Κυριακή 31 Μαΐου 2009

Ανάρτηση 27/2009 (χωρκάτικη τζιαι ευρω-εκλογική) – Ο παρέας μου ο Πάμπος τζιαι τι θα ψηφίσει (ή θα ψηφίσουμεν) στες ευρωεκλογές ...

[Τα όσα θα σας αφηγηθώ πιο κάτω μπορεί να μοιάζουν με αληθινά, αλλά στην πραγματικότητα να αποτελούν αποκυήματα της φαντασίας μου (το παθαίνω κάποτε), αλλά μπορεί να ισχύει και το αντίθετο – να είναι πραγματικά και αληθινά γεγονότα αλλά να τα παρουσιάζω με τέτοιο τρόπο (μέσα από υπερβολές και με πλάκα) που να μοιάζουν με ψεύτικη - κι αυτό το παθαίνω κάποιες φορές. Γι’ αυτό και οποιαδήποτε ομοιότητα με γνωστά και γνώριμα πρόσωπα και καταστάσεις μπορεί να είναι και τυχαία αλλά μπορεί κι όχι].

Αυτό το Βlog όντας πρώτα και κύρια πολιτικό δεν μπορούσε να μην κάνει αναφορά στις επικείμενες – είναι καθορισμένες για το ερχόμενο Σάββατο 6 του Ιούνη – εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ήδη κι άλλοι συν-Bloggers έχουν αναφερθεί στο θέμα αλλά θα ήθελα να βάλω κι εγώ το λιθαράκι μου μέσα από όσα μου έγραψε σε email που μου έστειλε ο παιδικός μου φίλος, ο Πάμπος ο Τσσιόπανος ή πιο χωρκατικά ο Πάμπος ο Βοσκός (ή του Τσσιόπανου – δηλ. γιος του Τσσιόπανου καθώς κι ο πατέρας του ο Κίκκος ήταν βοσκός) ...

[Ο παρέας ο Πάμπος είναι ένας σύγχρονος γεωργο-αιγοπροβατοτρόφος και έχει δημιουργήσει και μια μοντέρνα γεωργοκτηνοτροφική μονάδα ...Να πούμεν όμως τζιαι την αλήθκειαν ο Πάμπος εξεκίνησε να σπουδάσει φιλόλογος στην Αθήνα (για να βοηθήσει, όπως ελάλεν, “να γίνουν τα σκοτάδια φως”, τζιαι ν’ ανοίξουν τα μμάδκια του κόσμου για να με τους περιπαίζουν οι παπάες τζιαι οι εξουσίες, αλλά στο τέλος λόγω αναποδκιών (ας όψεται η φτώshια τζιαι η κενωνία η άδικη), συνέχισε το επάγγελμα που έκαμνεν ο ο τζιύρης του, ο Κίκκος (από το Αντρίκκος) ο Τσσιόπανος ...
Να σημειωσω ότι με τον Πάμπον (που τον εφωνάζαμεν τζιαι Πάμπαρον, γιατί εν κορμαλιάς – που ήμασταν μιτσιοί στο Δημοτικό, λίγο μετά τον πόλεμο του ’74 εττοππούζιαζεν τζιαι τα φασιστούθκια που μας εκάμναν τους καμπόσους), γνωριζόμαστε από παιδιά καθώς εμεγαλώσαμεν και μαζί ... Παίζαμε μπάλα και ξυλίκκι, αλλά και πούλια με λάστιχα (σφενδόνες), και κάποτε και τα ... πουλιά ΜΑΣ!!!

Τελικά δεν μου φαίνεται να το μετάνιωσε που έμεινε Τσοπάνος (ίσως να τού έμεινε μια πίκρα γιατί φεύγοντας από την Αθήνα κάτι άφησε εκεί ανολοκλήρωτο), συνέχισε όμως να διαβάζει και να μελετά – να αυτο-μορφώνεται! Δεν ήθελε να μείνει έρμαιο της προπαγάνδας του κάθε εθνικιστή όπως “ο Πέτρος, ο Γιόχαν κι ο Φραντς, που ποτέ δεν διάβασαν Μαρξ ... κι έπεσαν κάτω απ’ τα τανκς”!
Συνειδητοποιημένος Αριστερός και παρ’ όλο που ΠΟΤΕ δεν τον γράψανε στο Κόμμα (ίσως γιατί είχε δεξιές καταβολές – καταγόταν από δεξιά μακαριακή όμως οικογένεια, ίσως γιατί κάποτε γινόταν ιδιαίτερα αυστηρός όταν έκανε εξ αριστερών κριτική στο Κόμμα, μπορεί και για κάποιες επιλογές στην προσωπική του ζωή που έγιναν αιτία για κουτσομπολιά, όμως πάντοτε (λίγο – πολύ) στήριζε τις αποφάσεις του Κόμματος (έστω κι αν μουρμουρούσε για κάποιες – όπως τότε με την υποψηφιότητα του Παπαδόπουλου);
Συνήθως τις Κυριακές κατα το μεσημέρι (και πριν το μεσημεριανό φαγητό) βρισκόμαστε με τον Πάμπο στον καφενέ του Μοστή (από το Μόδεστος → Μοδεστής) του Σικκιμέ (κι αυτός Αριστερός) τζιαι εκουβεντιάζαμεν! Εμαζευόντουσαν τζι’ άλλοι τζιαμέ στον καφενέ (τζιαι που άλλα κόμματα) τζιαι εκάμναμεν ανασκόπηση της πολιτικής κατάστασης. Όμως είχε μέρες να πάω τζι’ ο παρέας ο Πάμπος αποφάσισε να μου στείλει email – στο γραφείο του τζιει κάτω στην φάρμα, παίρνει και το laptop του ... Τον απασχολούσαν  έντονα οι επικείμενες ευρωεκλογές ...

Πιο πολλά για τον Πάμπο ίσως ΣΑΣ πω κάποια άλλη φορά ... Τώρα θα περιοριστώ σε τι μου έγραψε για τες ευρωεκλογές ...]

***********
Μου έγραψε λοιπόν ο παρέας ο Πάμπος ... [Μέσα σε αγκύλες κάποιες δικές μου επεξηγήσεις και σχόλια]:
“Φίλε μου Άνεφ, [στην πραγματικότητα είπεν με, με το πραγματικό μου όνομα δηλ. Ουγκουτσουματσιού, αλλά εγώ από κεκτημένη συνήθεια βάζω το ψευδώνυμο ΜΟΥ],
Shερετώ ΣΕ! [Γράφει τζιαι τζιείνος στα κυπριακά].

Εshει λλίον τζιαιρόν να ‘ρτεις κάτω στον καφενέν, για να τα πούμεν τζιαι νάκκον που κοντά, όπως εσυνήθιζες να κάμνεις τες Κυριακάες, πριν το μεσομέριν ... Έχω τζιαι τούτους τους χερκελέες τους ευρωλάγνους τζιαι ευρωλιγούρηδες [παρά τα βαρετά κυπριακά που κάποτε χρησιμοποιεί, αρέσκει του να πλάθει και εξειδικευμένες λέξεις - απομεινάρι ίσως του φιλόλογου που κρύβει μέσα του], τους “Συναγερμικούς”, τζιαι τους ΔΗΚΟϊκούς [Λυσσαριδικούς εν έχει], που με επελλάναν, ότι το ΑΚΕΛ εν ευρωσκεπτικιστές, ότι εν θέλουμεν την Ευρώπη τζιαι ότι είμαστε δογματικοί κομμουνιστές (εγώ λαλώ τους μακάρι να είμαστεν), τζιαι ότι είμαστε οι μόνοι που εν θέλουμε τζιείνον τον γέριμο τον Συνεταιρισμό (ιμιshι μου) για την Ειρήνη (τζιείνον το λουσάτο το μπακάλικο που έκαμεν το ΝΑΤΟ για να καλοπιάσει τες ανατολικές χώρες – φτώshια πολλή κουμπάρε Άνεφ, τζιει κάτω, ίνταμ που να κάμουν τζιαι τζιείνοι οι κακομάζαλοι). [Ξέχασα να αναφέρω ότι ο Πάμπος εν παντρεμένος με Βουλγαρού, την Κρασιμίραν – άλλη ιστορία κι αυτή – και ξέρει πολλά πράγματα που πρώτο χέρι, καθώς επήεν κάμποσες φορές τζιει κατω]. Εν έρκεται τελευταία κάτω στον καφενέν ούτε ο κουμπάρος ο Μάshιος [έτσι λενε σε κάποια χωριά τον Ματθαίο] ο Καλουψιής, να πιούμεν τζιαι καμιά μπύρα τζιαι να τους πει ότι εν φασίστες τζιαι εβραιομασώνοι τζιαι να τους πειράξει ότι εκόντεψεν το τέλος τους τώρα που εξεκίνησεν τζιαι τα πυρηνικά η Βόρεια Κορέα!

Προχτές όμως, ενευριάσαν με τζι’ είπα τους τα ορθά, κοφτά τζιαι ξικούτσουλα ... "Εγώ είμαι Αριστερός", είπα τους "… τζιαι σαν Αριστερός, αλλά τζιαι πλάσμαν της δουλειάς ... ούλλη μέρα είμαι μέσ’ την μάντρα τζιαι μέσ’ τα χωράφκια είμαι, τζι’ εγιώ τζι’ η γεναίκα μου, το ΑΚΕΛ, εν ννα ψηφίσουμεν ..."

Αλλά εν πολλά κκελλετζιήες [ξεροκέφαλοι] σιόρ ... Λαλούν πως εν ΕΜΕΙΣ οι Αριστεροί που είμαστεν ΑΡΝΙΑ, αλλά τούτοι εν πολλά shειρόττεροι! Λαλούν “Ευρωπαϊκή Ένωση” τζιαι στάζουν τα shείλη τους μέλι, χωρίς να σκέφτουνται ίνταμ που μπορεί να υποφέρουμε εμείς οι μιτσιοί που τες ντιρεκτίβες τους! Ότι μας πει η Ευρωπαϊκή Ένωση να κάμνουμε την κκελλέν μας κάτω, είτε συμφωνούμε είτε όχι!
Ειδικά τζιείνος ο συναγερμικός ο Στυλλής ο Τσιλλάρας που εν τζιαι αρκάτης σε μιαν εταιρέια ο μαυρολαομένος (τζιαι που αντι “κομμουνιστές” λαλεί μας “κουμπουνιστές”) εν σκεττον φαρμάτζιην ... [Επειδή εν τζιαι ο Στυλλής κορμαλιάς, όπως τον Πάμπον, που ήμασταν μιτσιοί, εφωνάζαμεν τον Στυλλάρα, τζιαι για να τον περιπαίζουμεν Τσιλλάρα, - *τσιλλάρα στα κυπριακά είναι η κουτσουλιά της όρνιχας].
Ο Στυλλής έshει με άχτιν φαίνεται που τότε που εμαλλώναμε (που ήμασταν) στο Δημοτικό τζι’ ενίκουν τον, αλλά μπορεί τζιαι που τότε που χώρισα (μετά που ερωτεύτηκα την Κρασιμίραν μου), που την ξινισμένη την ανιψιά του την Γήμητραν, την κόρη το θκειού του Ιστουρή (του Πισσοκάη)...
Αλλά τζι’ ο άλλος ο ΔΗΚΟϊκός ο Παής (που το Παναγιώτης → Παναής → Παής) ο Κατσελλάρης (τούτου που ούλλα τα αδέρφκια του τζιαι οι αρφάες του επιάσαν δουλειάν μεσ’ την Κυβέρνηση – ήταν του ΔΗΚΟ θωρείς) τζιαι που άμα θέλει καμιά εξυπηρέτηση κοντοσυνάεται μας, τωρά παίζει το αντιπολίτευση (εν να “επαραχαρακτηρίσουμεν” την Ιστορία λαλεί μας...). Τούτοι σιορ, δκυό γαάρους τ’ άshερον εν ιξέρουν να μοιράσουν, τζιαι να μας κάμουν τζιαι τους πολιτικούς;

Είπα τους ακόμα ότι σαν μιτσής λαός εν πρέπει να δεχτούμε την επικυριαρχία του μεγάλου κεφαλαίου (έστω και τού ευρωπαϊκού) χωρίς αμφισβητήσεις ή διεκδικήσεις ... Τζιαι πως μόνο το ΑΚΕΛ (που τα κυπριακά κόμματα) και το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (στο Ευρωκοινοβούλιο), πιστέφκω ότι μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο – να σταθεί αντρόshιν στες ντιρεκτίβες [άλλη εξειδικευμένη λέξη του Πάμπαρου] και στες παραποθκιές της Ευρωπαϊκής Ένωσης τζιαι του κεφαλαίου ...

Πάντως (είπα τους ότι) οι επιλογές ΜΑΣ, αν και είναι μόνο ΕΞΙ (τόσοι είναι οι υποψήφιοι όσες και οι θέσεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την Κύπρο – οι σταυροί προτίμησης μόνο ΔΥΟ), ΟΛΟΙ οι υποψήφιοι της Αριστεράς είναι αξιόλογοι τζιαι δυσκολεύομαι να δκιαλέξω.
Να πω όμως τζιαι δκυό λόγια για λλόου τους – είναι όλοι σπουδασμένοι και μορφωμένοι άνθρωποι:

1. Κυριάκος Τριανταφυλλίδης – νυν ευρωβουλευτής του ΑΚΕΛ με πλούσια δράση και αξιόλογο έργο κατα την προηγούμενη πενταετία.
2. Τάκης Χατζηγεωργίου – νυν βουλευτής στην Κυπριακή Βουλή με λόγο ποιητικό και σύγχρονη σκέψη.
3. Σκεύη Κούτρα – Κουκουμά – η γυναικεία παρουσία στο ψηφοδέλτιο με πλούσια δράση στο γυναικείο κίνημα (τοπικά και διεθνώς). Είναι τζιαι Κοτσιηνοχωρκάτισσα ...
4. Κυριάκος Χατζηττοφής - ο πετυχημένος δήμαρχος του Άη Αθανάση (της Λεμεσού). Είδα τον τζιαι πριν μερικές νύχτες στην τηλεόραση τζιαι άρεσε μου!
5. Ιωσήφ Ιωσήφ – καθηγητής του Πανεπιστημίου Κύπρου με πολλές επιστημονικές περγαμηνές και γνώση για ευρωπαϊκά θέματα.
6. Χρίστος Χριστοφίδης – νέος, δυναμικός και με διαλεκτική και συγκροτημένη σκέψη.

Όι εν να τους έχω να λαλούν ότι οι άλλοι, οι δικοί τους εν καλλίττεροι. Μα ποιοι σιόρ; Άτε να μεν αρκέψω ...

Άτε γεια, shερετίσματα τζιαι καλήν ψήφον!”

***********
Α, τζιαι ένα μήνυμα (που ΜΕΝΑ τον Anef_Oriwn) για ούλλους:


Να πάτε να ψηφίσετε – ότι κόμμα τζιαι όποιον υποψήφιον έχετε αποφασίσει να ψηφίσετε – έστω κι αν θα ρίξετε (ακόμα) τζιαι λευκό. Όχι επειδή κάποιοι λαλούν ότι το δικαίωμα της ψήφου είναι ιερό, ούτε γιατί διαφωνώ (και πολύ) με το σύνθημα “Ψηφίζω, σημαίνει παραδίνομαι στην εξουσία”, που είδα (τελευταία) γραμμένο σ’ ένα τοίχο στην παλιά Λευκωσία, αλλά γιατί οι εκλογική διαδικασία αποτελεί (από μόνη της) κι ένα τρόπο κινητοποίησης και πολιτικής ζύμωσης των πολιτών!

Anef_Oriwn
Κυριακή 31/5/2009

Κυριακή 24 Μαΐου 2009

Ανάρτηση 26/2009 (εκδρομική αλλά και ποδοσφαιρική, πολιτική και θρησκευτική) - Που την Πέγεια στον Λιμνίτη, τζιαι που τον Λιμνίτη εις την Κλήρου!

