Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2008

Ανάρτηση 53η (παλαιστινο-ισραηλινή και γενοκτονική) – Στρατόπεδο συγκέντρωσης “Gaza Camp”!

Αντί για ευχές για την αναμενόμενη σε λίγες ώρες Νέα Χρονιά, πάμε γι’ αλλά, τραγικά, θλιβερά και καταθλιπτικά που συμβαίνουν στη γειτονιά μας μερικές δρασκελιές πιο κάτω.

Ο νταής της γειτονιάς (λέγε τον “κράτος του Ισραήλ”) βγήκε και πάλι σεργιάνι και κάνει επιδειξη δύναμης βομβαρδίζοντας ανελέητα και σκοτώνοντας αδιάκριτα (μέχρι τώρα κοντά 400 άτομα μεταξύ των οποίων και πολλά παιδιά). Το αίμα τρέχει στην Γάζα όπως το νερό. Κι αυτό γιατί δήθεν η Χαμάς παραβίασε την εκεχειρία. (Έτσι έχει παρουσιαστεί στο σύνολο σχεδόν του διεθνούς τύπου).

Όμως σύμφωνα με την έγκυρη και ιστορική εφημερίδα του Ισραήλ "Haaretz", την εξάμηνη εκεχειρία παραβίασε μονομερώς το Ισραήλ, ανατινάζοντας ένα τούνελ και «ζητώντας την ίδια στιγμή από την Αίγυπτο να αποτρέψει την Χαμάς από επιθέσεις». Εξαιτίας αυτής της επίθεσης η Χαμάς στις 19 Δεκεμβρίου του 2008 ανακοίνωσε ότι δε θα επιδιώξει την ανανέωση της εξάμηνης εκεχειρίας που είχε συμφωνηθεί με το Ισραήλ μετά από μεσολάβηση της Αιγύπτου και είχε λήξει επίσημα τα ξημερώματα της ίδιας ημέρας.

Την περασμένη Κυριακή 28 του μηνός η ίδια εφημερίδα συνόψιζε την κατάσταση ως εξής σε ένα άρθρο ανάλυσης:
“1,5 εκατομμύριο ανθρώπινα όντα, οι περισσότεροι απόκληροι κι απελπισμένοι πρόσφυγες ζουν σε μια γιγαντιαία φυλακή - εύφορο έδαφος για ένα νέο γύρο αιματοχυσίας. [σημ.: στρατόπεδο συγκέντρωσης λεω εγώ]. Το γεγονός ότι η Χαμάς μπορεί να το παρατράβηξε με τις ρουκέτες της δεν αποτελεί δικαιολογία για την ισραηλινή πολιτική τις τελευταίες δεκαετίες, για την οποία της αξίζει να φαει στο πρόσωπο ένα ιρακινό παπούτσι”.

Εγκυκλοπαιδικές πληροφορίες για τη Λωρίδα της Γάζας (από την Βικιπαίδεια):

Η Λωρίδα της Γάζας αποτελεί ένα κομμάτι γης κατά μήκος της Μεσόγειου θάλασσας μεταξύ της Αιγύπτου και του Ισραήλ. Δεν αναγνωρίζεται ως ανεξάρτητο κράτος αλλά διεκδικείται από την Εθνική Παλαιστινιακή Αρχή ως μέρος του Κράτους της Παλαιστίνης. Μετά την Μάχη για την Γάζα τον Ιούνιο του 2007, μεταξύ της Φατάχ και της Χαμάς, η περιοχή κυβερνάται ντε φάκτο από την Χαμάς.
Η περιοχή πήρε το όνομά της από την κύρια πόλη Γάζα. Άλλες σημαντικές πόλεις είναι η Ράφα και η Καν Γιουνίς.
Είναι μια λωρίδα γης δίπλα στη Μεσόγειο θάλασσα μήκους 41 χιλιομέτρων και πλάτους μεταξύ 6 και 12 χιλιομέτρων, με συνολική έκταση 360 τετρ. χιλιομέτρων και πληθυσμό ενάμιση εκατομμύρια Άραβες.

Σχόλιο:

Μπορείτε να αναλογιστείτε για μια στιγμή πόσο είναι το μέγεθος αυτής της έκτασης (της λωρίδας γης) των 360 τετρ. χιλιομέτρων; Σκεφτείτε μια έκταση γης από τη πόλη της Λάρνακας λόγου χάριν μέχρι την Αγία Νάπα που να έχει πλάτος περίπου 10 χιλιόμετρα δηλ. από την παραλία της Δεκέλειας μέχρι το Δασάκι της Άχνας. Έμενα δεν το χωράει ο νους μου πως μπορούν να ζουν εκεί πέρα άνθρωποι. Στην ουσία η Λωρίδα της Γάζας αποτελεί ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης όπου ζουν (τρόπος του λέγειν) τσουβαλιασμένοι, εγκλωβισμένοι και αποκλεισμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο (ούτε πλοίο δεν μπορεί να πλησιάσει) ενάμιση εκατομμύριο άνθρωποι και μάλιστα συχνότατα χωρίς τα στοιχειώδη για τη διαβίωση τους (τρόφιμα, φάρμακα, καύσιμα, νερό, ηλεκτρικό); (Παρεμπιπτόντως τα Ηνωμένα Έθνη ανακοίνωσαν στις 18 Δεκεμβρίου του 2008 ότι αναστέλλουν τη διανομή τροφίμων στους Παλαιστινίους στη Λωρίδα της Γάζας επειδή τελείωσαν οι προμήθειες!!!).
Πληροφοριακά (και πάλι) να αναφέρω (για όσους δεν έκαναν την απλή αριθμητική πράξη) ότι η πυκνότητα του πληθυσμού στην Γάζα ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο είναι 4167 άνθρωποι!!! Σκέττη κονσέρβα (κονσερβοκούτια)!
Συγκριτικά να σημειώσω ότι οι αντίστοιχοι αριθμοί για την Κύπρο είναι 93 κάτοικοι ανά τετρ. χιλιόμετρο, για το Ισραήλ 313, για την Μάλτα, που είναι η πιο πυκνοκατοικημένη χώρα της Ευρώπης μόλις 1270, για την Κίνα, την πολυπληθέστερη χώρα του κόσμου 139, η Μπανγκλαντές μια από τις πολυπληθέστερες και πιο πυκνοκατοικημένες χώρες του κόσμου μόλις 1100!!!
ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΓΑΖΑ!!!
Και μετά κάποιοι λενε μα και το Ισραήλ δέχεται επιθέσεις!

Σημείωση:

Οι σχετικές συνθήκες του ΟΗΕ προβλέπουν ότι ένας λαός που βρίσκεται υπό κατοχή έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα, ακόμη και ένοπλα, για την απελευθέρωση του. Και σύμφωνα με όλα τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, τα Παλαιστινιακά εδάφη βρίσκονται υπό Ισραηλινή κατοχή.

Απορία 1η:
Έστω κι αν η Χαμάς (που είναι και φασίζουσα και φονταμενταλιστική και άκρως θρησκευτική και δεν την παω) ξεκίνησε πρώτη τις επιθέσεις (πράγμα που δεν έγινε σύμφωνα με την ισραηλινή εφημερίδα Haaretz), δεν είχε δικαίωμα να το κάνει με βάση τους διεθνείς νόμους αφού είναι και η εκλεγμένη ηγεσία των παλαιστίνιων;

Απορία 2η:
Γιατί σχεδόν σε κανένα ρεπορτάζ ή ανάλυση (κι εδώ στην Κύπρο ακόμα) δεν αναφέρεται στο ότι το 2006 η Χαμάς κέρδισε τις εκλογές στις παλαιστινιακές περιοχές (στη Γάζα και στη Δυτική Όχθη);

Όπως έχει ήδη αναλυθεί στο Tvxs, (link: http://www.tvxs.gr/v2444),
“… η ισραηλινή επίθεση δεν έχει καθόλου να κάνει με τη προστασία των πολιτών του Ισραήλ. Είναι άμεσα συνδεδεμένη με την επίδειξη εθνικιστικής πυγμής από τη κυβέρνηση εν όψει των εκλογών του Φεβρουαρίου, αλλά, και με την ανάληψη της εξουσίας από τον Μπάρακ Ομπάμα. Το Τελ Αβίβ δεν τον εμπιστεύεται όπως τον Μπους και φοβάται ότι ίσως ξεκινήσει ειρηνευτικές πρωτοβουλίες, στις οποίες αναγκαστικά θα έπαιζε ρόλο και η Χαμάς.
”Οι ισραηλινές επιδρομές δημιουργούν τετελεσμένα γεγονότα πριν ακόμη αναλάβει ο νέος αμερικανός πρόεδρος, ώστε να αποτραπεί οποιαδήποτε νέα ειρηνευτική πρωτοβουλία ή να γίνει με τους όρους που επιθυμεί το Ισραήλ, χωρίς δηλαδή σοβαρό Παλαιστινιακό αντίπαλο. Ήδη ο πρόεδρος των Παλαιστινίων στη Δυτική Όχθη, Μαχμούτ Αμπάς (ο οποίος ανάλαβε την εξουσία, μετά από ένα πραξικόπημα, που ενορχήστρωσαν Ουάσιγκτον και Τελ Αβίβ, επειδή δεν τους άρεσε το αποτέλεσμα των εκλογών του 2006) ταυτίστηκε με το Ισραήλ ρίχνοντας την ευθύνη στην Χαμάς που δεν άκουσε τις “νουθεσίες” του για αυτοσυγκράτηση…”.


