Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2009

Ανάρτηση 2/2009 (δικαστική κι απρόσωπη) – Η Δικαιοσύνη δεν είναι απλώς τυφλή, είναι Θεόστραβη!!!


[Σήμερα, (Γιορτή Μεγάλη, των Τριών Ιεραρχών, - “μεγάλ’ η χάρη τους” - και των Γραμμάτων, όπως λαλούν, γι’ αυτό αν θέλετε να διαβάσετε κάτι σχετικό, προσέξτε όμως γιατί θα είναι αιρετικό και βέβηλο μπορείτε να ανατρέξετε στο link: http://roides.wordpress.com/2009/01/30/30jan09/), είπα να ξεφύγω κάπως από τις συνήθεις πολιτικολογίες και ιστοριογραφικές θεματολογίες και φιλολογίες με τις οποίες καταπιάνομαι και ν’ ασχοληθώ με κάτι διαφορετικό. Θα αναρτήσω ένα κείμενο που έχει σχέση με μια δικαστική υπόθεση για τροχαίες παραβάσεις (όχι δικές μου) και το οποίο έγραψα πριν κάποιους μήνες (όταν ήταν φρέσκια και η ιστορία), αλλά παρέμεινε κλεισμένο στα συρτάρια του Word! Μάλλον γιατί έγραφα και αναρτούσα ή αναδημοσίευα κείμενα για άλλα ζητήματα (κυρίως πολιτικά και ιστορικά κι από την τρέχουσα επικαιρότητα), αλλά ίσως και γιατί κατά βάθος προτιμούσα να δημιουργηθεί κάποια χρονική απόσταση από τη δικαστική ιστορία που θα περιγράψω – ναι μεν η δικαιοσύνη είναι τυφλή, όπως λαλούν, αλλά παράλληλα είναι και γεγονός ότι έχει σχέση με την απονομή της δικαιοσύνης και το δικαστικό σύστημα είναι και θέμα ταμπού και δεν πρέπει να συζητείται δημοσίως].

******
Που λέτε, αγαπητοί blogαναγνώστες,

Πρόσφατα, πριν μερικές μέρες (σημ.: με βάση τα σημερινά χρονικά δεδομένα το σωστό θα ήταν να ‘λεγα “πριν μερικούς μήνες”) εchάττισεν (έτυχε) να έχω την τύχη (ή την ατυχία) να συνοδεύσω νεαρό συγγενικό μου πρόσωπο (ένα 18χρονο στρατιώτη σήμερα) στο Δικαστήριο (όχι ως δικηγόρος αφού δεν είμαι), αλλά για να παρουσιαστεί και να παραστεί σε δίκη (θα δικαζόταν ο ίδιος) για κάποια “κακουργήματα” (για παραβάσεις και παραβιάσεις του Οδικού – κι όχι του Ωδικού – Κώδικα). (Ο πατέρας του δεν μπορούσε να παει μαζί του, γιατί τον αγαπούσε πολύ – τον πατέρα του – ο καλός Θεούλης και τον πήρε κοντά του πριν μερικά χρόνια, ενώ ούτε η μητέρα του μπορούσε να παρευρεθεί γιατί δεν της έδωσαν άδεια από τη δουλειά της – εργάζεται σε ξενοδοχείο).

Οι κατηγορίες που αντιμετώπιζε ο νεαρός ήταν πέντε – έξι. Οι συνηθισμένες κατηγορίες για νεαρά παιδιά που βιάζονται να πάρουν τιμόνι στα χέρια τους και να οδηγήσουν (συνήθως για τη μαγκιά τους ή/και για επίδειξη), χωρίς όμως να σκέφτονται κίνδυνους και κανονισμούς – δύσκολο να κατανοήσουν τέτοια ζητήματα με την παρορμητικότητα που χαρακτηρίζει τη νιότη τους.