[Από τον τίτλο (και μόνο) που έδωσα στο post αυτό, κάποιος περαστικός θα μπορούσε να εκλάβει το περιεχόμενο του κειμένου ως ταξιδιωτικό/εκδρομικό (που απευθύνεται βασικά σ’ όσους αγαπάνε τον εγχώριο τουρισμό), αλλά ίσως κι ως περιπετειώδες αναγνωσμα – να έχει να κάνει, ας πούμεν, με τις “Περιπλανήσεις του Ττοουλή του Εξωχωρίτη” στα αναφερόμενα χωριά. Τελικά όμως η ανάρτηση πραγματεύεται τρία επίκαιρα ζητήματα. Ήδη κάποιοι συν-bloggers τα έχουν λίγο πολύ θίξει αλλά έντονη είναι και δικιά μου επιθυμία να πω κι ΕΓΩ τα δικά μου:
Πιο συγκεκριμένα θ’ ασχοληθώ με τον “Άθλο των Πεγειωτών” (κοινοτικών και ιθαγενών) – που κατάφεραν κατακτήσουν το Κύπελλο Κύπρου, με τα “Λιμνάζοντα Νερά του (Οδο)Φράγματος του Λιμνίτη” και την “Παναγιά την Κλαίουσα”- κάπου σ’ ένα ξωκλήσι στην Κλήρου, όπου όπως λαλούσιν (εγώ είμαι άπιστος - αλλά δεν με λενε Θωμά), έχει επιτελεστεί νέο “θαύμα” – μια ακόμα εικόνα της Παναγίας, δακρύζει και κλαιει χωρίς όμως να οδύρεται].

1. Πέγεια – “Ο Άθλος των Ντοπαρισμένων, sorry, των Πεγειωτών”

Η (μικρή – από άποψη χρόνων ποδοσφαιρικής ζωής αλλά και αριθμού οπαδών) ομάδα της Πέγειας Πάφου (με τη γνωστή Βρύση της τζιαι τες όμορφες τες κορούες της – που λαλεί τζιαι το γνωστό παραδοσιακό άσμα) και πάσης Ντόπας (ο ΑΠΟΠ/Κινύρας) κέρδισε το βράδυ του Σαββάτου (16 του Μάη) στον Τελικό του Κυπέλλου Κύπρου την ΑΕΛ (της Λεμεσού) με 2-0 και αναδείχθηκε Κυπελλούχα. Σχεδόν ΟΛΗ η Κύπρος, πλην των ΑΕΛιστών, Εμού και ίσως τζιαι καμιά 10ρκάν άλλων) υποστήριζαν σ’ εκείνο το ματς την Πέγεια! Μάλλον γιατί ως μικρός κι αδύνατος λαός να εξωτερικεύαμε τα απωθημένα έμπλεα μίσους κι αντιπάθειας που τρέφουμε για τους ανά τη γη δυνατούς “φονιάδες των λαών αμερικάνοι”, υποστηρίζοντας έτσι την πιο μικρή και (θεωρητικά) αδύνατη ομάδα (άσχετο αν στην καθημερινή μας ζωή, ως κύπριοι εκδηλώνουμε ένα ιδιόμορφο ρατσισμό απέναντι στους φτωχούς και τους καταφρονεμένους – που είναι κι αυτοί αδύναμοι).
[Εγώ ήμουν με την ΑΕΛ, όι γιατί η Πέγεια έδερεν την ΟΜΟΝΟΙΑ-κκαν, (εκάμαν ΜΑΣ μαύρους τζιαι γέριμους), ουτε γιατί εν μ’ αρέσκουν οι “όμορφες οι Πεγειωτούες”, ούτε γιατί πέραν από “ηλικιακός ρατσιστής” μπορεί να είμαι τζιαι “παφιτο-ρατσιστής” (απεναντίας έχω πολύ καλούς φίλους στην Πάφο), ούτε γιατί αντιπαθώ όσους που μετατρέπονται σε Δαβίδες τζιαι νικούν τους Γολιάθες), αλλά ούτε τζιαι γιατί έχω δκυο – τρεις καλούς φίλους ΑΕΛίστες τζιαι εσυμπαραστέκουν τους ... Πιο πολλά ήταν γιατί εν μπορώ να χωνέψω ότι ούλλοι (στην ΚΟΠ κι όχι μόνο) εκαμμίσαν (εκλείσαν) τα μμάδκια τους στα ντοπαρίσματα που εκάμναν οι αρχοντοχωριάτες της Πέγειας. Τη στιγμή που έπρεπε να μηδενιστούν τζιαι να είχαν πάει ολόιshα (χωρίς άλλη κουβέντα) δεύτερη κατηγορία, εβκήκαν τζιαι Κυπελλούχοι! (Η ανοχή κάποιων τους έδωσε και τίτλους στο τέλος). Είδατε τι γίνεται άμα έχεις τα μέσα (κονέ) στην ΚΟΠ (τζιαι με τον ΚωΚού) – αναβάλλονται οι δίκες ώσπου να ξιχαστεί το θέμα, τζιαι μετά άμα έχεις τζιαι νάκκον τύχη τζιαι κανένα διαιτητή μαζί σου (αλλά τζιαι αν σε υποτιμούν σε τζιαι οι αντίπαλοι σου – ΑΕΚ, ΟΜΟΝΟΙΑ, ΑΠΟΕΛ, ΑΕΛ) πιάννεις τζιαι το Κύπελλον! Τζιαι ύστερα λαλούμεν (σχεδόν) ούλλοι: “Άτε σιόρ, εν (μ)πειράζει, άεις τους μιτσιούς να περιχαρίσουν. Εν θα ήταν κρίμα να τους ετιμωρούσαν τότες με τες ντόπες. Ίνταμ που έκαμαν τζιαι τούτοι – νάκκον doping όπως κάμνουν τζι’ οι άλλοι. Οξά πως εν τους πιάνουν ή εν θέλουν να τους πιάσουν (του άλλους)”!!! Εν ννεν έτσι που λειτουργούμε σ’ όλα στην Κύπρο! Έξυπνος (πετυχημένος κι αναγνωρισμένος) εν νεν τζιείνος που τα καταφέρνει (συνήθως να κάνει λεφτά) ανεξαρτήτως τρόπου και μεθόδων;

2. Λιμνίτης – “Τα Λιμνάζοντα Νερά του (Οδο)Φράγματος του Λιμνίτη”

Οι κωλυσιεργίες, η στασιμότητα και οι υπαναχωρήσεις του Ταλάτ στο ζήτημα του ανοίγματος του Οδοφράγματος του Λιμνίτη καλά κρατούν! Καθόλου φως ΔΕΝ φαίνεται να υπάρχει ούτε στην άκρη, αλλά ούτε και στο βάθος της σήραγγας. Η όλη συζήτηση οδηγείται σε αδιέξοδο και σε μια κατάληξη anef_ ουσιαστικού αποτελέσματος. Χαρακτηριστική είναι και η έκδηλη απογοήτευση του Προέδρου για το θέμα.

Έγραφε μεταξύ άλλων ο “Πολίτης” της προχτεσινής Παρασκευής (22 του Μάη) στο κύριο του άρθρο:

“… Ο Τ/Κ ηγέτης Μεχμέτ Αλί Ταλάτ δυστυχώς δεν συγχρονίζεται με τα αιτήματα των απλών ανθρώπων που ζητούν λίγη ανθρωπιά.
Από την πλευρά του ο Πρόεδρος Χριστόφιας πιστεύουμε ότι στο μέτρο που μπορούσε έκανε υποχωρήσεις τις οποίες θα βρει μπροστά του από τους λαϊκιστές της δικής του πλευράς, αποδεχόμενος να παραχωρήσει ηλεκτρισμό αντί καυσίμων…”
“…Αν προκύπτει πρόβλημα μήπως δεν είναι διότι ο κ. Ταλάτ επέλεξε να αναδείξει σε μείζονος σημασίας ένα τόσο γελοίο θέμα, [σημ.: την άρνηση του Προέδρου να δεχτεί την μεταφορά καυσίμων], από τη στιγμή που γνωρίζει πόσο δύσκολο θα είναι για τον κ. Χριστόφια και μόνο να περάσει στο Εθνικό Συμβούλιο το θέμα του εξηλεκτρισμού της περιοχής;

Ο στόχος είναι κατά την άποψή μας εμφανής: Ο κ. Ταλάτ δεν θέλει να υλοποιηθεί η συμφωνία διάνοιξης του οδοφράγματος διότι δεν του το επιτρέπουν τα στρατεύματα κατοχής. Το χειρότερο βέβαια δεν είναι οι περιορισμοί που όλοι γνωρίζουμε ότι έχει ο κ. Ταλάτ και τους οποίους παραδέχτηκε δημοσίως, αλλά ότι παίζει και ένα άσχημο επικοινωνιακό παιχνίδι δίνοντας επιχειρήματα στους ακραίους της ε/κ πλευράς, οι οποίοι με κάθε ευκαιρία κατηγορούν τον Δημήτρη Χριστόφια για υποχωρητικότητα και ενδοτισμό.
«Αν δεν μπορούμε να ανοίξουμε ένα οδόφραγμα, πώς θα πάμε σε λύση;», λένε. Και σίγουρα θα προσθέσουν. Αφού δεν ανοίγει ο Λιμνίτης, ας κλείσουμε και εμείς τη Λήδρας”.

[Και συμπληρώνω] ... Και μετά ας πάει ο καθένας μας έσσω του – κι ΟΛΟΙ οι πρόσφυγες στα σπίτια τους!!!

[Να σημειώσω, ανασκαλεύοντας τη μνήμη μου και ταξιδεύοντας πίσω στο χρόνο, σε εποχές μακρινές (στην παιδική μου ηλικία), ότι θυμάμαι πως, όταν ταξιδεύαμε (με το λεωφορείο κάποια καλοκαίρια που είχαμε επισκέψεις συγγενών από την Αγγλία) από τα Κοτσιηνοχώρκα για τον Τζιύκκον (όπου διανυκτερεύαμε και κανένα βράδυ) – δεν ξέρω αν περνούσαμε κι από τον Λιμνίτη, όμως είναι βαθιά ριζωμένο στην μνήμη μου το Καραβοστάσι (όπου και κάναμε και στάση – για καφέ οι μεγάλοι για κάτι άλλο οι μικρότεροι) με το κόκκινο νερό της θάλασσας (λόγω του μεταλλεύματος που έβγαζαν εκεί από τα σπλάχνα της γης)].

3. Κλήρου - “Ω, του θαύματος”*!

[*Τίτλος σατιρικού διηγήματος/μυθιστορήματος του Νίκου Κουνενή (από τις εκδόσεις “Μεταίχμιο”, 2006), όπου ο συγγραφέας σατιρίζει τον αξιοθαύμαστο και ζηλευτό κόσμο των εκκλησιαστικών ηθών, παθών και θαυμάτων και τις παράπλευρες συνέπειες τους].

Ακόμα μια φορά ο (ευρωπαϊκών standards) πεφωτισμένος και υπέροχος (ελληνοκυπριακός) λαός, συρρέει μαζικά (άντρες, γυναίκες και παιδιά ξεχύθηκαν στους δρόμους) στο απόμερο (και μέχρι προχτές άγνωστο κι αγνώριστο) εξωκλήσι (ή παρεκκλήσι) της Παναγίας του Λάγνη στην Κλήρου για να δουν (ιδίοις όμμασι – ε ρε τους άπιστους Θωμάδες) και να προσκυνήσουν τη δακρυρροούσα (επιτόπιας κατασκευής;) εικόνα της Παναγίας (της Κλαιούσας) ... Ν’ αγγίξουν, είτε δια της αφής είτε δια των χειλών (τους) τα “καθαγιασμένα” και “ιερά” δάκρυα της Παναΐας, αφήνοντας φυσικά (στο παγκάρι παραπλεύρως) και τον οβολό τους – “το τερπνόν μετά του ωφέλιμου”), παρά τις εκκλήσεις του οικείου (του Ταμάσιου) Μητροπολίτου Ησαΐου του Κυκκώτη (που μαζί με τον αριστίνδην θεολόγο υπήρξαν τα πρωτοπαλίκαρα του Νικηφόρου, τότε που ο τελευταίος επάλεφκεν με νύχια, ψαριά και λεφτά, να γίνει Αρχιεπίσκοπος, αλλά ο τότε Πάφιος Μητροπολίτης απεδείχτη πιο τσιάκκος στες “θεόπνευστες” ραδιουργίες), να μην αφήνουν (οι πιστοί) χρήματα, όταν προσκυνάνε (“που το παναΰριν τζι’ ύστερα χωρκάτης αλλαμένος”) …
Στο μεταξύ ο Ησαίας (αφού είδε ότι οι πρόσφορες χρημάτων συνεχίζονταν αδιαλείπτως – ποτέ δεν κατάλαβα γιατί όταν κάποιος πάει να προσκυνήσει πρέπει να αφήνει τζιαι λεφτά κανιshιν στην Παναγία ή στον εμπλεκόμενο Άγιο), δήλωσε ότι, “όσα χρήματα θα μαζευτούν θα δοθούν για την άμυνα της Κύπρου”. Δηλαδή, η Παναΐα εδάκρυσε για να βρεθεί τρόπος να ενισχύσουμε την Άμυνα – για να βκάλουμε τουλάχιστον τους μισθούς των στρατηγών αλλά να καταφέρουμε ν’ αγοράσουμε τζιαι κανένα ττουφέτσιην αλλά τζιαι καμιά σφαίρα (μα τούτη η Κυβέρνηση εν κάμνει τίποτε ολάν). Απορία Εμού (που δεν θεωρούμε καθόλου καλός Χριστιανός): Δεν θα ήταν πιο χριστιανικό αν η Παναγιά εδάκρυζεν για την κατάργηση των φονικών και δολοφονικών όπλων – την αποστρατικοποίηση;!
Παρεμπιπτόντως ο λαλίστατος κατα τ’ άλλα Αρχιεπίσκοπος (του 8%), εν τζιαι είπε τίποτε για το “θαύμα”; Παλιά (όταν ήταν Μητροπολίτης Πάφου) ελάλεν δημοσίως ότι τα περί “θαυμάτων” με τις εικόνες που “δακρύζουν”, τις “σκιές” στους τοίχους που μοιάζουν, ιμίshι μου, με το Χριστό και όλα τα συναφή είναι βλακείες (για να μην πω τίποτα πιο χοντρό).
Αλλά φαίνεται ότι τώρα (και μετά που τους εγέλασεν ούλλους τζιαι έγινεν Αρχι-επίσκοπος), άλλαξαν τα πράματα – αφού η υπόθεση φέρνει χρήμα, ας παίξουμε τζιαι νάκκον πελλόν (ίσως λαλεί)!

Όμως το πραγματικά ανησυχητικό μ’ αυτά τα “θαύματα”, που μου προκαλεί και κατάπληξη, αλλά κάμνει με να θέλω να τραβώ τζιαι τα μαλλιά μου (όσα μου έχουν απομείνει) για τα χάλια μας, είναι ότι εν έτει 2009 σε μια χώρα (όπως η ημετέρα πατρίδα) με ένα από τα πιο ψηλά ποσοστά αποφοίτων πανεπιστημίου στον πλανήτη συμβαίνουν και παραμένουν ασχολίαστα τέτοια φαινόμενα!
Όπως γράφει κι ο Κώστας Κωνσταντίνου στην στήλη του στον “Πολίτη”: “Οι εικόνες ΔΕΝ δακρύζουν. Ούτε «πισσιά» τους κάνουν, ούτε τρέχει η μύξα τους, ήμαρτον πλάστη μου …”!!!
Και για να πάρετε και μια ιδέα για το πως κάνουν μια εικόνα να κλάψει ή πως οι ειδωλολατρικές πρακτικές υιοθετήθηκαν από τη Ορθοδοξία περάστε κι από του Μιχάλη (Link:
http://mihalismihail.blogspot.com/2009/05/blog-post_23.html).

**********
Την περιδιάβαση μου θα μπορούσα να τη συνεχίσω (ή/και να τη διανθίσω) και με άλλα πολλά θεματάκια επισκεπτόμενος κι άλλα μέρη της “πολύπαθης” (όπως αρέσκονται κάποιοι να ονομάζουν την Νήσον ταύτη των Αγ(ρ)ίων), όμως ήδη άλλοι bloggers έχουν αναφερθεί σ’ αυτά και δεν κάνει να επαναλαμβανόμαστε ... Απλώς για ιστορικούς λόγους να αναφέρω ότι θα μπορούσα να μιλήσω για τον πολύ Βγενόπουλο, που πήρε την Τράπεζα του και τα ππουρκιά του και ελάμνησεν που την Κύπρο (όμως για πολύ ιθαγενείς μας πήρε) [για κάποιους άλλους ιθαγενείς μιλά, στο γνώριμο ωραίο επικριτικό του λόγο κι ο PolitisPittas στο τελευταίο post στο blog του – link:
http://politispittas.blogspot.com/2009/05/blog-post_23.html], για τις Ευρωεκλογές (γι’ αυτό το θέμα επιφυλάσσομαι) και για την “ιστορία αγάπης που αναστάτωσε ολόκληρη την Καρπασία” (και επίκειται να αναστατώσει και τις ελεύθερες περιοχές – άκουσα ότι τα εθνικιστάκια έχουν πάθει μουγκαμάρα!). Αυτή η περιδιάβαση θα συνέχιζε μέχρι την Αθήνα (τη νέα έδρα της Dubai-Vgeno Marfin”) και θα κατάληγε στο Ριζοκάρπασο – της κατοχής, του εγκλωβισμού και του εποικισμού αλλά και του Έρωτα – που γεννιέται άδολα στες καρδιές των ανθρώπων μακράν από εθνικιστικές παρωπίδες! Πολλά τα θέματα, πόσα να προλάβουμε κι ΕΜΕΙΣ εδώ σ’ αυτό το “κυβερνητικό” blog!