Κατ τ’ άλλα ετοιμαζόμαστε να υποδεχτούμε το 2009!!!
Ευχές για ότι καλύτερο και πρώτα απ’ όλα για τους Παλαιστίνιους!


Anef_Oriwn
Τρίτη 30/12/2008


Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2008

Ανάρτηση 52η (γιορταστική και ευχετήρια) - Χρόνια Πολλά τζιαι Καλά!!!

Αγαπητές φίλες και φίλοι (συν-bloggers και επισκέπτες),

Σας χαιρετώ!

Σ’ Όλους ΕΣΑΣ, που συνηθίζετε αν περνάτε απ’ εδώ (τακτικά ή αραιά και που), αλλά και για όσους περαστικούς είδαν φως και μπήκαν στο Απάχικο Μου, Πολλές Ευχές για ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ τζιαι ΚΑΛΑ!!!

Κι ότι Καλύτερο για τον Πάσα Ένα και γι’ Αυτούς που Αγαπάτε!!!

Πρώτα απ’ όλα ΕΙΡΗΝΗ σ’ όλο τον Κόσμο (και στην Κύπρο και στους κατοίκους της – ελληνοκύπριους, τουρκοκύπριους, αρμένηδες, λατίνους, μαρωνίτες, μετανάστες, οικονομικούς και πολιτικούς πρόσφυγες) και φυσικά ΥΓΕΙΑ (και στο Σώμα, και στο Πνεύμα τζιαι στην Πούγκα), αλλά και μπόλικη ΑΓΑΠΗ!!! ΕΡΩΤΕΥΤΕΙΤΕ ΓΙΑΤΊ ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ!

Σίγουρα οι ευχές εκφράζουν ενδόμυχες επιθυμίες και συχνά αποτελούν ευσεβοποθισμούς και μια διάθεση (μεταφυσική) για φυγή από τα δύσκολα προβλήματα της καθημερινότητα ... Παράλληλα αναδεικνύουν τα αγνά ανθρώπινα αισθήματα και την πανανθρώπινη ανάγκη να περνάμε όμορφα κι ωραία! Δυστυχώς όμως η πραγματικότητα γύρω μας είναι πολύ διαφορετική.

Ο ανθρώπινος πόνος, η ανέχεια, οι δυσκολίες σε προσωπικό ή/και οικογενειακό επίπεδο είναι παντού και γύρω μας!

Αρχικά πρόθεση μου ήταν να γράψω και ν’ αναρτήσω ένα κείμενο (με ευκαιρία την εορταστική περίοδο) και να αναφερθώ στο πνεύμα των Χριστουγέννων και σε τέτοια ζητήματα ...


Να πω ότι πέραν (διάφορες καταστάσεις – όπως μια αναπάντεχη γριππούλα όπως και οι πολλές υποχρεώσεις των ημερών) όμως δεν μου απέτρεψαν να το κάνω. Και ήθελα να κάνω και μερικές εισηγήσεις για αγορές βιβλίων (ως δώρων) για τις Γιορτές, αλλά επιφυλάσσομαι για κάποια άλλη φορά.
Σήμερα, αύριο, μεθαύριο, πέραν από το συνηθισμένο φαγοπότι (με συγγενείς και φίλους) και τις επισκέψεις σε Χρίστους, Χριστίνες, Τάκηδες, Χριστούλες (μ’ όλα τα παρελκόμενα), ας αφιερώσουμε και λίγο χρόνο να δούμε κάποια ξεχασμένο συγγενή ή γνωστό μας, ας πούμε και δυο κουβέντες με τους μετανάστες γείτονες μας, ας πάμε και μια επίσκεψη στο γηροκομείο της κοινότητας μας. Πιστεύω ότι θα νοιώσουμε και ‘μεις οι ίδιοι πολύ καλύτερα.


Το περιβόητο πνεύμα των Χριστουγέννων δεν βρίσκεται μόνο στη διακόσμηση των σπιτιών, των προθηκών των καταστημάτων, των μεγάλων πλατειών και των κεντρικών δρόμων. Πολύ περισσότερο δεν βρίσκεται στις λαχειοφόρες αγορές, στα περίτεχνα κατασκευάσματα των μαγείρων, στα πολυτελή αρώματα, στις πανάκριβες αμφιέσεις, στους πολύτιμους λίθους και στα “ευγενή “ μέταλλα. Ας Το ψάξουμε και λίγο στην προσφορά μας προς τον Συνάνθρωπο Μας!

Κλείνω με την ευχή ΟΤΙ ΠΟΘΕΙΤΕ ΝΑ ΤΟ ΠΑΘΕΤΕ (κατά το 2009), και τη προτροπή ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ (και στους δρόμους και γενικώς).

Υ.Γ.:
Πολύ ωραίες αναρτήσεις για το θέμα των γιορτών και τα μηνύματα τους θα βρείτε και στα πιο κάτω link:

1.
http://proedrikes.blogspot.com/2008/12/blog-post_24.html (Κείμενο από τον Aceras στο blog “Οικογενιακόν Κέντρον Η Νέα Κύπρος”).

2.
http://mihalismihail.blogspot.com/2008/12/blog-post_22.html (από τον Μιχάλη Μιχαήλ στο “Παντός Καιρού” για τις ιστορικές καταβολές του εορτασμού των Χριστουγέννων).

3.
http://politispittas.blogspot.com/2008/12/merry-crisis-and-happy-new-fear.html (από τον PolitisPittas στο “Στήλη Άλατος”).

Anef_Oriwn
Πέμπτη 25/12/2008

Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008

Ανάρτηση 51η (προϋπολογισμική, ιδεολογικοπολιτική και υψίστης εθνικής σημασίας) – “Για τις οδηγούς και τους προσκόπους, ρε, γαμώτο!”

Παραθέτω πιο κάτω απόσπασμα από μια ειδησούλα (που έχει σχέση με την έγκριση των προϋπολογισμών), όπως την αλίευσε ψες το αφτί μου από τις μεσονύχτιες ειδήσεις, από κάποιο κανάλι (δεν θυμάμαι ποιο, αλλά σίγουρα δεν ήταν το PLUS TV, καθώς το κανάλι αυτό εκείνη την ώρα μετάδιδε, απ’ ευθείας, το ματς του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ Πειραιώς με την ΧΕΡΤΑ Βερολίνου-ο “Ολυμπιακός” θριάμβευσε με το εκπληκτικό 4-0).
(Το λεκτικό της είδησης μπορεί να μην είναι ακριβώς το ίδιο – δεν έχω και μνήμη ελέφαντα για να τα θυμάμαι όλα – αλλά κινείται μέσα στα πλαίσια που ειπώθηκε).

“… Η Βουλή των Αντιπροσώπων με 33 ψήφους υπέρ και 20 εναντίον έγκρινε τους προϋπολογισμούς της Κυβέρνησης για το 2009. Υπέρ ψήφισαν τα κόμματα ΑΚΕΛ, ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ και οι Οικολόγοι, ενώ εναντίον τάχθηκαν τα κόμματα ΔΗΣΥ και ΕΥΡΟΚΟ, τα οποία όμως ψήφισαν κοντύλια που αφορούν δαπάνες για την Άμυνα, το Συμβούλιο Ιστορικής Μνήμης ΕΟΚΑ, το Σώμα Κυπρίων Οδηγών [δηλ. τις προσκοπίνες!], το Σώμα Κυπρίων Προσκόπων, τους Συνδέσμους Εφέδρων [γιατί όχι και η Πολιτική Άμυνα – εππέσαν που το εξώς (exhaust) της μοτόρας τζιείνοι;], και το Μέλαθρον Αγωνιστών ΕΟΚΑ ...”, [οι άλλοι – γιατροί τζιαι νοσοκόμοι, καθηγητάδες τζιαι δασκάλοι, φοιτητές, πολύτεκνοι και τρίτεκνοι αλλά κι άλλοι λήπτες δημοσίων βοηθημάτων και χορηγιών - ας ψοφήσουν! Ζήτωσαν οι στρατιωτικοί, - έστω και οι έφεδροι – οι αγωνιστές οι πρόσκοποι τζιαι οι προσκοπίνες! Όλοι αυτοί επιτελούν θεάρεστο και εθνικό έργο!]!!!
(Σημ.: Τα σχόλια εντός των αγκύλων είναι δικά μου).