Οι κατηγορίες αφορούσαν οδήγηση οχήματος χωρίς άδεια οδηγού, ασφάλεια, τη συγκατάθεση του ιδιοκτήτη του οχήματος, άδεια κυκλοφορίας, πιστοποιητικό καταλληλότητας και τα τοιαύτα (κατηγορίες που συνήθως σχετίζονται μεταξύ τους ή που μπορεί η μια να αποτελεί απόρροια κάποιας άλλης – θα το εξηγήσω μετά αυτό). Ο Νομοθέτης έχει κατατάξει αυτές τις παραβάσεις στα “κακουργήματα” (όχι απλώς στα τροχαία αδικήματα), όμως διερωτούμαι αν αυτό νομιμοποιεί τους κυρίους δικαστές κλαι τις κυρίες δικαστίνες να τραβούν την “ππάλα” (το χασαπομάχαιρο) τζιαι να “κόφκουν κκελλάες” (να κόβουν κεφάλια), να επιβάλλουν δηλαδή, “αυστηρές” ποινές (πρόστιμα) απρόσωπα και δήθεν προς συμμόρφωση (ή/και γιατί πρέπει να επιδεικνύουν αυστηρότητα για παραδειγματισμό, όπως λαλούν);

Τελικά η κυρία Δικαστίνα (ήταν και γυναίκα η θεραπαινίδα της Θέμιδας, αγαπητή Rose – αν με διαβάζεις) αφού τα έκρινε τα αδικήματα ως πολύ σοβαρά, δηλ. ως “κακουργήματα” (πιθανό να ‘χε και δίκιο αφού έτσι λειτουργεί “ο νόμος ο παλληκαράς”) κι αφού έλαβε υπ’ όψη και διάφορα άλλα δεδομένα (όπως, ας πούμεν, η άμεση παραδοχή του κατηγορουμένου, η μεταμέλεια του κ.λπ.), επέβαλε στο νεαρό κατηγορούμενο ένα συνολικό πρόστιμο της τάξεως περίπου των ... 1500 ευρώ (!!!), (το οποίο ανάλυσε κατά κατηγορία – 500 ευρά για τη μια κατηγορία, 300 για την άλλη, με δκυο λόγια επέτασεν τα προστίματα σάμπου τζιαι ήταν κοκκόνες της παττίχας) και τρίμηνη στέρηση της άδειας οδήγησης. (Έτσι για να μάθει το κοπελλούιν να παρανομεί – ή μήπως για να μισήσει κάθε μορφή εξουσίας και να αντιδρά σ’ αυτή;)

Άστε που κάποιες κατηγορίες διπλο-τιμωρούνται και τα πρόστιμα διπλο-επιβάλλονται (και είναι και ηλίθιο αυτό), με την έννοια ότι μερικές από τις κατηγορίες είναι απότοκο κάποιων άλλων. Δηλ. όταν ένα αυτοκίνητο δεν διαθέτει Πιστοποιητικό Καταλληλότητας είναι αυτονόητο ότι δεν θα έχει ούτε Άδεια Κυκλοφορίας και ούτε σε καλύπτει η ασφαλεια, ενώ όταν κάποιος οδηγεί anef_ Αδείας Οδηγού είναι ηλίου φαεινότερο ότι οδηγεί (συγχρόνως) και anef_ ασφάλειας (ή ασφάλισης). Επιπρόσθετα η κατηγορία για οδήγηση χωρίς τη συγκατάθεση του Ιδιοκτήτη του μηχανοκινήτου μπαίνει για να προστατεύσει το Ιδιοκτήτη (είτε αυτός είναι γονιός είτε κάποιος άλλος).

Το πρόστιμο σίγουρα θα πληρωθεί από την οικογένεια του νεαρού δηλ. από τη μητέρα του της οποίας ο μηνιαίος μισθός (ως ξενοδοχοϋπάλληλος) είναι κατά πολύ κατώτερος του προστίμου (ακόμα και κατά τους μήνες με αυξημένη τουριστική κίνηση οπόταν ανεβαίνει και ο μισθός). (Σημείωση: Η εν λόγω οικογένεια είναι τετραμελής – μητέρα και τρία παιδιά – τα άλλα δυο κάτω των 18).

