρεμβάσεις] η Ομόσπονδη Γιουγκοσλαβία, για να έρθουν μετά οι ειρηνοποιοί [αμερικανοί και ευρωπαίοι] να προτείνουν και να δημιουργείται στην Βοσνία – Ερζεγοβίνη μια [δήθεν] Ομοσπονδία ... [Για την Βοσνία έχω ήδη γράψει ένα κείμενο που ελπίζω να το αναρτήσω σύντομα] ...

Αυτά σαν εισαγωγή και θα προσπαθήσω να επανέλθω για να απαντήσω λεπτομερώς στα θέματα που θέτεις [ανεξαρτήτως των τοποθετήσεων το Π. και της κουβέντας σας] ...

Anef_Oriwn
Τρίτη 20/10/2009 – 7:35 μ.μ.

Anef_Oriwn είπε...

Σήμερα στον “Φιλελεύθερο” στην στήλη “ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ” [της 3ης σελίδας] του αρχισυντάκτη της εφημερίδας Άριστου Μιχαηλίδη, υπήρχε ένα άρθρο κάτω από τον τίτλο “Αναλογίες και παραλογισμοί” με το οποίο προσπαθούσε να αντικρούσει την πρόταση για τη “σταθμισμένη ψήφο” ... Οι συγκρίσεις που κάνει αποτελούν όντως παραλογισμούς ... Παραθέτω ένα απόσπασμα από το κλείσιμο του κειμένου για να φανεί πόσο επιπόλαια και επιφανειακά γίνονται κάποιες συγκρίσεις ...

“…Υπάρχει και μια άλλη λογική όμως, που δεν την εξετάζει κανένας. Τη σημειώνουμε παραθέτοντας μια φράση που μας έστειλε φίλος από την Αμερική. Μας έγραψε επί λέξει: Εμείς οι απόδημοι της Αμερικής, ψηφίσαμε μαύρο για πρόεδρο επειδή πιστεύαμε ότι ήταν καλύτερος και δεν βγήκε πρόεδρος επειδή οι ψήφοι των μαύρων είχαν μεγαλύτερο βάρος από τις ψήφους των άσπρων…

Τα σχόλια δικά σας ...

Anef_Oriwn
Τρίτη 20/10/2009 – 7:55 μ.μ.

Anef_Oriwn είπε...

Ύποπτε,
Επανέρχομαι για να ολοκληρώσω τα σχόλια μου πάνω σ’ αυτά που έγραψες στην πρώτη δική σου παρέμβαση:

Άκουσα κι εγώ [χτες το πρωί] τους Άριστο Δαμιανού [του ΑΚΕΛ] και Κυριάκο Κενεβέζο [του ΔΗΚΟ] σε συζήτηση στον “Άστρα” και οφείλω να πω ότι τα δικά μου συμπεράσματα είναι κάπως διαφορετικά από τα δικά σου.
Δεν θα σταθώ στις κινδυνολογίες του Κενεβέζου [για τους κινδύνους αφανισμού – όπως χαρακτηριστικά είπε – του κυπριακού ελληνισμού ένεκα της εκ περιτροπής προεδρία], ούτε στην “επιχειρηματολογία” του, που δείχνει ότι είτε δεν καταλαβαίνει το εστί Ομοσπονδία είτε τα μασά γιατί είναι εναντίον της ομοσπονδιακής λύσης, αλλά σε κάποια σημεία από τα λεγόμενα του Αρ. Δαμιανού ...
Η αναφορά του Άριστου Δαμιανού στο ομοσπονδιακό σύστημα της Αμερικής [των ΗΠΑ] έγινε για να δείξει την ισότητα που υπάρχει σε επίπεδο εκπροσώπησης στην Γερουσία όπου ΟΛΕΣ οι Πολιτείες ανεξαρτήτως έκτασης και πληθυσμού εκπροσωπούνται με τον ίδιο αριθμό Γερουσιαστών!
Ίσως όμως το παράδειγμα των ΗΠΑ να μην είναι και το πιο αντιπροσωπευτικό [ή κατάλληλο] για να επεξηγηθούν άλλα ζητήματα και προβλήματα όπως η επίλυση αδιεξόδων [όπου όντως χρειάζονται πιο πολλές επεξηγήσεις και για το τι θα προνοείται στην περίπτωση της Κύπρου - έχω την άποψη ότι το κοινό ψηφοδέλτιο για τον Πρόεδρο και τον Αντιπρόεδρο που θα σημαίνει σε κάποιο βαθμό και κοινές ιδεολογικοπολιτικές θέσεις, ίσως απαμβλύνει το πρόβλημα ή [περιορίσει τα αδιέξοδα ... Πιο χρήσιμες και επωφελείς πληροφορίες θα μπορούσανε ίσως να αντλήσουμε μελετώντας το ομοσπονδιακό σύστημα του Βελγίου [όπου υπάρχουν δύο ΜΟΝΟ ομόσπονδες περιφέρειες χωρισμένες στη βάση εθνοτικών κριτηρίων – ψάχνω σχετική βιβλιογραφία], του Καναδά και της Ελβετίας [ίσως ο Aceras θα μπορούσε να γράψει κάτι πιο ολοκληρωμένο] ... Και στις 3 αυτές περιπτώσεις έχουμε περιφέρειες [περιοχές ή καντόνια] που διαμορφώθηκαν στη βάση του εθνικού ή γλωσσικού διαχωρισμού. Μπορεί σ’ αυτές τις χώρες να μην υπάρχουν εγγυημένες πλειοψηφίες [όπως απαιτούν οι τουρκοκύπριοι να έχουν στην τουρκοκυπριακή ομόσπονδη περιοχή], αλλά κι αυτό θα μπορούσε να ξεπεραστεί ή να περιοριστεί με διάφορους τρόπους. Μήπως βάζοντας μαξιμαλιστικούς στόχους στην αναζήτηση μιας τέλειας και ιδανικής λύσης θα πετύχουμε τελικά κάτι ή μ’ αυτό τον τρόπο απλώς θα διαιωνιστεί το σημερινό status quo; Γιατί στο κάτω -κάτω [ως Αριστεροί] δεν προβάλλουμε και την ιδέα ότι μόνο την ανατροπή του καπιταλισμού και την εγκαθίδρυση σοσιαλιστικού καθεστώτος θα λυθεί μιαν τζιαι καλή το κυπριακό;
Σίγουρα ο ιμπεριαλισμός ή/και οι στρατοκράτες της Τουρκίας δεν δέχονται [ή δεν θα δεχτούν] κάτι που θα τους βγάζει έξω από το παιχνίδι, γιατί όμως κάποιοι [και αριστεροί ακόμα] θεωρείτε σαν δεδομένο ότι ο Χριστόφιας [και γενικότερα οι Αριστεροί κι όσοι στηρίζουν την ακολουθούμενες διαδικασίες] είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε την όποια λύση ή οτιδήποτε μας προταθεί; Που το βασίζετε αυτό;

Αυτά, για την ώρα ...
Και ελπίζω σύντομα να καταφέρω να αναρτήσω κι ένα από τα δύο κείμενα που έχω γράψει [και γράφω] για τα ομοσπονδιακά συστήματα ...

Anef_Oriwn
Τρίτη 20/10/2009 – 9:43 μ.μ.

ο ύποπτος είπε...

Aneφ χαίρε!
είχα αποφασίσει ότι η συζήτηση με τον Ανώνυμο π. δεν έχει μέλλον, όχι γιατί τα ζητήματα που προκύπτουν δεν είναι σημαντικότατα, αλλά γιατί το ύφος παντογνώστη και η χρήση εριστικών επιθέτων που χρησιμοποιεί κρύβουν σοβαρές αδυναμίες που πολύ πιθανό (ενδείξεις έχω όχι όμως αποδείξεις) να παραπέμπουν σε ... παπαγάλο. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν σήκωσα το ... γάντι όπως λες. Το θεώρησα ανώφελο.

Όμως με τη παρέμβαση σου και το ύφος σου έχεις αλλάξει τα δεδομένα της συζήτησης. Σαφέστατα και δεν συμφωνούμε σε όλα αλλά αυτό δεν είναι το σημαντικό.