Anef_Oriwn
Κυριακή 24/5/2009

Σάββατο 23 Μαΐου 2009

Ανάρτηση 25/2009 (εκπαιδευτική, υπουργική κι [αντ]εθνική) – “Οι Λυσσασμένοι”*! [UPDATE 23/5/2009]

{* - κατα το “Οι Δαιμονισμένοι” του Ντοστογιέφσκι.
Το “λυσσασμένοι” όμως βγαίνει από την καταπολεμημένη πλέον αρρώστια της “λύσσας” που κτυπούσε και σκυλιά και ανθρώπους. Ένα από τα κύρια κλινικά της χαρακτηριστικά όταν ότι οι παθόντες (και άνθρωποι και σκυλιά) έβγαζαν αφρούς από το στόμα!}

[Μια από τις στήλες που διαβάζω τακτικά στον “Πολίτη” είναι η “ΚΑΤΑ ΒΑΡΒΑΡΩΝ”, του χρονογράφου Κώστα Κωνσταντίνου, χωρίς τούτο να σημαίνει ότι πάντοτε συμφωνώ με όσα γράφει. Οφείλω να πω όμως η αυστηρή και καυστική κριτική του ΚωσΚων κάποτε σπάζει κοκκάλα. Ομολογώ μάλιστα ότι απολαμβάνω ιδιαίτερα το σατιρικό του στυλ όταν αποκαθηλώνει και απομυθοποιεί διαχρονικά εθνικο-θρησκευτικά στερεότυπα και κολλήματα. Επί διακυβέρνησης Τάσσου Παπαδόπουλου ήταν ιδιαίτερα επικριτικός και με το ΑΚΕΛ και τον Χριστόφια, όμως μετά την εκλογή του τελευταίου στην Προεδρία έχει “μαλαθκιάνει” κάπως – ίσως λόγω και της ήπιας στάσης που ακολουθεί (πλέον) η εφημερίδα απέναντι στον (νέο) Πρόεδρο!
Προχτές Τετάρτη 20 του μηνός ο ΚωσΚων καταπιάστηκε, με αφορμή το τελευταίο “αντεθνικό” περιστατικό όπου πρωταγωνιστής ήταν και ΠΑΛΙ ο Υπουργός Παιδείας, με διάφορες εθνικοθρησκευτικές υστερίες και εμμονές των κύπριων ελληναράδων! Δεν έκατσε (λένε, ιμίshι μου) ο Υπουργός, να ακούσει τον Εθνικό Ύμνο (σε κάποια εγκαίνια), όπως ΜΑΣ ενημέρωνει “Η ΜΑΧΗ” (η δημοκρατική αυτή φυλλάδα). Είχαμε θέμα με τον “Εθνικό Ύμνο” και δεν ελάλησεν ούτε τζιαι βρόντηξεν ο Κουλίας;]


Αφρίζουν; Από τη λύσσα θα ‘ναι...!

(του Κώστα Κωνσταντίνου – “Πολίτης” 20/5/2009 Link: http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=872807&-V=columns)

- Ο Ανδρέας Δημητρίου είναι ένας από τους λιγότερο, εάν όχι και ο λιγότερο δημοφιλής υπουργός της Κυβέρνησης. Δεν περνάει δημοσκόπηση που να μην δείχνει τον Υπουργό Παιδείας σταθερά στον πάτο των εντυπώσεων της κοινής γνώμης. Και είναι λογικό και αναμενόμενο: Είναι ο πρώτος υπουργός ο οποίος τόλμησε να κάνει τομές στο θέμα της εκπαίδευσης και να την βγάλει, εκ των πραγμάτων, από τα νύχια των... πατριωτών καριέρας και εξ επαγγέλματος, όλων αυτών δηλαδή που τη λυμαίνονταν από γενέσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας. Είτε μιλάμε για τους πολιτικούς εκείνους οι οποίοι πουλούν πατριωτισμό με τη σέσουλα και οι οποίοι εμφανίζουν πλέον συμπτώματα... λύσσας στη σκέψη ότι μπορεί να λυθεί το Κυπριακό και να εξαφανιστούν (αμήν και πότε) από το πολιτικό παιγνίδι, είτε για το παπαδολόι το οποίο αγωνίζεται μάταια να επανακτήσει την πολιτική του επιρροή με ό,τι αυτό συνεπάγεται, είτε για τις ελεγχόμενες από περιθωριακά, εθνικιστικά και λοιπά συντηρητικά μυαλά οργανώσεις των δασκάλων και των καθηγητών. Με τους τελευταίους να αγωνίζονται πια ανερυθρίαστα (και) για το δικαίωμα συναδέλφων τους στην παρανομία!

- Με δεδομένο λοιπόν ότι ο Ανδρέας Δημητρίου τόλμησε να πατήσει στην «αγία τράπεζα» όλων των πατριδοκάπηλων και των εκδοτών HACCP πατριωτισμού του τόπου (και δεν είναι λίγοι αυτοί οι τύποι), θα λέγαμε πως ο πόλεμος τον οποίο δέχεται είναι όχι μόνο αναμενόμενος, αλλά ίσως και... ηπιότερος (πλέον) από όσο θα ανέμενε κανείς. Γεγονός το οποίο έχει να κάνει κυρίως με τη δική του αντίδραση, αλλά και με το γεγονός πως, είτε απαντά επί της ουσίας και έντονα σε όλες τις προσπάθειες αυτών των κύκλων να συκοφαντήσουν το καθετί που κάνει το Υπουργείο Παιδείας επί των ημερών του, είτε τους αγνοεί με έναν τρόπο τόσο επιδεικτικό που, μερικές φορές, είμαστε σίγουροι πως θα προτιμούσαν να τους απαντούσε. Παρόλα αυτά, ο πόλεμος που του κάνουν είναι συνεχής. Και δυστυχώς σε μια χώρα όπως η δική μας, μια χώρα στην οποία η λάσπη είναι που μένει όσο κι αν αποκατασταθεί η αλήθεια, αυτό εξηγεί και τις χαμηλές επιδόσεις στις δημοσκοπήσεις ενός υπουργού ο οποίος παράγει μεγαλύτερο έργο από τους πλείστους συναδέλφους του. Ποιο από τα τερατώδη ψέματά τους να πρωτοθυμηθεί κανείς; Τα Βιβλία της Ιστορίας και τις... πληροφορίες που είχαν για τις αλλαγές που έκαναν οι Επιτροπές ΠΡΟΤΟΥ ΚΑΝ (!) αυτές συσταθούν και υπάρξουν; Την παράσταση στο Ριζοκάρπασο και τα «χέστηκα για την πατρίδα», τα οποία κατά τα ψέματα, τα άθλια και άνευ απολογίας ψέματα τού Κουλία και των υπολοίπων, υπήρχαν δήθεν στο έργο που θα ανέβαζαν οι εγκλωβισμένοι μαθητές μας; Τι έμεινε στον κόσμο; Η αλήθεια ή τα ψέματά τους;

- Και ο κατάλογος αυτών των πρόστυχων ιστοριών είναι μακροσκελής. Μακροσκελής και γεμάτος με γελοία και απολύτως ανέντιμα ψεύδη και συκοφαντίες, τα οποία έκαναν και κάνουν τη ζημιά τους ακόμη. Διότι είπαμε, αυτά μένουν στην Κύπρο ειδικά. Ψεύδη και συκοφαντίες τα οποία αποκαλύφθηκαν στην πορεία, χωρίς όμως ποτέ να υπάρξει μία έστω ανασκευή. Και αντί αυτού, υπάρχει και συνέχεια! Νέα κρούσματα όπως αυτό το προχθεσινό και τον υπουργό ο οποίος τώρα, λέει, αγνόησε και τον Εθνικό Ύμνο. Ούρλιαζαν πάλι οι διάφοροι ότι ο... ανθέλληνας Δημητρίου πήγε, λέει, σε εκδήλωση εγκαινίων σε σχολείο στο Πισσούρι και την ώρα του Εθνικού Ύμνου σηκώθηκε και έφυγε επιδεικτικά.

- Βγήκε ο Σύνδεσμος Γονέων και η Σχολική Εφορεία, το διέψευσαν κατηγορηματικά και εξήγησαν πως η εκδήλωση ήταν «ελληνικότατη» (καλά, άλλο κι αυτό) και πως (α) η ελληνική σημαία κυμάτιζε με την κυπριακή και με αυτήν της Ευρωπαϊκής Ένωσης, (β) η εκδήλωση άρχισε με 20λεπτο αγιασμό, (γ) τα παιδιά χόρεψαν εννέα (!) ελληνικούς χορούς, (δ) ο Εθνικός Ύμνος δεν περιλαμβανόταν στο πρόγραμμα (όπως σε ΚΑΜΙΑ τελετή εγκαινίων) και (ε) μερικοί από τους παρευρισκόμενους (γκράντε πατριώτες προφανώς) αποφάσισαν να τον τραγουδήσουν αυτοβούλως όταν ο Υπουργός είχε ήδη αποχωρίσει και κατευθυνόταν στην πλάκα που θα αποκάλυπτε. Καταλάβατε; Και ποια ήταν η (αντί απολογίας) απάντηση των συκοφαντών; Γιατί δεν ήταν, λέει, στο πρόγραμμα ο Εθνικός Ύμνος; (!) Το «λάμνε σιυλλοΰρεφκε» είναι μια μνημειώδης απάντηση της διαλέκτου μας σε τέτοιες περιπτώσεις. Πλην όμως, απρεπής.
- Μια εφημερίδα μάλιστα, η γκράντε πατριωτική «Μάχη» (την οποία ίδρυσε ο... σωτήρας της Κύπρου, ο Νίκος Σαμψών), έγραψε και το εξής ως απάντηση στο Σύνδεσμο Γονέων και την Εφορεία ΕΝΤΟΣ του ανυπόγραφου, σημειώστε, ρεπορτάζ της (σ.σ. πολύ δημοσιογραφικό αυτό να μην ξέρεις ποιος είναι ο συντάκτης, αλλά να απαντάει κιόλας σε ανακοινώσεις που βάζει στο ρεπορτάζ του!): «Και γιατί ο Υπ. Παιδείας, όπου και αν ευρίσκετο κατά την ώρα που άρχισε να ψάλλεται ο Εθνικός Ύμνος, προκλητικά τον αγνόησε και δεν επέδειξε τον προσήκοντα σεβασμό;» (σ.σ. ο ανώνυμος αλλά, μετά βεβαιότητας, σπουδαίος Έλλην συντάκτης του άρθρου το έγραψε «προσΥκοντα» αλλά, τέλος πάντων). Με άλλα λόγια, επιβεβαιώθηκε και από τους ίδιους πως ο υπουργός ΔΕΝ ήταν εκεί. Αλλά, λέει, όπου κι αν ήταν έπρεπε να αρχίσει να ψάλλει τον Εθνικό Ύμνο. Καλά (συγχωρέστε μας το άκομψο του σχολίου αλλά...), εάν είχε πάει στο «μέρος» ο Υπουργός εκείνη την ώρα, έπρεπε να αρχίσει να ψάλλει τον Εθνικό Ύμνο μέσα από την τουαλέτα γιατί έτσι θυμήθηκαν οι πέντε παρευρισκόμενοι του ΕΥΡΩΚΟ Πισσουρίου; Μα έχουμε τρελαθεί τελείως σ’ αυτή τη χώρα σιόρ; (!)

- Δεν συνηθίζουμε να γράφουμε καλά λόγια σ’ αυτή τη στήλη. Για αυτό τη λένε άλλωστε «Κατά Βαρβάρων». Ασχολείται με τα στραβά και τα ανάποδα. Αλλά σήμερα κάνουμε μια εξαίρεση. Γιατί πιστεύουμε πως επιβάλλεται. Και θα πούμε ακόμη πως ναι, ευτυχώς για τον τόπο που επιτέλους η εκπαίδευσή μας βρίσκεται στα χέρια όχι του κάθε κομπλεξικού και ανέραστου μουλά της Αρχιεπισκοπής ή της κάθε κολλημένης στη δεκαετία του ‘50 εθνικοπαρθενώπης, αλλά στα χέρια ενός τεχνοκράτη ο οποίος δεν μασάει και προχωρά με αυτό που πρέπει να κάνει για να αλλάξει ένας τόσο νευραλγικός για το μέλλον του τόπου τομέας. Ένας τομέας ο οποίος σάπισε τόσα χρόνια στη φρίκη των χεριών των επαγγελματιών... πατριωτών της συμφοράς. Και ελπίζουμε πως έτσι ακριβώς θα συνεχίσει. Όσο για τα GCE, για τα οποία είμαστε σίγουροι πως θα διερωτάστε, τόσο ευρύτερα όσο και σε σχέση με τους φαινομενικά ανεξήγητους χειρισμούς του Υπουργού, κάντε λίγο υπομονή. Κάποτε τα πράγματα, όπως κι αν φαίνονται, είναι αλλιώς...!


Σχόλια, ερωτήματα και παρατηρήσεις του Ιστολόγου:

1. Ωραίο αυτό με το “HACCP πατριωτισμού! Τα ISO όμως θεωρούνται ξεπερασμένα να τους δώσουμε και κανένα τέτοιο;


2. Πολλοί αντι «λάμνε σιυλλοΰρεφκε», λαλούμεν «λάμνε μαυροΰρεφκε»!

3. Η “… κολλημένη στη δεκαετία του ‘50 εθνικοπαρθενώπη …”, εν τζιαι ήταν η Κλαίρη;

4. Άραγε θα βρεθεί καμιά φορά τζιαι κανένας Διευθυντής Δημοτικού, Γυμνασίου ή Λυκείου ή κάποιος τοπικός “Άρχοντας” που δεν θα πάρει παπά στην έναρξη της σχολικής χρονιάς ή σε εγκαίνια για να ραίνει τον κόσμο με “καθαγιασμένο” νερό;


Anef_Oriwn
Παρασκευή 22/5/2009

UPDATE (Υστερόγραφον – “για μια λεζάντα”) 23/5/2009

Και πριν πετεινός λαλήση τρις οι γνωστοί “Λυσσασμένοι” τύποι (οι εθνικώς καταρτισμένοι) που παραδίδουν τα “HACCP πατριωτισμού” και αντικατοχικού “αγωνιστισμού”, παρέλαβαν (και πάλι) τον Υπουργό (Παιδείας), [παρ’ όλο που τούτος βρίσκεται στο εξωτερικό] και ως σύγχρονες Σαλώμες απαιτούν την “κκελεν” του εν τω πιάτω (αν και το μικρό του όνομα είναι Αντρέας κι όχι Ιωάννης).
Τα “Κοπέλια” (μας) μάλιστα, απαιτούν (“κατσιαρίζοντας” ως “κύμβαλα αλλάζοντα”) “ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ ΑΜΕΣΩΣ...ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!” [Σιγά τα ωά!].

[Πως τα καταφέρνει αυτό το παιδί (ο Υπουργός Παιδείας) και απολαμβάνει ΜΑΖΕΜΕΝΑ κι από ΜΟΝΟΣ του (συχνάκις) τόσα πυρά από την εθνικιστική συνοπαρτζιάν, ΔΕΝ είναι ΚΑΘΟΛΟΥ ΠΑΡΑΞΕΝΟ! Είναι πλέον ηλίου φαεινότερο ότι κάτι κινείται εκεί στα λιμνάζοντα ύδατα στο χώρο της Παιδείας!

Το αμάρτημα του (αυτή τη φορά) [να σημειώσω ότι έτυχε και επίκρισης από τον Υπουργό Άμυνας, τον Κώστα Παπακώστα – “θου Κύριε φυλακή τω στόματι μου”), ήταν σε σχέση με τη συμμετοχή της Κύπρο σε Έκθεση Τέχνης στη φετινή Biennale Βενετίας και μια φωτογραφία (από μια σειρά φωτογραφιών του Σωκράτη Σωκράτους – δεν τον ξέρω το παιδίν) που απεικονίζει το λιμάνι της Κερύνειας, ένα τουρκικό πλοίο (φρεγάτα την λαλούν κάποιοι) με μια τούρκικη σημαία πάνω τζιαι μια φοινιτζιάν ... Κάποιοι καλλιτεχνιζόντες θέλουν να πουν ότι η φωτογραφία δείχνει τη συνέχιση της κατοχής, άλλοι, οι εθνικίζοντες λαλούν (τούτους εν τζιαι βρίσκεις τα ίshα τους) ότι έπρεπε να υπάρχει τζιαι μια λεζάντα με παραπάνω επεξηγήσεις (άραγε εν ννα μεν είχεν), τζιαι έμπλεξε τζι’ ο Υπουργός για μιαν λεζάντα, τούτη την φορά! Ε, ρε ίντα “Κοπέλια” είσαστεν...