Για να πούμε και του στραβού το δίκιο (δηλ. της Θεόστραβης Δικαιοσύνης) η φιλεύσπλαχνος κυρία Δικαστίνα έδειξε στο τέλος την μεγαλοψυχία και μεγαλοκαρδία της δίνοντας οδηγίες όπως το πρόστιμο πληρώνεται σε μηνιαίες δόσεις! (“Να σε κάψω Γιάννη μου και να σου βάλω μύξα”, που λεει και ο θυμόσοφος λαός μας).

Τελικά (διερωτούμαι και πάλι) αυτές οι ποινές είναι αποτρεπτικές (περιορίζουν τις πιθανότητες επανάληψης των αδικημάτων/κακουργημάτων ) ή μήπως είναι εξοντωτικές για το ταλαίπωρο και καταδυναστευμένο βαλάντιο των χαμηλόμισθων οικογενειών; Μήπως η Δικαιοσύνη πέραν από Θεόστραβη είναι και ταξικά (ή αν προτιμάτε κοινωνικά – για να μη θεωρηθεί ότι χρησιμοποιώ και ξύλινη γλώσσα) ΑΝΑΙΣΘΗΤΗ; (Και μην δώσετε, μετά συγχωρήσεως, την ηλίθια απάντηση “Ας πρόσεχε ο νεαρός πριν κάμει τες πελλάρες του”!!! Τζιαι ποιος νεαρός εν τες κάμνει!)

Τέλος αν θεωρηθεί ότι αναρμόδια κι αυθαίρετα κρίνω δικαστικές (θέσφατες) αποφάσεις και έτσι παρανομώ, κλείστε ΜΕ τζιαι ΜΕΝΑ ΜΕΣΑ!!!

Anef_Oriwn
Παρασκευή 30/1/2009

Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2009

Ανάρτηση 1/2009 (αντιεθνικιστική κι αντιφασιστική) – Φαινόμενα εθνικιστικής και φασιστικής συμπεριφοράς στην Κύπρο του σήμερα!

Εδώ και κάμποσες μέρες (από τις αρχές της νέας χρονιάς) το Blog έχει πέσει σε (χειμερία) νάρκη. Το μεν πνεύμα του Blogοδεσπότη πρόθυμο (σκέψεις και ιδέες έχει πολλές για γράψιμο κειμένων για ανάρτηση, και μάλιστα πάνω σε ποικίλα, τρέχοντα και μη, ζητήματα), αλλά ο “άτιμος” ο χρόνος περιορισμένος! Πόσα να προλάβει μια ψυχή κι ένα μυαλό!
Για την ώρα και για να επαναδραστηριοποιήσω και το Blog (και για να μην μας φύγουν και οι λίγοι αναγνώστες που συχνάζουν που και που κι από τα μέρη μας), θα προχωρήσω δια της μεθόδου της κοπτοραπτικής (του copy-paste) να αναρτήσω ένα κείμενο του Κώστα Κωνσταντίνου (από το σημερινό “Πολίτη”) και την πρώτη παράγραφο από ένα άρθρο του Λάζαρου Μαύρου από τη σημερινή “Σημερινή”, τα οποία έχουν σχέση με κάποια (ιλαροτραγικά αλλά και άκρως ανησυχητικά) γεγονότα των τελευταίων ημερών.