Μετά κάποιοι λαλούν ότι είμαι κατζιάρης και είρωνας!!! Και μάλιστα τέτοιες γιορτάρες μέρες (όπου να ‘ναι θα γεννιέται ο “αμνός του Θεού”) και πρέπει να κυριαρχεί το πνεύμα των Χριστουγέννων (μάλλον σε φάντασμα έχει μετεξελιχτεί), αλλά έλα που δεν μας αφήνουν ν’ αγιάσουμε!

Για πέστε και σε μένα (έναν φτωχό πλην τίμιο βοθροκαθαριστή), αυτή η στάση του ΔΗΣΥ και ΕΥΡΟΚΟ, δεν αποτελεί στρατιωτικο-πολιτικο-ιδεολογική προσέγγιση των προϋπολογισμών;

Μπορώ να κατανοήσω (χωρίς κατ’ ανάγκη να τη συμμερίζομαι κιόλας), τη θέση κάποιων κομμάτων να θέλουν να καταψηφίσουν τους προϋπολογισμούς, είτε στο σύνολο τους είτε μερικώς, εφ’ όσο δεν συμφωνούν με την αναπτυξιακή ή την κοινωνική πολιτική της Κυβέρνησης (μπορεί να θέλουν πιο λαϊκό πρόγραμμα – τρομάρα τους!). Όμως δεν το χωρεί ο νους μου (ίσως να είμαι τελικά πολλά στενόκκελλος - στενοκέφαλος, για τους μη κύπριους), γιατί να ψηφίζουν κοντύλια για δαπάνες για τους προσκόπους τζιαι τους συνδέσμους των εφέδρων (μέσα σε τούτους είναι τζιαι οι καταδρομείς που εκάμαν το πραξικόπημα τότε το 1974!). Τζιαι μετά λαλούν σου ότι ο ΔΗΣΥ εν ευρωπαϊκό κόμμα ή γιατί κάποιοι φωνασκούν για δήθεν παραχάραξη της Ιστορίας. Να τι φοβούνται - ότι θα χάσουν την κουτάλα με τα ζουμιά (απ’ τους προϋπολογισμούς)!

Άτε κανεί γιατί έρχονται τζιαι γιορτές. Ίσως γράψω και κανένα κείμενο για το “πνεύμα (το καταναλωτικό) των Χριστουγέννων”!


Υ.Γ.:
Επί του ιδίου θέματος: Πολλίν (πολύ) το έshκιν (η πίκκα) του Νικόλα Παπαδόπουλου!

Anef_Oriwn
Παρασκευή 19/12/2008

Τρίτη 16 Δεκεμβρίου 2008

Ανάρτηση 50η (δημοσιογραφική και ΔΗΚΟϊκή) - Λιτά κι απέριττα.

Έγινε και η κηδεία του Τάσσου Παπαδόπουλου (“ο Θεός μακαρίσει τον”, που λέει κι ο λαός μας). Στην κηδεία αναγνώστηκαν επικήδειοι και αποχαιρετιστήριοι λόγοι (άλλοι με διθυράμβους, επαίνους αλλά και υπερβολές – “ο αποθανών δεδικαίωται” - κι άλλοι πιο λιτοί).

Δεν ήταν στες προθέσεις μου να ασχοληθώ με τα της κηδείας (είναι και ολίγο τι άκομψο), αλλά ένα σημερινό (πρωινό) ραδιοφωνικό συμβάν με ωθεί να γράψω δκυο λόγια. Βασικά για να επισημάνω την πνευματική/μορφωτική φτώχεια που συνοδεύει τις εμμονές και προκαταλήψεις κάποιων.

Κι εξηγούμαι:
Καθημερινά (από Δευτέρα μέχρι και Παρασκευή) από τις οκτώ το πρωί μέχρι της εννέα, μεταδίδεται από το ραδιοσταθμό “ΑΣΤΡΑ”, η ενημερωτική εκπομπή “Έπεα Πτερόεντα” με παρουσιαστές τον Διευθυντή του Σταθμού Γιώργο Παυλίδη και μια κοπέλα δημοσιογράφο, της οποίας δεν θυμάμαι τ’ όνομα της (Ζωή την λενε, Αργυρώ ή Έλπις, θα σας γελάσω). Σήμερα στην αρχή της εκπομπής (ανασκοπώντας ως συνήθως και τις εφημερίδες) έκαναν (οι δυο δημοσιογράφοι) και κάποια σχόλια για τους επικήδειους. Πιο συγκεκριμένα ο Γ. Παυλίδης είπε ότι η ομιλία της κόρης του πρώην Προέδρου, Αναστασίας ήταν λιτή και περιεχτική (σε σύγκριση με τους διθυράμβους άλλων ομιλιών ).

Και τι ήθελε να το πει! Σχεδόν αμέσως (εντός μερικών λεπτών μόνο) παρενέβη στην εκπομπή λάβρος (και σίγουρα αναψοκοκκινισμένος) ο Κυριάκος Κενεβέζος (στέλεχος του ΔΗΚΟ κι αν δεν κάνω λάθος και βαφτιστικός του αποθανόντος) και χωρίς να ρωτήσει (για να μάθει από πρώτο χέρι) τι ακριβώς ειπώθηκε, σε έντονα επικριτικό και επιθετικό ύφος ανάφερε ότι τον πήραν στο τηλέφωνο οκτώ(!) ακροατές του “ΑΣΤΡΑ” (είπε ότι είχε και τα ονόματα τους) και διαμαρτυρήθηκαν (γιατί δεν πήραν απ’ ευθείας στο Σταθμό;) επειδή ο Γ. Παυλίδης στα σχόλια του χαρακτήρισε (όπως του μετάφεραν οι εν λόγω ακρατές) την ομιλία της Αναστασίας «φτωχή»!

[Η λέξη “λιτός” σημαίνει και φτωχικός (όχι όμως με την έννοια του κακόμοιρος) αλλά σημαίνει και απλός, δηλ. χωρίς περιττά λόγια και φτιασίδια! – Αφού δεν γνώριζαν γιατί δεν ρώταγαν... Όμως για να ρωτήσεις πρέπει να έχεις το γνώθι σ’ αυτόν δηλ. ότι οι γνώσεις σου είναι περιορισμένες!]

Ο Κ. Κενεβέζος (στη χειμαρρώδη παρέμβαση του) κρατούσε και μια πισινή, αφήνοντας αιωρούμενη την πιθανότητα να μην του μετάφεραν σωστά (οι ακροατές) όσα ειπώθηκαν (μ’ ένα στυλ “εγώ εν τζιαι ...”, νόμιζε ότι ήταν καλυμμένος, σε περίπτωση τυχόν παρερμηνειών ή διαστρεβλώσεων από τους ακροατές), δεν δίστασε όμως, να είναι έντονα επικριτικός και μονοκόμματος στα όσα έλεγε (δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του). Δηλ. δίκασε και καταδίκασε (τον Παυλίδη) χωρίς καν να μπει στον κόπο να διασταυρώσει τα λεχθέντα ή ν’ ακούσει τον κατηγορούμενο! (Είναι και δικηγόρος αυτός ο άνθρωπος;).

Και μετά κάποιοι (άλλοι) μιλάνε για πνευματική τρομοκρατία και κόκκινες χούντες ... Ίσως εκ του χώρου τους κρίνουν τα αλλότρια!

Υ.Γ.: Πολύ ενδιαφέρον και επί του θέματος είναι και το σημερινό άρθρο του Κώστα Κωνσταντίνου στον “Πολίτη”. Link: http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=841081&-V=archivecolumns (“Τα θυμιάματα έπνιξαν το εικόνισμα”).

Anef_Oriwn
Τρίτη 16/12/2008

Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2008

Ανάρτηση 49η (τραγουδιστική, αλληγορική και … “βρώμικη” ) – “Έβγαλε βρώμα η ιστορία …”*

(* στίχος από τραγούδι του Θάνου Μικρούτσικου)
Σήμερα το πρωί (όντας και Σάββατο), αφιερώνοντας λίγο χρόνο στον εαυτό μου (για χαλάρωση και για να λουφάρω από διάφορες σαββατιάτικες δουλειές), παρακολούθησα για λίγο τηλεόραση. Οφείλω να πω ότι είχε ωραίες και ενδιαφέρουσες συζητήσεις (στην ΕΤ1 και στο “Μέγα” Ελλάδας), για τα πρόσφατα (συγκλονιστικά και εκρηκτικά) γεγονότα στην Ελλάδα που εξελίχτηκαν μετά τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή.