Πιο πολλά μπορείτε να διαβάστε και στο blog της Drakounas (Link: http://drakouna.blogspot.com/2009/05/blog-post_22.html).
Να σημειώσω μόνο ως ρεζουμέ (δικό μου) κάτι απ’ αυτά που λαλεί (σε σχόλιο της):
“… Αυτό που προκαλεί γέλιο, είναι η desperate προσπάθεια να δημιουργηθεί θέμα για την απεικόνιση της τούρκικης φρεγάτας και δώστου να τραβούν τα βυζιά τους ότι η Κυπριακή Δημοκρατία imish διαφημίζει ότι η Κύπρος είναι τουρκική επικράτεια …”.

“Από ‘shει μούγια, μουγιάζεται”, ή άλλως πως “αλλού τους τρώει τζι’ αλλού κνίθουνται”!!!

Anef_Oriwn
Σάββατο 23/5/2009


Τρίτη 19 Μαΐου 2009

Ανάρτηση 24/2009 (αριστερή, φιλοκυβερνητική και αντιπολιτευτική) - Δυο άρθρα για τη διακυβέρνηση Χριστόφια ...

[Σήμερα θα αναδημοσιεύσω (ως post) δύο κείμενα (άρθρα) πολιτικού και οικονομικού ενδιαφέροντος, παρμένα από την εφημερίδα “Πολίτης”. Έρχονται και οι ευρωεκλογές (είναι προ των πυλών) για να προβληματίσουμε και λίγο.
Το πρώτο κείμενο που έχει τίτλο “Η Κυβέρνηση πάσχει επικοινωνιακά” έχει γραφτεί από τον κυριακάτικο συνεργάτη της εφημερίδας Σωτήρη Κάττο (Πολιτικό Κοινωνιολόγο) και δημοσιεύτηκε την Κυριακή 10 του Μάη (του 2009).
Ο Σ. Κάττος (που να σημειώσω για αποφυγή τυχόν εσφαλμένων εντυπώσεων, ότι δεν τον γνωρίζω προσωπικά) και που από τα γραπτά του δείχνει ότι είναι μεν Αριστερός, αλλά όχι και κατ’ ανάγκη και ΑΚΕΛικός, κάνει μια εμπεριστατωμένη και τεκμηριωμένη ανάλυση των μέχρι σήμερα ενεργειών και πράξεων της Κυβέρνησης Χριστόφια πάνω σε διάφορους τομείς (τόσο σε οικονομικοκοινωνικό επίπεδο όσο και πολιτικό), χωρίς να καταφεύγει ούτε σε μηδενισμούς αλλά ούτε όμως και σε λιβανίσματα.


Το δεύτερο άρθρο που έχει τον ερωτηματικό τίτλο “Ποιο ΑΚΕΛ;”, ανήκει στον τακτικό οικονομικό συνεργάτη της εφημερίδας Δημήτρη Γεωργιάδη (εν τζιαι έχει καμιά σχέση με εκείνο τον Γεωργιάδη που είναι αναπληρωματικός Εκπρόσωπος Τύπου του “Συναγερμού”;) και είναι παρμένο από την καθημερινή του στήλη “ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ” (της Τρίτης 12 του Μάη). Αυτό το άρθρο (σε αντίθεση με το πρώτο) δεν είναι απλώς μηδενιστικό, αλλά αλλά ο συγγραφέας του προσπαθεί να μας κάνει και μαθήματα για την κομμουνιστική ιδεολογία!]

Η Κυβέρνηση πάσχει επικοινωνιακά
(Δεν έχουμε βρει link για παραπομπή).

“Η πρόσφατη δημοσκόπηση του ΑΝΤΙ αποτύπωσε μία άνευ προηγουμένου πτώση της αποδοχής της Κυβέρνησης του Δημήτρη Χριστόφια, από το 68% στο 38% σε διάστημα περίπου ενός χρόνου. Η Κυβέρνηση αυτή, η οποία έχει κατηγορηθεί για κομουνιστικά σύνδρομα και αντιδυτικές φοβίες και προκαταλήψεις, έχει καταγράψει στο ενεργητικό της πάρα πολλά θετικά σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα:

- Πρώτον, αποκατέστησε τη διεθνή εικόνα της μικρής αυτής δημοκρατίας στη δύση, περιορίζοντας το σύνδρομο του μεγαλοϊδεατισμού με έναν εσωστρεφή μαξιμαλισμό του απορριπτισμού που δημιουργούσε ένα επικίνδυνο εκρηκτικό κράμα για τη μελλοντική προοπτική και προκοπή του νησιού.

- Δεύτερο, όπως είχα αναφέρει και στο προηγούμενό μου άρθρο, η Κυβέρνηση του Δημήτρη Χριστόφια διαχειρίστηκε και διαχειρίζεται με απόλυτη επάρκεια και σοβαρότητα τις ανάγκες της οικονομίας μέσα στην παρούσα συγκυρία της παγκόσμιας κρίσης. Τόσο ο ίδιος ο Πρόεδρος όσο και ο Υπουργός Οικονομικών, ο οποίος αναδεικνύεται άριστος γνώστης τόσο της κυπριακής οικονομίας όσο και της παγκόσμιας, λειτουργούν σε πλήρη συναίνεση και συνεργασία (ένας κομουνιστής με ένα κατεξοχήν πρώην ανώτατο στέλεχος του τραπεζικού κεφαλαίου). Κριτήριο όμως και των δύο: το καλώς νοούμενο συμφέρον του τόπού.

- Τρίτο, η επιτυχής διαχείριση της οικονομίας για πρώτή φορά γίνεται χωρίς όρους οικονομικής λιτότητας. Δηλαδή τα χαμηλά και μεσαία στρώματα δεν επωμίζονται περαιτέρω οικονομικά βάρη. Η κυπριακή οικονομία, παρά τις όποιες φωνασκίες του Αβέρωφ Νεοφύτου, ακόμη και με τα σκληρά κριτήρια της νεοφιλελεύθερης συνθήκης του Μάαστριχτ, προβλέπεται και το 2009 και το 2010 να έχει θετικό πρόσημο οικονομικής ανάπτυξης εν αντιθέσει με τους υπόλοιπους της ΕΕ. Η κυπριακή οικονομία κατόρθωσε μέσα από τις σωστές κινήσεις και οικονομικές αποφάσεις της Κυβέρνησης να διατηρήσει το δυναμισμό της παρ’ όλες τις δύσκολες παρενέργειες της παγκόσμιας κρίσης.

- Τέταρτο για πρώτη φορά δρομολογείται η μακροχρόνια εξασφάλιση του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ενώ άλλοι παλαιότερα επιθυμούσαν να το ρίξουν στο χρηματιστηριακό τζόγο τou 1999-2000.

- Πέμπτο, με την πολιτική δέσμευση του Προέδρου της δημοκρατίας για μη αύξηση των συνταξιοδοτικών ορίων, ενισχύεται η παρουσία της νέας γενιάς στην παραγωγική διαδικασία ενώ από την άλλη αυξάνεται ο τόσο πολιτισμικά χρήσιμος ελεύθερος χρόνος των συνταξιούχων.

- Έκτο, εκτεταμένη κοινωνική πολιτική. Σημαντική αύξηση στους χαμηλο-συνταξιούχους κατά 16% ως πρώτη φάση. Έτσι, μια συνταξιούχος με σύνταξη 430 ευρώ πάει άμεσα στα 500 ευρώ. Ενίσχυση για πρώτη φορά του φοιτητικού κόσμου, που καλύπτει ενοίκια, στέγαση, μεταφορές επιχορηγήσείς κτλ. Για πρώτη φορά τα μεσαία και χαμηλά στρώματα αισθάνονται τη μείωση στο κόστος της θέρμανσης. Άμεση αντιμετώπιση της διαχείρισης των υδάτινων πόρων με απτά αποτελέσματα Εκτεταμένη στεγαστική πολιτική για τα χαμηλά και μεσαία στρώματα. Καμία αύξηση φόρων Προστασία του θεσμού της ΑΤΑ και βελτίωση των δημοσίων βοηθημάτων. Προσπάθεια μείωσης της θητείας σε 19 μήνες, αλλά πολιτικές σκοπιμότητες την απέτρεψαν (ας το δουν αυτό οι. γονείς των στρατεύσιμων σε όποια παράταξη και αν ανήκουν).

- Έβδομο, εκπαιδευτική μεταρρύθμιση η οποία αποσκοπεί στον εκσυγχρονισμό της διαδικασίας της γνώσης, την αναβάθμιση του εκπαιδευτικού και τον περιορισμό του εκκλησιαστικού κι εθνικιστικού σκοταδισμού (αν νομίζουν ότι μόνο αυτοί είναι Έλληνες σε αυτό τον τόπο να το βγάλούν από το μυαλό τους).

- Όγδοο η οικονομική-διπλωματία. Ενοχλεί την αντιπολίτευση, ακόμη και τη λεγόμενη συμπολίτευση η τυχόν προσέλκυση ξένων κεφαλαίων και η πίστωση επιτυχίας σε έναν κομουνιστή Πρόεδρο που απ’ ό,τι φαίνεταί γνωρίζει πολύ καλύτερα να διαχειρίζεται την οικονομία της αγοράς από τους υποτιθέμενους εκφραστές της

- Ένατο, Κυπριακό. Φαίνεται ότι κάτι κινείται προς θετική κατεύθυνση και αυτό δημιουργεί νευρικότητα σε αυτούς που στην πλειοψηφία τους επιθυμούν για ιδιοτελείς λόγους το καταστροφικό status quo.

Ενόψει των πιο πάνω (και δεν σημαίνει ότι η Κυβέρνηση έχει λύσει όλα τα προβλήματα του τόπου π.χ. υγεία, παιδεία, χωροταξία, συμμετοχή σε διεθνείς οργανισμούς), η κατακόρυφη μείωση αποδοχής της διακυβέρνησης Χριστόφια όπως αυτή βέβαια αποτυπώνεται στη δημοσκόπηση του ΑΝΤΙ αναδεικνύει την επικοινωνιακή ανεπάρκεια της Κυβέρνησης. Εκ πρώτης όψεως φαίνεται ότι τα ΜΜΕ ακόμη και αυτό το κρατικό ΡΙΚ ελέγχονται από κατεστημένα συμφέροντα. Η Κυβέρνηση οφείλει να αντιληφθεί ότι αρκετές νίκες χάνονται τις περισσότερες φορές κατ’ εικόνα παρά κατ’ ουσία. Η Κυβέρνηση χάνει τις εντυπώσεις και σε μια κοινωνία που τελεί ακόμη κάτω από την ηγεμονική επιρροή του εκκλησιαστικού και εθνικιστικού κατεστημένου, όλα κινδυνεύουν να τιναχθούν στον αέρα και μαζί με αυτό η προοπτική του νησιού.
Περαιτέρω, η αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά των κομμάτων, ιδιαίτερα τον ΔΗΚΟ, αναδεικνύεται ως άκρως βλαπτική τόσο για τα πολιτικά αποτελέσματα όσο και για την πολιτική εικόνα της διακυβέρνησης Χριστόφια. Η Κυβέρνηση δέχεται ολομέτωπη και ολοκληρωτική επίθεση και εκ των έξω (με την εξαίρεση του κυρίου Αναστασιάδη) και εκ των έσω. Η διακυβέρνηση Χριστόφια (στους πρώτους δεκαπέντε μήνες διακυβέρνησής της αναδεικνύει σιγά-σιγά ότι κάτι αλλάζει σε αυτό τον τόπο. Τίποτα όμως ακόμη δεν έχει κριθεί. Γιατί οι διαχρονικοί αντίπαλοι της προόδου σε αυτί το νησί είναι σε θέση να παραμορφώνουν την πολιτική συνείδηση της κοινωνικής μάζας και να την αποξενώνουν από τα πραγματικά της συμφέροντα”.


Ποιο ΑΚΕΛ;
[Link:
http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=871071&-V=archivearticles&-p].

“Ακούσαμε όλοι τις τελευταίες ημέρες τον ΓΓ του ΑΚΕΛ Άντρο Κυπριανού να μας εξηγεί (κοροϊδεύει πάει καλύτερα) για ακόμη μία φορά ότι ως ΑΚΕΛ «διαχρονικά ταχθήκαμε υπέρ των οικονομικών πολιτικών που στόχευαν στη σμίκρυνση του χάσματος μεταξύ πλουσίων και φτωχών». Την ίδια ώρα η κυβέρνηση Χριστόφια χάρισε 200-300 χιλ. ευρώ στους πιο ψηλά αμειβόμενους δημόσιους υπαλλήλους.
Το χειρότερο απ΄ όλα είναι ότι ενώ αναγνωρίζει το ΑΚΕΛ ότι υπάρχουν συνταξιούχοι που εισπράττουν ποσά πείνας τους δίνει ψίχουλα και στους υψηλόβαθμους δημόσιους υπαλλήλους, των οποίων οι συντάξεις θα ξεπερνούν τις 2 ίσως και 3 χιλ. ευρώ των μήνα, άλλα 750 ευρώ τον μήνα σύνταξη (συν 45 χιλ. ευρώ εφάπαξ κατά την αφυπηρέτησή τους).
Φυσικά το ΑΚΕΛ, το κόμμα της Δημοκρατίας, επέλεξε να το κάνει με έναν «αισχρό» τρόπο. Ο λόγος, ξεκάθαρος. Θα αποκαλυπτόταν το μέγεθος της υποκρισίας του και οι πραγματικές προθέσεις του. Το πόσο πραγματικά (ΔΕΝ) ασπάζεται και (ΔΕΝ) εκπροσωπεί τις αρχές της κομουνιστικής φιλοσοφίας.
Για να αντιληφθούμε όλοι την υποκρισία του ΑΚΕΛ μέσα και του Προέδρου μας και του Άντρου του Κυπριανού, έψαξα και βρήκα από την ιστοσελίδα Wikepedia την ερμηνεία της λέξης κομουνισμός:
«Ως κοινωνικό και πολιτικό σύστημα ο κομουνισμός είναι η ανώτατη βαθμίδα της σοσιαλιστικής κοινωνίας στην οποία δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν η έννοια κράτος, τα ατομικά μέσα παραγωγής (ατομική ιδιοκτησία) και οι κοινωνικές τάξεις. Η ιδιοκτησία είναι συλλογική και όλοι οι άνθρωποι έχουν ισότιμο κοινωνικό status και δικαιώματα. Οι ανθρώπινες ανάγκες δεν μένουν ανικανοποίητες εξαιτίας της φτώχειας, και επιλύεται με κατανομή των πόρων ως απαιτείται. Είναι συχνά το σύστημα που προτείνεται για την επίλυση των προβλημάτων του καπιταλιστικού κύκλου φτώχειας. Ίσως η καλύτερα γνωστή ρήση της κομουνιστικής κοινωνίας είναι: Από τον καθένα ανάλογα με τις δυνατότητές του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του.».
Μέσα σε αυτά τα πλαίσια ο Δημήτρης Χριστόφιας και ο Άντρος Κυπριανού, πιθανόν τελώντας υπό σύγχυση, πήραν από το κράτος που δεν είχε την δυνατότητα (καταχρεωμένο) και έδωσαν στους 48 που σίγουρα δεν είχαν τόση ανάγκη.
Δεν είχα καμία αμφιβολία ότι όπως αρκετοί καπηλεύονταν άλλα σοβαρά θέματα, όπως το Κυπριακό, για να αυτοπροβάλλονται και να βολεύονται, έτσι και το ΑΚΕΛ «έκλεψε» τον κομουνισμό. Τώρα πήρα και την απόδειξη που ήθελα.
Ενδεχομένως οι ιδρυτές του κόμματος (δεν είχα την τύχη να τους βιώσω) να ήταν πραγματικοί ιδεολόγοι με αρχές και πιστεύω. Τώρα όμως έχουν εκτοπιστεί και αντικατασταθεί από τους Κυπριανού, Χριστόφιες και πολλούς άλλους.
Επαναλαμβάνω, όση σχέση έχει το ΑΚΕΛ με τον κομουνισμό, έχει ο Χρυσόστομος με τον χριστιανισμό και ο Χίτλερ με την δημοκρατία”.