Το πρώτο κείμενο (του Κ.Κ.) αναφέρεται στες φασιστικές επιθέσεις οπαδών του ΑΠΟΕΛ εναντίον τουρκοκυπρίων και επεξηγεί ότι τα γεγονότα ΔΕΝ είναι ΚΑΘΟΛΟΥ τυχαία ... Το απόσπασμα από άρθρο του Λ.Μ. δείχνει πως η επιλεκτική παρουσίαση ιστορικών γεγονότων, χωρίς μάλιστα τούτα να αναλύονται σφαιρικά και η απουσία σφαιρικής ανάλυσης τους, οδηγούν σε εθνικιστικές εξάρσεις και υστερίες. Τέτοια φαινόμενα εθνικιστικού παραληρήματος παρατηρούνται (ξανά) τις τελευταίες μέρες σε διάφορους (γνωστούς) πολιτικούς, ιεράρχες και καθηγητάδες, με αφορμή (τούτη φορά) το μήνυμα του Υπουργού Παιδείας για τα ονομαστήρια του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου! Όμως τώρα είχαμε και έντονες προκλήσεις και φασιστικές επιθέσεις με επικίνδυνες μάλιστα προεκτάσεις ...


1. Ξυπνήσατε; Αργήσατε...! 

(του Κώστα Κωνσταντίνου από τον “Πολίτη”, 20/01/2009)
(Link:
http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=847934&-V=archivecolumns).

· Κάντε μια βόλτα στη Λευκωσία και τα προάστιά της και διαβάστε τα συνθήματα στους τοίχους. Παντού, όπου υπάρχουν συνθήματα του ΑΠΟΕΛ θα δείτε είτε το σήμα του "Στόχου" - σήμα κατατεθέν πια της ελλαδικής ακροδεξιάς, είτε σβάστικες (κανονικές ή μεταλλαγμένες στο στυλ "αν με πιάσουν να κάνω κανονικές, θα θυμώσει ο παπάς μου και δεν θα μου αγοράσει το i-Phone"), είτε συνθήματα για την ΕΟΚΑ Β' και διάφορα άλλα εμετικά, γελοία και ανιστόρητα. Οι πλείστοι από αυτούς που τα γράφουν είναι παιδιά. Δεκατεσσάρων, δεκαπέντε, δεκαέξι χρονών, προερχόμενα κυρίως από τις Α/Β/Γ1 κατηγορίες του πληθυσμού, δηλαδή, από επαγγελματίες, μορφωμένους και κυρίως ευκατάστατους αστούς.


· Εδώ και κάποια χρόνια, οι κερκίδες του ΑΠΟΕΛ έγιναν το Ελντοράντο της εγχώριας αλλά και της εισαχθείσας από την Αθήνα ακροδεξιάς, η οποία μεθοδικά στρατολογούσε και στρατολογεί τέτοια βαρεμένα παιδάκια, γαλουχώντας τα, λέει, με τα "ιδανικά" του... ΑΠΟΕΛισμού (ήμαρτον Πλάστη μου): Ένα κράμα χουλιγκανισμού, βυζαντινών εμβλημάτων και αυτοκρατορικών φαντασιώσεων, τζάμπα μαγκιάς (αυθεντικό γνώρισμα εμάς των Λευκωσιατών, αυξανόμενο αναλόγως του οικογενειακού εισοδήματος), απύθμενης ανοησίας, εθνικισμού, ρατσισμού πρώτου επιπέδου και μιας επιλεκτικής "ιστορικής" θεώρησης από την οποία προκύπτει η βεβαιότητα ότι τούς κλήρωσε να γεννηθούν στη μοναδική σόι φυλή του πλανήτη. Την ώρα που αυτός, ο πλανήτης δηλαδή, κατοικείται από κατώτερα όντα. Ασχέτως εάν συγκρινόμενοι με πολλά από αυτά, εμείς, οι "απόγονοι των Αχαιών" μοιάζουμε με φυλή χαμένη στα βάθη της Αφρικής. Ας είναι.