Στην εκπομπή των Χασαπόπουλου και Αναγνωστάκη στο “Mega”, η συζήτηση μεταξύ των δημοσιογράφων από τη μια και του Θάνου Μικρούτσικου κι ενός νεαρού από τον αντι-εξουσιαστικό χώρο από την άλλη, έγινε ιδιαίτερα έντονη κάποιες στιγμές ... Απολαυστικός, καυστικός (ιδιαίτερα με τους δημοσιογράφους – τα λεγόμενα “golden boys” των καναλαρχών αλλά και το όλο σύστημα που περιθωριοποιεί τους νέους) και καθαρά υπέρ των κινητοποιήσεων των νέων, ο γνωστός μουσικοσυνθέτης!

Η όλη συζήτηση, ίσως λόγω και της εκεί παρουσίας του Μικρούτσικου (αλλά και το περιεχόμενο των νεολαιίστικων κινητοποιήσεων) μου θύμισαν τους στίχους του τραγουδιού του Μικρούτσικου με τίτλο “Ανεμολόγιο”. Τους στίχους (τους οποίους παραθέτω πιο κάτω) τους έγραψε ο Κώστας Τριπολίτης και κατά τη γνώμη, εκφράζουν σε μεγάλο βαθμό τα τελευταία γεγονότα ...

Το τραγούδι μπορείτε να το ακούσετε (τραγουδημένο από τον Γιώργο Νταλάρα) σ’ αυτό το link: 
http://www.youtube.com/watch?v=8zzWZohP0yY

“Έβγαλε βρώμα η ιστορία ότι ξοφλήσαμε
είμαστε λέει το παρατράγουδο στα ωραία άσματα
και επιτέλους σκασμός οι ρήτορες πολύ μιλήσαμε
στο εξής θα παίζουμε σ' αυτό το θίασο μόνο ως φαντάσματα

Κάτω οι σημαίες στις λεωφόρους που παρελάσαμε
άλλαξαν λέει τ' ανεμολόγια και οι ορίζοντες
μας κάνουν χάρη που μας ανέχονται και που γελάσαμε
τώρα δημόσια θα έχουν μικρόφωνο μόνο οι γνωρίζοντες

Βγήκαν δελτία και επισήμως ανακοινώθηκε
είμαστε λάθος μες το κεφάλαιο του λάθος λήμματος
ο σάπιος κόσμος εκεί που σάπιζε ξανατονώθηκε
κι οι εξεγέρσεις μας είναι εν γένει εκτός του κλίματος

Δήλωσε η τσούλα η ιστορία ότι γεράσαμε
τις εμμονές μας περισυλλέγουνε τα σκουπιδιάρικα
όνειρα ξένα ράκη αλλότρια ζητωκραυγάσαμε
και τώρα εισπράττουμε απ' την εξέδρα μας βροχή δεκάρικα

Ξέσκισε η πόρνη η ιστορία αρχαία οράματα
τώρα για σέρβις μας ξαποστέλνει και για χαμόμηλο
την παρθενιά της επανορθώσαμε σφιχτά με ράμματα
την κουβαλήσαμε και μας κουβάλησε στον ανεμόμυλο”.



Σημ.: Το τραγούδι μιλάει από μόνο του!


******
Και δυο υστερόγραφα για άλλα (επίκαιρα) θέματα:

Υ.Γ1.:

Συνηθίζεται, αμέσως μετά το θάνατο κάποιου, ΜΟΝΟ καλά λόγια να λέγονται για πάρτη του (ανθρώπινο είναι αυτό – κουσούρι ή προτέρημα, δεν ξέρω)!
Σίγουρα δεν είναι της ώρα να κρίνουμε τον πολιτικό Τάσσο Παπαδόπουλο, ούτε και τον έχω γνωρίσει από κοντά ως άνθρωπο (για να πω πόσο καλός σύζυγος, στοργικός πατέρας και σεβαστός παππούς ήταν) ... Όμως όπως κάθε πολιτικός έτσι κι ο Τάσσος Παπαδόπουλος υπηρέτησε πρώτα και κύρια την παράταξη του (ή αν θέλετε να το πω πιο διπλωματικά) μέσω της παράταξης του υπηρέτησε την Κύπρο όπως ο ίδιος πίστευε καλύτερα (άσχετο αν κάποιοι πιστεύουν ότι η πολιτική του έβλαψε κιόλας) ...

Δυο λόγια όμως, θα ήθελα να πω για το ΘΑΝΑΤΟ, ειδικά αυτόν που επέρχεται σιγά – σιγά, (κάποτε όμως και πιο ραγδαία), από ανίατες αρρώστιες όπως ο ΚΑΡΚΙΝΟΣ (που κατατρώει, σωματικά και ψυχικά, τόσο τον ίδιο τον πάσχοντα, όσο και τους γύρω του και πρώτ’ απ’ όλα την οικογένεια του).

Έχοντας ζήσει τα τελευταία μερικά χρόνια παρόμοια περιστατικά στη δικιά μου οικογένεια (με τη στενότερη έννοια της λέξης), με συγκλονιστικότερη την περίπτωση του πατέρα μου (ελαφρύ να ‘ναι το χώμα που τον σκεπάζει), πριν δυόμισι περίπου χρόνια, (και που μοιάζει έντονα με την περίπτωση που Τάσσου Παπαδόπουλου), μπορώ να πω ότι δεν είναι καθόλου εύκολο (όσο ρεαλιστής και να είσαι), να συμβιβαστείς με την ιδέα του επερχόμενου θανάτου και την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου (έστω κι αν στο τέλος λειτουργεί ως βάλσαμο για όλους). Όπως είπε, (εκείνες τις μέρες) και η ΜΑΝΑ, “… η πρώτη μέρα εν λαμπρόν (λαμπρατζιά – μεγάλη φωτιά), η δευτερη εν φωτιά, τζιαι η Τρίτη εν κάρβουνα ...”!!!


Υ.Γ2.:
Τις τελευταίες μέρες μια νέα ιατρο-ανατομική λέξη μπήκε στο καθημερινό μας λεξιλόγιο ... Επελλάναν μας που τα ράδια τζιαι που τες τηλεοράσεις για την βλάβη που έπαθεν το «ισχίο» του γηραιού πρώην Προέδρου Κληρίδη μετά από πτώση και για την εγχείρηση που τελικά εκαταφέραν να του κάμουν. (Κατάρα εβάλαν τους πρώην Προέδρους; Λέτε να ‘χει πάρει σειρά ο Βασιλείου, οξά έκοψεν το γυρίν του;

Προσωπικά και επειδή δεν έχω καμιά σχέση με την ιατρική (και ούτε έχω ιδέα από ανατομία, εκτός από τα βασικά), διερωτούμουν τι ήταν αυτό το περιλάλητο «ισχίο» ... Γι’ αυτό κι άνοιξα σήμερα το Λεξικό του Κριαρά όπου γράφει επί λέξει τα εξής: Ισχίο - περιοχή του σώματος που αντιστοιχεί στο σημείο όπου συνενώνονται τα κάτω άκρα και η λεκάνη (συνώνυμο σύμφωνα με τον Μπαμπινιώτη – εγύρισα ούλλα τα λεξικά σήμερα - είναι ο γοφός, δηλ. το κωλομέρι)!

Anef_Oriwn
Σάββατο – 13/12/2008

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

Ανάρτηση 48η (έκτακτη, νεολαιίστικη, εξεγερτική και πυρπολητική) - Τα “Δεκεμβριανά” των 16άρηδων* .

(* ο τίτλος είναι “κλεμμένος” από σχετικό ρεπορτάζ της σημερινή “Ελευθεροτυπία”).
Σκέψεις και λόγια σκόρπια και αμοντάριστα.

Στο προηγούμενο post μου τα είχαμε πει για τα Δεκεμβριανά του 1944, σήμερα εκτάκτως θα τα πούμε για τη Δεκεμβριανή (και εν εξελίξει) απίστευτη και πρωτοφανή εξέγερση μαθητών (κυρίως), αλλά και φοιτητών, (που δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία, όπως κάποιοι αφήνουν να νοηθεί), στην Αθήνα και άλλες πόλεις της Ελλάδας (Θεσσαλονίκη, Λάρισα, Πάτρα, Χανιά και πολλές άλλες), με τα γεγονότα να συμπαρασύρουν περιορισμενα και από κεκτημένη συνήθεια (σαν προέκταση στις κόντρες με την Αστυνομία στα γήπεδα) και κάποιους δικούς μας μαθητές εδώ στην Κύπρο ...

Το blog (το “ANEF_Oriwn”) δεν μπορούσε να απέχει από το σχολιασμό των συγκλονιστικών αυτών γεγονότων και επεισοδίων που λαμβάνουν χώρα με αφορμή τη δολοφονία του 15χρόνου μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου από αστυνομικό. Ήδη έχουν γραφτεί πολλά και το θέμα έχει συζητηθεί εκτεταμένα σ’ άλλα blogs, αλλά η βαρύτητα και η τροπή που πήραν οι αντιδράσεις και οι διαμαρτυρίες των νέων, (σε πραγματική εξέγερση εξελίχτηκαν) με αναγκάζουν να καταθέσω κι εγώ (εδώ στο blog μου) τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μου.