Σχόλια Ιστολόγου:

1. Το άρθρο του Σωτήρη Κάττου μιλάει από μόνο του. Γι’ αυτό Σχόλιο Ουδέν! Απλώς να σημειώσω ότι ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ πρέπει να επαναπαύεται! Πολλά έχουν να γίνουν ... Πάντως χωρίς τη συμμετοχή του κόσμου (των ευρύτερων κοινωνικών στρωμάτσων) ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΠΕΤΥΧΕΝΕΤΑΙ!

2. Για το δεύτερο άρθρο του όψιμου υπερασπιστή των δικαίων και δικαιωμάτων των χαμηλά αμειβομένων Δημήτρη Γεωργιάδη έχω τις εξής ταπεινές κι αφελείς απορίες (Πάντως έχω την εντύπωση ότι ο κύριος Γεωργιάδης βγήκε για ψάρεμα στη Λήδρας και στη Μακαρίου):

i. Νέα ήθη λοιπόν, συντρόφια εισάγει στην ενημέρωση και στην απόκτηση γνώσεων ο Δημήτρης Γεωργιάδης! Τυφλά να ‘χει “Το Κομμουνιστικό Μανιφέστο”, “Το Κεφάλαιο”, “Η καταγωγή της οικογένειας της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους”, “Ο ιμπεριαλισμός, ανώτατο στάδιο του Καπιταλισμού”, μπροστά στο τι λεει η Wikipedia! Μέσα από ένα κείμενο 10 γραμμών και 100 λέξεων έμαθε απ’ εξω τζι’ ανακατωτά την κομμουνιστική θεωρία!

ii. Ο κύριος Γεωργιάδης που ναι μεν ορθώς κρίνει και διαμαρτύρεται γιατί 48 τόσοι υψηλόβαθμοι συνταξιούχοι δημόσιοι υπάλληλοι πήραν παχουλότατα πασχαλινά επιδόματα, αλλά με το συμπάθκειο “αλλού τον τρώγει τζι’ αλλού κνίθεται”! Δηλαδή το ότι πήραν πασχαλινά επιδόματα και τόσες χιλιάδες απλώς ανθρώπων (έστω κι αν τα πήραν και κάποιοι που ΔΕΝ έπρεπε, γιατί οι αρμόδιες υπηρεσίες δεν ήταν απόλυτα έτοιμες), είναι κακό και δεν μέτρα; Ή έπρεπε να μείνουν τα λεφτά στα ταμεία να τα φάνε (εν καιρώ το δέοντι) διάφοροι μεγαλόσχημοι σε “έργα” και “κινήσεις” για στήριξη των επιχειρηματικών τους δραστηριοτήτων για επιβίωση της οικονομίας (δηλ. των επιχειρήσεων τους και των κερδών τους);

iii. Να συμπεράνω ότι ο κύριος Γεωργιάδης εμαράζωσεν που το ΑΚΕΛ (στην περιπτώσει με την οποία καταπιάνεται) δεν έκανε σωστή εφαρμογή της κομμουνιστικής αρχής “ στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες το”; Ή να το ρωτήσω τζι’ άλλως πως: Το ΑΚΕΛ (“μέσα και ο Πρόεδρος”) μετά την περσινή Φεβρουριανή Λαϊκή Επανάσταση - και την κατάληψη της εξουσίας μέσα, κτίζει σε λάθος βάσεις την κυπριακή κομμουνιστική κοινωνία; (Έτσι λίγο πολύ ο θεωρητικός του κυπριακού κομμουνισμού, κος Γεωργιάδης...).


iv. Κύριε Γεωργιάδη (δεν ξέρω να τύχει και διαβάσετε αυτό το κείμενο μου – μάλλον απίθανο αλλά διερωτούμαι), θα ήσασταν ευτυχής και χαρούμενος αν το ΑΚΕΛ έπαιρνε μέτρα και τροχιοδρομούσε διαδικασίες για την μετεξέλιξη (οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά) της κυπριακής κοινωνίας σε μια σοσιαλιστική/κομμουνιστική.

3. Πολύ ενδιαφέρουσα είναι και η ανάρτηση του Lexi_Penitas στο blog “ON AIR - Κύπρος Αέρινη” με τίτλο “Ο διεθνολόγος Τουμάζος Τσελεπής αποκαθιστά την αλήθεια για μια σειρά ζητημάτων συνεταιρισμός, εκ περιτροπής προεδρία, έποικοι”. Η ανάρτηση αποτελεί αναδημοσίευση άρθρου της χτεσινής Χαραυγής (18/5/2009) με εκτεταμένα αποσπάσματα από την ομιλία του Τσελεπή που έκανε πρόσφατα σε εκδήλωση που διοργάνωσαν το Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών και η Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου με θέμα «Η εξέλιξη της τεχνολογίας και η αξιοποίησή της από τα ΜΜΕ για την προβολή του κυπριακού προβλήματος». [Link:
http://cyonair.blogspot.com/2009/05/blog-post_18.html].

Anef_Oriwn
Τρίτη 19/5/2009

Σάββατο 16 Μαΐου 2009

Ανάρτηση 23/2009 (αριστερή και βιβλιοπαρουσιαστικη) - Η διαχρονικότητα της Αριστερής (μαρξιστικής) σκέψης.

{Καιρός να κάνουμε πράξη και την εισήγηση του αγαπητού φίλου Περαστικού σε σχόλιο του στο προηγούμενο post και να μεταφερθούμε σ’ άλλα θέματα γιατί όντως “… αξιζει να κουβεντιαζουμε τζαι αλλα πραματα…”, αντί να ασχολούμαστε συνεχώς και να σπαταλούμε (πέραν του δέοντος) χρόνο και φαιά ουσία με τα κολλήματα, τες εμμονές και τα στερεότυπα των Αποκαταστατών της Δημοκρατίας καθώς και των διαφόρων Ανώνυμων φερέφωνων τους.
Στον χτεσινό “Πολίτη”, 14 του Μάη, υπήρχε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο (μετάφραση από την αμερικανική εφημερίδα “The Independent”) με τίτλο “Κόκκινο αντίδοτο στην κρίση” (link:
http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=871576,printer.html&-V=archivearticles), το οποίο αναφερόταν στην αυξανόμενη επικαιρότητα της αριστερής σκέψης (μετά την αποτυχία του νεοφιλελεύθερου καπιταλιστικού μοντέλου), δηλ. σε πολιτικά και λογοτεχνικά έργα Αριστερών συγγραφέων και διανοητών.

Ολοένα και περισσότερες συνειδήσεις κερδίζει η μαρξιστική κριτική στο καπιταλιστικό μοντέλο, καθώς εντείνεται η αναζήτηση αριστερής διεξόδου στην κρίση. Τα κλασικά αναγνώσματα της Αριστεράς επιστρέφουν και διεκδικούν την επαλήθευσή τους επιβεβαιώνοντας παράλληλα – κόντρα στους κατα τόπους απολογητές του καπιταλισμού - ότι τούτα παραμένουν διαχρονικά επίκαιρα
Μ’ αυτή μου της ανάρτηση με θέμα που έχει σχέση με τα Γράμματα βρίσκομαι και “εντός γραμμής”, για να μην ανησυχεί ο συμπαθέστατος κατα τ’ άλλα τακτικός επισκέπτης μας και σχολιογραφος Aiolos, ότι ενώ “… οι λοιποί σύντροφοι στα μπλοκ τους μιλούν για ποίηση και κουλτούρα …”, εγώ είμαι “εκτός γραμμής”}.



Κόκκινο αντίδοτο στην κρίση
“Ιστορίες σοσιαλιστικού ρεαλισμού, φεμινιστικές θεωρίες, ακόμη και μαρξιστικές μπροσούρες. Τα κλασικά αναγνώσματα της Αριστεράς επιστρέφουν στη μόδα, χάρη στην οικονομική κρίση. Ποιους κλασικούς του σοσιαλισμού, όμως, αξίζει να ανακαλύψουμε και πάλι; Ο αρθρογράφος της εφημερίδας «Τhe Ιndependent», 'Αντι ΜακΣμιθ, θυμάται μερικά κλασικά βιβλία-ευαγγέλια της Αριστεράς στην εποχή τους. Κάποια από αυτά αντέχουν στο χρόνο. Κάποια άλλα, μας λέει, καλύτερα να τα ξεχάσουμε.


- Κεφάλαιο, Τόμος 1 (1867), ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ.
Ο Μαρξ υποστηρίζει ότι ο πλούτος δημιουργείται από την ανθρώπινη εργασία και ότι η καπιταλιστική τάξη εκμεταλλεύεται την εργασία του προλεταριάτου. Το βιβλίο αρχίζει με σελίδες επί σελίδων οικονομικής θεωρίας και αποτελεί ένα τεστ αντοχής για τον τεμπέλη αναγνώστη. Η οικονομική θεωρία του Μαρξ λαμβάνεται ακόμη σοβαρά υπόψη, παρά τα όσα τραγικά που έγιναν στο όνομά του. Ίσως θα έπρεπε κάποιος να αφαιρέσει τα πιο χαρακτηριστικά αποσπάσματα και να τα δημοσιεύσει ανεξάρτητα για το ευρύτερο κοινό.

- Της Γης οι κολασμένοι (1961), ΦΡΑΝΤΣ ΦΑΝΟΝ.
Ο Φανόν ήταν ένας ψυχίατρος από τη Μαρτινίκα που πήρε μέρος στον αγώνα ανεξαρτησίας της Αλγερίας από τη Γαλλία. Το διάσημο βιβλίο του είναι μια ανάλυση της ψυχολογίας των ανθρώπων στις αποικίες και πώς μπορούν να απελευθερωθούν από τα δεσμά τους. Στο βιβλίο του προέβλεψε προφητικά ότι οι παλιοί αποικιοκράτες θα αντικατασταθούν από τις τοπικές ελίτ και ότι θα υπάρξουν αιματηρές συγκρούσεις ανάμεσα σε αντίπαλες φυλές. Ο Φανόν είναι αντικειμενικά ο μεγαλύτερος αντιαποικιοκρατικός συγγραφέας του 20ού αιώνα.

- Η μπροσούρα του Γιούνιους (1916), ΡΟΖΑ ΛΟΥΞΕΜΠΟΥΡΓΚ.
Η Λούξεμπουργκ είναι μια ελκυστική ιστορική προσωπικότητα. Έγραψε την «Μπροσούρα του Γιούνιους» με ψευδώνυμο στη φυλακή, για να καταδικάσει τη φιλομιλιταριστική στάση της ηγεσίας των Γερμανών σοσιαλδημοκρατών. Τρία χρόνια αργότερα, το SΡD κατηγορήθηκε για εμπλοκή στη δολοφονία της. Δύσκολα θα μπορούσαν να ενδιαφέρουν όλα αυτά κάποιον σήμερα, εκτός και αν είναι λάτρης της γερμανικής ιστορίας.

-Ζερμινάλ (1885), ΕΜΙΛ ΖΟΛΑ.
Αυτό το βιβλίο του Γάλλου συγγραφέα αναγνωρίζεται από πολλούς ως το καλύτερό του. Εκεί περιγράφει τις συνθήκες εργασίας των ανθρακωρύχων, χωρίς να τους αναγνωρίζεται το δικαίωμα στην απεργία. Σήμερα η ιδέα ότι κάποιος κατεβαίνει στα έγκατα της γης για να εξορύξει κάρβουνο αποτελεί σχεδόν ιστορία. Για τον σύγχρονο αναγνώστη ενδεχομένως έχει περισσότερο ενδιαφέρον λογοτεχνικά παρά ιδεολογικά.

- Φόρος τιμής στην Καταλονία (1938), ΤΖΟΡΤΖ ΟΡΓΟΥΕΛ.
Ο Όργουελ πήγε εθελοντής στον ισπανικό εμφύλιο και εντάχθηκε στις τάξεις του ΡΟUΜ, ενός αριστερού κόμματος που υποστήριζε τον αντίπαλο του Στάλιν, Λ. Τρότσκι. Η εμπειρία του στην Καταλονία ήταν αρκετή ώστε να μην του αφήσει καμία ψευδαίσθηση για τη φύση του σταλινισμού. Το βιβλίο μπορεί να διαβαστεί με τρεις τρόπους: ως ένα εξαίρετο δείγμα πολεμικής ανταπόκρισης, ως πολιτικό ρεπορτάζ για ένα κεφάλαιο της σύγχρονης ευρωπαϊκής ιστορίας ή ως πηγή έμπνευσης της «Φάρμας των Ζώων».

- Τα σταφύλια της οργής (1939), ΤΖΟΝ ΣΤΑΪΝΜΠΕΚΤ.
Η δεκαετία του 1930, η Οκλαχόμα χτυπήθηκε από ξηρασία. Χιλιάδες αγρότες υποχρεώθηκαν να μεταναστεύσουν στην Καλιφόρνια. Ο Στάινμπεκ ήταν ένας Καλιφορνέζος που κατέγραψε την εμπειρία των εσωτερικών μεταναστών μέσα από την ιστορία μιας φανταστικής οικογένειας. Είναι αναμφίβολα η καλύτερη νουβέλα για τη μεγάλη ύφεση της δεκαετίας του '30 και η πρώτη για την κλιματική αλλαγή.

- Γράμματα από τη φυλακή (1929-1935), ΑΝΤΟΝΙΟ ΓΚΡΑΜΣΙ.
Έχοντας διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στο επαναστατικό πνεύμα της Ιταλίας μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Γκράμσι συνελήφθη από τους φασίστες το 1926 και πέθανε στη φυλακή. Τα φιλοσοφικά δοκίμια που έγραψε εκεί εκτιμήθηκαν ιδιαίτερα μετά το 1968 από τους ευρωκομουνιστές που ήθελαν να διαχωρίσουν τη θέση τους από τη σταλινική δικτατορία. Εάν είστε ευρωκομουνιστής ή θέλετε να διαβάσετε μια μαρξιστική κριτική στον Μακιαβέλι, αυτά τα κείμενα είναι για εσάς. Διαφορετικά, μάλλον όχι”.
Σχόλια Ιστολόγου:
Ο συγγραφέας του άρθρου εκφράζει τις προσωπικές του απόψεις για τα βιβλία στα οποία αναφέρεται. Κάποια τα εγκωμιάζει (συνήθως αυτά που ήταν επικριτικά στην κομμουνιστική ιδεολογία) ενώ κάποια άλλα τα θεωρεί ξεπερασμένα. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι δεν αναφέρει κανένα έργο του Λένιν, ο οποίος ηγήθηκε της πρώτης (στον κόσμο) Σοσιαλιστικής Επανάστασης που είχε ως στόχο την ανατροπή του καπιταλισμού, ενώ δεν κάνει καθόλου αναφορά στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο που υπήρξε και η πρώτη κομμουνιστική προγραμματική διακήρυξη.

Γι’ αυτό κι ΕΓΩ θα κάνω μια σύντομη αναφορά σ’ αυτό το κλασικό έργο των Μαρξ και Ένγκελς καθώς και σ’ ένα του Λένιν κι ακόμα ένα (λογοτεχνικό) που διάβασα με αρκετό ενδιαφέρον κατα τα φοιτητικά μου χρόνια.

1. “Το Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος” -

Το έργο αυτό αποτελεί ένα από τα πλέον διαδεδομένα κείμενα της σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής ιδεολογίας και μπορεί να χαρακτηριστεί πλέον ως ένα κλασικό πολιτικό κείμενο. Γράφτηκε από τους Καρλ Μαρξ και Φρίντριχ Ένγκελς, από τα τέλη του 1847 μέχρι τις αρχές του 1848, κατ’ εντολή της Ένωσης των Κομμουνιστών για να αποτελέσει το πρόγραμμά της. Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στα γερμανικά στις 21 Φεβρουαρίου 1848, στο Λονδίνο, λίγες ημέρες πριν την Φεβρουριανή Επανάσταση στο Παρίσι (που ξεκίνησε στις 24 Φεβρουαρίου 1848).
Το «Μανιφέστο» θεωρείται από τους ιδεολογικούς του συνοδοιπόρους του ως ένα θεωρητικό κείμενο για την Καπιταλιστική και την Σοσιαλιστική κοινωνία, αλλά ταυτόχρονα και οδηγός για δράση, οδηγός για την προλεταριακή επανάσταση που θα ανατρέψει την κυριαρχία της Αστικής τάξης και θα εγκαθιδρύσει μιαν αταξική κοινωνία.