· Το θέμα είναι πως για όλα αυτά τα παιδάκια ο... ΑΠΟΕΛισμός είναι, εδώ και καιρό, μια συνταγή φοβερή. Εξ ου και η επιτυχία της. Και πώς να μην είναι; Εκεί που πήγαιναν να κατανοήσουν ότι γεννήθηκαν σε κλασικές οικογένειες νεόπλουτων και φλώρων Κυπραίων, εκεί όπου ήταν σίγουροι πως η μάμα και ο παπάς ποτέ δεν τους ιεραρχούσαν στις προτεραιότητές τους (τουλάχιστον όχι πριν την αισθητικό για την πρώτη και τις γκόμενες και τα αυτοκίνητα για τον δεύτερο), εκεί όπου κόντευαν να πεθάνουν από την πλήξη, εκεί λοιπόν, τα παιδάκια αυτά βρέθηκαν εν μία νυκτί Λεωνίδες! Η πατρίς, δια του... ΑΠΟΕΛισμού ο οποίος όπως λένε "είναι θρησκεία" (!...), τούς ανέθεσε τη σωτηρία της. Τούς έβαλε να φυλάνε Θερμοπύλες. Αυτές που άφησαν αφύλακτες οι υπόλοιποι ριψάσπιδες Ελληνοκύπριοι. Έτσι έγιναν σούπερ ήρωες. Όλοι υπήρξαμε παιδιά. Αν στρέψουμε πίσω τη μνήμη μας, άλλοι λίγο, άλλοι περισσότερο, θα τα καταλάβουμε όσα χρειάζεται.

· Μόνο που τα παιδιά αυτά μεγάλωσαν πια. Οι πρώτες φουρνιές τουλάχιστον, διότι το κακό δεν τελειώνει. Ενηλικιώθηκαν. Και τώρα, στα είκοσι τόσα τους, δεν είναι πια παιδιά. Είναι ρατσιστές και σωβινιστές με άποψη, αφού το πρόγραμμα πλύσης του εγκεφάλου τους ολοκληρώθηκε προ πολλού και τελεσίδικα. Με απόλυτη επιτυχία. Αρκετά από αυτά τα άτομα είναι και (τα) μέλη του Πυρήνα Κύπρου της Χρυσής Αυγής ή απλώς συναγελάζονται με τα φρούτα του... κυπριακού νεοναζισμού. Όλα τα είχαμε βλέπετε. Άλλα, περιορίζονται απλώς στις ακραίες ομάδες της κερκίδας του ΑΠΟΕΛ, μιας κερκίδας η οποία συν τοις άλλοις, έχει και την ιδιομορφία πως οι φανατικοί της δεν ανήκουν όλοι σε μία μόνο οργανωμένη κατάσταση χούλιγκαν όπως συμβαίνει με (όλες) τις άλλες μεγάλες ομάδες. Στον ΑΠΟΕΛ υπάρχουν και φράξιες η κάθε μία από τις οποίες διεκδικεί για λογαριασμό της τον τίτλο της πιο ακραίας και ακριβώς με αυτό το επιχείρημα δικαιολογεί και την "αυτόνομη" ύπαρξή της. Κοινό γνώρισμα όλων όμως, είναι αυτό το κράμα που λέγαμε. Το οποίο στις μεγαλύτερες ηλικίες δεν μοιάζει ούτε αθώο, όπως με τα παιδάκια που λέγαμε επίσης πριν, ούτε και αστείο.