Θα ξεκινήσω με διαφορετική αφετηρία. Διάβασα (δύο φορές) το "The Soviets at Work" του Λένιν γραμμένο το 1918-19. Δυστυχώς δεν το βρήκα στα Ελληνικά. Να σημειώσω ότι το συγκεκριμένο άρθρο δημοσιεύθηκε το 1918 στην Πράβδα αλλά εξαφανίστηκε επι Σταλιν και επανεκδόθει με πολυ διαφορετικό περιεχόμενο το 1963 σαν "The immediate tasks of the Soviet goverment". Σαφέστατα κάποιοι ήθελαν να μην υπήρχε αυτό το άρθρο. Αλλά τι σημαντικό υπάρχει σε αυτό; Ο άνθρωπος πρέπει να ήταν διάνοια. Με πολύ ξεκάθαρο τρόπο βασικά καταγράφει τα προβλήματα που ΘΑ αντιμετωπίσει ένα σοβιετικό κράτος, τι πρέπει να γίνει και τον μεγάλο κίνδυνο κατάρρευσης σε περίπτωση που αφεθούν οι μικρποαπατεώνες να δουλέψουν ανενόχλητοι.

Αλλά που κολλούν αυτά με την περίπτωση μας. Και όμως. Εμείς είμαστε σε δυσμενέστατη θέση. Βαλλόμαστε από παντού. Το ξέρουμε πολύ καλά ότι τα δυτικά καθεστώτα απεργάζονται "λύσεις" διαιώνισης της ανωμαλίας στη Κύπρο από το 1950. Και από μικρο απατεώνες έχουμε πληθώρα (χρηματιστές, κτηματομεσίτες και ψευδο-developers και παέι λέγοντας). Με ενοχλεί αφάνταστα ότι η αριστερή κυβέρνηση δεν στέκει στο "πούντο" της. Ήμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε υποχωρήσεις αρχής που μπορεί να προκαλέσουν όχι μόνο την καταβαράθρωση της αριστεράς αλλά και την τελική απώλεια της Κύπρου. [Και μη μου πεις ότι αυτό δεν είναι δυνατό. Η ιστορία θα είναι εναντίον σου.] Άλλωστε η Τουρκία δεν το αρνήθηκε ποτέ: "Η Κύπρος είναι στρατηγικής σημασίας για να την αφήσουμε".

Η υποστήριξη του σχεδίου Αναν από σημαίνοντα στελέχη της αριστεράς είναι λόγος μέγιστης ανησυχίας. Το Τσιελεπή και όλους τους άλλους τους γνωρίζω μόνο από τα ΜΜΕ. Έτσι έχω μόνο τις θέσεις τους να αντικρούσω, τίποτε άλλο. Μήπως αυτή η θέση όμως (ναι στο Αναν) κρύβει μια πολύ μεγαλύτερη διολίσθηση σε θέσεις ηττοπάθειας, κούρασης, διασφάλισης της καρέκλας, εξυπηρέτησης συμφερόντων κλπ κλπ. Δεν έχω αποφασίσει τελεσίδικα. Αλλά η καθημερινή συμπεριφορά της ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ κυβερνητικής μηχανής με παραπέμπει στα τραγικά λάθη που ο Λένιν προέβλεψε 100 σχεδόν χρόνια πριν. Και που τελικά δεν αποφεύχθηκαν.

Anef_Oriwn είπε...