2. “Ο ιμπεριαλισμός ανώτατο στάδιο του καπιταλισμού Ιμπεριαλισμού” του Β.Ι. Λένιν

Γράφτηκε από το Λένιν κατα τους πρώτους έξι μήνες του 1916. Στο βιβλίο του αυτό ο Λένιν επεξεργάστηκε την οικονομική και πολιτική διάσταση του ιμπεριαλισμού, ως ενός νέου σταδίου ανάπτυξης του καπιταλισμού, που συνδέεται με την κυριαρχία των μονοπωλίων στην καπιταλιστική παραγωγή, τη ενοποίηση του βιομηχανικού και τραπεζικού κεφαλαίου, την εξαγωγή των κεφαλαίων και του οικονομικού χαρακτήρα των ιμπεριαλιστικών πολέμων (μοίρασμα και ξαναμοίρασα των αγορών). Στη σημερινή εποχή τον “Ιμπεριαλισμό” τον λεμε “Παγκοσμιοποίηση”
3. “Η Ζούγκλα” του Άπτον Σίνκλερ

Ένα από τα πιο σπαραχτικά (κάποιος συμφοιτητής που το διάβασε το είπε και μακάβριο) μυθιστορήματα του 20ου αιώνα, “Η Ζούγκλα”, αποτελεί μια φωνή καταγγελίας της εκμετάλλευσης των φτωχών, της απληστίας των πλουσίων, του δίχως ηθική ή έλεος κεφαλαιοκρατικού συστήματος. Μέσα από την εξιστόρηση του απεγνωσμένου αγώνα για επιβίωση Λιθουανών μεταναστών στην Αμερική, ο Σίνκλερ στήνει μια μεγαλειώδη τοιχογραφία της αμερικανικής εκβιομηχάνισης. Οι συνθήκες ζωής των εργατών, και μάλιστα των ξένων, είναι απερίγραπτες σε αθλιότητα και απανθρωπιά, οι ελπίδες αδιάκοπα διαψεύδονται, οι προσπάθειες δεν καταλήγουν πουθενά, η ζωή τους συνθλίβεται στη μέγκενη του κέρδους των αφεντικών. Παράλληλα μιλά και για την ίδρυση και ανάπτυξη του εργατικού κινήματος.
Αν και το μυθιστόρημα αυτό εκδόθηκε πριν από εκατό τόσα χρόνια, μοιάζει δυστυχώς αρκετές φορές σήμερα απίστευτα επίκαιρο.

Καλό διάβασμα!!!
Anef_Oriwn
Παρασκευή 15/5/2009


**********
UPDATE (Προσθήκη) – 17/5/2009
[Εδώ θα προσθέσω ένα μικρό απόσπασμα από τα σχόλια του “Δάσκαλου”, του Περαστικού όπου αναφέρεται σε μερικά (ακόμα) βιβλία, εξεγερτικά, αφυπνιστικά και αντικαπιταλιστικά (που είναι και το αντικείμενο αυτής της ανάρτησης παρά τις εωλικές προσπάθειες για εκτροπές και ξεστρατίσματα) ...]

Ο Περαστικός είπε ... (για τα βιβλία):


“1. συφφωνω με την προσθηκη του μανιφεστου..νομιζω οτι το πρωτο μερος εσιει την διαυγεια της επιστημονικης συνθεσης που αρθρωνεται ωρες ωρες σαν ποιηση..
2. που τα βιβλια που υπηρχαν, να συνηγορισω εντονα για το "της γης οι κολασμενοι" του φανον.. αν τζαι το αλλο του βιβλιο "μαυρα δερματα, ασπρες μασκες" θα ηταν επισης χρησιμο για τις διαφορες εκδοχες του κουλια-ισμου στην γλυκεια μας χωρα..
3. να προσθεσω το φεμινιστικο "η διαλεκτικη του σεξ" της σιουλαμιθ φαιρστοουν [μια ακομα αππειρα για το "missing link between marx and freud"]..εσιει το ριζοσπαστικο υφος τζαι το οραμα που διαπλεκει την κοινωνικη συγκρουση με την τεχνολογικη επανατασταση, για να εν κλασικο..τζαι να ταιρκαζει στες ημερες μας..το κεφαλαιο 6 [λαλει τζαι το εξωφυλο του αντιγραφου που κουβαλω μαζι μου] "μπορει να αλλαξει την ζωη σας" [τζαι νακκον διαφημιση..εν του 60'σ]”


Τέλος να προσθέσω κι εγώ ακόμα ένα βιβλίο (ελληνικό τούτη τη φορά) που διάβασα στα φοιτητικά μου χρόνια, πραγματικά αφυπνιστικό (αναφερόταν, νομίζω, στους κολίγους της Θεσσαλίας και κάτι με “ξύπνημα” είχε ο τίτλος του. Το θυμήθηκα όλως αιφνιδίως (άλλες λεπτομέρειες και συγγραφέα δεν θυμάμαι). [Κάπου θα είναι κι αυτό καταχωνιασμένο στο απέραντο χάος της βιβλιοθήκης μου!]

Anef_Oriwn
17/5/2009 – 7:20 μ.μ.


Τρίτη 12 Μαΐου 2009

Ανάρτηση 22/2009 (καταγγελτική για τους γκεμπελίσκους, τους πλαστογραφίσκους, τους φασιστάκους και τους προβοκατορίσκους) – Οι Καραγκιοζο-ρεζίληδες!

[Πρόθεση μου ήταν να κάνω ανάρτηση για άλλο θέμα, είτε σήμερα είτε αύριον - ας πούμεν για την κρίση στην Παιδεία που προκλήθηκε με αφορμή τα GCE και τον συντεχνιασμό της ΟΕΛΜΕΚ - αλλά οι κομπλεξικοί και οι ανισόρροποι γκεμπελίσκοι και πλαστογράφοι Απο(κατα)στάτες της Δημοκρατίας και οι ορντινάντσες τους ΔΕΝ ΜΑΣ αφήνουν ν’ αγιάσουμε!]

Οι Καραγκιοζο-ρεζίληδες ή αλλιώς η ανηθικότητα και η ανεντιμότητα των Απο(κατα)στατών της Δημοκρατίας.

Όντως ο Lexi_Penitas έχει δίκιο! [Link: http://pousounefkopoupaeis.blogspot.com/2009/05/blog-post_10.html ]

Τα ελεεινά φασιστοειδή, που έχουν ως γιάφκα το blog των Απο(κατα)στατών της Δημοκρατίας με τους τελευταίους να τους οργανώνουν και να τους συμπουρκούν (υποδαυλίζουν), έχουν εισαγάγει νέα ήθη (ανήθικα και χυδαία) στη κυπριακή blogόσφαιρα! Δεν σέβονται ούτε τους στοιχειώδεις κανόνες του blogοπαιχνιδιού. ΕΙΝΑΙ ΚΑΘ’ ΟΛΑ ΑΝΕΝΤΙΜΟΙ και ΑΝΗΘΙΚΟΙ! Αλλά τι περιμένουμε από δαύτους! Ως φασιστοειδή που είναι ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΣΙΠΑ ΗΘΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΙΜΙΟΤΗΤΑΣ ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ!!!

Δεν φτάνει, που αντί διαλόγου (στη βάση επιχειρημάτων και στοιχείων) κατεφευγουν σε ύβρεις, χλευασμούς, ρατσιστικά σχόλια και ότι άλλο μπορεί να χρησιμοποιεί ένας αντιδημοκράτης (ενώ ιμίshι μου κόπτονται για την δημοκρατία) προκειμένου να επιβάλουν τις δικές του θέσεις, έχουν προχωρήσει και σ’ άλλα ακατονόμαστα κόλπα ΕΝΤΕΛΩΣ ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΙΚΑ για να σιγήσουν και να διαβάλουν όποια αντίθετη φωνή τους ενοχλεί στην επιτέλεση του “ιερού” και “θεάρεστου” έργου τους!

Το σχόλιο που αναρτήθηκε στο προηγούμενο post του blog μου κάτω από το nickname μου (το Anef_Oriwn), η ώρα 6:21μ.μ. (αυτό με τα χαχαχα – οι ΧΑΧΕΣ) ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ! [Link: http://aneforiwn.blogspot.com/2009/05/212009-blog.html]
Με κάποιο κόλπο (γνωστό στους κατέχοντες την ηλεκτρονική τεχνολογία) έχουν καταφέρει να βγαίνει το ψευδώνυμο μου όταν αναρτούν οι ίδιοι (σε οποιοδήποτε blog) κάποιο σχόλιο που έχουν γράψει. Το ίδιο έχουν κάνει (έχουν αναρτήσει δήθεν δικό μου σχόλιο) το blog των Απο(κατα)στατών της Δημοκρατίας! Σίγουρα κάποιος που γνωρίζει το βίο και την πολιτεία των Απο(κατα)στατών, (ως bloggers) θα αναρωτιόταν γιατί δεν το είχαν διαγράψει, όπως είχαν κάνει κι άλλες φορές!
Μάλιστα θέλοντας να δημιουργήσουν και εντυπώσεις και εν πλήρη ευφορία έβαλαν και υποσημείωση στην τελευταία τους ανάρτηση (link:
http://christofias-watch.blogspot.com/2009/05/blog-post_12.html - θα παραθέσω όλα τα σχόλια), για να δείξουν τη (δήθεν) “μεταμέλεια” μου και τις “βαρυσήμαντες παραδοχές” μου! Όπως είπαν μάλιστα, ανάμεναν και την απολογία μου (μανία που έχουν να απαιτούν από τον κόσμο να τους απολογείται - πόσο κομπλεξικοί και εγωπαθείς είναι τελικά;), για τα όσα είχαν πει σε βάρος τους.
Με τον νουν τους εκάμναν παναΰρκα όμως! Η έπαρση, η αλαζονεία και ο εγωκεντρισμός τους, δεν τους άφησε να σκεφτούν ότι μπορεί “κάποιο λάκκον να είχε η φάβα”! Άστε που μπορεί να έχουν και η ίδιοι χέρι στην όλη υπόθεση. Γιατί τελικά άδικο δεν έχουμε: ΕΙΝΑΙ ΟΝΟΜΑ ΚΑΙ ΠΡΑΜΑ, ΦΑΣΙΣΤΑΚΙΑ ΚΑΙ ΓΚΕΜΠΕΛΙΣΚΟΙ! Με τις όλες πράξεις και ενέργειες τους απέδειξαν ακόμα μια φορά ότι δεν έχουν ίχνος δημοκρατικότητας μέσα τους!

Όταν αντιλήφτηκαν την γκάφα ολκής που έπαθαν οι Καραγκιοζο-ρεζίληδες (κι ο πολύς Φάληρος - ο διανοούμενος της παρέας – από κοντά, μαζί τους) ή ότι τους πήραμε πρέφα, αντι να αναγνωρίζουν το λάθος τους και να απολογηθούν (μόνοι αυτοί θα απαιτούν απολογίες;), ΤΑ ΜΑΣΗΣΑΝ, στο στυλ “Εμείς, εν τζιαι ...”, αφήνοντας όμως τες υπόνοιες να αιωρούνται. Κι αυτό δείγμα της δημοκρατικότητας τους είναι!


[Πάντως χέρι στην όλη υπόθεση έχει η ψευτο-ακελικιά προβοκάτορας ΤΙΝΑ, που όπως φαίνεται είναι τελικά ΤΙΝΟΣ, δηλαδή ‘ρσενικό – διχασμένη προσωπικότητα τελικά είναι κι αυτή. Ας την κουράρουν οι δικοί της, οι Επίτροποι που ξέρουν κι από τέτοιες ασθένειες. Στο κάτω-κάτω θα γλιτώσουν κι από τους μπελάδες που τους βάλλει].

Να σημειώσω (προς ενημέρωση και γνώση) ότι, ένα σχόλιο για να ανήκει στον πραγματικό Blogger (τον πραγματικό διαχειριστή του Ιστολογίου), ΠΡΕΠΕΙ όταν κάποιος πατήσει (μια φορά) με το αριστερό πλήκτρο του mouse πάνω το nickname του Blogger (που φαίνεται με γαλάζιο χρώμα), ΠΡΕΠΕΙ (ο επισκέπτης) ΝΑ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΤΑΙ ΠΡΩΤΑ ΣΤΟ PROFILE ΤOY κι όχι απ’ ευθείας στο Blog (όπως έγινε με τα δύο δήθεν δικά μου προαναφερθέντα σχόλια)!!! Μπορείτε να το ελέγξετε – μια δοκιμή θα ΣΑΣ πείσει!

Ε ΡΕ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΓΚΕΜΠΕΛΙΣΚΟΙ ΠΟΥ ΕΙΣΑΣΤΕ!
Η ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΑ ΚΑΙ Η ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΙΟΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΕΤΣΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΑΣ!


Ο Μπρεχτ πολύ σωστά τα λέει!
Το φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον
Δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον!

Πιο κάτω παραθέτω για καλύτερη και πληρέστερη ενημέρωση πάνω στο ιστορικό της όλης υπόθεσης (σκευωρίας), τα σχόλια που κατατέθηκαν ένθεν και ένθεν:

1. Το ΔΗΘΕΝ δικό μου σχόλιο:

“Ο/Η Anef_Oriwn είπε...
Εντάξει επαρακαναμέντο. Κράτει.Και αυτα που λαλεί ο Τζιυπριώτης νούσιμα ειναι, δε λεω. Αν ειναι, το συζητάμε
12 Μάϊος 2009 5:51 μμ”


2. Το σχόλιο του Αρχι-Επίτροπου ΡΙΜΑΧΟΥ (link: http://christofias-watch.blogspot.com/2009/05/blogger.html):

“Ο/Η Επιτροπή για την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Κύπρο είπε...
Χαιρόμαστε που ο ηλικιακός ρατσιστής Άνευ Ορίων ομολογεί δημόσια ότι η Επαγρύπνηση το παράκανε μαζί με την ακροδεξιά. Χαιρόμαστε που η συμπαιγνία και ο συμβιωτισμός Επαγρύπνησης- Ακροδεξιάς επιτέλους αποκαλύπτονται, με επίσημη παραδοχή.
Αναμένουμε επίσημη απολογία και επανόρθωση από τον ίδιο μέσω αποαναρτήσεων και νέας ανάρτησης/απολογίας προς την Επιτροπή στην ιστοσελίδα του. Αναμένουμε επίσης ότι θα αποδεχθεί να υποβληθεί σε κάποιου είδους θεραπεία μαζί με τον ασλανικό ομοφοβικό υπολοχαγό του, γιατί για εμάς ο ρατσισμός και η ομοφοβία είναι ασθένειες.
Η ανάρτησή του, ως ομολογία, μένει κατ' εξαίρεση.
ΡΙΜΑΧΟΣ
12 Μάϊος 2009 6:19 μμ”

3. Το σχόλιο του νεοφώτιστου Επιτρόπου Φάληρου Τζιυπριώτη (που έμπλεξες ρε παιδί κι Εσυ, εκτός κι αν τα τραβά ο οργανισμός σου), που εβιάστηκεν να σούσει τα πόδκια του:

“Ο/Η Φάληρος Κυπριώτης είπε...
Ο/Η Anef_Oriwn είπε...
Εντάξει επαρακαναμέντο. Κράτει.Και αυτα που λαλεί ο Τζιυπριώτης νούσιμα ειναι, δε λεω. Αν ειναι, το συζητάμε
12 Μάϊος 2009 5:51 μμ
Να διατηρηθεί ως μνημείο παρακαλώ!
Και μακάρι να είναι καλοπροαίρετο!
12 Μάϊος 2009 6:35 μμ”

4. Αλλά τα πόδκια τους εσούσαν τα τζι’ άλλοι – η συνοπαρτζια των Επιτρόπων (με σχόλιο τους στην νέα τους ανάρτηση):

“Υποσημείωση 2 [δες όμως και πιο κάτω]: Επιτέλους, με επίσημη ομολογία του ηλικιακού ρατσιστή, η Επαγρύπνηση και η Άκρα δεξιά σχετίζονται και "το έχουν παρακάνει"! Περισσότερα δέστε στα σχόλια της ανάρτησής μας http://christofias-watch.blogspot.com/2009/05/blogger.html . Η Επιτροπή αναγνωρίζει τη γενναιότητα του ηλικιακού Ρατσιστή να προβεί στις βαρυσήμαντες αυτές παραδοχές, αναμένει απολογία και επανόρθωση για τις υβρισίες και τις προβοκατόρικές του ενέργειες και του συνιστά ομαδική θεραπεία (group therapy) με τον υπαρχηγό του ομοφοβικό Aslan. Γιατί ο ρατσισμός και η ομοφοβία είναι ασθένειες! Για τη σχέση ΑΚΕΛ- ακροδεξιάς αναφερθήκαμε χθες και θα αναφερθούμε αναλυτικότερα στο μέλλον”.