· Εδώ και χρόνια, πολλοί προειδοποιούσαν πως τα αυγό του φιδιού είχε ανοίξει και πως κερκίδες (το έλεγαν γενικά γιατί δεν είχαν απόδειξη) είχαν γίνει χώροι εκκόλαψης ατόμων όχι μόνο με παραβατική συμπεριφορά (αυτό άλλωστε δεν είναι γνώρισμα μόνο του ΑΠΟΕΛ ή των λεγόμενων "δεξιών" σωματείων, κάθε άλλο - η περασμένη Κυριακή και μόνο το αποδεικνύει) αλλά και οργανωμένων ομάδων ακραίων ρατσιστών και σοβινιστών. Ατόμων τα οποία πέρα από τον ποδοσφαιρικό χουλιγκανισμό είναι ικανά να προκαλέσουν φοβερή ζημιά στις όποιες προσπάθειες για λύση και συμβίωση με τους Τουρκοκύπριους. Αυτοί οι οποίοι ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ επιτέθηκαν εναντίον ανυποψίαστων τ/κ συμπολιτών μας, ακόμη και οικογενειών, στο σοβαρότερο αλλά ΟΧΙ το πρώτο κρούσμα του είδους από τότε που άνοιξαν τα οδοφράγματα (και αυτό το γνωρίζει πολύ καλά η Αστυνομία), αυτά λοιπόν τα στοιχεία δεν είναι απλώς χούλιγκαν, όπως κάποιοι εκ του πονηρού προσπάθησαν να μας πουν. Ούτε φυσικά και "ανεύθυνοι", όπως ένας εκ των λαμπερών αστεριών του πολιτικού μας στερεώματος, εντελώς ανερυθρίαστα ισχυρίστηκε, μήπως και χάσει το κόμμα του και ο ίδιος καμιά ακροδεξιά ψήφο από τα "καλά" προάστια της Λευκωσίας. Αυτοί που επιτέθηκαν οργανωμένα με πέτρες σε αυτοκίνητα με οικογένειες μέσα διότι ήταν... "Τούρκοι" και μόνο, είναι κακοποιά στοιχεία με πολιτική ατζέντα.

· Αυτά τα στοιχεία έχουν απόλυτη συναίσθηση των πράξεών τους, ο δε χουλιγκανισμός τους στα γήπεδα είναι απολύτως παρεμφερής. Είναι 100% πολιτικοποιημένα άτομα, ακραία και επικίνδυνα. Και κακώς δεν επεσήμανε κανείς πως αυτή τη φορά, τουλάχιστον μπροστά στο οίκημα του ΑΠΟΕΛ, δείχνουν να έδρασαν προμελετημένα. Για πρώτη φορά. Αυτά λοιπόν τα στοιχεία, τώρα πια δεν είναι λίγα δυστυχώς. Είναι αρκετά. Υπεραρκετά, τουλάχιστον, για να προκαλέσουν καταστροφικές για τον τόπο ενέργειες, είτε υπάρξει λύση, είτε όχι. Αυτό άλλωστε είναι το τελευταίο και το πιο μακρινό. Σημασία έχει πως τα παιδάκια μεγάλωσαν. Ετοιμαστείτε να τα βρίσκετε πια μπροστά σας. Μπροστά μας. Τώρα πια είναι μάλλον αργά...


2. Η Τ.Μ.Τ. κι ο Υπ. Παιδείας! 

(του Λάζαρου Μαύρου από τη “Σημερινή”, 20/01/2009) (http://www.sigmalive.com/simerini/columns/iristho/112643)“Ο Τ Α Ν Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ Παιδείας τής, υφιστάμενης τη 2η Τουρκοκρατία, Κύπρου, εξισώνει την τουρκική ΤΜΤ με την… «Εοκαβήτα» και το «Εθνικό Μέτωπο», δεν αποκαλύπτεται απλώς αμόρφωτος, ιστορικά και πολιτικά ακατατόπιστος και επιστημονικά ανεπαρκέστατος. Υποβιβάζει, υποτιμά και… προσβάλλει την ίδια την ΤΜΤ! Αποκαλύπτεται αδιάβαστος. Όχι απλώς για το τι ήταν, στην ουσία, η τουρκική ΤΜΤ, αλλά, πολύ περισσότερο, ποια ήταν η πολιτική του τουρκικού κράτους και μέσα από ποιον ΦΟΡΕΑ και ποιο, συγκροτημένο ενόπλως, ΟΡΓΑΝΟ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, άσκησε την πολιτική του στην Κύπρο. Η ΤΜΤ δεν υπήρξε μια, μεταξύ άλλων, εξτρεμιστική, τρομοκρατική, σοβινιστική κ.ο.κ. οργάνωση. Υπήρξε το ίδιο το τουρκικό κράτος. Η τουρκική στρατοκρατική εξουσία, που επιβλήθηκε βιαίως από το 1958 στην τουρκική μειονότητα, της αγγλοκρατούμενης Κύπρου και έκτοτε ασκούσε τον πλήρη και απόλυτο έλεγχο - εξουσία, επί των Τουρκοκυπρίων, μέχρι και την εισβολή του Αττίλα το 1974…”.