Να σημειώσω ότι μεγάλη συζήτηση για το θέμα γίνεται στο blog “Στήλη Άλατος”, του PolitisPittas (link:
http://www.politispittas.blogspot.com/).
Επίσης στο blog “… ες γην εναλίαν Κύπρον ...”, του Απόστολου (link:
http://enaliakypros18.blogspot.com/), έχουν αναρτηθεί μια σειρά από κείμενα που δίνουν την άλλη άποψη για τα γεγονότα (κάποια κείμενα στηρίζουν την Αστυνομία ενώ με αλλά εκτοξεύονται κατηγορίες σε βάρος ΟΛΟΥ του πολιτικού κόσμου και ιδιαίτερα εναντίον της Αριστεράς). Ενδιαφέροντα και ενημερωτικά κείμενα έχουν αναρτηθεί και στο blog “Κόκκινη Πιπεριά” (link: http://red-pep.blogspot.com/), ενώ ένα εναλλακτικό κείμενο υπάρχει και στο blog “ΣΥΡΜΑ ΣΤΟ COMPUTER” του Λινοπάμπακου (link: http://sirmastocomputer.blogspot.com/).

Ο θάνατος του μαθητή από πυροβολισμό αστυνομικού, που έδωσε την αφορμή για το ξέσπασμα των νέων, μπορεί να ήταν και εν ψυχρώ δολοφονία, μπορεί να ήταν και ατύχημα.
Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι χάθηκε άδικα, αναίτια και χωρίς ουσιαστικό λόγο η ζωή ενός νέου παιδιού, μόλις στα 15 του!Τα γεγονότα που ακολούθησαν πλέον πασίγνωστα - πορείες και διαδηλώσεις αλλά και για τις βιαιοπραγίες, πυρπολήσεις και καταστροφές από τους “γνωστούς-αγνώστους” (όπως τους αποκαλούν) κουκουλοφόρους.

Λένε πως υπάρχει το πρόβλημα με τους κουκουλοφόρους που καταστρέφουν αθώους μαγαζάτορες. Τα χρόνια ερωτήματα για το ότι παραμένουν ασύλληπτοι ή δρουν μπροστά στα μάτια μιας Αστυνομίας που σκοτώνει μαθητές αλλά δεν συλλαμβάνει έναν κουκουλοφόρο (γνήσιο κουκουλοφόρο σε δράση, όχι αθώο περαστικό φοιτητή) παραμένουν. Πολλοί σιγοψιθυρίζουν ότι οι ανεγκέφαλοι κουκουλοφόροι βάνδαλοι της τυφλής βίας έχουν άμεση και στενή σχέση με την Αστυνομία (και αποτελούν πρόσχημα να διατηρούνται οι μηχανισμοί καταστολής).

Το επεισόδιο δεν είναι μεμονωμένο και τυχαίο και ούτε κεραυνός εν αιθρία. Σε μια κοινωνία που τόσο εύκολα σκοτώνεται από τα όργανα του Κράτους (την Αστυνομία) ένα 15χρονο παιδί και τόσο εύκολα καταστρέφονται περιούσιες, υπάρχει κοινωνική παρακμή και ξεχαρβάλωμα θεσμών και αξιών (οικογένεια, σχολείο) αλλά και πολλή οργή...
Τεράστια σημασία έχουν τα αίτια (κοινωνικά και οικονομικά αδιέξοδα, αβέβαιο μέλλον, περιθωριοποίηση, πολιτική παρακμή, σκάνδαλα) που προκάλεσαν τις συγκλονιστικές αυτές αντιδράσεις των νέων (που επεκτείνονται και σε πιο ήπιες μορφές αντίδρασης από ολόκληρες κοινωνικές ομάδες), καθώς και οι λόγοι που συντηρούνται οι διάφοροι αναχρονιστικοί κατασταλτικοί μηχανισμό και μέθοδες.
Παρακολουθώντας τα γεγονότα εκ του μακρόθεν, συνήθως τα σχολιάζουμε, είτε μ’ ένα (μικρο)αστικό καθωσπρεπισμό («τους αλήτες εκρούσαν τα ούλλα, - μαζί με τα ξερά πανε και τα χλωρά - εν να κλείσουν τζιαι τα πανεπιστήμια τζιαι εν να χάσουν τζιαι μαθήματα τα παιδκιά μας, καλά να τους κάμει η Αστυνομία»), είτε με μια ετεροχρονισμένη επαναστατικότητα που προσπαθεί όμως να παρακάμψει (δυστυχώς) την οργανωμένη μαζική πάλη ...

Παρακάτω σταχυολογώ σκόρπια λόγια και σκέψεις άλλων bloggers και σχολιογράφων (*τόσο εξ αριστερών όσο και καθεστωτικών) που μάζεψα από την περιδιάβαση μου στην blogόσφαιρα:

(* - update διευκρίνηση 10/12/2008)

1. PolitisPittas (link:
http://politispittas.blogspot.com/2008/12/blog-post_08.html):
“… την Ελλάδα την καίει η ανικανότητα των Κυβερνήσεων, οι ύποπτοι και αναποτελεσματικοί (και προκλητικοί) σχεδιασμοί που ξεκινούν από τα χρόνια του 80, η τυφλή και εύλογη οργή των νεαρών σε συνδυασμό με τους προβοκάτορες και τους διάφορους χούλιγκανς …
Η αριστερή και ακροαριστερή νεολαία αυτή τη στιγμή είναι μέσα στα Πανεπιστήμια και προσέχει τους χώρους για να μη μπουν ξένα στοιχεία.
Και όπως απερίφραστα δήλωσαν οι Πρυτάνεις, στα Πανεπιστήμια που είναι υπό κατάληψη φοιτητών δεν έχει σημειωθεί η παραμικρή ζημιά....
Αρκετά με τις ευθύνες γενικώς και αορίστως της Αριστεράς ...”

2. Kyriakos (link:
http://politispittas.blogspot.com/2008/12/blog-post_07.html):

¨... Το πρόβλημα είναι ότι αυτοί που ξεσηκώθηκαν δεν είναι απλά οι ''Γραικύλοι αριστεροί''που άλλη δουλεία δεν έχουν να κάμνουν εκτός απο πορείες…
Πρόκειται δυστυχώς για μια επανάσταση της νεολαίας που της στέρησαν το δικαίωμα να ονειρεύεται…
Πρώτα προκαλούν με την συμπεριφορά τους το χάος και μετά μένουν επιδεικτικά απαθείς και παρακολουθούν από μακρυά την Αθήνα να καίγεται.. Μέσα Μέσα ρίχνουν και κανένα δακρυγόνο και καμιά ξυλιά..
...Για να κατηγορήσουν στο τέλος την ''κακή αριστερά'' ότι έκαψε την Αθήνα...”



3. Ανώνυμος (link:
http://enaliakypros18.blogspot.com/2008/12/blog-post_08.html)
“… Η αριστερά συντηρείται από την κατάσταση αυτή. Γι' αυτό και την προκαλεί, κατά τα λενινιστικά πρότυπα. Καλούν τον κόσμο σε απείθεια, σε βιαιότητες και καταστροφές. Τους ξέρουμε, μάθαμε τις αποκρουστικές (και απάνθρωπες) τακτικές τους…”. --- (* update 10/12/2008 – Ερώτημα ρητορικό του ANEF_Oriwn: Από πότε οι βιαιοπραγίες, οι πυρπολήσεις και οι καταστροφές έγιναν επίσημη πολιτική και πρακτική της συγκροτημένης Αριστεράς – Κοινοβουλευτικής και Εξωκοινοβουλευτικής;).