5. Η απάντηση του πραγματικού Anef_Oriwn – τα 'θελε ο ... κώλος τους:

“Ο/Η Anef_Oriwn είπε...
Κούνια που ΣΑΣ κούναγε ΦΑΣΙΣΤΕΣ, ΓΚΕΜΠΕΛΙΣΚΟΙ, ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΕΣ ΚΑΙ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΟΙ!
Αν έχετε αρχίδια και τσίππα τιμιότητας και εντιμότητας πάνω ΣΑΣ αφήστε κι αυτό το σχόλιο!
ΤΟ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΣΧΟΛΙΟ ΜΕ ΤΟ NICKNAME ANEF_ORIWN ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ!
Μαγειρεύτηκε στα καζάνια των Απο(κατα)στατών της Δημοκρατίας!
Κι έτρεξε να ΣΑΣ σεγοντάρει κι διανοούμενος της παρέας ο πολύς Φάληρος!
ΕΙΣΑΣΤΕ ΘΡΑΣΥΔΕΙΛΟΙ ΡΕ!
ΜΙΑ ΣΥΝΟΠΑΡΤΖΙΑ ΑΠΟ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΕΙΣΑΣΤΕ ΟΛΟΙ!
Anef_Oriwn
Τρίτη 12/5/2009 – 7:32 μ.μ.
12 Μάϊος 2009 7:33 μμ”

6. Η Επιτροπεία συνέχισε το βιολί της – ας παίξει και κανένα άλλο όργανον:

“Ο/Η Επιτροπή για την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Κύπρο είπε...
Οι αναρτήσεις του ηλικιακού ρατσιστή θα διαγράφονται. Πλην αυτής που έμεινε που δείχνει την ανισορροπία του.
Τελικά κάποτε η ανωνυμία είναι καταφυγιο ανισορρόπων!
12 Μάϊος 2009 7:48 μμ”


7. Επανήλθα (ως Anef_Oriwn) για κάποιες επεξηγήσεις, αλλά το σχόλιο μου διαγράφηκε (θα το άφηναν για να φαίνονται οι κουτσουκέλες τους;):

“Ο/Η Anef_Oriwn είπε...
Ένα σχόλιο για να ανήκει στον πραγματικό Blogger ΠΡΕΠΕΙ, όταν κάποιος πατήσει μια φορά αριστερό πλήκτρο του mouse πάνω το nickname του Blogger, ΝΑ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΤΑΙ (ο επισκέπτης) ΠΡΩΤΑ ΣΤΟ PROFILE ΤOY κι όχι απ’ ευθείας στο Blog!!! Μπορείτε να το ελέγξετε – μια δοκιμή θα ΣΑΣ πείσει!
Anef_Oriwn
Τρίτη 12/5/2009 – 7:40 μ.μ.
12 Μάϊος 2009 8:02 μμ”

8. Εν τω μεταξύ επορτοπετάχτηκε τζιαι κάποιος παναϋρκώτης Ανώνυμος με το όνομα “ Άνευ είσαι ψεύτης” (προφανώς Ο ΤΙΝΑ – αποφάσισεν τελικά αν είναι θηλυκό ή ‘ρσενικό; Ας παει στον Μικελλίδη που εν τζιαι μαζί τους τωρά!):

“Ο/Η Άνευ είσαι ψεύτης είπε...
Ρε Άνευ θέλεις κι εσύ γιατρό μάνα μου.
Είδες πολλές φορές το Matrix αλόπως και επαρανόησες.
Έτο εσιέσαν σε οι δικοί σου, τα τσιουρακκούθκια σου, και εκακοφάνηκε σου. Εσύ ξέρεις καλύτερα από όλους ότι αυτό το σχόλιο στο οποίο απολογείσαι είναι ΟΛΟδικό σου.
Παραθέτω το σιέσιμο από ένα τσιουρακκούι του Άνευ, την περιβόητη Τίνα:
Ο/Η ΤΙΝΑ είπε...
Ρε Άνευ είσαι τέλεια μαννός. Να πηαίννεις να γράφεις μόνος σου τζιμέσα. Εμείς δεν θα ξαναπάμε και μεν αρκέψεις τα παρακάλια πάλε...
Τρίτη, Μάϊος 12, 2009 7:27:00 μμ
Πέφτει η μάσκα κυρίες μου;
12 Μάϊος 2009 7:50 μμ”


9. Η σεβαστή Επιτροπεία τελικά κάτι ψυλιάστηκεν τζιαι είπεν τζιαι ελάλησεν (μπήκαν ψύλλοι στ’ αφτιά της):
“Ο/Η Επιτροπή για την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Κύπρο είπε...
Η ανάρτηση του ηλ. ρατσιστή διαγράφεται αλλά ο ισχυρισμός του θα εξεταστεί.
12 Μάϊος 2009 8:10 μμ”

10. Κι αφού διερευνήθηκε ο ισχυρισμός μου, η Επιτροπεία αποφάνθηκε (εμμέσως πλην σαφώς παραδέχτηκε ότι τα ‘κανε μαντάρα στην προσπάθεια της να με διασύρει):

“UPDATE - Υποσημείωση 3: Έχουμε ερευνήσει τις καταγγελίες, κατά πόσο δηλαδή η "ομολογία" ανήκει όντως στον γνωστό ηλικιακό ρατσιστή, και τελικά πιθανόν να μην ανήκει στον ίδιο (αφού όντως το link δεν παραπέμπει στο profile του) αλλά σε τρίτο πρόσωπο (που δρα προβοκατορικά και "σπέρνει ζιζάνια" για να φανατίσει τον οξύθυμο ηλικιακό ρατσιστή εναντίον μας και να του δώσει επιχειρήματα για να μας πλήξει). Υπάρχει και η πιθανότητα το σχόλιο να αναρτήθηκε καταλάθος από τον ίδιο στο δικό μας μπλογκ. Το συμπέρασμα που μένει, δυστυχώς, από την όλη αντίδραση του μετά (και αφού το σχόλιο-"ομολογία" είναι πλαστό) είναι πως ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ να παραδεχτεί επιτέλους την συσχέτιση της Επαγρύπνησης με την άκρα δεξιά. Επισημαίνουμε ότι οι προβοκάτσιες δεν είναι χαρακτηριστικό των δημοκρατικών ανθρώπων αλλά επιβεβαιωμένες πρακτικές της άκρας δεξιάς και του Οδοστρωτήρα”.


Ε, ρε Καραγκιοζο-ρεζίληδες, τι επάθετε μέσ’ τα χωρκά τα ξένα! Τουλάχιστον γιατί δεν ρωτούσατε ή γιατί δεν το ψάχνατε το θέμα; Όμως όποιος βιάζεται σκοντάφτει!

Μπορείτε ΡΕ να παίξετε (να συζητήσετε) μαζί ΜΑΣ στα ίσια; Αν νομίζετε ότι μπορείτε, ΚΟΠΙΑΣΤΕ! Αλλά ΑΔΥΝΑΤΕΙΤΕ!

Υγιαίνετε!

Anef_Oriwn
Τρίτη 12/5/2009

Δευτέρα 11 Μαΐου 2009

Ανάρτηση 21/2009 (αντιφασιστική) – “Άκου φασιστάκο”* – Εξαιρετικά αφιερωμένο στη συνομοταξία των blogοσφαιρικών φασιστοειδών!

[* - κατά το “Άκου ανθρωπάκο” του Βίλχεμ Ράιχ].

ΦΑΣΙΣΜΟΣ
(Μπέρτολτ Μπρεχτ, 1898-1956)

Ο φασισμός δεν έρχεται απ’ το μέλλον
Καινούργιο τάχα κάτι να μας φέρει
Τι κρύβει μέσ’ τα δόντια του το ξέρω
Καθώς μου δίνει γελαστός το χέρι.

Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν
Και χάνονται βαθιά στα περασμένα
Οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν
Μα όχι και το μίσος του για μένα.

Το φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον
Δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον**!

Ο φασισμός δεν έρχεται από μέρος
Που λούζεται στον ήλιο και στ’ αγέρι!
Το κουρασμένο βήμα του το ξέρω
Και την περίσσεια νιότη μας την ξέρει.

Μα πάλι θε ν’ απλώσει σαν χολέρα
Πατώντας πάνω στην ανεμελιά σου
και δίπλα σου θα φτάσει κάποια μέρα
αν χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου.

[@Sike,
Τελικά είναι πιο εύηχο και sicατο το “τσάκισε τον” του Μπρεχτ από το “σκότωσε τον” του Θεοδόση Πιερίδη; Και οι δυο για τον φασισμό μιλάνε! Για τη σχετική αναφορά της Sike δείτε τα σχόλια στο blog του “Pinaleou” Lexi_Penitas – link:
http://pousounefkopoupaeis.blogspot.com/2009/05/blog-post_10.html
Το “Pinaleon” όμως, - * σημ.: που αναφέρεται στο κείμενο των Απο(κατα)στατών - από που βγαίνει; Ότι είναι ΛΕΩΝ ο Lexi_Penitas το ξέρουμε, αλλά το “pina” από που ως που; “Pina” δεν παει να πει “pine” και πιο συγκεκριμένα pineapple (εξ ου και το Pina Colada). Δηλ. ο Lexi_Penitas είναι ένας ΛΕΩΝ που του αρέσουν τα pineapples – είναι φρουτοφάγος – ή ένας ΛΕΩΝ που κυκλοφορεί σε φυτείες με pineapples;
Διευκρινίστε κύριοι(;) Απο(κατα)στάτες της Δημοκρατίας που αλλάξατε τρεις φορές το κείμενο ΣΑΣ μέχρι να καταλήξετε πως να μας στολίσετε – link:
http://christofias-watch.blogspot.com/2009/05/blog-post_5406.html
(Εγώ τα βρίσκω από την αρχή τα κοσμητικά επίθετα για την πάρτη ΣΑΣ: ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΝΥΝ ΚΑΙ ΑΕΙ!)].

**********
Άκου φασιστάκο,
ΕΣΥ Μέγα Απο(κατα)στάτη της Δημοκρατίας,
Αλλά κι ΕΣΥ, Μικρέ του Κολαούζε,
Αυτά τα [νούμερα) ΜΑΣ τα ‘καναν κι άλλοι!
Δεν είναι η πρώτη ΣΑΣ φορά που ΜΑΣ λοιδορήσατε και ΜΑΣ προπηλακίσατε ...
Δεν είναι η πρώτη ΣΑΣ φορά που ΜΑΣ επιτεθήκατε και ΜΑΣ χλευάσατε ...
Το κάνετε ξανά και ξανά εδώ και χρόνια ...
Το βιώσαμε στην ψυχή και στο πετσί ΜΑΣ
Κι όμως ΖΟΥΜΕ!
Εδώ είμαστε
Και θα ΣΑΣ ξεσκεπάζουμε και θα ΣΑΣ το φωνάζουμε ...
ΕΙΣΑΣΤΕ ΦΑΣΙΣΤΕΣ!!!
Βρίζετε, χλευάζετε απαξιώνετε, ΔΕΝ ΣΥΖΗΤΑΤΕ, διαγράφετε σχόλια, ΔΕΝ δέχεστε την άλλη άποψη!
ΟΛ’ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΦΑΣΙΣΜΟΣ!!!
(Κι ας χύνετε κροκοδείλια δάκρυα για τους βανδαλισμούς στο σπίτι και στην προτομή του Εζεκία Παπαϊωάννου – είναι οι δικές σας τακτικές και συμπεριφορές που προκαλούν τέτοια φαινόμενα).


**********
Μοιάζει αστείο,
Μοιάζει γραφικό,
Μοιάζει απίθανο,
Είναι γελοίο και φαιδρό αλλά δυστυχώς και για κλάματα!
Ο φασισμός ξανάρχεται
Αλλά δε θα ‘χει σβάστικες και καμαρωτούς Ντούτσε ...
Θα ‘χει εκκλήσεις στον administrator,
Θα ‘χει μάζεμα ψηφιακών υπογραφών,
Θα ‘χει απειλές, ψηφιακές διαπομπεύσεις
Και όλα αυτά τα καινούργια κόλπα
που τα καινούργια φασιστάκια τα παίζουν στα χέρια.
Ο καινούργιος Φύρερ θα ‘ναι ψηφιακός (και blogοσφαιρικός)
Και κυκλοφορεί και ενδεχομένως στρατολογεί και στρατολογείται και ανάμεσα μας.
Μη ΣΑΣ ξεγελά το ραφινάτο και σοφιστικέ σαλόνι (blog)
στο οποίο ΣΑΣ υποδέχονται,
Kι ο Μουσολίνι εκθείαζε την Τέχνη
Κι ο Χίτλερ θαύμαζε τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό
Γι’ αυτό ας μην πούμε “δε βαριέσαι”, γιατί και τότε έτσι λέγανε!

**********
Υ.Γ.:

Νεοφανή φασιστάκια,
Απο(κατα)στάτες της Δημοκρατίας,
Γραφείς, αντιγραφείς και διαγραφείς
Μεθ’ όλης της συνοπαρτζιάς ΣΑΣ, αποτελούμενης από παπαγαλίζοντες κολαούζους, λιβανιστές κι αυλικούς,
Ολόθερμα κι από τα έγκατα της καρκιάς μου,
ΣΑΣ ευχαριστώ για την προβολή και τη διαφήμιση που ΜΑΣ κάνετε για να μπορούμε να μεταφέρουμε σε πιο πολύ κόσμο τα αντιφασιστικά ΜΑΣ μυνήματα. Για να ΣΑΣ τιμήσουμε θα ΣΑΣ ανακηρύξουμε και σε Επίτιμους “Μεγάλους Αδελφούς” του Blog ΜΑΣ! Αλλά και η εμπαθής πολεμική ΣΑΣ εναντίον ΜΑΣ, δείχνει ότι είμαστε στο ΣΩΣΤΟ ΔΡΟΜΟ! Αλίμονο αν αποζητούσαμε την εύνοια του κάθε διανομέα πατριωτισμού και δημοκρατικότητας!


[Για τους τυχόν καλοθελητές που ίσως πουν ότι και η δικιά μου συμπεριφορά ή η γραφίδα ΔΕΝ διαφέρει απ’ αυτή των Ακατονόμαστων, απλώς να σημειώσω ότι ΕΓΩ ΔΕΝ ΧΥΔΑΙΟΛΟΓΩ!].

Anef_Oriwn
Δευτέρα 11/5/2009

UPDATE 11/5/2009:
“Όποιος εν αντρέπεται ο κόσμος εν δικός του”!

Στο blog των Επιτρόπων Απο(κατα)στατών της Δημοκρατίας δημοσιεύτηκε στο τέλος του τελευταίου post (και με την ένδειξη Update), ένα σχόλιο που αναφέρεται στη σημερινή μου ανάρτηση και που απεικονίζει και την υποδοχή που έτυχε (το post μου) από τους κυρίους(;) Επιτρόπους – link:
http://christofias-watch.blogspot.com/2009/05/blog-post_11.html [ΕΜΕΙΣ οι κοκκινοφασίστες παραθέτουμε και σχετικά links για καλύτερη αναφορά...] Πιο συγκεκριμένα έγραψαν: “Update: Ο γνωστός κοκκινοφρουρός ηλικιακός ρατσιστής, μέγας υποστηρικτής της διακυβέρνησης Χριστόφια, στο blog του δείχνει - με την τελευταία του ανάρτηση- στην πράξη την πιο πάνω έξαρση της ακρότητας και την υστερία του τύπου " Εμείς κυβερνάμε τώρα!", η οποία και τροφοδοτεί το φασισμό. Ίσως τελικά ο φασισμός/εθνικισμός και η διακυβέρνηση Χριστόφια να είναι συμβιωτικά ( να έχουν ανάγκη το ένα το άλλο).”

1. Κατ’ αρχάς στο κείμενο της ανάρτησης μου ουδεμία αναφορά έκαμα για τον Πρόεδρο και την Κυβέρνηση του. Κόλλημα που έπαθαν κι αυτοί οι έρμοι με τον Πρόεδρο!

2. Ποιοι κόπτονται για “… έξαρση της ακρότητας και [για] ... υστερία ..., η οποία και τροφοδοτεί το φασισμό ...”!!! Ο γκεμπελισμός στο απόγειο του! Ποιοι μίλησαν για ακρότητες! Αυτοί που από την ημέρα και ώρα δημιουργίας του blog τους δεν άφησαν ανάρτηση που να μην τα βάλουν με τον Πρόεδρο (να χλευάσουν και να ειρωνευτούν) το “καθεστώς” του! Αυτή η στάση και συμπεριφορά τους άραγε προάγει την ομαλότητα; Και ήρθαν μετά να καταδικάσουν και τους όποιους βανδαλισμούς! Υποκριτές, ε υποκριτές και φαρισαίοι!

Anef_Oriwn

Παρασκευή 8 Μαΐου 2009

Ανάρτηση 20/2009 (κυπριακή, ιστορική, ανθρώπινη και αντιπολεμική*) – «Η ουσία για μένα είναι τι θα γίνει στο μέλλον» (Πέτρος Σουππουρής).