Σχόλια Ιστολόγου:

1. Με τον κειμενογράφο του “Πολίτη” Κώστα Κωνσταντίνου, το ύφος και το στυλ της γραφίδας του, συχνά – πυκνά διαφωνώ (βλέπετε και επικριτικό σχόλιο για τα γραφόμενα του στην ακριβώς προηγούμενη ανάρτηση μου με θέμα τη βάρβαρη επίθεση και εισβολή του Ισραήλ στη Γάζα, (Link: http://aneforiwn.blogspot.com/2008/12/53-gaza-camp.html), όμως αυτή τη φορά οφείλω να πω ότι συμφωνώ με τα πλείστα απ’ όσα γράφει. Το αυγό του φιδιού έχει ήδη εκκολαφτεί! Τζι’ όπως ελάλεν τζι’ ο παππούς μου ο Κομμούνας “της κουφής πρέπει να της λιώννεις την τζιεφαλήν της ώσπου εν μιτσσιά”!


2. Οι επιθέσεις των ΑΠΟΕΛηστών ενάντια σε τουρκοκύπριους (ή έστω στα αυτοκίνητα τους τα οποία φυσικά δεν κυκλοφορούσαν στους δρόμους χωρίς οδηγούς) δεν αποτελούν απλώς πράξεις (μεμονωμένες) χουλιγκανισμού ή νεανικής παραβατικότητας αλλά είναι καθαρά φασιστικά κτυπήματα εναντίον ανύποπτων πολιτών με απρόβλεπτες συνέπειες και προεκτάσεις (κυρίως για τη δημιουργία συναινετικού κλίματος που αποτελεί βασική προϋπόθεση για τη λύση του κυπριακού).


3. Ο Λάζαρος Μαύρος μέσα από το γνωστό του ιδεολόγημα για τους (διαχρονικά) “καλούς έλληνες” και τους (πάντοτε) “κακούς τούρκους”, γίνεται (με το πιο πάνω κείμενο του) απολογητής των εξτρεμιστικών, παράνομων, ή/και φασιστικών ελληνοκυπριακών οργανώσεων όπως η ΕΟΚΑ Β΄ και το “Εθνικό Μέτωπο” (για να μην μιλήσουμε και για την Οργάνωση “Ακρίτας”). Δεν μπορεί να γίνεται συμψηφισμός μεταξύ της δράσης της ΤΜΤ και της ΕΟΚΑ Β΄ ή της Οργάνωσης “Ακρίτας”, ενώ καταφανώς η προσπάθεια να καταδειχτεί ότι η ΤΜΤ ήταν χειρότερη από την ΕΟΚΑ Β΄ είναι άτυχης. Όμως όλα αυτά έχουν σαν σκοπό την απαλλαγή της ελληνοκυπριακής (ακρο)Δεξιάς από τις ευθύνες για τα κακώς έχοντα σ’ αυτόν τον τόπο! Όμως το γεγονός είναι ότι οι ακροδεξιές εθνικιστικές οργανώσεις και στις ΔΥΟ κοινότητες, έχουν βλάψει τα μέγιστα την Κύπρο, κι ας μη ψάχνουμε ψύλλους στ’ άχυρα!