4. PolitisPittas (link:
http://enaliakypros18.blogspot.com/2008/12/blog-post_7984.html):
“…Εθελοτυφλούμε τραγικά και επικίνδυνα αν αξιολογούμε τα γεγονότα σαν έργα βλαμμένων μειοψηφιών ή ελεγχόμενων από την Αριστερά ομάδων…
Ο μπάτσος που πυροβόλησε τον νεαρό είναι μια σταγόνα στον ωκεανό. Και η προσπάθεια ανάδειξής του ως «ανώμαλου» «εγκληματία» και «διεστραμμένου» είναι ανόητη, ανάξια των περιστάσεων και κυρίως αποπροσανατολιστική. Ο μπάτσος, δεν ήταν παρά το ατυχές και τραγικό σύμπτωμα μιας συνολικής νόσου που δείχνει το απέραντα ανεπαρκές και καθυστερημένο Ελληνικό κράτος… Προσθέστε τα μείζονα κοινωνικά προβλήματα που αθροίζουν την αγανάκτηση. Την ανέχεια, την ανασφάλεια, την αγωνία και την απόλυτη απαισιοδοξία που διακατέχει τους Έλληνες και εδικά τους νέους για το Μέλλον…”

5. Χρήστος Μιχαηλίδης (από τη σημερινή “Ελευθεροτυπία” – link: http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/id=39202580).
“… ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ανάγκη να συμφωνεί κάποιος με τον τρόπο που αρκετοί νέοι επιλέγουν, πολλές φορές, να εκδηλώσουν την οργή τους. Νέοι είναι. Ψάχνονται. Αμφισβητούν τα πάντα. Βιάζονται. Έχουν υπερβολή. Άγνοια κινδύνου. Δεν βολεύονται. Συστατικά πολύτιμα και εύφλεκτα συνάμα -από εκείνα που έχουν ανάψει όχι λίγες επαναστάσεις ή έχουν προκύψει όχι λίγα λάθη. Εύκολο είναι, οπωσδήποτε, να τους καταδικάσει κάποιος -αυτούς που σπάνε βιτρίνες, καίνε αυτοκίνητα, χτυπούν καθηγητές στα πανεπιστήμια, ασχημονούν στα γήπεδα, πλακώνονται στις γειτονιές- και δίκαιο να ζητεί την τιμωρία τους. Το δύσκολο, όμως, είναι να προσπαθήσεις να τους καταλάβεις. Περισσότερο εκείνους που δεν κρύβουν το πρόσωπό τους. Και να αισθανθείς πως, όπως λέει κι ένα τραγούδι, «το πρόβλημά τους είναι και δικό σου»…”.
Anef_Oriwn
Τρίτη 9/12/2008

UPDATE (10/12/2008)
Υιοθετώντας την άποψη του Drapetis (που εξέφρασε στα σχόλια) παραθέτω πιο κάτω ένα μικρό δείγμα από το λόγο του Λινοπάμπακου (σε σχόλιο του στο blog του “ΣΥΡΜΑ ΣΤΟ COMPUTER”) όπου επεξηγεί (σε βάθος κι αναλυτικά) τα ιστορικά γεγονότα που διαμόρφωσαν τη φύση και τον (κατασταλτικό) χαρακτήρα του σημερινού ελληνικού κράτους (και των μηχανισμών του). Link:http://sirmastocomputer.blogspot.com/2008/12/blog-post.html

“… οταν οι εθνικοφρονες βρηκαν το πτωμα του αρη, αποκεφαλισαν το τζαι εκρεμασαν την κκελε του σε ενα φανοστατη..για μερες..τουτον εν σημειολογικη αναφορα στο κρατος που εφτιαχτηκεν υστερα που το 44..εναν κρατος που εκαλιεργησεν την καταστολη σαν τροπο διακυβερνησης τζαι καθημερινης εμπειριας/βιωματος..αλλα τζαι εναν κρατος το οποιον για ενα μεγαλο μερος του πληθυσμου εν εισιεν νομιμοτητα..τζαι επαραγεν τζαι τα συμπτωματα που αναφεραν αλλοι πιο πανω..τζαι τουτη η κριση νομιμοτητας εκορυφωθηκεν που την δεκαετια του 60..τζαι υστερα που το 74 εδιαχυθηκεν στην κοινωνια σαν ενα ειδος κουλτουρας/λογου για την νεωτερικη εμπειρια της ελληνικης κοινωνιας..
το "μπατσοι γουρουνια δολοφονοι" εν κραυγη που παει πιο πισω που το πολυτεχενιο [γιατι τζαι τουτον ηταν μερος μιας ιστορικης δυναμικης] - στην μακρονησο - στην ιστορικη μνημη που διαχεεται [εστω τζαι αποσπασματικα] σαν μερος της καθημερινοτητας..
”…οπως τζαι οι "απονες εξουσιες" του καζαντζιδη καταγραφουν σαν ιστορικο πονο την καταστολη που τον τζαιρον του δεκεβρη του 44..
"ακομα τζαι ο εξωραισμος του πασοκ υστερα που το 80 εν εκαταφερεν προφανως να σασει την εικονα μιας εξουσιας που σε ενα μερος της κοινωνιας τζαι του υποσυνηδητου ενδεχομενως περισσοτερων ατομων, μεινισκει μονιμα ανομιμοποιητη…"


"… ο αναρχικος αντιεξουσιαστικος χωρος εν ιστορικος τζαι πολιτιστικος κληρονομος τζηνης της ηττημενης επαναστασης..της μαγκιας της ομως..της μη-υποταγης της..της αρνησης να υπογραψει στην μακρονησο..αλλα τζαι να συμβιβαστει πκιον με το κομμα που ακομα τζαι το 73 εθωρεν προβοκατορες...
”…εν εναν ανοιγμα σε εναν νεον λογο στην σκια του παγκοσμιου 68 τζαι του 77...αλλα με ριζες τοπικες - οπως παντου…”

(* - οι χρωματισμοί είναι δικοί μου).
Anef_Oriwn
10/12/2008 – 6:45 μ.μ.

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008

Ανάρτηση 47η (ιστορική και επετειακή) - Ο Ματωμένος Δεκέμβρης του 1944 (τα γνωστά “Δεκεμβριανά”).

Στις 3 του Δεκέμβρη συμπληρώθηκαν 64 χρόνια από την έναρξη της Δεκεμβριανής εμφύλιας σύγκρουσης (κατά άλλους ξένης – εγγλέζικης - επέμβασης) στην Αθήνα. Θα ήθελα με την ευκαιρία αυτή και χρησιμοποιώντας διάφορα βοηθήματα και πηγές να κάνω μια μικρή ιστορική αναδρομή (πιο πολύ για ενημερωτικού λόγους) σ’ εκείνα τα τραγικά και θλιβερά γεγονότα.

Τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν στην Αθήνα το Δεκέμβριο του 1944 αποτελούν κομβικό σημείο στη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας. Τούτα προκαθόρισαν όχι μόνο τις μετέπειτα εξελίξεις, αλλά προσδιόρισαν και τις τύχες του ελληνικού κράτους και κατ’ επέκταση του ελληνικού λαού στις επόμενες δεκαετίες. Αναμφίβολα τα Δεκεμβριανά δεν ήταν πράξη της στιγμής, αλλά αποτέλεσμα των εξελίξεων όπως αυτές διαμορφώθηκαν μέσα από τη χιτλερική κατοχή της χώρας από τη ναζιστική Γερμανία, αλλά και των προσπαθειών που κατέβαλε η αγγλική διπλωματία και όχι μόνο, για να διατηρήσει τους δεσμούς εξάρτησης της Ελλάδας στα κελεύσματα της βρετανικής αποικιοκρατικής εξωτερικής πολιτικής.

Για να κατανοήσει κάποιος τις εξελίξεις στο κομβικό σημείο των Δεκεμβριανών θα πρέπει έστω και σε αδρές γραμμές να λάβει υπόψη τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στα χρόνια που προηγήθηκαν. Χωρίς να εισερχόμεθα σε μια πλήρη ανάλυση οφείλουμε να υπενθυμίσουμε ότι:

1. Από το Αύγουστο του 1936 στην Ελλάδα επιβλήθηκε η μοναρχοφασιστική δικτατορία του Μεταξά, η οποία κατάργησε κάθε ίχνος δημοκρατίας και ελευθερίας, ενώ οι φυλακές και τα ξερονήσια ήταν πλήρη από πολιτικούς κρατούμενους, στη συντριπτική πλειοψηφία τους κομμουνιστές και άτομα αριστερών φρονημάτων.

2. Με το τελεσίγραφο του Μουσολίνι της 28ης Οκτωβρίου 1940 ο ελληνικός λαός ξεχύθηκε στους δρόμους και με τις νικηφόρες μάχες εναντίον των ιταλικών στρατευμάτων στο αλβανικό μέτωπο, δημιούργησε το Αλβανικό Έπος, υποχρεώνοντας έτσι τη φασιστική Ιταλία σε ήττα (και παρά τις εκτιμήσεις της κυβέρνησης Μεταξά ότι η αντίσταση στα ελληνοαλβανικά σύνορα θα ήταν μόνο για την τιμή των όπλων).

3. Με την επίθεση της γερμανική ναζιστικής στρατιωτικής μηχανής τον Απρίλη του 1941 και την ήττα των ελληνικών στρατευμάτων επιβλήθηκε στην Ελλάδα η κατοχή, ενώ η κυβέρνηση και ο βασιλιάς εγκατέλειψαν τη χώρα και μετακόμισαν στο Κάιρο.