[* - Επέλεξα να χρησιμοποιήσω τη λέξη “αντιπολεμική”, αντί της λέξης “ειρηνική”, γιατί πιστεύω ότι η πρώτη λέξη εκφράζει πιο έντονα και πιο δυνατά τα μηνύματα ενάντια στον πόλεμο, το μίσος και το διχασμό, τα οποία επιθυμώ να μεταφέρω μέσα απ’ αυτή την ανάρτηση].

Πηγές:
1. “Χαραυγή” – 8/5/2009. Link:
http://www.haravgi.com.cy/site-article-24934-gr.php
2. “Πολίτης” - 8/5/2009. Link: http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=870251&-V=archivearticles

Ατενίζοντας το μέλλον με πόνο, αλλά χωρίς μίσος!
Την ερχόμενη Κυριακή 10 του Μάη, τα αδέλφια Πέτρος και Κώστας Σουππουρής, από το Παλαίκυθρο (σημ.: κατεχόμενο χωριό της Μεσαορίας κοντά στην Κυθρέα), κηδεύουν στη Λευκωσία (35 σχεδόν χρόνια μετά τη δολοφονία τους) πέντε από τα έξι μέλη της οικογένειάς τους. Τούτοι δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ από νεαρούς Τουρκοκυπρίους το πρωί του Σαββάτου της 17ης Αυγούστου του 1974, κατά τη διάρκεια της μαζικής σφαγής άμαχων Ελληνοκυπρίων στο κατεχόμενο χωριό Παλαίκυθρο της επαρχίας Λευκωσίας.
Tα λείψανα του Ανδρέα Σουππουρή (πατέρας, 48 ετών), της Αρετής Σουππουρή (μητέρα, 39 ετών), του Δημητράκη Σουππουρή (αδελφός, 6 ετών), της Ιουλίας Σουππουρή (αδελφής, 2 ετών) και της Θέκλας Σουππουρή (θείας, 47 ετών) εντοπίστηκαν πρόσφατα σε ομαδικό τάφο στο Παλαίκυθρο μαζί με άλλα δώδεκα άτομα που δολοφονήθηκαν στο ίδιο περιστατικό και ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο του DNA στα πλαίσια των εργασιών που διεξάγει η Διερευνητική Επιτροπή για τους Αγνοούμενους (ΔΕΑ).

Πρόκειται για την τρίτη «οικογενειακή κηδεία» θυμάτων της σφαγής στο Παλαίκυθρο. Πριν από μερικούς μήνες οι οικογένειες Λιασή και Ιωάννου κήδεψαν τους δικούς τους ανθρώπους, οι οποίοι δολοφονήθηκαν το μαύρο πρωινό της 17ης Αυγούστου του 1974. «Πέρασε πολύς χρόνος, όμως το πιο σημαντικό είναι ότι τα λείψανα των δικών μας έχουν βρεθεί», δήλωσε στο ΚΥΠΕ ο Πέτρος Σουππουρής, πιλότος σήμερα στις Κυπριακές Αερογραμμές, ο οποίος μαζί με τον Γιώργο και τη Γιαννούλα Λιασή, ήταν ένας από τους τρεις τραυματίες που κατάφεραν να επιζήσουν παρά τα πολλαπλά τραύματα που τους προκάλεσαν οι σφαίρες των δολοφόνων. «Είναι πολύ βασικό το ότι γίνεται η κηδεία. Τουλάχιστον ξέρουμε τι έγινε», προσθέτει ο Κώστας Σουππουρής, ο οποίος υπηρετεί σήμερα στην Αστυνομική Δύναμη και που κατάφερε τη στιγμή του περιστατικού να ξεγλιστρήσει από τα χέρια των δολοφόνων. Θεωρεί ωστόσο πως «σίγουρα η στιγμή της κηδείας θα είναι συναισθηματικά πιο φορτισμένη».

Πώς έγινε το έγκλημα

Όπως διηγείται ο Πέτρος, στις 15 Αυγούστου του 1974, μια μέρα μετά την έναρξη της δεύτερης φάσης της τουρκικής εισβολής, 3-4 νεαροί Τουρκοκύπριοι πήραν τις αγελάδες από τη φάρμα του Ανδρέα Σουππουρή. Δυο μέρες μετά, το πρωί της 17ης Αυγούστου, ημέρα Σάββατο, οι ίδιοι Τουρκοκύπριοι επέστρεψαν στο σπίτι του Ανδρέα Σουππουρή στο οποίο είχαν βρει καταφύγιο συνολικά 23 άτομα. «Μας έβγαζαν σιγά-σιγά από το σπίτι, τον πατέρα μου, τη μητέρα μου, την οικογένεια Λιασή. Ο αδερφός μου κατάφερε να διαφύγει και πήγε στο σπίτι της γιαγιάς. Εγώ και ο αδελφός μου, ο Γιάννης, του οποίου τα λείψανα δεν έχουν βρεθεί ακόμα, βγήκαμε τελευταίοι. Αυτοί συνέχισαν και πυροβολούσαν. Ο ένας μας έβγαλε έξω και οι άλλοι συνέχισαν να πυροβολούν. Τραυματίστηκα κι εγώ. Μετά από 1-2 ώρες ήρθε ο τουρκικός στρατός και μας περιέθαλψαν. Τις επόμενες μέρες συνάντησα τον αδελφό μου τον Κώστα και τις θείες μου. Μετά από λίγες μέρες μας μετέφεραν όλους στο σχολείο της Βώνης (σημ.: γειτονικό χωριό) και μετά από ένα μήνα ήρθαμε στις ελεύθερες περιοχές».Την ώρα που οι Τουρκοκύπριοι οδηγούσαν τα θύματα στην αυλή του σπιτιού όπου και τα δολοφονούσαν, ο Κώστας Σουππουρής, «ίσως από φόβο, ίσως από ένστικτο», όπως αναφέρει ο ίδιος, έτρεξε τη στιγμή που οι Τουρκοκύπριοι πυροβολούσαν, προς το πλάι του σπιτιού. «Πήδηξα πάνω από τον τοίχο του σπιτιού και κατευθύνθηκα μέσα από τα χωράφια προς το κέντρο του χωριού. Έφτασα στο παρεκκλήσι όπου συνάντησα τις θείες μου. Τους εξήγησα τι έγινε, αυτές προσπάθησαν να με καθησυχάσουν. Αυτά έγιναν το πρωί. Μετά το μακελειό, γύρω στο μεσημέρι όταν ο τουρκικός στρατός μπήκε στο χωριό, μετέφεραν τους τραυματίες σε άλλο σπίτι. Το απόγευμα της ίδιας μέρας μάζεψαν όλο το χωριό στο σπίτι του Τουρουρού όπου και βρήκα τον αδερφό μου. Τους άλλους, τον Γιώργο και τη Γιαννούλα Λιασή τους είχαν φύγει».

Η κηδεία δεν είναι ο επίλογος της τραγωδίας

Η κηδεία της ερχόμενης Κυριακής δεν θα αποτελέσει ωστόσο τον επίλογο της τραγωδίας για την οικογένεια Σουππουρή καθώς στον ομαδικό τάφο βρέθηκαν όλα τα λείψανα των θυμάτων της σφαγής του Παλαίκυθρου εκτός από ένα. Του εννιάχρονου τότε Γιάννη Σουππουρή, αδελφού του Πέτρου και του Κώστα. «Στον τάφο βρέθηκαν όλοι μαζί, και η οικογένειά μας και η οικογένεια Λιασή και η οικογένεια της Μαργαρίτας Λιασή, εκτός από τον αδελφό μου τον Γιάννη που ήταν εννιά χρονών», διηγείται ο Πέτρος και αναφέρει πως με βάση τα όσα τους ανέφεραν οι συγχωριανοί τους, ο αδελφός τους όντως πέθανε κατά τη διάρκεια της σφαγής. «Όμως δεν ξέρουμε πού κατέληξε το πτώμα. Ελπίζουμε να βρεθούν κάποιοι Τούρκοι στρατιώτες που να δώσουν πληροφορίες για να μπορέσουμε να τους βρούμε» προσθέτει και συνεχίζει τη διήγηση: «Όταν πέσαμε από τους πυροβολισμούς, ο αδελφός μου ο Γιάννης βρισκόταν δίπλα μου επί ώρες. Δεν είμαι σίγουρος αν ζούσε αλλά δεν μου φάνηκε να κινείται, ήταν βαριά πληγωμένος, είχε πληγωθεί βαριά και στο μάτι. Μετά όταν πήγαμε στο σπίτι του Τουρουρού, ο Νίκος ο Τουρουρού που ήταν τότε στην ηλικία μου, μας είπε ότι στην αρχή είχε δει τον αδελφό μας να αναπνέει, όμως μετά τον είδε νεκρό». «Ρωτήσαμε τον άνθρωπο που μετέφερε τα πτώματα των δικών μας, όμως δεν μπορούσε να θυμηθεί πόσους έθαψε, ούτε αν κάποιο πτώμα έπεσε την ώρα της μεταφοράς», προσθέτει ο Κώστας.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχει μεταφέρει στα δυο αδέλφια η ΔΕΑ, το λείψανο του αδελφού τους ενδεχομένως να βρίσκεται σε ένα άλλο ομαδικό τάφο ο οποίος βρίσκεται στο Παλαίκυθρο προς την πλευρά του χωριού Ενώ Μετόχι (σημ.: άλλο χωριό της περιοχής). «Το πρόβλημα είναι ότι αυτός ο τάφος είναι δύσκολο να ανοιχτεί επειδή φαίνεται πως βρίσκεται κάτω από αυτοκινητόδρομο», εξηγεί ο Πέτρος.

«Το μεγαλείο της ψυχής είναι να μάθει κανείς να συγχωρεί»
Για τους ενόχους αυτού του εγκλήματος ο Πέτρος σημειώνει πως παρόλο που γνωρίζει ότι κάποιοι τους γνωρίζουν, ο ίδιος δεν ρώτησε ούτε καν τα ονόματά τους. «Η ουσία για μένα είναι τι θα γίνει στο μέλλον» αναφέρει. «Φυσικά οι εγκληματίες δεν παύουν να είναι εγκληματίες. Όμως η ουσία παραμένει το μέλλον και τι θα επιλέξουμε ως Κύπριοι. Να συνεχίσουμε τη βεντέτα και τους σκοτωμούς ή να ενημερωθούμε γι’ αυτά που έγιναν και να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε το γιατί έγιναν; Εγώ επέλεξα το δεύτερο». «Το μεγαλείο της ψυχής είναι να μάθει κανείς να συγχωρεί», προσθέτει ο Κώστας, σημειώνοντας πως «παρόλο που ίσως να μη μπορέσει κάποιος να συγχωρήσει τους εγκληματίες, εντούτοις πρέπει να μάθει να κοιτάζει μπροστά». «Το έγκλημα έγινε και ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω. Εγώ πιστεύω πως επειδή αυτοί που σκότωσαν τους δικούς μας ήταν νεαροί 17-18 χρονών, ίσως να μην σκέφτηκαν και πολύ πριν προχωρήσουν σε αυτές τις ωμότητες», αναφέρει, υποδεικνύοντας πως δεν πρέπει να ξεχνιέται και το γεγονός ότι η πολιτική ηγεσία των Τ/κ προωθούσε αυτές τις ενέργειες, δηλαδή, την εκκαθάριση και τη μετακίνηση των Ε/κ από τα κατεχόμενα προς τις ελεύθερες περιοχές.

Από τότε που άνοιξαν τα οδοφράγματα μόνο ο Πέτρος έχει επισκεφτεί το Παλαίκυθρο. «Πήγα στο σπίτι μου τρεις φορές. Πήγα και με την οικογένεια μου και τα παιδιά μου». «Όταν σου κλέψουν το σπίτι σου, σου κλέβουν τις αναμνήσεις σου».
Ευτυχώς, όπως δήλωσε ο ίδιος, κατά τις επισκέψεις του στο Παλαίκυθρο δεν «ξαναέζησε» το περιστατικό. «Νομίζω ότι η ζωή μας μετά το περιστατικό όταν ζήσαμε με τις θείες μας, μας βοήθησε να το ξεπεράσουμε» προσθέτει.


«Ελπίζουμε αυτό που έγινε να μην ξαναγίνει»

Σήμερα, 35 χρόνια μετά, οικογενειάρχες πλέον και οι δυο - τρία παιδιά έχει ο Κώστας και δυο ο Πέτρος - κι ενώ ετοιμάζονται να κηδέψουν τα λείψανα των δικών τους, η μόνη τους έννοια και ελπίδα είναι να μην επαναληφτούν τα γεγονότα του 1963 -1974. «Ελπίζουμε αυτό που ζήσαμε εμείς να μην ξαναγίνει, έτσι ώστε τα παιδιά μας να μην ζήσουν κάτι τέτοιο», λέει ο Κώστας. «Ελπίζουμε αυτό που έγινε να μην ξαναγίνει και τα λάθη που έγιναν από ορισμένους συμπολίτες και από τις δυο πλευρές να μας γίνουν μάθημα. Μόνο αυτό ελπίζουμε», συμπληρώνει ο Πέτρος.

Σχόλια Ιστολόγου:
Κηδείες (ή ενταφιασμοί) οστών (ή λειψάνων) ήδη γνωστών (ελληνοκυπρίων) νεκρών της τουρκικής εισβολής ή νεκρών αγνοούμενων του 1974, έχουν ήδη γίνει αρκετές.
Με το έργο που επιτελεί εδώ και κάποια χρόνια η Διερευνητική Επιτροπή για τους Αγνοούμενους (ΔΕΑ), (μέσα από εκταφές και ταυτοποιήσεις οστών) έχει επιτευχθεί η αποκάλυψη της ταυτότητας και η επίσημη πλέον κηδεία πολλών αγνοουμένων, τόσο ελληνοκύπριων όσο και τουρκοκύπριων.

Πάντοτε σε τέτοιες περιπτώσεις, θυμάμαι την πρώτη φορά παρέστηκα σε τέτοια κηδεία (νομίζω ήταν πριν καμιά δεκαριά χρόνια σε κάποια κοινότητα των Κοκκινοχωρίων). Ήταν μάλιστα κι από τις πρώτες κηδείες που είχαν γίνει (μετά από ταυτοποίηση οστών), ίσως η δεύτερη ή η τρίτη, και αφορούσε τον ενταφιασμό των οστών 4 έφεδρων στρατιωτών. (Λόγω κάποιου μακάβριου παιχνιδιού της μοίρας έτυχε και οι 4 νεκροί να είναι, με τον άλφα ή βήτα τρόπο, συγγενείς μου). Ήταν και κοινό μυστικό όμως ότι οι έφεδροι στρατιώτες εκείνοι (οι τρεις παντρεμένοι με παιδιά) είχαν σκοτωθεί (σε άνιση μάχη με τα τουρκικά στρατεύματα) στον Άγιο Παύλο στην Λευκωσία κατά το δεύτερο γύρο της τουρκικής εισβολής και είχαν ταφή (νομίζω) στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας. Τους είχαν μάλιστα γραμμένους και στους καταλόγους των Αγνοουμένων ενώ λίγο πολύ ΟΛΟΙ γνώριζαν ότι ήταν σκοτωμένοι – άλλη θλιβερή ιστορία κι αυτή με τους καταλόγους των Αγνοουμένων.

Επέλεξα (σήμερα) να αναφερθώ σ’ αυτήν τη συγκεκριμένη (θλιβερή και τραγική) ιστορία (της άγριας και εν ψυχρώ δολοφονίας) της οικογένειας Σουππουρή, γιατί τα δύο αδέλφια, Πέτρος και Κώστας Σουππουρής, εκπέμπουν μέσα από τον πόνο τους και το μεστό τους λόγο, ένα αισιόδοξο και βαθιά ανθρώπινο μήνυμα συμφιλίωσης και ειρηνικής συνύπαρξης, πέραν και μακράν από μίση, πάθη, εκδικήσεις και εθνικιστικές εξάρσεις.Επιπρόσθετα να αναφέρω ότι ο Πέτρος Σουππουρής έχει συμμετάσχει και σε κοινές εκδηλώσεις ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων για τους αγνοούμενους και των δύο κοινοτήτων και σε κοινά μνημόσυνα των σκοτωμένων, δολοφονημένων και σφαγιασθέντων ένθεν κι ένθεν! Οι ενέργειες αυτές αποτελούν κι ένα ηχηρό χαστούκι προς όλους όσους θέλουν να καλλιεργήσουν το μίσος και το διαχωρισμό μεταξύ ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων.


Anef_Oriwn
Παρασκευή 8/5/2009