4. Η (χτεσινή) ανακοίνωση της (πλειοψηφίας) της ηγεσίας της ΟΕΛΜΕΚ χρήζει μιας πιο σχολαστικής απάντησης τόσο από την άποψη της σωστής παρουσίασης των ιστορικών γεγονότων όσο και από δεοντολογικής άποψης. Πως γίνεται μια οργάνωση που δεν έχει άμεση σχέση με το αντικείμενο της Ιστορίας να νομιμοποιείται να ερμηνεύει τα ιστορικά γεγονότα όπως η ίδια νομίζει σωστό και να θεωρεί ότι οι απόψεις της αποτελούν ΤΗΝ ιστορική και ΤΗ μόνη ΑΛΗΘΕΙΑ; Δεν έχουμε επιτέλους ιστορικούς σ’ αυτόν τον τόπο για να παρέμβουν;
(Πάντοτε διερωτόμουν πως και γιατί οι φιλόλογοι – κι όχι ιστορικοί - να έχουν επιλεγεί διδάσκουν στη Μέση Εκπαίδευση – μεταξύ πολλών άλλων μαθημάτων - και το μάθημα της Ιστορίας ...
Μήπως μέσα από την διδασκαλία του λόγου στόχευαν οι ειδήμονες εθνοπατέρες στη δημιουργία και ανάπτυξη ελληνικής εθνικής συνείδησης στα παιδιά των ελληνοκυπρίων;)

Anef_Oriwn
Τρίτη 20/1/2009

5. UPDATES (20/1/2009 – 8:00 μ.μ.):

5.1 Πιο πριν ξέχασα να κάνω έστω και μια μικρή αναφορά στις αυταρχικές/φασιστικές συμπεριφορές και νοοτροπίες της Αστυνομίας (και δη της ΜΜΑΔ) όπως αυτές εκδηλώθηκαν και αναδείχτηκαν το βράδυ του Σαββάτου στο ματς ΟΜΟΝΟΙΑΣ – ΑΠΟΕΛ, με το ρίξιμο καπνογόνων και δακρυγόνων στη (βόρεια) κερκίδα όπου βρίσκονταν περίπου 5000 οπαδοί της ΟΜΟΝΟΙΑΣ (της Θύρας 9), αλλά και δέρνοντας όπιο έβρισκαν μπροστά τους! Κι ο Αστυνομικός Διευθυντής Λευκωσίας δήλωσε (ατυχώς αλλά και με περισπούδαστο ύφος) ότι τα δακρυγόνα ρίχτηκαν γιατί βρισκόταν σε κίνδυνο η ζωή δυο αστυνομικών – και τέθηκε σε κίνδυνων η ζωή χιλιάδων άλλων. Μπορείτε να διανοηθείτε τι θα γινόταν αν προκαλούταν πανικός και μάλιστα με τες πόρτες εξόδου του σταδίου κλειστές;


5.2 Το επίμαχο απόσπασμα του μηνύματος του Υπουργού Παιδείας για την επέτειο της ονομαστικής εορτής του πρώτου προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ', το οποίο προκάλεσε τόσες (αδικαιολόγητες για μας) αντιπαραθέσεις έχει ως εξής: “... Στα 17 χρόνια της προεδρίας του Μακαρίου η Κύπρος κατάφερε να ευημερήσει και να κατακτήσει τη δική της θέση στον κόσμο ως ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος. Ταυτόχρονα, πέρασε μέσα από αιματηρές περιπέτειες και διακοινοτικές συγκρούσεις, τις οποίες προκάλεσαν παράνομες και εξτρεμιστικές ελληνοκυπριακές και τουρκοκυπριακές οργανώσεις, με αποτέλεσμα να φτάσουμε στην τραγωδία του 1974, τις συνέπειες της οποίας βιώνουμε μέχρι σήμερα ....”.

5.3 Την ξεχωριστή (απαντητική) εγκύκλιο που ετοίμασε η πλειοψηφία της ηγεσίας της ΟΕΛΜΕΚ δεν την έχουμε εντοπίσει ακόμα (ακούσαμε μόνο αποσπάσματα της από το ραδιόφωνο) αλλά μόλις την έχουμε θα ΣΑΣ την παρουσιάσουμε!


Anef_Oriwn
20/1/2009