Αγαπητέ Ύποπτε,
Λόγω του προχωρημένου της ώρας θα απαντήσω [και θα σχολιάσω] στα σύντομα και στα βιαστικά μερικά σημεία από το πιο πάνω κείμενο σου:
1. Ο Π. [τον οποίο δεν γνωρίζω προσωπικά] αλλά μόνο από τα κείμενα του στην blogόσφαιρα κι αλλού, θεωρώ ότι διαθέτει μια συγκροτημένη αριστερή [διαλεκτική] σκέψη και πάντα διαβάζω με ενδιαφέρον τις πολιτικές και κοινωνιολογικές του αναλύσεις. Συνήθως είναι ήπιος αλλά είναι και έντονα αντι-εθνικιστής.
2. Θεωρώ ότι τα τελευταία σου σχόλια είναι πολύ γενικόλογα και δεν απαντούν στα όσα [ειδικά και εξειδικευμένα] έχω θέσει στο [κυρίως] κείμενο της ανάρτησης μου ή/και στες μετέπειτα παρεμβάσεις ...
3. Λένιν ήταν όντως διάνοια. Το κείμενο του όμως [στο οποίο κάνεις αναφορά] δεν το έχω υπ’ όψη μου – θα το ψάξω κι εγώ να δω αν υπάρχει στα ελληνικά.
4. ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ «ΑΡΙΣΤΕΡΗ κυβερνητική μηχανή ...»... Οι δομές και οι νοοτροπίες του αστικού κρατικού μηχανισμού παραμένουν οι ίδιες!
5. Μπορεί θεωρητικά να ‘χεις δίκιο όταν διερωτάσαι και λες ότι το “… ναι στο Αναν κρύβει μια πολύ μεγαλύτερη διολίσθηση σε θέσεις ηττοπάθειας, κούρασης, διασφάλισης της καρέκλας, εξυπηρέτησης συμφερόντων κλπ κλπ …”, αλλά αυτό πρέπει να τεκμηριώνεται με παραδείγματα. Άσε που εγώ έχω βαρεθεί να λεω ότι τέτοια φαινόμενα αντανακλούν την συνείδηση και το κοινωνικοοικονομικό status της πλειοψηφίας των μελών και οπαδών του κόμματος.
6. Για τη στάση του ΑΚΕΛ απέναντι στο Σχέδιο Ανάν σημασία έχει [κατ’ μένα] η τελική απόφαση της Συνδιάσκεψης του Κόμματος. Το αυτό η ισχύει και για την απόφαση για την υποψηφιότητα Χριστόφια [για την Προεδρία].
7. Αν δε κάνω λάθος κι ο Τρότσκι ήταν εξ εκείνων που διαφώνησαν [στην Κ.Ε. του Μπολσεβίκικου Κόμματος] για την πραγματοποίηση της Οκτωβριανής Επανάστασης. Τούτο απέτρεψε τον Λένιν να συνεργαστεί μαζί του ή και με τους άλλους που διαφώνησαν, όταν επικράτησε η Επανάσταση; Γιατί έχουμε την τάση να ταμπελώνουμε τους ανθρώπους, όπως συνήθως κάμνουν οι εθνικιστές οι οποίοι συνεχώς αναζητούν [ή/και φτιάχνουν] ήρωες, αλλά κατασκευάζουν και προδότες; Οι προσωπικότητες τις δεδομένες στιγμές απλώς εκφράζουν τις συγκεκριμένες ανάγκες του κόσμου

Anef_Oriwn
Τετάρτη 21/10/2009 – 00:14 π.μ.

Ανώνυμος είπε...

Απαράδεκτη η προσπάθεια σπίλωσης του Τ.Τσιελεπή!
Φαίνεται ότι κάποιοι αποπειρώνται να επαναφέρουν την περιρρέουσα...
Ποιοι άραγε είναι αυτοί;
Αναγνώστης

Ανώνυμος είπε...

Νομίζω ότι η επάρκεια η σεμνότητα και η ικανότητα του Τουμάζου Τσιελεπή να πείθει τον κόσμο είναι αυτό που φοβούνται τόσο πολύ οι απορριπτικοί.

Η πρόκληση του σε πάνελ με 4 απορριπτικούς στον αντένα δεν ήταν νομίζω τυχαία. ο σκοπός ήταν εξαρχής να πληγεί ο Τσιελεπής σας επιστήμονας και σαν άνθρωπος.

Όμως, απέτυχαν. η συζήτηση κατέληξε μπούμεραγκ γι αυτούς και για τον σταθμό.

Αναμένω ότι αυτές οι επιθέσεις θα συνεχιστούν όσο πλησιάζουμε σε καλά αποτελέσματα στις συνομιλίες. Προβλέπω δε, ότι στο τέλος οι απορριπτικοί θα χάσουν το παιχνίδι.

Οι περισσίτεροι θα κάνουν στροφή μόλις αντιληφθούν ότι δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν. οι υπόλοιποι θα το "παίξουν" ιδεολόγοι και θα προτιμήσουν να χάσουν παρά να εξεφτελιστούν ολοκληρωτικά.