4. Ο αστικός πολιτικός κόσμος μετά την εισβολή των Γερμανών έκανε διάφορες και αντιφατικές επιλογές. Ένα τμήμα του φρόντισε να φύγει από την Ελλάδα για τη Μέση Ανατολή, ένα άλλο έμεινε στην Ελλάδα και εγκαθίδρυσε το κατοχικό καθεστώς με διάφορα πολιτικά σχήματα και πρόσωπα. Ένα μικρό τμήμα της Δεξιάς έμεινε στην αδράνεια, ενώ μεμονωμένα πολιτικά πρόσωπα έδρασαν στην απελευθερωτική πάλη. Ένα μικρό επίσης τμήμα της ίδρυσε στρατιωτικοπολιτικές οργανώσεις με κυριότερη τον ΕΔΕΣ που ουσιαστικά έκαναν αντιΕΑΜικό, αντικομουνιστικό αγώνα.

5. Τον Σεπτέμβριο 1941 εμφανίστηκαν οι πρώτες οργανωμένες αντιστασιακές οργανώσεις με το ΕΑΜ να είναι η πιο μαζική αντιστασιακή οργάνωση, που μπόρεσε να οργανώσει τω ελληνικό λαό και να δημιουργήσει το έπος της Εθνικής Αντίστασης με πρωτοπόρους τους κομμουνιστές.

6. Το Φλεβάρη του 1942 το ΕΑΜ ίδρύσε τον ΕΛΑΣ - ένοπλο αντάρτικο σώμα, το οποίο σε σύντομο χρονικό διάστημα αγκάλιασε όλη την ελληνική ύπαιθρο, δημιούργησε ελεύθερες περιοχές και έθεσε υπό τον έλεγχο του ολόκληρες πόλεις της υπαίθρου (όπως η Καρδίτσα και το Καρπενήσι).

7. Στις απελευθερωμένες από το ΕΛΑΣ περιοχές δημιουργούνται από το ΕΑΜ νέες δομές εξουσίας και τη διοίκηση ασκεί η ΠΕΕΑ (Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης) ή αλλιώς και “Κυβέρνηση του Βουνού”, στην οποία συμπεριλαμβάνονται άτομα από διάφορους πολιτικούς και ιδεολόγους χώρους. Πρόεδρος της ΠΕΕΑ ήταν ο Αλέξαντρος Σβώλος - καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και διακεκριμένος συνταγματολόγος.

8. Η ΠΕΕΑ διοργανώνει μυστικές εκλογές στην ελεύθερη Ελλάδα, αλλά και σε μεγάλα κατεχόμενα αστικά κέντρα, στις οποίες συμμετείχαν πέραν του ενός εκατομμυρίου Έλληνες που ψήφισαν και έστειλαν αντιπροσώπους σε Εθνοσυνέλευση, η οποία επικύρωσε την εξουσία της ΠΕΕΑ ως αντιπροσωπευτικής κυβέρνησης με έδρα την Ελλάδα (με το εκλεγμένο Εθνικό Συμβούλιο να συνεδριάζει στους Κορυσχάδες της Ευρυτανίας το Μάη του 1944). Η διακομματική και σχεδόν οικουμενική ΠΕΕΑ ανέτρεπε τα σχέδια του Τσιώρτσιλ, που ήθελε κυβέρνηση της αρεσκείας του, έτοιμη να αναλάβει την εξουσία στην Ελλάδα μετά την αποχώρηση των γερμανών. (Αυτός ήταν και ο λόγος που λιάνισε τους εξεγερθέντες στη Μέση Ανατολή, οι οποίοι δεν ζητούσαν τίποτε άλλο παρά την αναγνώριση της ΠΕΕΑ από τους συμμάχους. Στο κάτω – κάτω η ΠΕΕΑ βρισκόταν στην πατρίδα και οι άνθρωποι της αγωνίστηκαν και κινδύνευαν σ’ όλη την διάρκεια της κατοχής – ενώ η Κυβέρνηση του Καΐρου αποτελείτο από διάφορους αστούς που την κοπάνισαν για να σώσουν το κεφάλι τους).

9. Τα ελληνικά σώματα στρατού στην Μέση Ανατολή δέχθηκαν ευμενώς την πρόταση της ΠΕΕΑ για δημιουργία Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας και υπόβαλαν υπόμνημα με το οποίο ζητούσαν την παραίτηση του Εμμανουήλ Τσουδερού (πρωθυπουργού της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης στα χρόνια της Κατοχής). Άμεση απάντηση (στα αιτήματα των στρατιωτών στη Μέση Ανατολή) ήταν ο αφοπλισμός τους από τους Άγγλους και το κλείσιμο τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης.

10. Με τη Συμφωνία του Λιβάνου (Μάιος 1944) δημιουργείται Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας με πρωθυπουργό τον Γεώργιο Παπανδρέου. Σ’ αυτή συμμετείχαν δυο υπουργοί από το ΚΚΕ και δύο από άλλα κόμματα του ΕΑΜ.

Στο μεταξύ, όλο αυτό το διάστημα (κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής) ο αγγλικός παράγοντας (οι εγγλέζοι πολιτικοί και στρατιωτικοί) δραστηριοποιούνται και καταβάλλουν συνεχώς προσπάθειες να επιδράσουν στις εξελίξεις γύρω από την Ελλάδα.

i. Προωθούν τη διάσπαση στο αντάρτικο κίνημα της χώρας υπερασπιζόμενοι και ενισχύοντας τον ΕΔΕΣ (του Ζέρβα) και την ΕΚΚΑ (του Ψαρρού) έναντι του ΕΛΑΣ.
ii. Ξεκαθαρίζουν τα ένοπλα ελληνικά στρατεύματα της Μέσης Ανατολής, απομακρύνοντας όλα τα δημοκρατικά στοιχεία από αυτά.
iii. Με την αποχώρηση των γερμανικών κατοχικών στρατευμάτων αποβιβάζουν στον Πειραιά αγγλικό απόσπασμα με τον Στρατηγό Σκόμπι, που είχε ήδη οδηγίες να συμπεριφέρεται ως να βρισκόταν σε χώρα υπό κατοχή.

Με την απελευθέρωση της χώρας (οι Γερμανοί αποχώρησαν ολοκληρωτικά από την Αθήνα στις 12 του Οκτώβρη του 1944) η Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας υπό τον Γ. Παπανδρέου έρχεται (στις 18 του Οκτώβρη) στην Αθήνα.
Είχε προϋπάρξει συμφωνία Άγγλων - Γερμανών με την ήττα και την υποχώρηση των τελευταίων να μη χτυπηθούν οι δυνάμεις τους. Οι Άγγλοι προσέβλεπαν στο να αποτελέσουν (τα γερμανικά στρατεύματα) ένα επιπλέον εμπόδιο κατά την υποχώρησή τους στην προέλαση του Κόκκινου Στρατού που απελευθέρωνε τα Βαλκάνια και την Ευρώπη, αλλά τους χρειάζονταν, όπως αποδείχτηκε μετά το 1945, και ως εφεδρεία για τη διαμόρφωση της παγκόσμιας μεταπολεμικής εξέλιξης.
Στις 30 Οκτώβρη, ο ΕΛΑΣ απελευθέρωσε τη Θεσσαλονίκη, ενώ στις 3 Νοέμβρη 1944, τα τελευταία χιτλερικά τμήματα εγκατέλειψαν οριστικά την Ελλάδα.
Σημείο αναφοράς (στις συνομιλίες για τη λειτουργία της Κυβέρνησης) εξακολουθεί να είναι η σύσταση του Εθνικού Στρατού, όπου η Δεξιά με την πλήρη στήριξη των Άγγλων επιδίωκε τον πλήρη (μονομερή) αφοπλισμό των αντάρτικων ομάδων του ΕΛΑΣ, αλλά τη διατήρηση της Ταξιαρχίας Ρίμινι και του Ιερού Λόχου από τα ελληνικά στρατεύματα της Μέσης Ανατολής που ήταν υπό τον πλήρη έλεγχο τους.

Φυσικό ήταν οι Υπουργοί του ΕΑΜ που συμμετείχαν στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας να αντιδράσουν καθώς δεν μπορούσαν να αποδεχτούν κάτι τέτοιο. Ενώ ταυτόχρονα ένα άλλο σημείο τριβής ήταν το μέλλον των δοσίλογων και των συνεργατών των γερμανών (ταγματασφαλίτες, Χίτες, γερμανοτσολιάδες, κ.ά.).

Από τις λύσεις στα θέματα αυτά θα προκαθοριζόταν και η πορεία των γεγονότων ή αν θέλετε τo ποιος θα ήταν κυρίαρχος ή θα ασκούσε εξουσία στην απελευθερωμένη Ελλάδα, η οποία ή θα συνέχιζε να είναι εξαρτώμενη και προσδεμένη στο άρμα του βρετανικού ιμπεριαλισμού ή θα ακολουθούσε μια πραγματικά ανεξάρτητη πολιτική προς το συμφέρον του ελληνικού λαού.

Η πολιτική ένταση έφθασε στο ζενίθ με την υποβολή παραίτησης στις 2 Δεκεμβρίού από τους πέντε Υπουργούς που εκπροσωπούσαν το ΕΑΜ στην Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας μετά την απόρριψη της πρότασης τους για το ταυτόχρονο αφοπλισμό όλων των στρατιωτικών και ανταρτικών σχηματισμών. Τη ίδια στιγμή το ΕΑΜ διοργανώνει συλλαλητήριο διαμαρτυρίας στις 3 Δεκεμβρίου στην Πλατεία Συντάγματος που κατέληξε σε αιματοχυσία.
Οι χωροφύλακες του Έβερτ (που ήταν ο Αστυνομικός Διευθυντής Αθηνών και κατά τα χρόνια της γερμανικής κατοχής) κτύπησαν με πολυβόλα το ειρηνικό συλλαλητήριο. Οι πρώτοι 28 νεκροί και πάνω από 100 τραυματίες του ήταν γεγονός. Η Δεξιά με τη συμπαράσταση των Άγγλων έκανε επίδειξη δύναμης γιατί θεωρούσε ότι είχε την υπεροχή στην περιοχή της Αθήνας.
Την επομένη 4 Δεκεμβρίου, μετά την κηδεία των νεκρών ξεσπά γενική απεργία. Ακολούθησε νέα σφαγή με 40 νεκρούς και 70 τραυματίες. Και στις 5 του Δεκέμβρη ήρθε ο επόμενος απολογισμός, με 30 νεκρούς ΕΑΜίτες και περισσότερους από 100 τραυματίες. Στο μεταξύ και για περιοριστούν οι σφαγές ΕΑΜιτών και γενικά τα αιματηρά επεισόδια είχαν δοθεί οδηγίες να δράσει ο ΕΛΑΣ. Οι πρώτες κινήσεις που έγιναν από μονάδες του εφεδρικού ΕΛΑΣ Αθηνών ήταν ο αφοπλισμός αστυνομικών τμημάτων.

Έτσι ξεκίνησαν οι συγκρούσεις που έμειναν γνωστές ως “τα Δεκεμβριανά”, που κράτησαν μέχρι τα μέσα ταυ Γενάρη Ι945. Ο ΕΛΑΣ είχε στη δύναμη του 13.500 άνδρες, ενώ η Δεξιά διάθετε 20.700 άνδρες, τους οποίους υποστήριζαν οι αγγλικές μηχανοκίνητες δυνάμεις του Στρατηγού Σκόμπι. Στην ουσία η Βρετανία επενέβηκε απροκάλυπτα στις εσωτερικές υποθέσεις της Ελλάδας με στόχο να γείρει την πλάστιγγα υπέρ της Δεξιάς. Η Δεξιά στην προσπάθεια της να διατηρηθεί στην εξουσία επιθυμούσε και προωθούσε την πολιτική εξάρτηση της χώρας από την Αγγλία.

Ήταν ένας άνισος αγώνας στον οποίο οι δυνάμεις της Εθνικής Αντίστασης παρά τον ηρωισμό τους υποχρεώθηκαν σε υποχώρηση στις μάχες της Αθήνας. Η ήττα στην Αθήνα όμως ωχριά μπροστά στην πολιτική ήττα και ουσιαστικά στην πλήρη συνθηκολόγηση που ήρθε με η Συμφωνία της Βάρκιζας, η οποία άνοιξε διάπλατα τις πόρτες στην αντίδραση μετά τον πλήρη και ουσιαστικά άνευ όρων αφοπλισμό των αντάρτικων ομάδων του ΕΛΑΣ. Μια συμφωνία που συνέχισε και συμπλήρωσε την προγενέστερη Συμφωνία του Λιβάνου.
Εξόφθαλμη ήταν η ξένη (αγγλική) επέμβαση στα γεγονότα. Την κύρια ευθύνη (για το ματοκύλισμα) την φέρουν η ελληνική Δεξιά και οι εγγλέζοι, όμως ευθύνες για τις απαράδεχτες συμφωνίες που προηγήθηκαν και ακολούθησαν (με αποτέλεσμα την οπισθοδρόμηση και τα ανηλεή και εξοντωτικά κτυπήματα κατά των Αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης) φέρει και η Αριστερά.
Τα Δεκεμβριανά είναι ένα σύνθετο πολιτικο-στρατιωτικό γεγονός που καθορίστηκε από τις εξελίξεις που προηγήθηκαν, αλλά και που προκαθόρισε σε σημαντικό βαθμό τις εξελίξεις και τα γεγονότα που ακολούθησαν. Γι’ αυτά όμως θα μιλήσουμε είτε στη συζήτηση (που ίσως ακολουθήσει) ή θα επανέλθουμε κάποια άλλη φορά.

Anef_Oriwn
Κυριακή 7/12/2008

Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008

Ανάρτηση 46η (επίκαιρη, ποδοσφαιρική, κοινωνική και τραγουδιστική) – Αφιέρωμα σ’ όλους τους “έντιμους”!

Με αφορμή τα τεκταινόμενα (τελευταίως) στην ποδοσφαιρική “Ανόρθωση” (αλλά και στην Εκκλησία – φαίνεται εφτάσαμεν τα έσχατα του κόσμου), θυμήθηκα και αφιερώνω (από καρδιάς) τους πιο κάτω στίχους (από το άσμα - ηρωικό και σκωπτικό - του Πάνου Τζαβέλα, “Ο Κυρ Παντελής” – αποτυπωμένο στη συνείδηση μου από τα φοιτητικά μου χρόνια), σ’ όλους τους “έντιμους” (εθνικούς ευεργέτες, λαϊκίζοντες πολιτικούς, εκκλησιαστικούς σωτήρες, ποδοσφαιρικούς παράγοντες)!!!

Ο τίτλος το τραγουδιού καμία σχέση έχει με τον παραιτηθέντα Πρόεδρο της “Ανορθώσεως” Αμμόχωστου γι’ αυτό τυχόν οποιοιδήποτε συνειρμοί είναι εντελώς συμπτωματικοί! (Και προς Θεού, μη παει ο νους σας και στις συμπεριφορές Κετσπάγια).

Θα ήθελα όμως να σημειώσω ότι η όποια επιτυχία και δόξα στο ποδόσφαιρο (και στον αθλητισμό γενικότερα) που στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο στο χρήμα και τον παραγοντισμό του οποιοδήποτε νεόπλουτου και μη (και αντικρίζεται με καθαρά επιχειρησιακά/εμπορικά κριτήρια), κάπου στο τέλος καταρρέει και επέρχεται η απομυθοποίηση!!!

Δυστυχώς το χρήμα αγοράζει και φθείρει τα πάντα!!!


Ο Κυρ Παντελής...

(Άσμα από τον Πάνο Τζαβέλα).

«Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή
έχεις κατάστημα κάπου στη γη
πουλάς εμπόρευμα,
βγάζεις λεφτά
πολλά λεφτά,
πολλά λεφτά

Τις Κυριακές πρωί στην εκκλησιά
σταυροκοπιέσαι στην Παναγιά
Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή
έχεις και σύζυγο, κόρη, παιδί
μοντέρνα έπιπλα, έγχρωμη tv,
τρως τροφή πνευματική.

Μακριά από κόμματα μην βρεις μπελά,
“Πατρίς, θρησκεία και φαμελιά”
Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή
τι κι αν πεθαίνουνε πάνω στη γη
χιλιάδες άνθρωποι, χωρίς ψωμί,
μαύροι, λευκοί ή κίτρινοι.
Ο γιος σου μοναχά να ‘ναι καλά
ν’ αφήσεις τ’ όνομα και τον παρά.

Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή
σκεύρωσες, σάπισες στο μαγαζί
τη νιότη ξόδεψες και την ορμή
για τη δραχμή, για το πετσί
δίπλα σου τ’ όνειρο, η ζωή και το φως
μα εσύ στο κουφάρι σου κλεισμένος εντός.

Ξέρεις πως δώσανε κυρ-Παντελή
άλλοι τα νιάτα τους και τη ζωή
να γίνει τ’ όνειρο φέτα ψωμί
να φας και ‘ συ κυρ-Παντελή;

Κι εσύ τι έδωσες κυρ-Παντελή;
Πες μας τι έκανες σ’ αυτή τη γη;
Πες μας τι άφησες κληρονομιά
που να εμπνέει τη νέα γενιά;

Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή
έντρομε, άβουλε συ φασουλή
βρώμισες τ’ όνειρο και την ψυχή
άδειο πετσί χωρίς πνοή.

Έντιμοι άνθρωποι, νέα γενιά
θάψτε τους έντιμους μες στα σπαρτά (*σκατά)
κι αυτούς που φτιάξανε τον Παντελή
σκουλήκι άχρηστο σ’ αυτή τη γη».

Anef_Oriwn
Τρίτη 2/12/2008

* UPDATE 5/12/2008 – Αναγκαία διόρθωση (συμπλήρωση) μετά από παρέμβαση ενός παλιού Μπλογκόφιλου!

Anef_ 5/12/2008 - 1:50 μ.μ.